Mijn zoontje van 7 maanden valt alleen nog maar aan de borst in slaap. We hebben al een strikt bedritueel ingevoerd en probeer de methoden uit heb boek van pantley te volgen, maar ik zie nog geen vooruitgang. Volgens mij zit hij nu in de fase van scheidingsangst. Als iemand anders hem in bed probeert te leggen gaat dat gepaard met veel huilen en slaapt hij pas een uur daarna. Dus als ik ben werken is dit niet fijn voor de oppas. Herkent iemand dit, is dit een fase of moeten we doorzetten met " afleren" ?
Ik zou je hier even aan overgeven. Ik hoor veel mama's met kindjes van 6-7 maanden hierover. Het gaat vanzelf over (al schijnt het rond 9 maanden weer bal te zijn). En iets wat ik altijd tegen mezelf zeg: geniet ervan, nu valt hij nog bij jou in slaap ... over een tijdje niet (nooit) meer ...
Afleren heeft geen zin,en zal waarschijnlijk ook niet lukken. Het proces van loslaten moet ( in mijn optiek) vanuit het kind zelf komen. Mijn zoontje viel tot maand 11 altijd bij mij aan de borst in slaap, geleidelijk aan deed hij dat niet meer. Ik legde hem wakker in bed, de ene avond ging het beter dan de andere. En sinds maand 12 doe ik het altijd, sidsdien slaapt hij ook door tot een uur of 7 ' ochtends. Blijkbaar was hij er toen pas aan toe. Geef toe aan je kind, hij heeft het nodig, anders zou hij het niet doen.
Aan toegeven zegt mijn gevoel ook. Probleem is dat hij helemaal niet in slaap te krijgen is als ik er niet ben.... Gaat over dus
Dat lijkt me inderdaad heel erg vervelend ... dat hij zo afhankelijk is van jouw aanwezigheid. Mirre valt gelukkig ook bij mn man in slaap (en ook bij de oma's) ... dat geeft mij wel wat rust. Misschien je man vaker je zoontje naar bed laten brengen/flesje laten geven?
Sem valt ook vaak nog aan de borst in slaap. Hij deed dit standaard tot een maand of vijf, toen twee maanden niet en nu ineens weer wel. Ik geef er ook gewoon aan toe, hij zal het wel nodig hebben. Ik neem aan dat het vanzelf wel een keer overgaat Als mijn vriend een keer een flesje geeft valt hij niet in slaap, maar gelukkig wel snel in bed mits hij een speentje in zijn mond heeft. Lijkt me idd wel lastig voor degene die jouw kindje in bed legt als jij aan het werken bent. Misschien iets in zijn bedje leggen waar jouw luchtje aanzit?
Ik lees mee! Mijn zoontje (7,5 mnd) heeft precies hetzelfde; de keren dat hij zelf in zijn bedje in slaap gevallen is, zijn op een hand te tellen. Het is of de borst, of wiegen. Heb wel het idee dat het (a la pantley) steeds beter lukt om hem slaperig ipv diep slapend weg te leggen. En ik vind het op zich ook geen probleem, ben evenals jullie van mening dat ie het wel nodig zal hebben zo. Maar dat totale-van-mij-afhankelijk-zijn als het om slapen gaat, is inderdaad enorm frustrerend. Zeker als ie (zoals bij ons de afgelopen weken) 's nachts om de haverklap wakker is. Niet alleen frustrerend voor mij, maar ook voor mijn zich nutteloos voelende man, door wie hij zich dus absoluut niet in slaap laat helpen... Als die het probeert is het jengelen-huilen-jammeren-brullen-krijsen totdat moeders voetstappen op de gang klinken... Dus helaas, geen oplossing - maar misschien al een opluchting om te horen dat je niet de enige bent. Als ik jouw andere berichtjes lees, San68, dan lijken onze zoontjes wel op elkaar. Ik heb me er inmiddels bij neergelegd dat ons ventje gewoon niet het makkelijkste type babytje is - en denk niet langer dat het ligt aan iets dat ik doe of laat, dat er iets schort aan mijn opvoedkunsten. Al is dat niet makkelijk als iedereen om je heen voorbeeldige babies heeft, en je alleen maar adviezen krijgt in de trant van 'laat-hem-toch-gewoon-huilen' en 'je-verwent-hem-ook-teveel-met-die-borst'. Wat Salapio zegt, helpt bij mij ook wel. Bedenken dat ik deze intieme nachtelijke uurtjes vast nog ga missen als ie op zijn achttiende drie maanden door Thailand aan het backpacken is, en wij alleen een ansicht krijgen. Maar goed, zoals gezegd, ik lees mee. Het probleem is hier minder nijpend dan bij jou, omdat ik voorlopig gewoon thuis ben. Maar in september begin ik met een avondopleiding, en zou het toch wel heel fijn zijn als mijn man hem dan zonder al te veel problemen naar bed kan brengen. Dus als de gouden tip voorbij komt...
mijn zoontje nu ruim 15 maanden valt nog steeds bij mij aan de borst in slaap. Hij kan bij niemand anders in slaap vallen. Dat is soms best rottig maarja, het is niet anders. Het lukt echt niet om hem alleen in slaap te laten vallen. We hebben het heel vaak geprobeerd maar lukt niet. Ben iig "blij" te lezen dat ik niet de enige ben waarvan de beeb aan de borst in slaap valt Ikzelf heb er trouwens niet zo heel veel problemen mee. Heb me erbij neergelegt. En geniet er soms zelfs van. Maar ik merk dat de mensen om me heen er meer problemen mee hebben. En dat vind ik eigenlijk best raar want het kost hun toch geen tijd ofzo.
Mijn kleine ventje valt ook bijna altijd aan de borst in slaap. Daarom heb ik altijd mijn boek in de buurt liggen. Ik geniet ervan, je weet nooit hoelang het zo blijft.
Marrigje, onze zoontjes lijken inderdaad op elkaar. Die van mij is ook zowat elke 2 uur wakker..... Ik vind het nu wel erg vermoeiend worden hoor! Maar het is niet anders vrees ik. Bedankt allemaal voor jullie reacties en tips. Fijn om te horen dat er meer zijn. Zijn jullie kinderen trouwens ook druk? Niet vervelend ofzo, gewoon vrolijk, maar volgens mij heeft dit ook wel invloed op het nachtelijk gebeuren.
Druk? Jaahaaa... Ons ADHD-ertje in de dop, wordt ie hier wel genoemd... Liefkozend hoor, want hij mag zijn zoals ie is en zijn temperament heeft ook erg leuke kanten - hij is enorm levenslustig en alert, en zijn dadendrang heeft er in ieder geval toe geleid dat ie sinds een paar dagen zelf gaat staan, best vlot toch? Maar het is ook wel heel intens en vermoeiend, niet in de laatste plaats voor hemzelf. Doordat ie voortdurend 'op scherp' staat, krijgt hij alles wat er om hem heen gebeurt, mee; komt iedere prikkel binnen. En lukt het hem moeilijk om tot rust te komen, om zichzelf uit te zetten (typisch een hoe-vermoeider-hoe-hyperder-kind). Op dit moment is dus inderdaad een strak bedritueel, uitgevoerd door zijn moeder en met daarin een borst en/of wiegen, de enige 'uit-knop' die bij hem werkt... En dan is het in feite nog meer een 'snooze-knop' ook, want de eerste uren nadat hij in slaap is gevallen, wordt hij nog zeker een keer of 3, 4 wakker; het duurt lang voor hij een wat diepere slaap bereikt (tijdens de slaapjes overdag bereikt hij die dus in het geheel niet). En in moeilijker tijden (heftig bezoek gehad, doorkomende tandjes, sprongetjes) zijn we blij als ie 's nachts uberhaupt twee uur achter elkaar doorslaapt. De wallen hangen hier inmiddels ook op de tenen, hoor... We hopen maar dat hij naarmate hij ouder wordt, zich beter leert af te schermen voor z'n omgeving en zichzelf wat meer tot bedaren kan brengen. Tot die tijd doen we braafjes aan 'rust en regelmaat'. En zijn we stiekum al lang blij dat we met het aan-de-borst-in-slaap-vallen in ieder geval iets hebben gevonden dat (meestal) feilloos werkt bij ons kind - we hebben de eerste maanden wel genoeg getobt met het uitvogelen van zijn gebruiksaanwijzing...
Hier dus precies hetzelfde, wat fijn om te lezen dat ik niet de enige ben... Maar het zijn wel lieverds! Lang leve de bv, moet er niet aan denken te stoppen nu want dan gaat het helemaal mis. Mijn zoontje heeft vanavond "al" drie kwartier geslapen, alles bij elkaar dan. pffff en overdag ook hazeslaapjes van drie kwartier en dan is ie weer fit. Wil alles meemaken.
Hier een druk en vrolijk meisje, overdag doet ze 3 slaapjes van 3 kwartier (soms een keer een uitschieter van 1,5 uur en soms maar 2 slaapjes), maar daarbij slaapt ze 's nachts wel 11 tot 12 uur. Sinds een paar weken valt ze niet meer aan de borst in slaap, maar gaat wel snel zelf slapen (met duim en op buik). Tot de 5 maanden kon ze vaak ook alleen maar bij mij in slaap vallen. Heel fijn, maar niet als je moet werken, ik zat er zo mee! Soms werkte een flesje ook wel een beetje om haar rustig te krijgen. Probeer nog te genieten van het feit dat hij bij je in slaap valt, want straks ga je het nog missen . Eva is vorige week nog even aan de borst in slaap gevallen overdag, zo lief! Kan dan gerust een half uur lekker naar haar zitten kijken. En probeer het moeilijk in slaap vallen als jij er niet bent, een beetje van je af te zetten. Laat de oppas wat dingetjes proberen, wat langer wakker houden, nog even een flesje voor hij naar bed gaat, of als hij niet kan slapen. Het wordt waarschijnlijk vanzelf beter (maar leuk is het niet).
Liene is ook lang aan de borst in slaap gevallen, maar nu gaat ze (na een bv-voeding met fruit) alleen slapen in haar bedje. Nu valt Tisse aan de borst in slaap. We zijn er ook altijd met mee gegaan. Ik ben van mening dat kindjes zelf wel zullen aangeven wanneer ze klaar zijn voor zoiets. En dat ze gewoon mama eerst nog heel veel nodig hebben. Ik geniet er ook maar van, want ik merk nu al bij Liene dat ze zich verder van mij verwijdert. Ze blijft graag slapen bij oma en opa en wuift me uit met de glimlach. Dus geniet er maar van, het is voorbij voor je er er in hebt. En eerlijk, het is toch ook wel zalig om zo 'nodig' te zijn...