Hoi, t ging allemaal best prima. Begon langzaam een btje vertrouwen te krijgen sinds de 12wk echo. Ga ik vrijdag naar de wc, wat denk je, bloed bij het afvegen. Ondanks dat ik weet dat t niks hoeft te betekenen, brak de TOTAAAAALE paniek uit. Was natuurlijk ook nog om middernacht. Ik dacht echt 'dit was t dan'. Gelukkig kon ik bij de spoedhulp in t AMC terecht, dus meteen een echo gemaakt. Niks vreemds te zien, thank god! Hartje klopte, kindje bewoog. Dus enigszins gerustgesteld naar huis. Maar goed, vertrouwen is weer helemaal weg, echt balen. Was gisteren ook echt over de zeik, omdat ik zo graag een keer een zs zonder rare dingen zou willen hebben. We hebben het ook nog heel weinig mensen verteld en nu durf ik t weer ff niet. Gedoe allemaal. Maar goed, rest van t wkd geen bloed meer gehad, dus waarschijnlijk is/was er niks aan de hand. Dinsdag weer echo (stond al).
Pechvogel, ik heb je topic gelezen en je vaker voorbij zien komen op het forum. Wat heb jij al veel op je bordje gekregen. Ik wil je laten weten dat mijn duimen overuren draaien voor je en ik hoop dat dit bloedverlies eenmalig was. Want wat verdien jij een fijne zwangerschap en gezond kindje in je armen straks. Dikke knuffel!
Verdorie! Begrijp je onrust. Kan iedereen 100x zeggen wat je zelf ook al weet maar toch is er jouw onrust. Hopelijk gebeurt het niet weer!
@vakantieganger: wat lief, dankjewel! @roln: met alles wat ik hier op t forum lees, zou je idd verwachten dat je n btje bloedverlies niet te zwaar opvat. Maar als t jezelf overkomt is het wel even andere koek!
Neeee, wat naar! Ik begrijp je ongerustheid, ik zou ook weer helemaal in de stress zitten. Gelukkig een mooie echo, wat een opluchting! Hopelijk stelt de volgende echo je wat meer gerust. Ik gun je echt een rustige en fijne zwangerschap, en ik zal blijven duimen en hopen dat het jullie gegund is. Heel veel liefs!
oh meid, bloed wil je gewoon niet zien, zeker niet als je al zo'n bezorgde zwangerschap hebt Ik heb ook een paar keer bloed verloren bij de jongste en ook toen compleet in paniek meteen naar het zkh gereden. Het mag er zijn, je hebt genoeg meegemaakt helaas. Knuffel en ik hoop dat het vanaf nu een klein beetje zorgelozer mag zijn. Of beter nog: laat de tijd maar snel gaan, zodat je zsm je kindje veilig in je armen kunt houden!
Hoi, Hoe is het met je? Heb niet alles gelezen, alleen je eerste bericht. Ik hoop zo dat je straks een gezond kindje in je handen mag hebben! En je bent iemand die rouwt, rouwt om een kind, dat is toch gewoon verschrikkelijk heftig! Dat vergeet je nooit meer en blijft toch altijd een zwarte bladzijde uit je leven. krop je verdriet niet op maar plaats inderdaad hier een onderwerp/bericht. Kun je er goed met je partner over praten? Met vriendinnen? Het lijkt me een van de ergste dingen die je kan overkomen, heel veel sterkte ermee! En toch ook veel geluk in je zwangerschap, het zal allemaal wel heel dubbel voelen, zeker als je straks weer net zo ver bent als toen het mis ging. Dikke knuffel meid, ik wens je veel liefde toe!
Wat lief dat je ernaar vraagt! Het gaat goed op t moment, ruim 18 weken en kindje is goed op groei. Vorig jaar liep mijn kindje nu al een ruime week achter. Ik heb ondertussen toch wekelijks een echo gevraagd, 1x per 2 weken duurde me soms echt te lang en raakte ik in de stress. Maar 1x per week is geen enkel probleem. Ik denk zeker weer wat meer aan vorig jaar,toen kregen we met de 20wk echo het slechte nieuws. Ik zie er nu ontzettend tegenop. Ja, het is soms echt wel emotioneel Sinds een paar dagen toch alweer aan namen gaan denken. Gezien we niet willen weten wat t geslacht wordt, moeten we dus ook over jongensnamen denken en dat is toch wel bijzonder pijnlijk. Ik kan gelukkig heel goed praten met mijn vriend en mijn moeder. Vriendinnen wat minder, maar dat ligt meer aan mezelf. Met directe collega's wel weer heel goed, zij hebben me heel erg gesteund vorig jaar en dat vind ik fijn praten (ik zag ze meer dan mijn vrienden). Misschien ook wel, omdat het allemaal mannen zijn en daar ben ik wat meer bij op mn gemak, wie zal t zeggen Gezien ik positief blijf en optimistisch ben, denk ik ook al wat verder. Ik heb het vermoeden dat de kraamtijd heel erg verdrietig gaat worden. Ook heel gelukkig, maar zeker verdrietig om alles wat we gemist hebben met ons zoontje. Dit al wel aangekaart bij vriend, maar verder gaan we er nu nog niet veel mee doen. Elke dag maar aankijken zoals ie komt. Dankjewel voor je belangstelling en steun, superlief!
Hmmm, ondertussen al 2 dagen opgenomen in het zkh ivm bloedingen door placenta previa. De geschiedenis herhaalt zich.
Oh nee toch?! Ik schrik van je bericht! Jeetje meid, wat een spanningen. Ik leef met je mee Wat is de prognose? Kan dit met bedrust goed blijven gaan? Héél veel sterkte, ik denk aan en duim voor je. Knuffel!
Nee! Dat mag niet! Hoe doet je kleintje het nu? En voorliggende placenta hoeft geen problemen op te leveren toch?
Het bloeden is wat minder, met name omdat ik alleen maar in bed lig. De narigheid zijn die bloedverdunners, mijn bloed stolt voor geen meter! Het is nu een btje de vraag wat dit gaat doen met de ontwikkeling van het kindje, er hoeft niet per se iets te gebeuren, maar het kan wel. Dat is afhankelijk van wat er nu precies aan de hand is met de placenta. Maar dat kan niet onderzocht worden, dus t is maar afwachten welke kant t opgaat. Tot nu toe is het kindje goed op groei en we hopen natuurlijk dat dit doorzet. Het is gewoon jammer, gezien mn stollingsprobleem zijn er al verhoogde risico's en dit zou het ook nog eens nadelig kunnen beïnvloeden. Balen man
Nou enorm! Onbezorgd was je zwangerschap sowieso niet maar dit is echt ellende voor je! Ik duim voor je meis!
Wooo, sterkte Pechvogol, wat hoop ik voor je dat alles toch goed gaat komen. Dat moet gewoon! Ik wens je alle rust, kracht, geduld en beterschap. Liefs!
@Pechvogel: hoe gaat het nu met je? Ik moet regelmatig even aan je denken (terwijl ik je helemaal niet ken) en hoop zo dat het bloeden gestopt is. Veel sterkte!