Ik kom niet verder

Bloeden is zo goed als gestopt, alleen nog wat bruin bij afvegen. Mag nu wat meer uit mn bed en als het zo blijf tot morgen, mag ik na mn afspraak bij de gyn (stond al) naar huis.

 

@Diazz: ik voel me verder goed, het enige waar ik last van had, was stress door dit voorval. Maar alle zs klachten zijn rond 17 weken opgehouden, dus voelde me eindelijk weer een beetje mens en dan krijg je dit!! Ik was dus ook vooral verontwaardigd Maar goed, je hebt t nu eenmaal niet voor t kiezen.. De zorgen vallen nu iig mee.

@Minty: heb nog geen instructies gehad voor thuis, maar heb voor mezelf besloten dat ik (voorlopig) stop met werken, wat écht een grote stap is voor mij en dat ik lekker ga chillen. De arts van vanmorgen zei 'groot gelijk, ga gewoon 20 weken broeden'. Moet ik wel ff slikken hoor, maar tis voor een goed doel. Het blijft afwachten hoe dit verder zal lopen.

 

Yes, sinds gisteren! Echo was goed, kindje op groei binnen de norm, heel fijn! Heb een 3D foto meegekregen, was de eerste keer, super leuk!
Nu dus thuis zitten en voorlopig bedrust en 3x 10 min per dag mobiliseren. Als dat goed gaat, de activiteiten uitbreiden. Nog wel bruin bij het afvegen, maar minimaal. Dus al met al tevreden!

 

@Roln, op dit moment vind ik het vrij pittig. De schrik zit er nog goed in en ik ben weer veel bezig met mijn zoontje. Ben weer veel verdrietig en down merk ik. Op dit moment ben ik opener naar mijn omgeving toe over mijn gevoelens, ook heb ik mijn frustraties geuit naar wat 'vrienden' die zich weinig hebben laten horen de laatste maanden. Dat lucht enerzijds op, anderzijds kost het veel energie. Ook lijkt t wat spanningen tussen mij en mn vriend te creëren, niet heftig ofzo, maar ik voel een afstand tussen ons. Dus daar moeten we wat mee. Het verliezen van een kind veroorzaakt wel complexe dingen helaas, naast het verdriet

 

Ondertussen heb ik de lucht geklaard tussen mn vriend en mij, dat is het belangrijkste. Het is te gek voor woorden als we in zo'n stressvolle situatie ook nog samen bonje hebben om wat vrienden! Gelukkig denkt hij er ook zo over.

Vandaag 20wk echo gehad en alles zag er goed uit! Echt een opluchting. Kindje werd op 317 gram geschat en groeit goed door. Verder zat alles erop en eraan. Kan het gewoon niet geloven!

 

Hoi, gaat goed! Bloedingen zijn aanzienlijk minder, lijkt nu meer bruine/verkleurde afscheiding, echt fijn. Wel wat last van lage bloeddruk. Heb ik normaal gesproken al, maar schijnt rond 21 weken een dieptepunt te halen. Nou bij mij klopt dat Ben thuis wat aan het werk, want ik heb toch wat meer energie.

Verder deze week bij een nieuwe maatschappelijk werkster geweest, waar het goed mee klikte! Daar heb ik een vervolgafspraak mee staan.
Tenslotte voel ik lekker veel beweging in mn buik, daar word ik heel blij van! Dus op dit moment gaat het best wel heel lekker!

 

Ik wilde dit graag met jullie delen, omdat ik niet had verwacht dat ik me er op deze manier onder zou voelen.
Ik ben nu 2x bij een maatschappelijk werkster geweest, waar het goed mee klikt. Zij heeft me een goed boek geleend over zwangerschap na babysterfte, wat ik in 1 ruk heb uitgelezen en veel aan heb gehad. Verder voel ik heel veel bewegingen van dit kindje wat me veel bevestiging geeft. Al met al dingen die ervoor zorgen dat ik me best wel durf te gaan verheugen op dit kindje.

Jammer genoeg (maar begrijpelijk) ervaart mijn vriend het nog niet zo. Hij heeft een veel meer afstandelijke houding, waar ik alle begrip voor heb. Ik leg zo nu en dan zijn hand op mijn buik, in de hoop dat hij iets voelt. Natuurlijk laat het kindje het dan net ff afweten .

Maar gisterenavond heeft mijn vriend het eindelijk gevoeld, de eerste keer in 5 zwangerschappen! Die verraste blik in zijn ogen vond ik echt goud waard! Ik vond het zo aandoenlijk!