Voor elk probleem is er een oorzaak.. misschien ligt hun leven wel helemaal overhoop? Te druk? Stress? noem het maar op.. maar dat geeft natuurlijk geen reden om je kindje zo te verwaarlozen.. ik denk dat naar het AMK gaan niet direct een oplossing is.. ik zou eerst even een goed gesprek met ze gaan voeren en kijken of na het gesprek er verbetering in zit. zo niet zou ik pas naar het AMK gaan, maar ik zou er wel haast achter zetten, want zo kan dat arme kindje niet leven. in ieder geval wel 2 duimen op voor jou! vind dat je heel goed hebt gehandeld met je kleine nichtje!
of het nou zin heeft of niet, ik zou ook eerst proberen te praten met ze. Ook al is het familie, je weet niet wat er daar allemaal gaande is want daar ben je niet zelf bij. Voor het gesprek idd misschien even aan iemand vragen hoe je dat het beste aan kan pakken, maar ik denk dat ze het als een messteek in de rug zouden voelen als je meteen er een melding van maakt bij het AMK ZONDER eerst eens je zorgen bij hun te uiten.(zo zou ik het voelen namelijk) Als er dan geen verbeteringen zijn(hiervoor kun je ook je schoonouders vragen om mee te helpen met er op te letten) dan alsnog melding maken bij het AMK. Willen ze niet, gaat het niet etc dan ook melding maken natuurlijk.. Maar geef ze wel eerst een kans om het te horen van familie en daarop te reageren met verbeteringen etc. Eigenlijk geld het eerst praten met de betreffende personen voor veel dingen.. Er zijn al genoeg (familie)ruzies ontstaan omdat men niet praat met elkaar maar wel achter de rug om.
TS: ik heb een vraag aan je, is de moeder erg veranderd na de bevalling? ik bedoel, zou ze een postnatale depressie kunnen hebben? niet dat dat de situatie veranderd want de vader laat het ook allemaal maar gebeuren maar toch, misschien weet hij niet hoe ze verzorgt moet worden of hij heeft het erg druk en denkt dat vrouwlief alles wel onder controle heeft.
Heb niet alle reactie gelezen door tijdgebrek maar kort mijn reactie: Ik zou er eerst met hen over praten en je zorgen uiten. Maar waar je rekening mee moet houden is dat zij vervolgens mogelijk meer voor je zullen gaan verbergen hoe het werkelijk gaat. Dat maakt dat je de grip helemaal kwijt raakt. Wat dat betreft kan je sowieso (anoniem) melden bij het AMK. Ik vind het ook je plicht om zo'n ukkie te beschermen tegen dit soort verwaarlozing. Wat een rotsituatie joh. Kan me voorstellen dat je er enorm mee zit. Maar hoe dan ook, dat kleintje kan zich nog niet verdedigen en ze heeft bescherming nodig. Veel succes.
@ tacha wij stonden werkelijk waar met onze oren te klapperen toen ze zei dat ze zwanger was. nooit heeft ze iets te kennen gegeven dat ze kinderen leuk vond. we hoorde nadat ik vertelde dat ik zwanger was van roos. toen we vroegen hoelang ze al was was ze 26 weken dan gaat er helemaal veel door je heen. de dag dan ze geboren was hebben ze de meubels in de babykamer gezet gelukkig was dat allemaal in orde ze had geen dag later moeten komen. Ik heb net met de huisarts gesproken. het schijnt dat me schoonzus daar de deur plat loopt met de gezondheid van me nichje. ik heb me verhaal gedaan en morgen gaat ze daar langs me schoonzus heeft een afspraak en de huisarts gaat er gewoon langs voordat ze langs moet komen. vanavond ga ik er met me schoonmoeder naar toe en samen met haar zus. haar zus stond ook met d;r oren te klapperen. er is hier altijd een plek voor me nichtje maakt niet uit voor hoelang als ze hulp nodig heeft kan ze dat van ons krijgen maar we puche op profeseionele hulp dus we zullen af wachten hoe het gaat. morgen aan het einde van de middag komt de huisarts hier langs om te kijken welke stappen er ondernomen worden ze adviseerde om niet het AMK te bellen vandaag nog niet dan de huisarts doet dat in overleg met mij en haar zus en mijn schoonmoeder. er word dan wel een advies uitgesproken innieder geval als het tot uithuiszetting word dat het dan wel een plekje heeft binnen de familie en dat is hier me schoonmoeder heeft uitesprken het niet te kunnen en haar zus werkt veel. we zullen het gesprek van vandaag en morgen moeten afwachten. in ieder geval bedankt voor jullie tips ik hou jullie op de hoogte
ik heb met kippevel het verhaal gelezen. En wil jullie in ieder geval heeeeeeeeeeeeel veel succes wensen met de gesprekken. Ik vind dat jullie goede stappen ondernomen hebben.. En hoop voor alle partijen dat het gaat verbeteren.
wat een verhaal! echt heel erg zoiets! maar wat ontzettend goed dat je er iets mee gedaan hebt! liefs rebbel
Wat goed van je dat je de huisarts hebt gebeld, had ik inderdaad nog niet aangedacht. Maar meid, wat een verhaal. Ik hoop echt ontzettend dat het goed gaat komen. Natuurlijk zou het het beste zijn als de ouders hulp krijgen en dat uiteindelijk slaagt. Maar er zijn grenzen en als dat betekend dat, dat arme kind, bij iemand anders ondergebracht moet worden, dan is dat maar zo. Ik zou het zo doen. Ook is het voor jou heel fijn, dat je steun krijgt van je familie. In je eentje begin je heel weinig. Sommige ouders durven niet toe te geven, het niet te kunnen. Maar als ik het zo lees, vraag ik me af of de ouders niet kunnen of niet willen. Je kan in ieder geval jezelf een schouderklop geven en ook je huisarts, omdat ze je serieus neemt. Gebeurd ook niet altijd. Verwacht niet teveel van het gesprek vanavond. Dit alleen om jezelf te beschermen. Meid, ik wens je enorm veel sterkte en ik blijf je volgen. Vind dit werkelijk waar, zo sneu.
ik wil zeggen dat ik het heel goed van je vind wat je gedaan hebt voor je nichtje en wat je nu doet ook. knap dat je de huisarts ingeschakeld hebt en dat die het serieus neemt. en dat je andere fam in de hand hebt genomen. hopelijk kunnen jullie samen met de huisarts tot een oplossing komen voor het arme kindje.
jouw nichtje heeft het getroffen met jou! hoop dat het wordt opgelost, ik vind het echt ontzettend triest
Fijn dat je er zo bent voor je nichtje! Goed om te lezen dat er mensen zijn die zich om het lot van kinderen in de omgeving bekommeren. Het lijkt vanzelfsprekend maar veel mensen sluiten de ogen ervoor. Ik wil nog wel even kwijt dat er in zo'n situatie bij lange na nog geen sprake is van uithuiszetting, mocht je je daar zorgen om maken. Er moet wel hele lange tijd geen verbetering zichtbaar zijn als zoiets gebeurd.
wat een vreselijk verhaal.. ik zou het amk bellen en melden... wie weet komen er meer tips binnen en word er iets mee gedaan
Het arme kindje. Ik kan me het gewoon helemaal niet voorstellen. Wat moeilijk voor jou. Maar je hebt het goed gedaan. Wat knap van je ! Sterkte voor jou en je nichtje
Ehhh whatever happened to...elkaar als familie eerst zelf proberen te helpen? Eerst vragen hoe dit kan, wat ze er zelf van vinden en of ze je hulp willen aannemen. Zo niet, kan je aangeven dat je dan eventueel een melding maakt. Een amk melding achtervolgt hun de rest van hun leven en om dat zo zonder eerste het bovenstaande te doen zal heel achterbaks overkomen en straks verpest dat de relatie tussen jullie 2 en zie je je nichtje dadelijk helemaal niet meer. Sterkte ermee.... erg zielig...
Allereerste ben jij een supertante! Volgens mij pak je het goed aan zo en ik hoop dat er een oplossing komt. Misschien hebben ze het druk of heeft je schoonzus inderdaad een pd? Uiteraard valt het niet goed te praten wat ze doet. Sterkte verder! Hou je ons op de hoogte?
gos het arme kleintje..... ik vind dat je de juiste acties hebt ondernomen. Kindje mag blij met je zjin.
de huisarts...... had ik nog niet eens aan gedacht. Goed dat die nu de regie heeft en jullie als familie dus niet de eventuele amk melding doen. Uit huis plaatsen gebeurt echt niet snel (soms zelfs te laat helaas....) een ots komt er pas als het amk de zaak na onderzoek doorschuift naar de raad van kinderbescherming. maar dan is er al wel begeleiding in het gezin geweest wat geen effect heeft gehad. Het is echter wel mogelijk dat ze jullie als soort van time-out adres gebruiken zodat je schoonzus haar zaken wee goed op orde kan maken.