ik weet niet zo goed waar ik dit moet plaatsen, het gaat over mijn (geestes) toestand, dat hoort ook bij gezondheid denk ik dan. Ik zit ergens mee en ik dacht, misschien moet ik het maar gewoon opschrijven, misschien dat dat helpt. ik weet nu ruim een week dat ik zwanger ben, maar ik pieker nogal veel en maak me snel zorgen en ben nogal snel gestressd, dat ik gewoon ff mijn verhaal kwijt moet nu. ik heb best wel veel stress gehad de laatste maanden op mijn werk, ik heb werk wat geeselijk nogal zwaar is, en buiten dat om, fysiek ook niet echt gemakkelijk. Dus toen ik wist dat ik zwanger was gelijk mijn baas verteld, dat ik het allemaal niet zo zie zitten, en ik me ontzettend druk maak. Gelukkig had hij erg veel begrip en heeft gelijk voor een oplossing gezocht, per volgende week. Toch maak ik me nog zorgen, door de stresvolle maanden de afgelopen tijd, ben ik niet echt goed uitgerust, ik voel me snel gestressed en ik ben alsmaar bang dat dat slecht is voor de baby. Dus ik probeer mezelf steeds toe te spreken dat ik rustiger word, maar ik vind het zo moeilijk, om me te ontspannen. Buiten mijn werk om vind ik de zwangerschap ook al zo spannend, is de 1ste, weet dus helemaal niet wat komen gaat en hoe en wat allemaal, dus buiten de normale dingen waarover je gaat nadenken, heb ik die stress van mijn baan erboven op. Ik probeer er veel over te praten, maar het lukt me gewoon zo moeilijk om de dingen los te laten, en om me blij te voelen. Nu voelt het helemaal alsof ik iets verkeerd doe, als ik al jullie verhalen lees, omdat ik niet de hele dag op een roze wolk zit, maar me juist zoveel druk maak. Ik heb wel momenten dat ik bijvoorbeeld in bed lig, en dan denk ik: iedereen kan doen en zeggen wat hij/zij wil, ik moet nu goed voor mezelf zorgen en voor mijn kindje, en dan op die momenten durf ik ook echt zo voor mezelf te kiezen en word ik wat blijer. Maar als het dan allemaal weer zwaar is op mijn werk, dan lukt het me niet om te ontspannen en gewoon blij te zijn. Ik wil ook niet nu al thuis gaan blijven in ziektewet, want mijn baas heeft tenslotte ook echt gelijk voor mij nu een oplossing gezocht, dus ik wil ook mijn goede wil tonen, maar ik zie zo op tegen deze aanstaande paar dagen, die nog zwaar zullen zijn... Ik krijg best wel begrip van mensen om mij heen, maar toch voel ik me erg eenzaam hierin.... Ik ben gewoon zo bang dat het door mijn eigen gestress het mis kan gaan...
Ik zou als ik jou was eens met je huisarts gaan babbelen, en je niet druk maken om allerlei dingetjes, denk positief, het komt allemaal goed
Hoi Snow, Helaas hoort een beetje stress en soms heel veel ook bij de zwangerschap. Ben zelf ook een stresskip. Heb ook psychotherapie gehad om het onder controle te krijgen. Lukte me tot de zwangerschap aardig. Nu ben ik zwanger, van de eerste, en ben steeds bang dat het toch niet goed zit. Gelukkig voor mij komt de grens van 12 weken nu al een aardig stuk dichterbij. Het is heel fijn dat je baas meteen een oplossing voor je heeft proberen te zoeken. Het is fijn als je begrepen wordt op je werk. Denk dat je wat betreft het jezelf ziek melden je je daar al helemaal niet druk om moet maken. Natuurlijk is het lastig voor je werk en ben je liever gewoon bezig met je normale routine. Dit kan alleen niet altijd. Ik ben nu zelf alweer 4 weken thuis. Ik ga volgende week proberen of het me lukt om halve dagen te werken. Ik heb me ziekgemeld omdat ik te moe was om te werken. Kon het gewoon niet opbrengen. Deels door de zwangerschap en denk ook zeker een deel door de stress. Het enige wat ik kan zeggen is dat als het kindje gezond is, het gewoon door zal groeien in je buik en het zich niet zomaar zal laten weerhouden van doorgroeien en geboren worden. Ik heb ook de boekjes gelezen en daarin staat ook dat het niet goed is om continue gestressed te zijn. Voorlopig ben jij net zwanger en nog geen 9 maanden en heb je nog genoeg tijd omjezelf te leren hoe jij jezelf kan ontspannen. Ik wens je veel sterkte en hoop dat het je lukt om wat te ontspannen. en lukt het je niet alleen dan zou ik contact opnemen met je huisarts en misschien wel een vroege afspraak maken bij een verloskundige zodat je je niet meer zo alleen voelt hierin.
Dat lijkt me een goede tip, en daarbij jezelf opgeven voor iets van yoga ofzo, daar krijg je ademhalings- en ontspanningsoefeningen, die je ook thuis/op je werk kunt toepassen om jezelf rustiger te maken. Bovendien kun je lekker kletsen met andere zwangere meiden. Veel succes, enne... positief denken doet meer dan je misschien nu beseft.
dankjullie wel voor de antwoorden! doet me erg goed en stelt me ook weer even gerust. Met huisarts had ik al contact opgenomen, ik heb alleen helaas een beetje een botte huisarts, hij keek me een beetje aan alsof ik gek was, en stuurde me gelijk door naar een psych, en in eerste instantie dacht ik, nou ja, ik kijk wel of ik naar die psyh ga, maar ik heb inmiddels toch maar een afspraak gemaakt voor volgende week, want baat het niet dan schaad het niet, en ik heb het gevoel, hoe meer ik erover praat, hoe beter het misschien voor me is om de stress kwijt te raken. @misoh: bedankt voor je antwoord, en te lezen dat ik niet de enige ben die dit soort dingen heeft! VK ga ik 28 mrt naartoe, maar zat zelf ook al te denken misschien nog even te bellen. nou ja, ik ben nu wel iets rustiger na een nacht flink slapen, alhoewel ik vannacht wat steken in mijn buik voelde en me daar toch weer druk ovr maakte. En dan droom ik ook nog de meest bizarre dingen sinds ik zwanger ben, dat is ook soms echt naar wakker worden...
ik heb dat ook gehad, had toen ik ontdekte dat ik zwanger was net mijn moeder verloren en was zo verdrietig, had een hele goeie band met haar ik zat ook helemal niet op een roze wolk en door dat ik erg verdrietig was dacht ik ook dit kan nooit goed zijn voor het kindje, het is ook onze 1ste dus ik weet ook niet want er allemaal gebeurt, maar praten over hoe je je voelt is goed en het luchte mij op. ik ben ook naar de huisarts geweest en die zei denk goed aan jezelf en je kindje dan komt het echt wel goed ook mijn vriend is een topper en heb veel aan mijn vriendinnen ik was in het begin zo ziek, bleef maar overgeven en iedereen zei dat gaat over jaja dacht ik maar het is zo ik geef haast niet meer over de vk kan je ook gerust stellen en ze vinden niks te gek k ben nu bijna 20 weken en voel me steeds beter en de onrust bij mij is ook een stuk minder geworden ik luister nu heel goed wat mijn lichaam zegt, en dan stop ik ook en ga iets leuks doen bv. wandelen met de hond ik praat veel en dat lucht bij mij erg ook al ben je heel blij met je zwangerschap niet iedereen zit op de roze wolk, dus je bent echt niet de enige heel veel succes en probeer te genieten groetjes
dankjewel voor je reactie humpie! ik begin zelf inmiddels wat tot rust te komen, ben nu thuis voorlopig, heb van de week gesprek met arbo arts. nu ik wat tot rust kom en wat rondlees begin ik te merken dat ik wat meer richting de roze wolk ga drijven, alhoewel ik nog voorzichtig ben want ik heb van de week bloedverlies gehad, maar moet nog afwachten voor een echo. Het helpt iig zeker dat ik erover praat!
hoi snow, wat goed van je dat je ff stopt met werken en wat vervelend dat je bloedverlies hebt maar dit kan ook in nestelingsbloed zijn en dan is er niks aan de hand, maar schrikken is het natuurlijk wel. ja luister heel goed naar jezelf want je bent nu niet meer alleen. ik voel het kindje nu en dat is echt heel leuk en begin er nu meer en meer van te genieten en ik krijg ook meer rust maar zit nog steeds niet op de roze wolk 29 maart krijgen we 20 weken echo en dan weten we echt of alles goed is dat zal me ook wel meer rust gegeven. heel veel sterkte en geniet er zo veel mogelijk van groetjes
dankjewel! spannend hoor de 20 weken echo, en wat gaaf dat je je kindje al begint te voelen! dan word het allemaal ook wat echter lijkt me he? nou ja ik probeer me nu gewoon niet te druk te maken, ik kan er toch niks aan veranderen, moet de echo volgende week maar gewoon afwachten, en proberen niet te stressen steeds. jij ook sterkte!
ja als je het voelt dan word het steeds werkelijker en dat is echt heel leuk maar ik moet je ook zeggen dat ik erg onzeker ben en me ook druk kan maken om alles de 20 weken echo vind ik nu al spannend maar probeer me toch wat rustig te houden, niet dat het me echt lukt hoor haha verder luister ik goed naar mijn lichaam als die aan geeft nu is het genoeg dan probeer ik echt rust te nemen. heel veel sterkte met je echo volgende week, ik duim voor je groetjes
dankjewel! nou zo te horen lijken wij wel wat op elkaar ik zeg het wel van niet, maar toch ben ik echt een druktemaker en best onzeker...
ja het is voor mij heel herkenbaar en dat is fijn dat je niet het gevoel hebt dat je er alleen voor staat. ja inderdaad lijken we wat dat betreft op elkaar, dus zo het leuk vinden als je me op de hoogte houd mijn vriend is ook een schat die roept steeds het komt echt allemaal goed dus ik ga er maar vanuit. doe rustig aan en inderdaad niet te druk maken groetjes