jeetje wat jammer mijn nichtje was bijna 3 en is nu bijna 4 ong half jaar geleden gestopt moeilijk hoor mischien helpt het als je haar zegt als mama na 5 dagen geen haartjes meer vind en je geeft haar elke dag een sticker dat ze een kadotje krijgt mischien dat dat helpt? denk met je mee hoor
Ja ik weet het ook niet. Misschien wel, ik kan het proberen hé? Maar ik ben bang dat ze te klein is, dat zei de huisarts ook al. Ik hoop maar gewoon dat het vanzelf over gaat.
Weet je wat ook raar is? Ik ben vannacht bij haar wezen kijken, een paar keer, ik kon nl. niet slapen. Ik ben om 11 uur daar geweest, om 3 uur, half 5 en 7 uur. Toen sliep ze steeds met haar knuffel in de ene hand en een boekje in de andere hand. Heb ik maar in haar bedje gelegd zodat ze iets in handen heeft. (ik probeer ook maar wat ) En toen ze wakker werd heb ik haar meteen uit bed gehaald, dus ik laat haar niet lang liggen. Daarom vind ik het zo raar.
wat appart roept ze jou als ze wakker is? mischien dat ze het dan doet tja je kunt van alles proberen baat het niet dan schaad het niet
ik kan je niet echt helpen, alleen dat borderline wordt veroorzaakt door heel ernstige trauma's en aangezien je dochter pas 2 is lijkt me dat echt sterk. vind het ook nogal onbeschoft dat ze daar op dat andere forum direct over beginnen. verder hoop ik dat je dochter er snel mee ophoudt, ik zou er zelf ook wanhopig van worden!
Als ze wakker wordt zegt ze: klaar slapen! En dan ga ik meestal naar boven, ik vlieg niet meteen, maar ik laat haar ook niet nog een half uur liggen ofzo. Ik hoop gewoon dat het ook stopt net zoals bij je nichtje. Had die trouwens ook kale plekken of heeft ze altijd nog wel haartjes gehad?
Hetzelfde eigenlijk. Ze is nog niet kaal, er zit nog haar, maar heel dun. Soms ligt er niets in bed en soms wel veel haartjes, ik heb haar nog steeds niet kunnen betrappen en het heeft ook geen zin om er dan iets van te zeggen hé? Maar vinden jullie het veel als er b.v. 10 haartjes in bed liggen? Dat weet ik dus niet. Ik bel maandag naar mijn eigen dokter, ik was afgelopen week bij een invaller, ik wil kijken wat hij ervan zegt. En dan wacht ik het nog even af. Heb inmiddels contact met iemand ook van dit forum wiens dochter het ook heeft, vindt het wel fijn om daarover te praten. Ze is nl. zo'n vrolijk en lief meisje en natuurlijk is ze soms drammerig, maar welk kind van 2 jaar is dat niet als ze haar zin niet krijgt? Dat wil toch niet meteen zeggen dat ze een gedragsprobleem heeft? Ik erger me er echt aan, ook dat ze bij het CB daarover begonnen. Ik wil niet dat er nu een aantekening daarvan in haar dossier komt te staan, daar ga ik wel iets van zeggen de volgende keer. Volgens mij moet je daar weer naar toe als je 2 jaar bent of niet?
Even een update: Ze doet het nu extra volgens mij. Ik ben bang dat wij (en dan vooral ik) er teveel over gepraat heb met haar. Ze is sowieso nu in de fase van als wij nee zeggen dat ze het juist doet. Ik ben bang dat het met dit ook zo. Ze kijkt me nu echt recht aan en zegt: niet haartjes trekken en trekt er gewoon aan. Ik heb eerste gezegd dat het niet mag, helpt niet, toen kwaad geworden, helpt niet, toen verdrietig geworden, helpt niet. Ze lacht gewoon. Nu gaan we totaal negeren. Als ze het nu zegt beginnen we over iets anders. In bed liggen steeds weer veel haartjes (ongeveer 15 tot 20 stuks). We gaan ook niet meer in het bed kijken en ze eruit halen (wat mijn man deed waar ze bij was en dan keek ze er heel goed naar). Ik doe het nu als zij beneden is en het niet ziet. We zeggen er deze hele week niets meer over, we negeren alles wat zij erover zegt. Geen idee of het helpt. Ik hoop het zo. Wat denken jullie?? Ze zit echt in een fase volgens mij hoor. Want ze is best dwars.
Kyra trekt ook aan haar haartjes. Ze doet het alleen als ze moe is, maar tot nu toe heeft ze er gelukkig (nog) niets uitgetrokken. Wij doen er niets aan omdat ze er toch niets van zou snappen, maar ik hoop niet dat het escaleert. Ik hoop dat het bij jouw meisje snel over is, want het lijkt me echt niet leuk (understatement) om plukken haar terug te vinden.
Volgens mij is het een gewoonte, net als volwassenen van zulke "eigenaardigheden" hebben. Wat een onzin om er gelijk een stempel op te willen plakken van allerlei psychische aandoeningen zeg! het meisje is twee! Ik zou me er niet al te druk om maken, het zal vanzelf over gaan. Mijn dochter heeft de eigenaardigheid om aan haar wimpers te plukken. Tja...ze heeft dus bijna geen wimpers meer.
Ik moet dit weer even kwijt hoor want vanacht was verschrikkelijk. We waren haar nu een dikke 2 weken aan het negeren, het haartjes trekken dan. En dat ging goed, bijna tot geen haartjes meer in bed. Maar vanacht werd ze wakker om 5 uur, alles zat onder de haartjes, de slaapzak, het bed, er lagen er wel honderden....niet normaal gewoon!! Toen hebben we er wel iets van gezegd tegen haar. Ik snap het gewoon niet. Ik ben bang dat ze dadelijk echt kaal wordt, ze heeft zo'n mooie blonde krulletjes, aan 1 zijkant is alles al bijna weg. Vanmorgen lag er bijna niets in bed, maar ja ze ging ook pas weer om 6 uur slapen (tot 9 uur vanmorgen). Ik ben er echt verdrietig van. Ze heeft op haar hoofd wel weer wat berg, misschien dat ze er last van had, ik smeer er strakjes weer wat babyolie op. Maar moeten we nu weer verder gaan met negeren??
Hoi, Ik las zojuist je probleem en ik was stomverbaasd. Het lijkt wel een kopie van mijn eigen verhaal. Mijn dochter is anderhalf en trekt dus ook haar haar uit haar hoofdje. Ook zij doet dit alleen in bed. De zijkant van haar hoofd is vrijwel kaal! Zo'n beetje het enige verschil is dat mijn dochter haar haren dus wel opeet. Heb verhalen gehoord over kindjes die helemaal verstopt waren en geopereerd moesten worden om hun lichaampje weer 'haarvrij' te maken. Heb ook van alles geprbeerd. Knuffels, poppen doekjes in haar bedje leggen, haar haar invetten met olie zodat ze geen grip heeft etc. Ik ben bang dat krabwantjes geen zin hebben want daar is ze weer te oud voor. Belonen werkt ook nog niet want daar is ze juist weer te klein voor! Ik had het CB gebeld laatst voor advies (en ik hou al helemaal niet van het CB, maar ik dacht dat zij msschien DE tip voor me hadden) maar zij gooide het op een psygologisch probleem! Ze is verdorie 18 maanden! Ze heeft een normale thuissituatie en voor de rest is gewoon normaal. Hier ben ik dus onwijs boos om geworden! Dus... ik begrijp precies hoe je je voelt en je bent hier niet alleen in. p.s. ik ben ook zwanger, zouden ze iets aanvoelen ofzo???
Hoi, Wat fijn om je reactie te lezen zeg!! Nou ja niet fijn natuurlijk. Maar we hebben echt precies hetzelfde, ik ben ook bij het CB geweest en ook inderdaad gedragsproblemen kreeg ik meteen te horen. Ben ook bij de HA geweest en die zei dat het normaal was, of in elk geval vaker voorkwam. En ze zei ook inderdaad dat de meeste kindjes het opeten. Ik vraag me af hoe ze dat doen, dat blijft toch in je keel hangen? Opeten doet mijn dochter niet. Ik heb haar haartjes ook ingesmeerd met olie, tegen de berg en die is nu weer weg, dus misschien had ze toch jeuk?? Ik heb een staartje gemaakt boven op haar hoofd, maar het elastiekje lag er na een paar minuutjes weer uit. Ze heeft vanalles mee in bed nu. Handschoenen werkt inderdaad niet, daar zijn ze te oud voor en inderdaad te jong om het echt duidelijk uit te leggen. Ik ga nu naar de kapper met haar om alles wat korter te knippen. Een zijkant is ook zo goed als kaal en achter heeft krulletjes. Ik knip alles maar korter, het ziet er nu zo raar uit. Misschien dat het daarna ophoudt. Dat zei de HA wel; als je afknipt kan dat helpen, dat ze het niet meer doen. Dat hoop ik dan maar. Ik hoop dat het snel aangroeit. In oktober gaat ze voor het eerst naar peuterspeelzaal en ik ben kei bang dat ze dadelijk gepest wordt, of zouden die kindjes daar te klein voor zijn? Misschien dat ze inderdaad aanvoelen dat we zwanger zijn? Mijn dochter krijgt wel alles mee, als mijn man en ik praten en ze hoort iets dan reageert ze er meteen op. Daarom negeren we haar gedrag mbt haartjes trekken. Soms zegt ze in bed: haartjes trekken en dan zeggen we er niets op. Dat scheen te helpen. Behalve tot gisternacht dus. Maar ik heb toch zo'n vermoeden dat het door de berg kwam, het zag er geirriteerd uit en na de babyolie en de haartjes wassen is het weg. Nu is ze ook meteen gaan slapen, gisteravond was het een drama met slapen. Misschien dat dat allemaal meespeelt. Nou volgens mij heb ik een megalang verhaal getypt. Je mag me ook wel een persoonlijk berichtje sturen, dan kunnen me misschien even mailen hierover. Vindt het wel fijn om het er met iemand over te hebben die er ook mee te maken heeft.
Mijn dame doet hetzelfde en ik ga nu krabwantjes bestellen, waarom denken julie dat dat niet helpt???
Die handschoentjes lagen binnen 1 minuut buiten het bed, net zoals staartjes in de haren, net zoals alle knuffels. Als ze kleiner zijn werkt het misschien maar mijn dochter is 2 jaar en die heeft een heel eigen willetje
Oh..die van mij ook..mm...ik heb wel van die wantje besteld die je met klittenband kan vastbinden...of had jij die ook? Gaat t nu wel wat beter of nog niet?
Ik heb inmiddels de haartjes afgeknipt, ze kan er nog wel aan trekken, dat doet ze volgens mij ook. Er lagen vanmorgen wel wat haartjes in bed maar niet zo veel. Ik heb gehoord van mensen dat als je het helemaal afgeknipt (dus echt bijna niets meer op het hoofd) dat ze het dan echt niet meer doen (dat hoop ik dan maar). De kapper vond dat echter erg rigourieus (of hoe schrijf je dat??). Ze heeft nu een kort koppie, staat haar best heel wijs moet ik zeggen. Maar nu kan ik het steeds korter laten knippen mocht het niet helpen, de kale plekken vallen nu ook niet meer zo op. Het ziet gewoon verzorgd uit. Dus ik hoop het zo op te lossen. Een nicht van mijn man heeft het zo ook opgelost, zij heeft wel meteen alles eraf geknipt bij haar dochter en dan duurt het toch een paar maanden voordat het weer aangegroeid is en dan hebben ze het inmiddels afgeleerd. Ik heb die handschoentjes niet geprobeerd, daar hoef ik niet eens aan te beginnen, je zou het kunnen proberen. Staartjes boven op het hoofd en knuffels in bed heb ik gedaan. Maar volgens mij huisarts helpt dat gewoon niet. Het is een fase waar ze doorheen moeten schijnbaar en dat hoop ik dan maar!
Hoi, Vervelend om te horen dat het niet beter gaat. Met laura gaat het gelukkig wel weer beter. Ze heeft al 3 weken niet meer aan der haar getrokken. Ook ik ben eergister naar de kapper geweest om er een modelletje in te laten knippen. De kapper vond de kaalheid meevallen. Maar ze heeft nu dus ook een kort koppie. staartjes gaat voorlopig ff niet. Op school wordt ze er niet mee gepest hoor! Kindertjes zien dat niet. En ik moet heel eerlijk zeggen dat de meeste volwassenen het ook niet echt zien tenzij ik er iets van zeg. Dus niet te druk maken. Laura eet haar haartjes ook niet op. Het is bij laura echt een verandering van situatie. Dus in jullie geval kan dat zeker ook het geval zijn. Misschien als straks de baby er is en alles in zijn ritme is is het misschien ook wel weg. Niet aandacht aan geven en de moed erin houden. Probeer ik ook!!!