Moet het even kwijt. Sinds een paar weken slaapt mijn man bijna niet meer... Hij kan het gewoon niet meer zegt hij, als hij wil gaan slapen ligt hij over van alles en nog wat te piekeren. Hij is militair en 3x naar Afghanistan geweest, dit speelt mee. De zwangerschap nu, de bevalling zegt hij. De stress op het werk, hij heeft gelukkig een nieuwe functie kunnen vinden (hij was bij degene die eruit moesten bij de bezuinigingen), maar ook kleine probleempjes op het werk blijven malen bij hem. Er zijn wat problemen bij hem in de familie. Het is gewoon alles zegt hij. Hij heeft van de arts op de kazerne 'inslapers' gekregen. Deze heeft hij van het weekend genomen en dan slaapt hij wel maar doordeweeks neemt hij ze niet omdat je dan niet mag rijden. Ik werd vannacht om 4:30 wakker en kijk naast me.. geen man dus. Zit hij gewoon beneden in de bank. Ik ook even naar beneden, probeer met hem te praten maar er komt zo weinig uit. Echter nu op dit moment ligt hij wel te slapen in de bank, ik laat hem maar liggen, alles wat hij meepakt is meegenomen denk ik maar zo. Vind het zo rot voor hem. Zou alleen wat meer voor hem willen doen.. maar wat?? Wat zou het kunnen zijn? Een depressie? Of heeft het toch met het aankomend vaderschap te maken?? X
Ik zou hem aanraden naar een psycholoog te gaan. Mijn man was zwaar overspannen toen hij ook dit gedrag vertoonde
Jeetje, wat naar voor jou en je man. Kan me voorstellen dat je je zorgen maakt. Het is voor ons moeilijk inschatten waar de problemen precies vandaan komen, maar ik denk dat het wel duidelijk is dat het idd niet goed is wat er nu gebeurt. Misschien kun je hem stimuleren om met iemand te gaan praten? Wellicht iemand die ervaring heeft met uitgezonden militairen of anders gewoon iemand die wat verder van hem af staat en tot hem door kan dringen? Wie weet heeft het niks met de uitzendingen te maken hoor, dat weet ik natuurlijk ook niet. Praten kan iig nooit kwaad, denk je dat hij daarvoor open staat? Wie weet vindt hij het ook moeilijk om met jou nu dingen te bespreken omdat hij jou niet verder wil belasten nu je zwanger bent? Ik hoop dat er een oplossing komt!
weet niet of hij mediteren wat vind>? lekker je hoofd leeg maken.. ik lees wel vaker dat tv kijken niet goed is voor je nachtrust...en op google vind je vast nog meer tips.. anders ff naar de dokter? kan hij miss ze verhaal kwijt veel succes en sterkte iig
Dat klinkt helemaal niet goed. Slapeloosheid af en toe is normaal als je zoveel meemaakt maar nog maar amper slapen is toch echt een teken dat er iets niet oke is. Ik denk dat je man het beste naar de huisarts kan gaan en die kan hem een doorverwijzing geven naar een psycholoog. Misschien dat hij gewoon veel te veel te verwerken heeft in een korte tijd, helemaal met drie keer Afghanistan ( heel misschien PTSS?) , en hij echt met iemand moet gaan praten. Lijkt me echt super vervelend om je mannetje zo te zien! Hoe gaat het dan met jou?
Oei, slaapproblemen is wel een belangrijke indicator voor een depressie. Ik zou hem morgen naar de huisarts sturen! Veel sterkte...
ohhh meis wat balen, maar kan het me echt wel voorstellen hoor, ik denk ook dat hij wel eens overspannen kan zijn... dus naar de psyg zou wel eens een goed idee kunnen zijn. maarja als het net zo'n binnenveter is als mijn vriend thja dan wens ik je veel succes.. en probeer er zelf niet teveel om te stressen denk om je kleintje he
Misschien idd een bezoekje aan de huisarts... Veel sterkte! Lastig dat je er nu niet echt voor hem kunt zijn (omdat je niet echt met hem praten kunt) terwijl je toch merkt dat het niet lekker met hem gaat.
Post traumatisch stress syndroom (PTSS) is ook meteen het eerste waar ik aan denk: http://http://nl.wikipedia.org/wiki/Posttraumatische_stressstoornis Symptomen De symptomen zijn herbeleving (nachtmerries of flashbacks), vermijding van herinneringen of emotionele uitschakeling hiervan, ernstige prikkelbaarheid en slaapstoornissen, extreme spanning als gevolg van bepaalde prikkels, irritatie en hevige schrikreacties. Het is ook mogelijk dat de persoon symptomen van andere psychische aandoeningen vertoont zoals een klinische depressie. Van PTSS is sprake wanneer de symptomen langer dan een maand duren. Wanneer deze korter dan een maand duren, spreekt men van acute stressstoornis (ASS). PTSS is met behandeling te genezen of verbeteren. Soms kan dit ook spontaan gebeuren.
Weet je van nare dingen die hij heeft gezien in Afghanistan, of praat hij daar niet over? Misschien toch eens proberen door te vragen daarop? Defensie heeft een heel leger aan psychologen volgens mij dus misschien kunnen die hem adviseren?
Mijn man heeft ook behoorlijk last gehad van zijn laatste uitzending naar afghanistan. Hij heeft heel wat gesprekken gehad met psychologen in het CMH en dat heeft echt goed geholpen. Door alles wat er nu dus bij jullie speelt (zwangerschap, bezuinigingen e.d.) kan het best zijn dat door de spanning het afghanistan verhaal weer naar voren komt. Wat ze daar allemaal meemaken is natuurlijk niet niets, en vaak vertellen ze ook lang niet alles wat er is gebeurt/ wat ze hebben meegemaakt. Mijn man vond het dan ook juist wel fijn om daar met iemand over te kunnen praten die niet te dicht bij stond. Ik zou dus wel adviseren om toch profesionele hulp in te schakelen want met slaap tabletjes los je het echte probleem niet op.
Het lijkt me idd erg goed als hij gaat PRATEN met een psych ofzo. Vooral als je zoveel meegemaakt heb. Mijn man is ook licht overspannen en heeft moeite met slapen, maar hij gaat nooit uit bed en áls hij eenmaal slaapt slaapt hij. Bij jouw man is dat niet zo, dus het lijkt me dat hij wel degelijk goeie hulp nodig heeft! Enne niet teveel ove je kindje inzitten, dat is niet goed.. Het is niet het vaderschap opzich volgns mij. Alles wordt gewoon teveel. Wil hij wel ergens hee om te praten? Sterkte.
Mijn man is ook militair en 2x naar afghanistan geweest, maar heeft tot nu toe nergens last van. Ik denk dat je man eens moet gaan praten met een psycholoog of geestelijk verzorger.
Mijn man heeft ook 3 uitzendingen achter zijn naam staan, vraag het net aan hem en hij zegt. Dat hij echt naar een psycholoog van defensie moet gaan. Met zomaar een slaappilletje of weet ik veel wat los je dit niet op.
Het lijkt mij idd ook verstandig als hij met iemand gaat praten. Door praten krijg je vaak alles wat beter op een rijtje en ook meer rust in je hoofd/lichaam
Dank je wel dames! Voor jullie reacties! Gelukkig is mijn man wel een type die hulp wil zoeken. Tijdens de 3e uitzending ging het helemaal niet goed met hem, hij is toen 2 maanden na het overlijden van mijn vader vertrokken en de timing was toen helemaal niet goed. Hij gedroeg zich toen heel opvallend zal ik het maar noemen. In zijn mailtjes en tijdens telefoongesprekken was hij heel achterdochtig... en hij vond dat ik anders deed. Dit was niet zo en ik zei hem hulp te zoeken. Hij is toen een paar x naar de psycholoog in Afghanistan geweest, dat heeft geholpen. Wel naar, want je wil zelf wat doen maar dat kan zo moeilijk als je aan de andere kant van de wereld zit. Het leek heel goed te gaan maar sinds een paar weken twijfel ik toch wel. Ik kan hem nu ook niet helpen (denk ik). Persoonlijk denk ik dat alles hem nu teveel wordt, de zwangerschap begint een beetje tegen het einde te lopen, de problemen in zijn familie. Alles komt terug bij hem. Ik zal eens voorzichtig proberen te zeggen of hij toch geen hulp gaat zoeken weer. Lijkt mij ook het beste.
Vervelend zeg! Mijn man is ook geen prater,slaapt ook erg slecht de laatste tijd en is in November overspannen geweest. Als ik hem vraag of hem iets dwars zit is het altijd nee. Ik kan nu ook niets voor hem doen.
Een stress-coach is misschien ook een optie. Die helpt je om te gaan met stress en daarbij ook je gedachten om te zetten. Ook kan hij/zij tips geven wat je moet doen als je stress hebt. Mijn man zit tegen overspannheid aan en we denken er ook aan om hier naar toe te gaan.
Mijn advies zou zoals anderen ook zijn om naar de huisarts te gaan. PTSS door uitgezonden zijn geweest, overspannen/burn out door alles wat er is gebeurd. Het kan beide. En het is ook niet gek. Er is maar zoveel wat een mens aankan. Het is menselijk en normaal om op een gegeven moment er door heen te zitten.