Ik heb er geen ervaring mee, alleen een kennis met een autistische, maar wel zeer begaafde dochter, maar weet van hen hoeveel energie het kostte en nog steeds kost om hun dochter het leven naar de zin te maken. Bijzonder knap en ook van jullie. Het moet heel moeilijk zijn je dochter zo te zien. Hopelijk hebben jullie snel meer duidelijkheid. Als ik mocht gokken, dan zou ik ook gaan voor Asperger. Ze heeft mijns inziens ook duidelijke autistische trekken, maar dan wel bijzonder hoogbegaafd.
Als ik zelf een autistische stempel moet geven dan zou het waarschijnlijk ook Asperger zijn... Maar vanwege hoe druk ze is (echt waar ze stuitert de kamer door en dat wordt erger bij bepaalde etens of drinkens waardes) denken we soms ook weleens ADHD... Autisme is overigens wel iets wat bij mij in de familie voorkomt, mijn broertje heeft het maar die is echt totaal niet sociaal en zat altijd maar op zijn kamer achter de computer. Totdat hij naar speciaal onderwijs ging daar is hij een heel ander persoon geworden en iets socialer al zit hij nog steeds liever alleen.. Maar bij onze dochter is het dan weer totaal anders want ze is wel graag bij mensen als ze maar de aandacht krijgt zeg maar. ADHD zit dan weer niet in de familie zover ik weet (ja een neef van mij mogelijk) maar ik zit wel steeds te denken ADHD hoeft niet zo van dat stuiteren te zijn toch? Dat kan ook zijn druk in het hoofd etc. Als dat zo is ja dan denk ik dat ik er ook min of meer trekjes van heb. Maar goed we kunnen wel speculeren maar we wachten het maar af, ik ben allang blij dat ik hier gewoon even mijn verhaal kwijt kan.. Oh ja iemand zei dat ik niet zomaar met picto's moet beginnen enz. maar dat is in overleg gegaan met de gezinshulp die hier 2 uur in de week komt.
Allereerst goed dat je hulp hebt ingeschakeld, als het niet hoeft zou ik wel proberen er geen labeltje op te plakken maar juist met hulp te zoeken naar wat goed voor haar is, als een uniek persoontje. Maar wat lastig voor jullie, zien dat je kind niet blij en gelukkig is. Het doet me denken aan mijn zusje, ze was vaak erg bang, als baby al chronisch ontevreden en had veel moeite met veranderingen. Ze kon erg boos worden en zat niet lekker in haar vel. Uiteindelijk is op haar 10e gebleken dat ze hoogbegaafd was. Eerder werd gedacht aan een autistische stoornis maar haar problemen -ook in sociaal contact- zijn toen toch gelinkt aan haar IQ. Ze heeft helaas nog steeds veel moeite haar plekje in deze wereld te vinden. Mijn vriend was een blij kind, tot hij naar school ging. Hij maakte moeilijk contact, werd erg druk en had het niet naar zijn zin. Ze gingen (net als bij mijn zusje) van psycholoog naar pscyhiater en weer terug. Op zijn 12e werd vastgesteld dat ook hij hoogbegaafd was met een vermoeden van ADHD. Achteraf blijkt dat zijn ADHD-achtig gedrag verband hield met zijn gevoel van "anders zijn" en het geen aansluiting vinden. Hij is nu de rust zelve.
Ik zal nog even een update doen: We zijn afgelopen donderdag bij de kinderpsycholoog geweest, daarna sloot de kinder psychiater aan voor een half uur (zij ging een half uur met onze dochter spelen en observeren) en nu gaat alles in gang gezet worden. Allerlei onderzoeken naar haar ontwikkelingen, allerlei gesprekken met ons, testjes, wij moeten een keer met haar gaan spelen en dan filmen ze het etc etc. En dan hopen ze in september / oktober een diagnose te hebben en een duidelijk behandel plan wat het beste zou kunnen zijn!
Dat doet mijn zoontje ook. Rakelt hele verhalen op, op de bladzijde nauwkeurig. Hij is niet hoogbegaafd, maar heeft ASS. Wel heeft hij de driftbuien, het gevoelige en niet te duiden gedrag (+nog heel veel meer). Het allerbeste wat je kon doen heb je gedaan, hulp zoeken. Hopelijk brengt het jullie wat je nodig bent om weer een blij en gelukkig dametje te krijgen. Het kan van alles zijn. Ik vind je verhaal ook wel richting HSK gaan (hoogsensitief.) Hoort ook een goede woordenschat bij, gevoelig voor entiteiten (paranormaal), staan veel meer open voor het gevoel van de ander, enz.
Ja hoog sensitief waren we eigenlijk al min of meer achter dat hebben ze op de eerste intake eigenlijk al gezegd (al is daar geen onderzoek naar gedaan) maar daarnaast zou ze dus ook een aantal trekjes hebben van ADHD en/ of autisme.. Maar het belangrijkste vind ik gewoon dat er duidelijkheid komt over waardoor zij nu zo is en niet lekker in dr vel zit.. Wat is ASS eigenlijk? Edit: al gevonden
Ik herken alles wat je schrijft over je dochtertje. De tweede dochter van mijn nicht was precies zo. Ze heeft een oudere zus en nog 2 kleinere zusjes en ze bracht regelmatig het hele gezin in rep en roer, al vanaf dat ze baby was. Mijn nicht en ik wisten altijd al dat er 'iets' met haar was. Ik heb goed contact met mijn nicht (is als een zus voor me) en er heel veel met haar over gepraat, want ze waren ook echt radeloos. Haar dochtertje zag ook geesten, echt angstaanjagend, ze was ook echt heel erg bang. Mijn nicht is er achteraan gegaan en het bleek dat er in dat huis iemand dood gevonden is op de gang. Koude rillingen lopen nu nog over mijn rug als ik eraan terugdenk en hoe haar dochtertje toen was, zo ontzettend bang, gillen van angst 's nachts en niet meer durven slapen. En angstaanjagende verhalen dat mijn nicht er bijna bang van werd. En aan de andere kant weet je gewoon niet of je het echt moet geloven of dat het misschien toch ook fantasie is? En ze was vreselijk onhandelbaar. Als dingen anders liepen dan het eigenlijk zou lopen, was het hek van de dam. En op heel veel dingen heel erg heftig reageren. Mijn nicht heeft eigenlijk nooit echt een oplossing gevonden, maar het is gelukkig wel vanzelf beter geworden. Haar dochter is inmiddels bijna 8. Ze is een jaar geleden naar een andere, kleinere school gegaan, ze zit daar veel beter in haar vel. Ze is ook getest, want ze dachten aan autisme of hoogbegaafdheid. Waarschijnlijk is het het laatste, maar doordat ze niet anders wil zijn dan anderen, komt het er niet overduidelijk uit op school. Met mijn reactie kan je misschien niet zoveel, maar het geeft misschien wel hoop, ook al kom je er met de hulpverlening niet uit. Bij het dochtertje van mijn nicht was het ook echt heel erg, ze had ook al zo snel zo'n eigen willetje, een voorbeeld toen ze 10 maanden was, ze wilde niet mee op de fiets, maar ze moest, want mijn nicht had wat boodschappen nodig. Ze heeft alleen maar gekrijst, op de heenweg, in de supermarkt, op de terugweg, ze was het er totaal niet mee eens. Thuis was ze meteen stil. Echt bizar. Het is een van de keren dat ik erbij was en het is zo extreem, zo klein en het er zó niet mee eens zijn en vervolgens gewoon 3 kwartier krijsen, totdat het weer is zoals ze wil. Tenminste zo kwam het over. Doorslapen was ook een ding, uiteindelijk hebben ze haar met 10 maanden 2 maanden lang elke nacht laten huilen, zelf oordoppen in gedaan. Maar een kind dat de halve nacht wakker was, dat kon gewoon niet meer, mijn nicht ging eraan onderdoor. Het ging toen wel iets beter maar het is de eerste 4/5 jaar wel problematisch geweest. En nu, ze is bijna 8, ze heeft wel haar kuren, maar het is vooral ook een ontzettend lieve meid!!! Ze heeft trouwens wel echt iets met dieren, ze heeft nu een hamster, is dat misschien iets voor jouw dochtertje? Ze voelt zich vaak misschien onbegrepen, maar een huisdier begrijpt alles Het lijkt me heel moeilijk, is zie inderdaad veel trekjes terug die Lisa ook heeft, maar een 'normale' peuter blijft er niet in hangen zeg maar.
Haha. Tja, al die afkortingen. Toen mijn kereltje 2,5 was dreven zijn driftbuien ons tot waanzin. We wisten van gekkigheid niet meer hoe we moesten handelen. Want wat de ene dag leek te werken, werkte de dag erna absoluut niet. Ik stuur je wel even een PB.