Hoii Dames,, Ik moet het echt even kwijt,,, Ik mis het zo om zwanger te zijn!!!! Zwangere vrouwen, babys en wat er ook allemaal te maken mee heeft ik krijg er buikpijn van en het doet echt pijn in me hart!!! Onverwacht zwanger,, eindelijk blij,, hartje gezien nog blijer,,,en dan miskraam ik ben echt door de grond gezakt,, Niemand die naar me wilt luisteren of me begrijpt... Ik kan wel weer beginnen om weer zwanger te worden maar dan krijg je dat traject weer van wachten tot de test.. wachten echoo zoveel weken onzekerheid... Ik vind het zo moeilijk allemaal en vooral omdat iedereen wist dat ik zwanger was... Helppp
ow meis.. wat erg voor je.. weet hoe je je voelt al was het bij mij al eerder mis gegaan.. Door de grond kan je zakken voor je gevoel.. Ik weet niet goed wat me precies geholpen heeft om te verwerken maar iniedergeval wel door te gaan met leven. Het klinkt missschien raar maar bij mijn vmk kon alles en iedereen me gestolen worden.. Pas toen ik de draad (voor mijn gevoel veel te laat) weer oppakte, kreeg ik weer zin om verder te gaan. Het is inderdaad, als je opnieuw zwanger wordt, opnieuw die onzekerheid... maar toch.. Meestal gaat het goed. Sorry voor mijn onsamenhangende berichtje, maar ben al een lange tijd wakker. Het is goed dat je hier je gevoel opschrijft, daar is dit forum voor. In het dagelijkse leven zullen weinig mensen je begrijpen. Dat is ook mijn ervaring. Dikke knuf meis! Het komt een keer goed!
Lastig he, en zo jammer ook. Ik hoop voor je dat je snel weer zwanger bent en het dan goed gaat. Sterkte!
Heel herkenbaar meis.. Mis het ook ontzettend.. Je bent al zo gewend aan het idee dat er een kleintje komt. Omdat ik via via aan een babykamer kon komen staan die spullen al in huis als een pijnlijke herinnering aan wat niet zo mocht zijn.. Word lichamelijk ziek als ik er aan denk dat wat er in mn buik groeide nu gewoon weg is Morgen voor controle naar het ziekenhuis om te kijken of ik nog een curretage nodig heb, kan het dan pas echt afsluiten denk ik.. Sterkte meis en hou je taai!
Ik herken het gevoel helemaal. Ik heb regelmatig "ik zou nu..."-momenten. Ik zou nu 20 weken zijn - ons kindje kunnen voelen - het aan m'n leerlingen vertellen - een babybuik hebben enz. Ik mis het zwanger zijn, ook al was het maar heel kort. Na 2x een kloppend hartje, ga je er toch meer in geloven. Er waren al zo veel dingen die ik ons kindje vertelde, hem of haar toewenste, mensen om ons heen die zo blij waren. Het was zo ontzettend welkom. En nu is het weg. Al weer meer dan 10 weken geleden. Alsof het er nooit is geweest. Ik mis het. Ik mis ons kind. Ik mis het zwanger zijn. En wat ben ik ongelooflijk bang om opnieuw zwanger te raken...
Het is ook heel zwaar... Ik ben van mijn eerste ma (11w) ook maanden lang haast depressief geweest... Tips om het weer op te pakken heb ik dan ook niet, de tijd heeft geheeld denk ik... De 2e keer (alsof 1 niet heftig genoeg was...) storte ik me op onderzoeken en medicatie en dat sleepte me er door. Toen telde ik ook meteen weer aan en bleef het gelukkig goed gaan! Sterkte
Meides heel veel sterkte ik ken het gevoel maar al te goed. Heb het nu 4x meegemaakt. De laatste heeft mij helemaal gesloopt ik kan het niet meer aan om een zwangere te zien of te horen dat er weer 1 positief zwanger is. Heb gelukkig een klein knulletje rondlopen maar nu ik weet hoe het voelt om zwanger te zijn vindt ik het nog zwaarder om een kindje te verliezen. Bij mijn laatste 2 mk heb ik bij allebij 2 goede echo's gehad met hartje maar het werd met 9 wk zo van mij afgenomen bij de 12 wk echo. Kapot ben ik ervan. Heel veel sterkte meides we moeten door he
pff snap wat he bedoeld, wil je veel sterkte wensen Ik heb afgelopen maar mee gemaakt na de eerste ivf zwanger bijna 9 weken en toen ook een mk! ik denk nog steeds anders waren nu zo en zo ver. konden we nu een baby kamer kopen, waren we nu aan het schilderen. het ergste verdriet trekt op den duur weg maar vergeten doe je het niet rustig aan doen veel liefs
Zo vervelend allemaal Ik moet nu wel zeggen nu we weer aan het klussen zijn, voel ik me toch wel wat beter tot nu maar ik probeer niet te veel te hopen dat ik weer zwanger ben.. Ik heb wel ontzettend veel geluk dat ik me eisprong kan voelen.. Jullie horen van me als ik weer zwanger ben of dat het niet gelukt is..
Hoi, miraclee Ik herken het maar al te goed wat je schrijft. Hier ook 10-7 mk met 9 weken. Ook druk aan het klussen maar de hoop op een nieuw wondertje is denk ik te erg aanwezig. Ik duim voor je! Liefs yvonne
Ik herken het ook zoooo goed! Eerst het verdriet, toen weer positief zijn omdat ik dacht dat het wel snel weer raak zou zijn. Maar helaas.... We wachten nu alweer 11 rondes op een nieuwe zwangerschap.
Vind het moeilijk om op zulke topics te reageren omdat het bij mij als een wonder wel goed gaat. Desondanks wil ik Miraclee, maar ook alle dames die in een soortgelijke situatie zitten heel veel succes wensen. Ik hoop met jullie mee op een plakbaby!!knuffel!