Omdat ik het erg moeilijk vindt om jullie verhalen stuk voor stuk te lezen en ik al bijna ga huilen als ik het kopje lees, wil ik de dames die een of meerdere miskramen hebben gehad, heeeeel veel sterkte wensen. Er komt vast wel weer een betere tijd voor ons allemaal! In dit gedicht herken ik mezelf... De zee Ik wil alleen zijn met de zee ik wil alleen zijn met het strand ik wil mijn ziel wat laten varen niet mijn lijf en mijn verstand Ik wil gewoon een beetje dromen rond de dingen die ik voel en de zee ik weet het zeker dat ze weet wat ik bedoel Ik wil alleen zijn met de golven ik wil alleen zijn met de lucht ik wil luist'ren naar mijn adem ik wil luist'ren naar mijn zucht Ik wil luist'ren naar mijn zwijgen daarna zal ik verder gaan en de zee, ik weet het zeker zal mijn zwijgen wel verstaan (Toon Hermans)