makkelijke baby versus je handen vol hebben

Hier ook geen makkelijke, maar dat is echt haar karakter; ze is heel fysiek en komt heel lastig zelf tot rust, als ze iets wil (nu bv kruipen), dan raakt ze vrij gefrustreerd als dat niet gaat. Mijn nichtje had dat als baby ook, dus ik herkende dat erg bij mijn dochter. Mijn neefje is echt een makkelijke baby geweest; die kon je in de box leggen met niks, en hij vond het wel prima. Of in bed leggen en hij ging gewoon slapen. Inmiddels is hij 2 en een hele gewone peuter, niet makkelijker dan zijn zus ofzo, maar als baby was hij dus duidelijk sneller tevreden.

Mja, ik heb zelf geprobeerd mijn dochter daarin te 'veranderen' door rust en regelmaat, maar dan ben ik 24/7 bezig met haar dwingen in een bepaalde regelmaat, terwijl als ik haar gewoon volg, zij veel tevredener is en ik ook meer rust krijg (met haar op schoot of in mijn bed ). Dus ik ga voor het ritme van mijn dochter, veel werk, maar het werkt wel

 

Mijn dochtertje is ook een hele makkelijke baby geweest, ik had verwacht dat ik het na de bevalling heel druk zou krijgen en veel gebroken nachten zou hebben.

Ze is nu twee en heb nooit een gebroken nacht gehad, verder kon ze zich overdag goed vermaken en huilde bijna nooit.
Ik heb het nu drukker met haar, nu ze twee is.

Ik sluit me overigens wel aan bij Andrea85, heb altijd wel haar ritme gevolgd, eten wanneer ze trek had en slapen wanneer ze slaap had, ook bij mij in bed of lekker indutten op de bank en dat werkt hier prima.

Ook denk ik dat het karakter een grote rol speelt, de één is nu éénmaal wat makkelijker dan de ander.

 

Hier was de eerste echt dramatisch (ook ivm medische problemen bleek achteraf), 2 ook lastig maar iets minder maar had reflux en snel prikkelbaar, derde is nu het rustigste terwijl ik niet veel anders doe volgens mij. Enige puntje wat ik wel doe was bij de eerste tekenen van onrustig slapen etc hem op zijn buik draaien en zo laten slapen, was bij de andere 2 ook echt een oplossing al vond ik het toen nog wat eng.

 

ik denk ook dat je je baby eerst de tijd moet geven te wennen aan de wereld, ritme ..en toe moet geven aan mamhonger...gelijk leren alleen te slapen is wel erg veel gevraagd van een 11 dagen oude baby...Geef je bv? dan zijn dit de regeldagen, geef er aan toe en het is snel over..

Mijn jngste is Ook erg makkelijk..maar de eerste 3 weekjes waren wennen, wat last van teveel melk ( prductie moest nog goed regelen, hij wennen aan goed drinken) wat krampjes, mamahonger hebben en warmte en geborgenheid zoeken.
Ook sliep hij alleen goed op zn buik.

Ik hield vol met mn aanpak en zn krampjes verdwenen en hij slaapt ng steeds vrijwel van voeding tot voeding. Mn draagzak is mn uitkomst voral in combi met de 2e, eerste 3 weken baby lekker gedragen in huis..na voeding even in de box wanneeer hij jengelt is hij moe en hup naar bed en weg is hij..

Mn oudste was de eerste 4 weken steeds meer gaan huilen, bleek verborgen reflux en kreeg medicijnen en sindsdien ook erg makkelijk wat betreft slapen...was wel prikkelbaarder, had 3 mnd lang echt last van krampjes en ook een buikslaper, erg gehecht aan zn bedje ( dus altijd vaste plek om te slapen en aan het ritme.
De jngste daarintegen doet de meeste slaapjes in bed, maar ook geregeld in draagzak of wagen, want hij gaat mee in ns ritme.

Heb ook gelijk hem zelfde tijd ongeveer als oudste in bed, met avndritueel, badje en laatste voeding rond 20/21 ( hij kwam eerste tijd ng wel voor een late maar al gauw kwam hij in een diepe slaap en kwam ie snachts pas)

Een makkelijke baby is een baby die lichamelijk nergens last van heeft en altijd tevreden is na een voeding en lekker wilt gaan slapen. Maar vaak zijn lichamelijke zaken ( en bijv mamahonger, inbakeren, regelmaat) een oorzaak van onrust, goed naar je kindje kijken en je komt erachter, dat verhelpen en dan zal je kindje hopelijk snel tevreden raken

 

Ik denk daarnaast dat 'makkelijk' ook heel erg persoonlijk is. Ik vond onze dochter bijvoorbeeld erg makkelijk. Ja, ze dronk in het begin ontzettend veel bij me. Maar dan nestelde ik me met laptop, een voorraad drinken, afstandsbediening en veel kussens in de hoek van de bank en dan liet ik haar op het voedingskussen zo een paar uur liggen. Ik vond dat makkelijk terwijl een vriendin van me laatst zei dat ze er haar handen vol aan had, want haar dochter wilde constant drinken en ze kon haar geen moment wegleggen. Het is dus soms maar net hoe je er zelf tegenaan kijkt denk ik.

Wanneer er sprake is van andere 'problemen' is het natuurlijk een ander verhaal Maar soms hoor ik echt mensen vertellen hoe moeilijk ze bepaalde dingen vinden en dan vond ik dat in de babytijd juist geweldig!

 

Ik doe niks anders bij de jongste als bij de oudste, maar het verschil is enorm! Mijn oudste heb ik altijd handen (en slaap) te kort gehad en de jongste is totaal het tegenover gestelde. Zo makkelijk en rustig! Ik vroeg me bij de oudste ook vaak af wat ik toch verkeerd deed, maar nu weet ik dat het gewoon haar pittige karakter is! Je doet niks verkeerd hoor, sommige kindjes zijn nou eenmaal wat 'bewerkelijker' !
Ben het er wel mee eens dat de defenitie van handen vol/druk nogal verschild. Ik vind het bijvoorbeeld veel sneller druk dan mijn vriendin (die een jaar tussen de 2 kids heeft zitten).

PS met 11dgn sliep mijn jongste ook nog niet veel hoor (ja op mijn buik) maar was al blij dat hij niet zoveel huilde als zijn zus. Nu met 4mnd heeft hij een fijn ritme en slaapt hij (meestal) zelf in en door.

 

Denk echt dat het per baby verschilt en minder heeft te maken met hoe je het zelf aanpakt. Als ik weleens bij vrienden zie dat kinderen in het wipstoeltje gewoon in slaap sukkelen of al spelend in de box...Dat is hier echt nog nooit gebeurd, zowel bij de oudste als bij de jongste niet. Die worden gewoon huilerig en vervelend als ze moe zijn. En doorslapen is hier ook een meerjarenplan. Maar het zijn hele alerte en actieve meiden die van alles willen en doen en bovenal superlief zijn, dat is me veel waard

 

Jens is de eerste weken erg makkelijk geweest, overdag zonder moeite in de box slapen, 's nachts in de wieg bij ons op de kamer. Als we pech hadden, moesten we er 's nachts 1 keer uit.. Geen klagen dus.

Nu is hij nog geen 'moeilijke' baby. Maar hij krijgt nu gewoon een eigen willetje en een ander ritme.

 

Ook mijn derde is geen 'makkelijke' baby. Ze huilden bij mij de eerste drie maanden behoorlijk veel. Bij mijn tweede ben ik aan de draagdoek gegaan, mán, mán, wat een verademing! Geen avonden meer heen en weer lopen met een baby op je arm, maar gewoon tegemoet komen aan de behoefte van je baby (bij mama zijn) en toch je handen vrij hebben.

Ria Blom mag van mij lekker zelf met een kookwekkertje in een kamertje gaan zitten huilen. Daar doe ik niet aan. Baby's horen bij hun moeder!

In een ander topic schreef ik het ook al, baby's meten zoveel ALLEEN,

Baby's zijn langs niet altijd moeilijk, hun ouders wel.

 

@Marlett.. volgens mij zeggen babies veel eerder 'laat me met rust' dan ' bij mama' maar goed, net zoals jij weet ik het niet... En er zit een verschil tussen babies.

Ik heb makkelijke kinderen en dat waren ze als baby ook al maar natuurlijk is dat relatief. In het begin is het altijd weer even wennen aan elkaar en ritme vinden maar na een week of 8-10 zaten beide kinderen in een goede en gemakkelijke routine (die ook nog eens gelijk was aan elkaar dus dan heb je ook echt even rust) en dan eten ze goed, slapen ze goed, zijn niet ziek en voorspelbaar. Als moeder kom je dan aan je rust, je huishouden en andere dingen toe. Ik voelde geen stress.. misschien is dat nog wel de beste definitie.

Ik heb mijn kindjes nooit laten huilen en heb de eerste 2-3 maanden borstvoeding gegeven (niet op verzoek) dus ook zonder huilen en gedoe.

Maar.. het moet bij je passen. Ik ben er flink georganiseerd persoon en routine, regelmaat zijn hier dus altijd al onderdeel van het leven. De kinderen gaan daar gewoon in mee.

Ik ben altijd blij geweest dat ik het zo gedaan heb. De kinderen doen het uitstekend, zijn zelden ziek, eten en slapen prima en hebben het duidelijk naar hun zin. Zoon is inmiddels bijna 4 en dochter ruim 2. De routine staat nog steeds

En met één ding ben ik het helemaal eens.. ouders maken het zichzelf vaak heel moeilijk. Relax en kijk eens of het op een andere manier wel lukt... en verwacht niet teveel.. 11 dagen.. geniet vooral en veel drinken? Dat hoort erbij!

 

Ik heb 2 heerlijk kinderen, maar heb er ook echt mijn handen aan vol hoor. En ik heb me echt aan de rust-regelmaat-reinheid en eigen ritme gehouden.

De oudste had heel veel struktuur nodig als baby, en mijn jongste sliep tot 11 maanden niet door, en nu is ie iedere dag rond half 6 wakker.

Ach, ik denk maar zo, van die saaie kindjes is ook niets voor mij

 

Mijn eerste was gewoon "de eerste". Alles nieuw en wennen, kon moeilijk alleen in de box of wipper en werd chaggo als hij moe was (maar slapen gelukkig nooit een issue geweest). Met mijn tweede dacht ik dat ik het wist! Wow wat was zij relaxt en ik heb haar het eerste jaar eigenlijk nooit gehoord (was zelfs bang dat ze door d'r broer zou worden ondergesneeuwd), toen nummer drie kwam voelde ik me zeker en ervaren......helaas....ditmaal dus een huilbaby (bijna de hele dag) en geen seconde zonder mij kunnen (maar idnerdaad ook : "laat me met rust!") en ook nog verborgen reflux....nou dan heb je dus inderdaad je handen vol en ook nog eens twee andere kleintjes.....Ik ben zelf ook enorm van de regelmaat en routine, omdat ik zelf ook zo ben, daar avart iedereen hier het ebste op: ben een druk mens met een full time baan en een druk sociaal leven. Dat moest ik dus wel even anders doen met de jongste. We zijn er gelukkig samen goed doorheen gekomen en no 3 is nu een lekker ventje dat goed in z'n vel zit. Dat je kinderen dus "bewerkelijk" zijn heeft volgens mij niets met jou te maken, maar met het kind....Of hier nog een vierde komt is dus maar de grote vraag na no3.
Ik wens je veel sterkte en vergeet niet ook af en toe toch te genieten!

 

Ik denk inderdaad dat het persoonlijk is of je je kindje wel of niet makkelijk vindt. Onze dochter slaapt inmiddels goed zelf in en slaapt al wéken door. Maar o wee als ik haar niet op tijd in bedje leg, dan wordt ze chagrijnig en kan dat de hele dag aanhouden. Ik moet erg goed opletten of ze slaapsignalen aangeeft en dan gelijk naar bed brengen. Dan slaapt ze prima in, vaak ook een uur of 2 tot 3 achter elkaar en dan is ze daarna weer lekker 1,5 tot 2 uur vrolijk.
Ja ik vind haar (nu) wel een makkelijk kind. Maar voordat ik dit doorhad vond ik haar niet makkelijk. Als ik zie dat andere kindjes in de box, in de wipstoel, op schoot etc. in slaap vallen. Dat doet onze dochter niet. Maar ik ben blij dat ze in principe altijd goed slaapt in haar bedje. Ik hoef bijna nooit terug te gaan als ik haar in bed leg dus ja wat dat betreft is ze makkelijk

Overigens heeft ze de eerste 9 weken wel vooral bij ons in bed of op schoot geslapen en wilde ze niets anders. Ik heb daar (soms met tegenzin) aan toegegeven maar heb nu geleerd dat het dus helemaal geen kwaad kon, ik heb niet het idee haar verwend te hebben want nu kan ze niet anders dan in haar bedje in slaap vallen!

 

ik heb een makkelijk kind.
eet op verzoek is vrolijk en ontspannen.
slaapt op verzoek, slaapt overal.
hij is alleen wat lastiger met poepen en dit kan 1 of 2 dagen aanhouden maar dan weten we hoe het komt maar verder huilt hij eigenlijk alleen als hij honger heeft.

hij heeft wel grote eigen wil en een sterkt karakter wordt ook echt boos als het draaien niet lukt, zijn duim niet in zijn mond krijgt of als hij te lang moet wachten op een voeding, dit laatste voorkom ik want hij is dan wel echt een hele dag van slag vaak.

 

Mijn zoon is ook een makkelijke, sliep met 2 weken door, huild zelden (ja bij pijn, honger, frustratie van iets niet kunnen) lacht heel de dag vanaf 6 weken. Zit in zn karater vermoed ik.. hij heeft echt wel pit in de zin van ongeduldig kunnen zijn maar is ook erg tevreden met weinig. Daarnaast speelt hij heerlijk alleen en kraait van plezier. Slaap vrijwel direct als hij in bed wordt gelegd, eet alles op wat hij krijgt (nog NOOIT iets laten staan), is nog nooit ziek oid geweest.
Tsja en het enige wat ik heb bewust heb gedaan is rust en regelmaat en in de eerste weken hem veel bij ons gehouden beneden. Hij wilde toen lekker bij mama slapen in de avond ipv bed/box. Verder denk ik gewoon kwestie van geluk, ik zie vaak genoeg vriendinnen met hun baby's en ja die huilen een stuk meer/jengelen etc. en het enige wat ik dan kan denken;
respect!
En ach ja wie weet krijg ik mn portie wel als hij 16 is

 

Ik heb wel een redelijk makkelijke baby, maar goed ze heeft haar momenten natuurlijk en begint ook steeds meer een eigen willetje te krijgen. Maar slapen deed ze al snel de hele nacht door en is eigenlijk ook geen verandering in geweest. En ze is vrij makkelijk zoet te houden in de box met haar speelgoed of op de grond op haar speelkleed. Gaat gewoon zelf op ontdekkingstocht

 

Ik vond haar als baby niet heel erg makkelijk.
's Avonds altijd ~3 uur huilen. Voeden en dragen paar weken gedaan, maar putte me uit.
's Nachts ook nog lang nachtvoedingen, af en toe perioden dat ze nachtelijke huiluren had..
Overdag ook best vaak perioden dat ze niet wilde slapen. Ze was altijd redelijk vroeg dat er een slaapje af ging, terwijl ik haar wel nog 'moe' vond..dus dat was dan wel lastig.
Met 2 jaar het middagslaapje gestopt en sindsdien slaapt ze als een prinsesje, kan niet omschrijven wat een opluchting dat dan is!

Huilen en niet willen slapen vond ik persoonlijk vreselijk stressvol. Als ze even stil was en vervolgens weer begon, dan voelde ik al mijn spieren aanspannen. Wat ben ik blij dat we daar vanaf zijn!

Ik vind haar als peuter best wel een makkelijk kind. Slaapt dus goed, luistert best aardig, lief, rustig. Nog maar 2 echt lastige fases gehad in de peuterpuberteit.
Enige is dat ze zich niet zo heel goed/lang zelf kan vermaken.. Vooral binnenshuis. Gaat heel langzaam wel steeds beter, dus hopelijk komt dat ook nog goed Dan is het een ideaal kind

 

Hier een 'moeilijke' baby,met daarbij verborgen reflux. Hij heeft de eerste drie maanden ongeveer 18 uur per dag gehuild, overstrekken, etc.

Toen de medicijnen goed aansloegen, werd hij rustiger en huilde minder. Maar verder behoorlijk temperamentvol. Niet heel makkelijk met slapen, echt alleen in zijn eigen bed, en anders niet te genieten.

Nu met tien maanden kan hij duidelijker maken wat hij wil, maar als hij niet op tijd aandacht krijgt is het schreeuwen, zich laten vallen, driftbui (tot tien minuten lang) en in het ergste geval bijten en knijpen. Ik zet hem dan weg en negeer hem, maar hij weet het dan toch nog wel vol te houden.

Vind hem een erg pittig kindje, en twijfel zeker of ik een tweede kindjewel 'aan kan'... We zullen het wel zien als de kleine man iets groter is.

Hier in de omgeving overigens ook allemaal makkelijke kindjes, slapen overal, zijn snel tevreden, spelen rustig, kunnen zo een kwartier op schoot zitten, etc.

Moet zeggen dat ik daar bij tijden wel eens jaloers op ben

 

@arevinol dat van dat huilen herken ik zo! Hier ook, dan was hij even rustig en begon hij op een gegeven moment weer te huilen. Dan was ik zo gestressed en spanden inderdaad al m'n spieren zich aan.

Heel soms als hij 's nachts ineens begint te huilen, heb ik weer precies dat gevoel erbij....zo naar.

Het zal vanzelf wel helemaal verdwijnen denk ik, heeft tijd nodig.