Toen we nog geen kind hadden, vond ik het wel relaxed als mijn vriend een paar dagen weg was, haha. Lekker alles netjes houden in huis, minder wasgoed, groot bed voor mezelf, muziek hard aan (heeft hij een hekel aan ). Nu met de kleine man erbij vind ik het vooral zwaar als hij weg is.... meestal niet meer dan een dag of vier en dan twee/drie keer per jaar. Kan ook niet delen wat ik meemaak. Vind het apart dat ik er nu meer last van heb. Ik vind het wel logisch hoor, dat je 'm mist, maar denk ook dat het voor een groot deel de hormonen zijn . Sterkte.
Mijn man is ook veel weg. Hij is nu voor 10 dagen in Letland. En weetje...ik ben er na zoveel jaar gewoon zo aan gewend dat ik helemaal uit het rit ben als hij thuis is haha. Ik mis hem wel, maar probeer zoveel mogelijk leuke dingen te gaan doen of mezelf zo af te peigeren dat ik savonds amper meer wakker kan blijven. Scheelt behoorlijk met het inslapen. Het enige nadeel is dat de kinderen altijd ziek worden als ik alleen ben. Nu zijn ze weer harstikke hoesterig en benauwd snachts waardoor ik dus al een week amper geslapen heb. Dat soort dingen gebeuren nooit als hij thuis is.
Ik vind het stiekem altijd wel lekker als mijn man weg is. Soms is hij een paar dagen naar Duitsland en dan verwen ik mezelf altijd extra . Natuurlijk missen we elkaar wel maar daar hebbrn we tegenwoordig facetime voor .
Ik heb het ook. Mijn vriend is zondag ochtend vertrokken naar amerika voor 8 dagen. Omdanks dat ik normaal ook overdag alleen me de kids ben voel ik me nu ook eenzamer maar meer omdat hij letterlijk zo ver van me vandaan is. Ik ben overigens wel constant bezig en voor woensdag heb ik een leuk avondje gepland staan en vriendinnen die nog op de koffie komen.. (Ik heb nog nooit zo goed mijn was bij gehouden )
Oh wat ik vooral moeilijk vind js dus het tijdsverschil. Hij kan tussendoor niet bellen ofzo dus hij heeft net gebeld toen hij wakker was en tegen de tijd dat hij klaar is met werken lig ik weer op bed... Dus ik kan hem maar 1 x per dag even spreken (en tot nu toe eist mijn dochterr mijn telefoon dan op )
Hier ben ik meestal degene die weg is. Mijn man geniet van het feit dat niets moet en t is meestal super netjes in huis als ik thuis kom
Herkenbaar! Ben ook weer blij als hij thuis is. Hier heb ik maar de badkamer schoongemaakt vandaag.. Bijna 3 uur mee bezig geweest. Morgen ga ik verder met de zolder. Er gaat veel tijd in zitten in ieder geval. Succes!
Ahhh arme meid toch.. Het gevoel gaat toch echt pas weg als hij veilig thuis is.. Bijt even de zure appel door en voor je het weet is het zaterdag!
Erg he Mijn man is elke maand 14 dagen weg/14 dagen thuis. De ene maand gaat het allemaal makkelijker dan de andere maand. Hier helpt vooral niet bellen.. Tenzij hoge nood. Maar liever email of whatsapp. Dat schrijft lekkerder weg, en je word er niet nog droeviger van. En dochter heeft nu een 14 dagen afkras kaart, dat helpt voor mama ook!
Knuffel! Vervelend die heimwee! Manlief heeft nu ook enorme heimwee maar ik vermaak me alleen thuis altijd wel prima ( Hij is nu ook 10 dagen weg, bijna thuis!)
Ik herken het wel. Mijn man moet ook soms een aantal dagen en nachten weg en dan voel ik me af en toe ook zo alleen. Ik hou me wel stoer en doe alsof ik me prima redt met de kids, maar af en toe plink ik ook wel een traantje weg hoor. Samen is toch altijd veel gezelliger.
Ben met een militair getrouwd, dus ben wel wat gewend... Ik vind een week ook echt niet lang... Hij is een paar keer 2 weken weg geweest en dat was wat minder, maar nog niet erg. Helemaal niet met die 5,5 maand. Maar toen hadden we ook nog geen kinderen.