Precies Mirthe ! Dat had ik ook, maar nu kijk ik best met jaloezie naar dikke buiken ! Zo gek ! Dat had ik ook toen ik zwanger wilde raken, iedereen om me heen werd meteen zwanger na het stoppen met de pil en ik heb 1,5 jaar moeten wachten ! Maar ik geniet met de volle 100% van me ventje, maar toch! Het is zo een verschil, een baby of zwanger zijn ! Vooral een 1e zwangerschap, het onbekende, de nieuwschierigheid, het getrappel, de echo's, de verloskundige bezoekjes met de bijbehorende doptone ! (hartje luisteren)... Pffffffff... gelukkig ga ik het OOIT weer mee maken ! Ik ga eerst aan mijn relatie werken, want dat staat momenteel op een laag pitje Maar we hebben goed gepraat en ik geloof dat het weer helemaal goed moet komen ! En we gaan voor een wat groter huis.. En tegen de tijd dat alles op orde is kijken we wel weer verder ! Wil misschien ook wel een andere baan... Dus ben benieuwd... Hoe zit het met jullie ? Wanneer zouden jullie voor een volgende kindje willen gaan ? -xxx-
Ik had afgelopen week weer een pasgeboren baby'tje in m'n armen en het deed me meer dan ik had verwacht. Ik ben namelijk zo blij dat ze nu iets groter is en dat er wat interactie is. Het wordt steeds leuker. Sowieso mag ik vanwege m'n ks niet te snel weer zwanger worden, maar wil dat ook niet. Ik wil nu volop genieten van m'n meisje en wil straks ook weer volop genieten van m'n zwangerschap. Ik denk dat als Nova een jaar is of anderhalf dat we weer eens stoppen met voorbehoedmiddelen. En dan zien we wel.
Zo herkenbaar! De hele zwangerschap, het gezellige geschop in mijn buik, zo heerlijk! En nu achteraf ervaar ik het als nog meer bijzonder, dat het Eva was, die in mijn buik zat! Echt onvoorstelbaar! Die voetjes die nu tegen mijn handen trappen met een grote glimlach, dat die 4 maanden geleden nog in mijn buik om zich heen trapten. Krijg er spontaan weer tranen in mijn ogen van... wat een wonder! Wij willen wel weer snel nog een kindje. Kan me er nu al schuldig om voelen. Want het liefste zou ik nog een keer zwanger zijn van Eva. Maar dat gaat natuurlijk niet . Hebben jullie dat ook, dat als je iets in je buik voelt, dat je denkt, oh nee, het zijn mijn darmen maar.... Ik ga het met de dag meer missen, kan me ook nauwelijks meer voor de geest halen, hoe het nu echt was. Ik hoop dat ik nog een keer een zwangerschap mag meemaken. Ben ook erg benieuwd hoe ik het dan ervaar, omdat je zoiets al een keer hebt meegemaakt dan. Aan de ene kant wordt het nooit zo bijzonder als bij Eva, aan de andere kant juist heel bijzonder, omdat je weet hoe bijzonder het voelt een kindje op de wereld te zetten.
Anderhalve week terug had ik trouwens ook een pasgeboren baby in mijn armen, kreeg er ook tranen van in mijn ogen... ik weet nog zo goed hoe bijzonder en overweldigend het was, die eerste dagen met Eva.
Hey Snoop Jaaaa... Ik heb dat ook ! Dan gaan mijn darmen tekeer en leg ik automatisch vrolijk mijn hand op mijn buik, en dan denk ik... 't zijn me darmen maar! En ik heb elke dag wel een dip, dan verlang ik naar mijn bolle buik, waar Damani lekker lag te trappen ! En alles herinnerd me aan mijn zwangerschap ! -xxx-
Bij zo'n emo bui kijk ik vaak het filmpje van 'slaap maar' van Marco Borsato. Dan zie je een baby in de buik en de tekst vind ik ook heel mooi. Verwoord zo mooi hoe het toen voelde...
Ja lief hè snoop... zo'n lief liedje + clip ! En zonnestraal, zou jij al voor de 2e willen gaan ? Nu is het wel een mooie tijd toch !? -xxx-
ooh wat een fijn onderwerp! ik mis het ook zo ontzettend. Ik had een goede zwangerschap en een rotbevalling en ik dacht nooit meer.. maar na een paar maanden, boem! ik miste het vreselijk, raar niet? ik was heel blij van die dikke buik en al die kwaaltjes af te zijn en opeens mis ik het vreselijk, zelfs die kleren die ik niet meer kon zien zou ik nu graag even aantrekken...me weer vrouwelijk voelen en mijn kindje voelen in mijn buik..zucht
Dit heb ik best vaak eigenlijk! Zo moest ik ook afleren om met mijn handen op mijn buik te gaan zitten, aangezien er niet meer "in" zit... Je verwoort het weer mooi Snoopy, moest even een brok in mijn keel wegslikken...
ja Snoopy inderdaad het nogmaals zwanger willen zijn van Jesse dat zou ik ook wel willen en daar dan nog meer van genieten, niet zo bezorgd zijn gewoon weten dat het goed komt en dat het Jesse is stom he....
Nou idd ik heb het ook nog steeds. Soms ben ik aan het denken en dan denk ik als ik straks klaar ben met kinderen krijgen dan hoop ik toch echt dat dat gevoel weg is anders heb ik een probleem
Hey Vales, idd ! Ik hoop niet dat het NOOIT weggaat ! Anders heb ik dalijk een heel elftal, best duur :S Wel gezellig, maar zwaaaaaaaaaaaar hahaha ! Nou ja, soms denk ik weer van, het is dit mannetje die in mijn buik zat, ongelofelijk, hij is al zo veranderd, er is weinig over van de Damani die net geboren was ! Hij is nu al 65.8cm en 7540g ! -x-x-x-
Ja en daar heb ik ook moeite mee gehad en dat is nu wel weg dat de babytijd te snel gaat,ze veranderen zo super snel. En het gevoel hoeft voor mij ook nooit helemaal weg te gaan want daar is het te mooi voor maar ik heb het gemis gevoel zo sterk dat ik me soms af vraag of het wel normaal is want Wessel is alweer 16 maanden en ik heb het nog zo erg,het is ook wel soms minder erg hoor maar nu heb ik het weer erg
Vanmorgen dacht ik weer, zo bizar dat ik een gezond kindje in mijn buik kon laten groeien en gebaard heb. Net wat jullie zeggen, als ik wist dat Ymke in mijn buik zat en dat ze gezond is dan had ik veeeeeel meer genoten van mijn zwangerschap!
Het is zo herkenbaar wat jullie schrijven! Guppie, sorry . Maar wel lekker even wegzwijmelen terug in de tijd... Berna, inderdaad, je omschrijft het precies goed. Weer zwanger zijn en weten dat het Eva is die in mijn buik zit. Zo vertrouwd in plaats van zo onzeker. Mirella, inderdaad, wat zijn ze alweer groot he! En wat kunnen ze alweer veel! Vandaag pakte Eva haar voetjes op het aankleedkussen (met een beetje hulp van mij, want ze houdt haar benen niet stil ) en ze pakte een ringetje van een fles over van de ene hand naar de andere hand en dat de hele tijd. En trots dat ze was! (en ik ook!) En dat zat dan 4 maanden geleden nog zo onwetend in mijn buik te woelen. Onvoorstelbaar! Vandaag kreeg ik weer zo'n gevoel op m'n werk.... daar liep ik een half jaar geleden (wat gaat de tijd snel!) nog met mijn dikke buik (ik loop best veel op m'n werk). Kan me nog zo goed herinneren hoe ik daar rond 'waggelde'. En nu is het helemaal anders, loop ik daar in m'n eentje, een half jaar terug had ik altijd m'n kindje bij me.... Ik werk nu ook maar 2 dagen dus eraan wennen dat ik daar niet meer zwanger rondloop, lukt niet echt. Het lijkt me geweldig weer zwanger te zijn. Maar ik ben ook wel heel bang dat het misschien nooit meer gaat lukken en dat de zwangerschap van Eva de enige zal zijn. Zal nog even heel erg slikken worden als het alleen bij Eva blijft... Maar heel erg gelukkig met Eva zijn we sowieso! Liefs, Snoopy
Ja hè, je weet gewoon dat het dan goed komt ! Alleen als ik wist hoe mijn bevalling zou verlopen had ik me daar weer druk om gemaakt ! 'k Moet wel zeggen dat ik vanaf dag 1 dat ik het wist echt genoten hebt, was er elke dag mee bezig, bestudeerde elke dag mijn buik voor de spiegel ! GE-WEL-DIG ! Ik mis het zooooooooo... Soms wat erger als de andere keer hoor ! Net wat je zegt, maar of dat over gaat ! Maar Vales, ben je er nog niet aan toe ? -x-
Zitten we op hetzelfde moment aan hetzelfde te denken . Ik zat net nog echofoto's te kijken van toen Eva nog maar 6 cm was! Zo bijzonder!
Snoop ! Ik zat nog te kijken in mijn verloskundige papieren En dat ik een echo had met 10 weken en 2 dagen was hij 34mm ! -xxx-