Eerlijk gezegd, ons sexleven kan er alleen maar beter van worden, omdat ik nu bij elke aanraking van mijn baarmoedermond krom lig van de pijn. Ik zal dan misschien wel minder gevoel hebben, maar de pijn is dan in elk geval wel weg. En ik heb liever minder gevoel dan pijn.
ow wat verschrikkelijk voor je Het is toch een grote ingreep Ik wil je wel veel sterkte wensen. En zoals je zegt beter 1 grote dan ieder 1 a 2 jaar weer een operatie..maar toch je baarmoeder...meis echt erg voor je..Knuffel!
Heel veel sterkte. Mijn moeder heeft op haar 38e hetzelfde gedaan. Nooit spijt van gehad want ze voelde zich daarna veel beter.
Meid, je bent nog hartstikke jong! Zou je niet eerst nog laten wegbranden, dan kan je er 2-3 jaar over nadenken of je écht geen 2e wil. Ik begrijp dat dit nu ook geen leven voor je is maar het is zo definitief. Sterkte met je beslissing.
heel heftig zoiets. hou je er wel rekening mee dat je endo klachten waarschijnlijk niet helemaal verdwijnen? de haarden die buiten de BM zitten moeten ze ook meenemen en verklevingen die nu veel pijn veroorzaken en die niet of moeilijk te verwijderen zijn zullen dezelfde pijn blijven veroorzaken. daarnaast bestaat er een relatie tussen endo ,het verwijderen van de BM en osteoperose (schrijf ik dat zo???) en andere problematiek. krijg jij medicijnen voor de endo?? provera of iets anders? laat je in ieder geval goed voorlichten over de evt gevolgen van het verwijderen van de BM in ieder geval sterkte en succes met je beslissing
Jeetje, dat is niet niks. Ik moest meteen denken aan mijn moeder die jaren terug ook een baarmoeder verwijdering heeft gehad en hoe haar huisarts haar een lange tijd ook totaal niet serieus heeft genomen . Jammer om te lezen dat dit nog steeds (vaak) het geval is Sterkte ermee!
Ik weet dat niet alle klachten zullen verwijderen, maar ik ben al blij met elk beetje verbetering. Ik slik nu orgametril, maar aangezien dit na een aantal jaar een verminderde werking heeft bij mij weet ik niet of ik deze nog krijg na de operatie, of misschien andere medicijnen. Dit om de haarden die ze laten zitten rustig te houden. De relatie tussen endo, BM verwijderering en osteoperose weet ik niet, dat zal ik moeten navragen. X Vera
ik weet niet of je lid bent van de endostichting. maar op het forum staat er een topic over die relatie. als je niet lid bent wil ik het topic wel even voor je opzoeken.
Jeetje Vera! Ben wel blij dat ze eindelijk de oorzaak van de problemen gevonden hebben! Jeetje, daar heb je toch echt onwijs lang mee gelopen... Maar wel heftig idd, dan wordt het echt definitief! Heel veel succes en sterkte!
Hoi Vera, Dat is zeker een moeilijke beslissing en niet niks om op jouw leeftijd je baarmoeder al te moeten missen. Maar die pijn is ook niets natuurlijk. Ik heb ook endometriose; gelukkig beheerst de pijn m'n leven niet, alleen rond de menstruatie heb ik er last van. Als ik je een tip mag geven: kijk eens op www.endometriose.nl. Daar is ook een forum (moet je je wel registreren) en kun je misschien naar ervaringen vragen of wellicht zijn er nog andere oplossingen. Ik wens je heel veel sterkte! Groetjes Caro
Dinsdag heb ik het gesprek met mijn huisarts. Ik heb het forum op endometriose.nl gevonden, maar daar moet ik donateur voor worden, en dan duurt het enkele werkdagen voordat ik toegang heb. Straks thuis maar eens even kijken. X Vera
Lieve Vera, wat een moeilijke keus moet je maken! Ik wil je dan ook heel veel sterkte wensen en vooral ook wijsheid bij het maken van een keus en vertrouwen dat dit voor jullie de juiste is. Je schrijft dat je kinderwens vervuld is, dat voor jullie het gezinnetje nu compleet is. Dat je nu ineens met vreselijke doemscenario's, zoals een plots kinderloze toekomst, in je hoofd wordt geconfronteerd is begrijpelijk. De keus waar je voor gesteld wordt heeft namelijk definitieve gevolgen op het gebied van de mogelijkheid zelf nog een kindje te kunnen dragen en baren. Het is volgens mij dus ook heel goed dat jullie hier samen, en volgens mij hebben jullie een sterke relatie waarin jullie goed kunnen praten, goed over praten. Zodat jullie echt beseffen wat het betekent voor jullie (toekomst). Tegelijkertijd denk ik dat het niet wenselijk is angsten tav een mogelijke toekomst - waarbij de kans dat deze het ergst denkbare scenario voorschotelt erg erg klein is - te laten prevaleren over jullie gevoel tav jullie gezinsleven; de manier waarop jullie hier voor nu en de toekomst vorm aan hebben gegeven. Als jullie gezin NU compleet is, en jullie gevoel over dit compleet-zijn betreft zowel het heden als de toekomst, wanneer je een mogelijke baarmoederverwijdering in dat gevoel nog geen rol laat spelen, dan is het volgens mij puur angst die zou leiden tot een keuze die anders besluit tav jullie levensinvulling op het gebied van kinderwens. Let wel....ik veroordeel dit totaal niet en begrijp het ook volledig! De toekomst is helaas onzeker. En tegelijkertijd is dat maar goed ook. Ken je die uitspraak: Het leven is dat wat er gebeurt terwijl je andere plannen maakt? Juist.......je kunt plannen en wensen hebben, maar het is altijd maar de vraag wat daarvan terecht komt. Je had een aantal jaar geleden waarschijnlijk ook nooit kunnen bedenken dat dit moment (waarop je met je arts spreekt en een keus maakt) zou aanbreken. Toevallig heeft een vriendin van mij (die wel een sterke kinderwens had, maar geen kindjes vanwege de hevige endometriose ) 3 jaar geleden haar baarmoeder laten verwijderen. Zij is erg blij die keus gemaakt te hebben en heeft ook geen (pijn)klachten meer. Ik wil best het een en ander bij haar navragen als je daar behoefte aan hebt? Is het overigens een optie dat je wel je eierstokken nog behoudt? Dat kan namelijk veel schelen. Mijn moeder heeft sinds haar 34e geen baarmoeder meer, maar wel haar eierstokken en heeft daardoor gelukkig pas op gangbare leeftijd overgangsklachten gekregen. Ik weet niet wat het voor jouw beleving als vrouw betekent je baarmoeder mogelijk kwijt te raken? Ik weet namelijk dat er veel vrouwen zijn die hier enorm mee worstelen nadien, die zich minder vrouw voelen bijvoorbeeld. Mijn moeder en vriendin hebben hier gelukkig beiden geen problemen mee gehad, maar het is zeker iets om bij stil te staan en tijdig professionele hulp bij te zoeken. Een lotgenotenstichting kan in die zin denk ik veel voor je betekenen. Lieve Vera, ik wil jou (en Roy natuurlijk ook) heel veel sterkte wensen in deze voor jullie moeilijke periode. Vertrouw op elkaar, vertrouw op jullie liefde, vertrouw op jullie eerdere keuzes en vertrouw op de keuzes die jullie (willen) maken voor de toekomst. Vertrouw erop, hoe moeilijk dit misschien ook is, dat het allemaal zo uitpakt als bedoeld en dat dit goed is. Ik zal een kaarsje voor je branden! En als er iets is waar ik je mee kan helpen laat het dan weten. Ik kan mijn vriendin eventueel jullie vragen voorleggen. Veel liefs, Chipske
@Chipske. Vraag me niet waarom, maar na jou berichtje gelezen te hebben staan de tranen mij in mijn ogen. Van de ene kant zit ik idd met die doemsenario's in mijn hoofd, maar van de andere kant kan ik ook nog realistisch denken. Stel: Ik laat alleen de verklevingen weghalen, omdat er misschien wat in de toekomst met Jelina kan gebeuren(maar haar vervangen kan ik toch nooit), of omdat we toch een tweede willen. En er blijkt dan dat het niet meer mogelijk is, en dat ik onvruchtbaar ben, dan denk ik dat ik het me zelf enorm kwalijk zal nemen dat ik jaren met klachten ben blijven doorlopen en dat het uiteindelijk voor niks is geweest. Want de kans op onvruchtbaarheid wordt steeds groter door mijn endo. Want na mijn eerste operatie zei mijn gyneacoloog al dat ik rekening ermee moest houden dat ik onvruchtbaar kon zijn. Het kwam voor ons dan ook als een hele grote verrassing dat ik na 3 maanden klussen al zwanger was. Ik denk dat mijn klachten alleen maar zullen afnemen kwa pijn ed. De overgang neem ik op de koop toe, mocht die zich aandienen. Ik ga eens een lijstje met voors en tegens maken mbt baarmoederverwijdering en alleen verklevingen weghalen. Voor: Baarmoederverwijdering. Minder pijn! Maar een keer een operatie. Tegens: Baarmoederverwijdering. Minder gevoel met sex.(kan) Overgang (kan) Zware operatie. 6 weken niet werken. (is een tegen, ik werk heel graag) Erg defenitief mbt kinderwens. Tegens: Alleen verklevingen weghalen: Terugkerende pijn en klachten. Meerdere operaties. Bij toch nog een kinderwens misschien een teleurstelling omdat ik toch onvruchtbaar geworden ben. Voor: Alleen verklevingen weghalen: Niet zo'n grote ingreep Weer sneller aan't werk Dit is wat me zo snel invalt. Maar als ik dan de voors en tegens tegen elkaar afweeg, lijkt het dat ik meer tegens heb bij mijn verwijdering dan voors. Toch vind ik de voors veel sterker afwegen dan de tegens die zich (kunnen) aandienen. Gelukkig kan ik hierover heel goed met Roy praten. Een man met zoveel geduld en liefde vind ik echt nergens meer. Hij zegt ook dat ons gezinnetje nu compleet is. En dat vind ik ook, maar dat het mijn lichaam is. Hij wil mij adviezen geven waar hij maar kan, maar hij kan niet voor mij beslissen. Hij zegt ook dat hij Jelina als ons wondertje ziet, omdat de gyn toen al zei dat ik er rekening mee houden moest dat ik onvruchtbaar was. Hij zal me in elke keuze die ik maak bijstaan, maar omdat voor ons de kinderwens vervult is vind hij dat ik mijn bm er uit moet laten halen. Want hij wil niet dat ik constant pijn blijf houden en operatie na operatie moet ondergaan. En hij zegt ook mocht het in de toekomst zo zijn dat de kinderwens er toch nog komt we dan altijd voor andere opties kunnen kijken (pleegkind, adoptie) XX
Natuurlijk ook de rest allemaal super bedankt dat jullie met me meeleven, ik waardeer dit heel erg. Dikke knuffel Vera