De afgelopen twee dagen zijn de meest hese dagen van mijn leven tot nu toe geweest.. Mijn moeder kampte al vanaf de zomer met vage klachten die leken op maagpijn. Kortademigheid en veel hoesten met dus pijn in de maag en heel slecht slapen. (niet goed plat kunnen liggen) Afgelopen donderdag was ik het zat en zijn we 's avonds naar de nightcare gegaan. Hier bleek dat ze een enorm hoge hartslag had en verhoogde bloeddruk. Een ECG gekregen en dit was niet goed: atrium boezemfibrilleren (hartritmestoornis). Ook een thorax foto en hieruit bleek dat er vocht achter de longen zat. Hierna nog een CT scan van de longen gekregen en de officiële uitslag was nog niet binnen maar er zat redelijk veel vocht in de longen. (dus niet achter de longen) Ze denken dus niet aan kanker o.i.d. en dat was ook niet te zien op de scan. Ook geen infarct trouwens want ze reageerde niet op de spray onder de tong en had ook geen uitstralende pijnklachten. Nu ligt ze er bijna 48 uur met een litertje zuurstof en ik kan wel merken dat met medicatie de hartslag en kortademigheid al beter is. Het hoesten wat ze voorheen wel behoorlijk deed is nu al een stuk minder. Maar........ze heeft nog veel last van het vocht in haar buik/borst en kan nog niet goed plat liggen. Hoe lang kan het duren voordat al dat vocht weg is? Ze krijgt nu gewoon medicatie voor haar hart en plastabletten want willen het vocht niet met een drain weghalen. Overigens wordt ze ook gewoon behandeld door een internist en niet door een cardioloog....is dat ook niet vreemd? Volgens de internist was dit tijdelijk hartfalen omdat ze de ritmestoornissen had en kan ze straks gewoon met medicatie naar huis en mag ze daarna alles weer doen. Ik ben behoorlijk van slag merk ik want mijn moeder is iemand die keihard is voor zichzelf en maar doorgaat en doorgaat en doorgaat dus ik vrees dat rustiger aan doen lastig voor haar wordt. Ik moet heel erg bijkomen van alles en merk dat ik heel erg ongerust ben omdat er nu nog steeds vocht zit. Of is dit nog normaal na 36 uur? Wie hier heeft ook ouders met soortgelijke hartklachten? En hoe gaat dat in het dagelijks leven? Komt dat vocht in de longen vaak terug? Bah bah bah...wat ben ik geschrokken....mijn lieve moeder is nog maar 69 jaar!
Mijn opa had dat. Bleek een lekkende hartklep te zijn. Hij heeft toen een nieuwe hartklep gekregen. Mijn opa was 73 toen hij overleed. Erg jong dus. Hij kreeg de klachten rond zijn 70e. Maar mijn opa was wel heel zwak geworden door eerdere ziektes en stress ( kind verloren door ongeluk en spierziekte) Dat heeft zijn hart ook mede aangetast. Ik snap dat je erg bent geschrokken. Heel veel sterkte voor je moeder.
Pas geleden ook door opgeschrikt.. Mijn opa heeft in 2009 een open hart operatie gehad, heeft nu 5 bypasses. Helaas erfelijk. Mijn moeder is 48, heeft sarcoïdose. Ook zij is zo hard voor zichzelf, maar toen haar hart op hol sloeg toch maar naar de dokter gegaan. Extreem hoge bloeddruk, dus naar het ziekenhuis. Daar kreeg ze na wat onderzoeken 3 opties: - De sarcoïdose is op haar hart geslagen, je hebt nog 3 maanden. - Het is je aorta (net als bij mijn opa) en je moet een bypass hebben. - Het zijn hartklachten waar je, met medicatie, 100 mee kan worden. Hakte er even goed in. "gelukkig" was het het laatste. Sarcoïdose is een vorm van reuma die de organen aantast, zit rondom de longen, nieren. Die functies zijn dus al verminderd. Komt het bij je hart, dan is het fase 3 en klaar met je. Heel heftig..
Mijn vader (66) heeft ook boezemfibrileren, hier zijn ze bij toeval achter gekomen toen hij zijn bloeddruk liet controleren bij de huisarts. Hij heeft acht jaar geleden een herseninfarct gehad..... Hij krijgt nu medicijnen van de trombosedienst en die houden goed in de gaten hoe zijn bloed is. Twee weken geleden hebben ze dmv een schok zijn hartritme weer goed proberen te krijgen. Eng idee...... Hij heeft geen vocht enzo zoals.bij jou moeder.... Kan me voorstellen dat je geschrokken bent.... Hoop dat ze snel weer opknapt.....
ben zelf hartpatiënt en herken vocht en ritmestoornissen enz.. maar al te goed. het vocht heeft met de plasmedicatie tijd nodig voor dit weg is ( kan echt wel wat dagen duren zeker als er veel zit, mag vaak niet te snel gaan want dat is niet goed voor de nieren) de ritmestoornis kan idd tijdelijk zijn, maar ook langer zitten en behandeld moeten worden. of is al behandeld. je hoeft hier op zich geen last van te ondervinden en je kunt er prima gewoon mee doen. maar hangt van persoon en de last af hoe je het ervaar en of het wel of niet vaak terug komt is ook per persoon verschillend. vermoedelijk heeft de internist wel overleg met een achterwacht meestal wel cardioloog.
Herken het deels van mijn vader. Hij had ook allerlei 'vage' klachten, veel vocht bij zijn longen, hartfalen etc....Bij hem was het uiteindelijk allemaal te herleiden op (onbehandelde want tot dan toe onbekende) diabetes. Ik weet niet of je moeder hier recentelijk nog op getest is maar als dat niet zo is, zorg dan in ieder geval dat hier naar gekeken wordt want diabetes kan je hele lichaam totaal ontregelen als het niet behandeld worden. Met hele akelige gevolgen . Veel sterkte!
Mijn vader heeft zn eerste bypass gehad toen ik een jaar of 6 was.. En me vader is daarna weer 2x gedotterd...(als ik het goed schrijf)... Ook vocht achter zn longen. Sterkte met je moeder!
Mijn vader is 53, en heeft ook boezem fibrillatie. Bij toeval achter gekomen doordat hij in het zh terecht kwam na het horizontaal en verticaal af(in)-scheuren van zijn 3 bovenbeenspieren. Ze hebben zijn hart 1 sec stil gezet, en weer opgestart, maar dat heeft niet geholpen. Hij krijgt nu meer medicatie, en een ander pilletje erbij. hij heeft er zelf geen last van, en omdat het niet in het juiste ritme is gevallen, vermoed de arts dat het altijd al zo geweest is. Ze willen het nogmaals proberen nadat hij een tijd de andere medicatie genomen heeft. ik vind het dood eng. Vooral omdat we 2 dagen voor de 1e poging mn opa hebben laten cremeren. Had het liever niet geweten. Heb het ook even gemeld. De volgende keer zeggen ze niks
Bedankt voor al jullie berichtjes. Mag ik vragen hoe lang jullie ouders last hebben gehad van vocht achter de longen? Dat is op dit moment het grootste probleem waar ze last van heeft omdat het zorgt voor benauwdheid en niet goed plat kunnen liggen. Het vocht wordt zoals het er nu voorstaat niet met een drain o.i.d. weg gehaald. Hoe ging dat bij jullie ouders?
Mijn vader had (onder andere) hartklachten. Uiteindelijk is zijn hart er aan bezweken met 57 jaar. Rottig!!! Maar dit was wel een ongelukkige combinatie van 100 (allen even negatieve) factoren
Volgens mij is het bij mijn vader nooit meer echt weggegaan. Hij had ook problemen met zijn nieren en had weet ik wat voor medicatie, maar ze bleven daar mee prutsen, het is soms lastig dat vocht weg te krijgen. Ik kan helaas niet meer aan hem vragen hoe dat toen gegaan is
zoals al eerder geschreven zelf heb ik hartproblemen.heb een asd dat is gedicht toen ik 2 was in 1983 klachten van vochtophoping.moeheid en kloppingen enz.. 8x een hartkatheterisatie gehad geopereerd en hartzakje verwijderd. in 2009 een stugge rechtersboezem. een 1e graad av blok sinds 2009 boezemfibrilleren, boezemflutteren en boezem tachycardie gehad. 2x elektrische cardioversie gehad. en nu pas een EFO (elektronisch fysiologisch onderzoek) en ablatie gehad. nu nog wat last van vocht en een lage hartslag en bloeddruk. weet dus hoe het is.. en het kan met plasmedicatie gewoon echt wel wat dagen duren voordat het minder wordt.! vocht mag niet te snel weggehaald worden omdat het slecht is voor de functie van de nieren. lastig is idd dan platliggen en de benauwdheid. dus kussen onder t hoofd en bed wat rechtop liggen. en mogelijk wat zuurstof mocht het te benauwd zijn. ik begrijp dat ze nog in het ziekenhuis is, vraag anders overleg met een arts en laat je uitleggen en voorlichten en stel daar je vragen, zij zien je moeder en kunnen beter beantwoorden dan anderen,want hoe het is en of het lang blijft en bv weg blijft en de klachten verschillen gewoon hele erg per persoon. sterkte met je moeder
Ik werk op de hartafdeling en ik heb de andere reacties niet gelezen. Ik mag geen diagnose stellen, maar lijkt mij decompensatio cordis (hartfalen) op basis van de atriumfibrillatie (de hartstoornis die je beschrijft). Zodra de ritmestoornis is opgeheven, zal de decompensatie ook weg gaan. Hulpmiddelen zijn verschillende hartmedicijnen zoals de plastabletten. Vocht in de longen en achter de longen is hetzelfde trouwens.... het wordt in de volksmond gewoon achter de longen genoemd. Je moeder zal uitgebreid onderzoek krijgen naar vernauwingen in de kransslagaders (evt hartcatheterisatie) en de werking van het hart en de hartkleppen (echo van het hart). Want ze willen graag een oorzaak voor de ritmestoornis aan gaan tonen. Is het iets dat snel verholpen kan worden? Of is het een groter probleem waardoor je moeder chronisch hartpatiënt wordt... Heeft ze puur het vocht vanwege de ritmestoornis, dan zal ze het niet terugkrijgen als de ritmestoornis weg is genomen. Is er een andere oorzaak zoals een slecht hart of slecht werkende kleppen, dan is het chronisch te noemen. Als je 69 bent dan heb je nu eenmaal al een bepaalde slijtage van je hart, daar kom je helaas niet onderuit. Bij de één gebeurt het heel vroeg, bij de ander pas heel laat. De klachten zullen door het meer plassen af gaan nemen, maar dat kan toch wel dagen tot weken duren voor het geheel is opgelost. Niet platliggend slapen is tot dan het beste, ze merkt zelf wel wanneer het weer gaat. Te snel het vocht weghalen mag ook niet, want dat trekt het lichaam niet. De nieren kunnen dan weer gigantisch in de problemen raken, nierfalen genoemd. Of je kunt flinke bloeddrukdalingen krijgen waar je niet goed van wordt. Met dagelijks wegen wordt ook gezien hoe het vocht afneemt, ze kan zo ook in de gaten houden of ze weer vocht vast gaat houden (toekomst).
Bedankt voor je reactie Sandana. Welke verdere onderzoeken nog gedaan gaan worden weet ik niet. Volgens de internist zou ze over een paar dagen al naar huis mogen met medicatie. (waar ze gelukkig wel al goed op reageert) Ze hebben het niet gehad over verdere onderzoeken naar de kransslagaders etc. omdat ze schijnbaar geen vermoeden hebben van hartinfarcten o.i.d. Ze reageerde niet op die spray en daar was ook niets van op het ECG te zien. Ze hebben ons gezegd dat het hartfalen "tijdelijk" is en weg zal gaan door het boezemfibrilleren onder controle te krijgen met medicatie. Haar zijn ook geen beperkingen opgelegd qua zoutarm eten of zo.....dat zou je toch wel verwachten dan? Enfin...het duizelt me allemaal een beetje. Als ze hiermee nou maar gewoon redelijk oud kan worden! Ik kan en wil haar nog niet missen!!! Mijn vader zei dat dit bij zijn moeder ook rond de 70 ontdekt is (ze had ook altijd dikke benen van het vocht) en daar nog zeker 15 jaar mee geleefd heeft. Dat kan dus wel? Ze gaf vanochtend wel aan dat ze zich nu al iets beter voelt en de pijn in elk geval helemaal weg is dus dat vond ik al fijn om te horen.
Mijn moeder heeft het al vanaf haar 30ste, kreeg op haar 36e een hart infarct (staat daar los van hoor voor je je rot schrikt!) en heeft sindsdien eigenlijk zo 1a2 keer per jaar of en flinke ontsteking of vocht in de longen. Ik schrik er nog steeds van maar ben er nu wel rustiger onder na al die jaren. Mijn moeder is nu 53 en ik merk dat het herstel nu wel steeds langzamer gaat. Ze is long en hart patiënt en dat ben ik me heel erg bewust. Ik weet dat ze geen 90 gaat worden en dat doet zeer, maar goed hoe lang het wel goed gaat weet niemand en we maken er het beste van! Maar in mijn mijn geval mankeert mijn moeder nog meer als alleen dat dus spiegel je niet aan mijn situatie. Het feit dat je moeder niet 1,2,3, opknapt is normaal hoor. De medicatie moet zijn werk doen en dat kost tijd.