vanochtend kreeg ik van een hele goede vriendin van mij een berichtje of ik een primeur wilde hebben. tuurlijk wil ik dat! hahaha maar toen kwam het ze was zwanger! wow wat was dat een steek zeg wij zijn al een poosje bezig voor een 2de en hier wil het niet op de een op andere manier. en hun gewoon onverwachts zwanger.tuurlijk ik ben heel erg blij voor ze en gun het zo heel erg. maar man wat ben ik jaloers!!ik heb zitten janken als een klein kind. en nog steeds begin ik te huilen als ik er aan denk . voel me zo stom ik weet tuurlijk wel dat mijn tijd nog wel komt maar ik wil nu!!! sorry voor mijn geklaag maar ik moest het even ergens planten
jeetje ik kan je reacktie heel goed voorstellen! ik zou ook teleurgesteld zijn en tegelijk blij voor hun
Meid, ik weet hoe je je voelt. En ik vond het ergste nog dat je eigenlijk helemaal niet jaloers 'mag' zijn..... Mijn schoonzusje was net zwanger toen wij eigenlijk pas net begonnen waren met proberen, gelukkig duurde het bij ons toen niet zo lang en hebben onze dochters nu maar 4 maanden verschil in leeftijd. Maar toch het gevoel van jaloezie is bij mij erg lang blijven hangen... veaag me alleen niet waarom? Ik weet het natuurlijk wel, maar dat is meer het type ouder.. ( denk: OO kan E dat nog niet? J kon het al toen de x aantal maanden was...?:x). Misschien dat daarom die jaloezie ook wel zo lang bleef hangen. Mijn dochter is nu ruim 2 en nu kan ik eigenlijk pas zeggen dat ik nergens last meer van heb, erg he? Wat ik ook bedoel te zeggen: schaam je niet om dit te voelen, je wilt dit zelf ook zooo graag, maar blijf ook het gevoel vast houden dat je blij bent voor haar, en dat is belangrijk! Als je die blijheid voelt is het mi niet erg om ook een steekje jaloezie te voelen. Lang verhaal, ik hoop dat je er wat mee kunt...
Ow meis.. ik begrijp je gevoel wel hoor! Als je al even bezig bent, kan dat erg vervelend en hard aankomen... ik heb het zelfde met mijn zus... dus is nu zwanger van nummer 2 in de tijd dat wij bezig zijn (zijn 1,5 jaar geleden samen gestopt met de pil, zij heeft al een kleintje en is nu dus zwanger van nr2 terwijl wij nog aan t ploeteren zijn voor nummer 1) Laat die tranen even lekker er uit, dat kan zo opluchten!
Oohw wat herken ik dat ook... je gunt het ze van natuurlijk van harte, maar van binnen doet het zeer. Ik wilde al snel een 2 kindje, bij de eerste had een hele onregelmatige cyclus. Dus geen pil meer geslikt en het op beloop gelaten. Mijn ongi liet me 8 mnd in de steek, sinds juli weer terug, dus wil het zzoooo graag... Dus laat je gevoel gewoon lopen en klets hier lekker van je af als je in je omgeving niemand hebt. Want daar loop ik vaak tegen aan, dat je het kwijt wilt en mannen die kunnen er niet veel mee in mijn ogen.
Hier ook hoor ! Weet nog wel dat mijn schoonmoeder belde en zei, er ligt een pakje voor jullie hier. Maakte hem open '' mijn oom/tante is mijn held '' op een rompertje... Erg leuk natuurlijk voor hun! Belde haar om d'r te feliciteren zei ze, ja dat mocht wel hoor na die lange 6 maanden.. Wij waren ondertussen ook al een maandje of 5 bezig.. Nu alweer ronde 11.. Tja dan wprd je idd ff jaloers... !
meid je hoeft je echt niet te schamen! soms mag je gewoon jaloers zijn, en natuurlijk gun je het haar maar jezelf ook toch. en het is gewoon rot als iemand in je omgeving in een klap zwanger is en je zelf alle moeite doet maar het niet zo 1,2,3 wil. schaam je niet en huil lekker uit want het is normaal en begrijpelijk hoor. het is zo dubbel allemaal. als je iets heel graag wil dan is het niet raar dat je daar verdrietig van wordt. ik zat twee weekjes terug nog in de zelfde dip, me zus is de 2de keer in 1x zwanger, was ook even flink slikken en nu af en toe doet het nog steken, terwijl ik het haar echt gun en juist blij ben dat zij niet de frustratie van mij hoeft te voelen als toch die ongi steeds komt. sterkte en niet jezelf schamen meid -x-
Ik voel ook met je mee. Mijn vriend en ik zijn sinds mei aan het proberen. Nu zijn er 2 mensen zwanger van een "ongelukje". Doet toch pijn hoor. Maar gelukkig voor de kindjes zijn zowel koppel 1 als vrijgezelle vrouw 2 blij met het kindje. Maar toch... jaloers...
Daar hoef je je echt niet voor te schamen hoor! Het is helemaal niet vreemd dat jij erdoor van slag bent want hoe graag je het die ander ook gunt, je wilt het zelf ook zo graag! Mijn beste vriendin is anderhalf jaar bezig geweest en heeft heel wat moeten doorstaan voor ze zwanger was, al is het uiteindelijk wel op de spontane manier gelukt. Ik was dolblij voor haar, maar 2 weken later kreeg ik te horen dat het bij ons niet op de spontane manier zou gaan lukken en toen maakte zij haar zwangerschap net aan de buitenwereld bekend. Dat was heel confronterend en ik heb echt even afstand moeten nemen. Daar voelde ik me ontzettend schuldig over, maar ik kon gewoon niet oprecht blij meer voor haar zijn... Inmiddels is dat 2 maanden terug en nu heb ik sinds een week of 3 weer contact. Ik kan weer spontaan interesse tonen en ook oprecht blij voor haar zijn, het moest even slijten. Ik heb het aan haar uitgelegd en gelukkig begreep ze het, zij heeft het immers zelf ook meegemaakt. We hebben afgesproken elkaar door dik en dun te steunen en als ik even geen zwangerschapspraatjes wil horen kan ik dat gelukkig gewoon tegen haar zeggen. En toen ik van de week hoorde dat een collega van mij in 1x zwanger was, voelde ik wel weer even een steek van jaloezie, maar onze tijd komt nog wel, daar blijf ik in geloven!
Heeeeeeel herkenbaar. Toen ik hoorde dat één van myn vriendinnetjes van vroeger (waar ik nu geen contact meer mee heb) zwanger was, was ik stik - jaloers! Ik nam het mezelf ook kwalijk en dacht doe niet zo kinderachtig. Maaar gut wat voel je je dan ellendig.
Ik begrijp je gevoel heel goed! Heb er nu 3,5 jr over gedaan (2e) en de hele wereld leek zwanger. Nu zit ik dus in het schuitje dat ik het wil delen met een vriendin waar het al 4 jaar niet lukt..en weet nog niet hoe Wil haar, en anderen, absoluut niet kwetsen
weetje het is wel zo dat ik het haar gewoon eerlijk verteld heb hoor. maar man ik baal echt even. ook omdat het met fynn in ronde 1 raak was dan ga je er toch van uit dat het snel raak is
ik herken het helemaal je verhaal en is niks om je voor teschamen wij zijn 3,5 jaar bezig geweest voor de 1ste en toen hoorde ik van me zus dat ze zwanger was en me baas ze vriendin ook en het leek ook wel of iedereen opeens zwanger was
Ik kan ook wel jaloers zijn omdat ik 'denk' dat een vriendin ook gestopt is. Dan denk ik tjeee hoop toch wel dat ik eerder zwanger ben dan haar. Ik schaam me er eigenlijk wel een beetje voor Maar ik zit ook met een volgend probleem. Mijn jongere zusje is ook bezig en een stukje langer als mij. Maar ik durf gewoon niet eerder zwanger te zijn als haar, omdat ik dan zeker weet dat ze niet blij voor mij zal zijn Dat vind ik ook wel balen!!
heb zelf jaren moeten slikken: 5 jaar lang lukte het maar niet zwanger te raken en iedereen om ons heen leek zo makkelijk zwanger te zijn!ook vrouwen van ene one-night-stand...het was bijna niet uit te houden en heb menig traantje gepinkt...ik was echt heel blij voor al die mensen maar t voelde zo oneerlijk dat wij zooooo lang moesten wachten! en ineens lukte het gewoon! zonder hulp (haha!) en nu hebben we een heerlijk mannetje van 4 maanden! ik weet dus heel goed hoe het voelt!! ik zou ook graag nog een tweede kindje willen al had ik gedacht dat nu dit letterlijke wondertje er m'n leven wel compleet zou zijn. is ook zo maar het kriebelt nu alweer hahaha! (voor later dan hoor!)
Je hoeft je niet te schamen hoor!! Ik begrijp het heel goed. Hoop dat het bij jullie ook snel mag lukken.
Ik denk dat we allemaal dit gevoel weleens gehad hebben. Bij mij in mijn omgeving raakt de één na de ander zwanger en dat steekt soms, je gunt het iedereen, maar jezelf gun je het nu eenmaal het meest.
Herkenbaar, en het is belangrijk om dat gevoel ook gewoon toe te laten. Het is niet dat je het ze niet gunt, maar jij wil ook heel graag. Ik heb in de afgelopen 2 jaar zoveel meiden om me heen zwanger zien worden, en heb ook de nodige tranen gelaten en ben vaak genoeg jaloers geweest. Het is een logische reactie. Als het je niks zou doen, zou je je af moeten vragen of je wel echt wil. Dus laat maar lekker toe dat gevoel en praat erover, bijvoorbeeld met je partner. Of met ons