He meiden, Vandaag kregen wij het treurige nieuws dat het hartje van ons kindje twee weken geleden al gestopt met kloppen. Een missed abortion dus. Mijn hele lichaam voelt zich nog zwanger alleen het kindje leeft niet meer..... Zijn er meiden die hier ervaringen mee hebben? Kwam de miskraam vanzelf? En hoelang hebben jullie daarop gewacht?
Oh meid, wat een slecht nieuws zeg Wat erg voor je. Ik heb er ook twee gehad, kindje was beide keren bij 8 weken gestopt. Bij mij kwam het niet zelf op gang, de eerste keer kwam ik er bij 11 weken achter bij de termijn echo, de tweede keer een paar dagen erna tijdens een controle echo. Ik heb beide keren gekozen voor een curettage. Pillen wilde ik niet en mijn lichaam had zelf niet door dat er iets mis was. Sterkte..!
Dank je voor je reactie! Ook heftig, 2x meemaken en dan ook nog vmk. Hier ook vandaag de termijnecho. Zou 10w3d oid zijn. Hartje is gestopt met 8.6 terwijl de 1e echo wel goed was. Voor een curretage moet je onder narcose toch?
Wat een slecht nieuws voor je!! Helaas heb ik het ook 2x meegemaakt. Beide keren was het hartje rond de 6 weken gestopt. De eerste keer kwam het bij de dag na de echo op gang, echter schoot het niet op en heb ik op de dag voor kerst (...) een currettage ondergaan. De tweede keer heb ik direct een currettage aangevraagd en kon ik deze snel ondergaan. Ik wilde er zo snel mogelijk vanaf.... En ja, voor een currettage ga je onder gehele narcose en geldt de ingreep als een dagopname. Heel veel sterkte!! Sandy
Wat ontzettend verdrietig voor je!! Ervaring genoeg hier, 1x is het zelfs ong 5 weken blijven zitten. Ik heb nog nooit een spontane loslating gehad. Altijd curretage of pillen, die onvoldoende hielpen en daarna dus alsnog curettage. Wegens het risico op verkleving/schade aan baarmoeder zou ik je pillen adviseren. Zelfs al dit onvoldoende helpt, heb je dan minder kans op verklevingen als er daarna alsnog gecuretteerd moet worden. De combinatie Myfigyne + daarna Cytotec heeft de grootste kans van slagen. De myfigyne moet je doorgaans om vragen, dat wordt vaak niet automatisch gegeven. Met pillen heb je wel weer het risico van veel bloedverlies. Dus wel zorgen dat je op tijd naar het ziekenhuis belt als je langdurig veel bloed verliest, zodat er alsnog gecuretteerd kan worden. Je leest het al.. spontane loslating is lichamelijk gezien nog het beste maar dat moet je psychisch gezien maar volhouden, mij lukte dat in ieder geval niet. heel veel sterkte!!
He meid, Verschrikkelijk nieuws. Hier zit ik net in de 2e MA. Hebben 10 dec het hartje zien kloppen en 22 dec was het gestopt helaas. Had toen al wat bloedverlies gehad. Naar aanleiding daarvan werd ook de echo gemaakt. Heb de vorige keer medicatie gehad (idd myfigyne en cytotec) en ook deze keer. Is elke keer goed gegaan. Curretage vond ik te ingrijpend (onder narcose gaan ed). Wilde zsm weer verder en opknappen. De keuze is aan jou. Doe wat je gevoel je ingeeft!! Sterkte!!
Bedankt voor je reactie! Jij hebt dus ook al het 1 en ander meegemaakt lees ik. Het komt hier compleet als een klap dus moet het allemaal even laten bezinken. Mijn gevoel nu is: het moet er zo snel mogelijk uit. Maar goed, ik lees nu uit je verhaal dat er (logisch) ook nadelen aan het opwekke of curreteren zitten...
Dank je voor je reactie. Ook een heftige periode voor jou dus... Sterkte! Ik ben deze zomer geopereerd maar heb een enorme nasleep van de narcose gehad (5 weken ziek na een ingreep van 30 min) dus een curretage heeft ook nog risico's
Dank je voor je reactie. Ook een heftig verleden meid! Ik laat het allemaal maar even bezinken. Morgen zien we wel weer verder...
Dit is zo, ik heb zelf verklevingen overgehouden aan mijn tweede curettage. Helaas is er ook bij pillen een kans van 30% dat ze niet werken en je dan alsnog een (spoed) curettage moet. Zelf heb ik liever wat meer de touwtjes in handen (voor zover dat mogelijk is), maar het is natuurlijk wel een optie. De ingreep zelf is overigens zo voorbij en ik kreeg van tevoren ook een kalmeringsmiddel (Dormicum) waardoor ik er nauwelijks iets van heb meegekregen. Aan alle methodes zitten helaas nadelen, alsof het al niet erg genoeg is dat je er doorheen moet
ja he. Het is zo'n lastige keus. Ik loop al 2 weken (onbewust) rond met een kindje dat niet leeft. Hoelang ga ik daarmee verder en wacht ik tot er iets gebeurd? Zo lastig... En dan heb ik ook gewoon nog allerlei zwangerschapverschijnselen....:x
Ik heb een kuur van cytotec gehad. Ik begon op donderdag met 4 tabletten a 200mg die ik tegelijk vaginaal moest inbrengen. Ik voelde al snel de werking en kreeg krampen die in de middag erg heftig waren. Ze hielden ook heel plots weer op. Daarna ben ik het vruchtje verloren. Nog wel krampen gehad, maar dat was te doen met paracetamol. De volgende dag heb ik nog een 4x200mg genomen en weer dezelfde krampen gehad. Deze waren 's avonds erg hevig en uiteindelijk nog een heel groot stolsel 's avonds laat verloren. Toen waren alle krampen ook echt voorbij. De dagen erna nog wel gevloeid en wat kleine stolsels verloren, maar heb nu het idee dat het zo langzaamaan voorbij is. Wat opviel is dat mijn buik erg trok en ik veel steekjes had. Ik denk dat dit de darmen e.d. waren die nu langzaam op hun plek teruggaan. Nu afwachten tot dinsdag of de medicijnen hun werk goed hebben gedaan.
Net bij het plassen wat slijm met een klein beetje bloed. Hele zwangerschap nog niet gehad dus ik hoop dat het allemaal vanzelf los komt.
MamsieM, dat zou fijn zijn dat je lichaam het zelf gaat doen. Gek is dat hè. Nu je het ook weet begint ook je lichaam erop te reageren. Ik had 's avonds na de echo ook plots bruinverlies, maar het zette niet echt door. Ik ben daarom toch de pillen genomen.
Het kan maar beter meteen over zijn. Verwerken kost tijd. Ik wil wel heel graag aan een nieuwe ronde beginnen. Onze wens is alleen maar groter. Wat ik wel moeilijk vind is dat de omgeving vraagt hoe het met mij gaat, terwijl de pijn bij mijn vriend net zo groot is. Hij was zo blij. Hij heeft het ook zwaar, maar dit heeft ons wel dichterbij elkaar gebracht.
Lastig he. Je hebt samen een miskraam gehad dus allebei verdriet. Manlief heeft hier ook veel verdriet. Ben gewoon ontzettend blij dat we samen zijn en dit samen doen.
Hij had zelfs de nieuwe auto uitgezocht, echt een family-car. Nu vragen de buren steeds goh... gaan jullie aan een gezinnetje beginnen?
hoi mamsie ik heb helaas afgelopen weken hetzelfde mee gemaakt. 1e echo het hartje klopte wel iets klein maar hoefde geen zorgen te maken, bijna 3 weken verder opeens wat bruin bloedverlies en volgende dag echo en was het dus gestopt met groeien en leven net nadat we die 1e echo hadden. het leefde dus al zolang niet meer terwijl ik juist zo zwanger voelde te zijn. afgelopen zondag is het spontaan gekomen en was zo'n opluchting, maar ook fijn dat we rustig de tijd hebben gehad om erover te praten en toch afscheid te nemen, van wat moois het had kunnen zijn. nu wel steeds wat bloedverlies maar dat is normaal, maar zo blij dat ik geen curratage of met pillen heb hoeven te helpen. heel veel sterkte
Dank je voor je reactie. Jij ook sterkte meid! Inderdaad fijn dat het toch vanzelf kwam. Hoop dat dat hier ook gebeurd maar wil er niet weken op wachten eigenlijk....