Beste vk, Tja, ik weet eigenlijk niet zo goed waar ik moet beginnen, ik ga dus maar een poging wagen om mijn gevoel zo goed mogelijk te omschrijven; * Ik ben van kinds af aan al panisch voor alles wat met bevallen te maken heeft, bv als ik een kip een ei zie leggen val ik nog net niet flauw, maar wordt wel helemaal naar. Waar dit vandaan komt is mij een raadsel; mijn moeder heeft absoluut geen nare of traumatische bevalling gehad, dus dat kan de reden niet zijn. Het is zelfs zo erg dat ik heel lang heb getwijfeld of ik zelf wel kinderen zou willen.........alleen maar wat deze angst betreft. Gelukkig heb ik me hier overheen kunnen zetten en ben ik inmiddels dik over de helft van mijn eerste zwangerschap!!! Ik probeer zo min mogelijk aan de bevalling te denken. Niet dat ik mijn kop in het (figuurlijke) zand wil steken, maar juist omdat ik bang ben als ik er veel aan denk dat ik niet meer durf te genieten van mijn mooie zwangerschap. Dit geeft me absoluut rust en ik geniet dan ook volop! Maar goed, de dag komt dichterbij, en de kleine zal er toch een keer uit moeten, toch!? Ik heb dit probleem uiteraard met mijn eigen vk besproken. Zij gaf als optie een sectio, maar gezien dit toch een operatie betreft zou ik zover niet willen gaan. Als alternatief zou de ruggenprik mij uitkomst kunnen bieden volgens haar. Ik weet dat ook dit niet zonder risico's is, maar als dit de manier voor mij zou zijn om niet in paniek te geraken en zo later de bevalling niet als traumatisch te ervaren, zou dit mij enorm gerust stellen. Nu hoor je wel eens verhalen dat mensen een ruggenprik wordt beloofd, maar als puntje bij paaltje komt de anesthesist deze toch niet wil geven. Het is tenslotte 'maar' een bevalling...... Van deze gedachte draait echt mijn maag om! Gelukkig doet onze vk zaken met een zh waar ze 24 uur per dag een ruggenprik kunnen aanbieden! Ik ben er inmiddels aan 'gewend' dat als ik dit verhaal vertel aan anderen hun eerste reactie is dat iedereen tegen de bevalling opziet, en dat dit heel normaal is. Ik wil graag duidelijk maken dat het hier echt niet om 'normale' angst gaat. En dat ik ook zeker geen kleinzerig type ben! Gaarne je reactie hierop. Begrijp me goed, ik vind dit 'probleem' echt ontzettend vervelend! Ik zou er zoveel voor over hebben om uit te kunnen kijken naar de bevalling. Maar dat zit er helaas niet in......
hoi Annet, het komt vaker voor dat je enorm opziet tegen een bevalling. Je bent dus niet de enige! Ik ben blij dat je niet zover wilt gaan dat je per se een keizersnede wilt, want dit is inderdaad een grote buikoperatie en niet zonder risico. Dat een ruggeprik ook niet zonder risico is, beschrijf je zelf al. Als jouw verloskundige samenwerkt met een ziekenhuis waar 24 uur per dag een ruggeprik wordt gegeven, dan kun je ervanuit gaan dat je die ook zult krijgen, jouw verloskundige regelt dit dan voor je. Maar weet je zeker dat hiermee je angst weggaat? Waar ben je precies bang voor? De pijn? Dat er iets niet goed gaat? Dat je geen controle meer hebt over je lijf? Als je dit probleem echt heel vervelend vindt, dan is er misschien wel wat aan te doen. Het zou je kunnen helpen om met een mediator of een psycholoog een aantal gesprekken te hebben. Als je duidelijk krijgt waarom je zo bang bent, is er misschien wel wat anders aan te doen dan een ruggeprik! Kijk ook eens op de site van www.doula.nl, misschien heb je hier iets aan. Als je meer vragen hebt, laat het gerust weten! Ik hoop dat je angstvrij kunt bevallen straks! Mirjam
Miriam, Ontzettend bedankt voor je reactie. Ik ga me verder in de doula verdiepen, wie weet is het wat voor me. Je vraag of een ruggeprik echt uitkomst zal bieden kan ik uiteraard pas achteraf beantwoorden. Het feit dat me 'toegezegd' is dat als ik 'm wil, ik deze ook zal krijgen heeft mij heel veel rust gegeven, dus ik ben van mening van wel. Het is, denk ik, voor het grootste deel de pijn waar ik bang voor ben. Dit terwijl ik mezelf zeker niet kan omschrijven als kleinzerig! Heb hier in het verleden al eens met deskundigen (o.a. psycholoog) over gesproken. Deze bevestigde dat mijn angst niet geheel irreeel is, gezien buikinfectie in het verleden. Ik begrijp dat ik dat absoluut niet kan en mag vergelijken met de pijn van een bevalling. Maar als dat het enige is wat mijn bevalling evt. tot traumatisch zou kunnen maken en pijnverlichting dus een uitkomst zou kunnen bieden, zou een ruggeprik voor mij hopelijk een ideale oplossing zijn.... We'll see! Nogmaals dank!
hoi Annet, als het inderdaad puur de pijn is waar je tegenop ziet, dan is een ruggeprik wellicht een uitkomst voor je. Ik hoop dat je een mooie en voorspoedige bevalling zult hebben! Mirjam