nou mijn ex is turks (dus ook moslim) maar kruipen deed ik niet voor hem hoor en achter het aanrecht staan ook niet kan niet eens koken! dus ik vind het ook nogal een domme opmerking misschien goed bedoeld maar het klopt niet! onze relatie was behoorlijk in evenwicht ik had net zoveel (misschien wel iets meer) als hem te vertellen! we hebben 3 jaar n relatie gehad en van cultuurverschil heb ik tussen ons 2 nooit wat gemerkt. zijn familie daarentegen is een ander verhaal dat waren inderdaad mafketels hahaha maar ja met hun had ik weinig tot niets te maken ben er misschien 4 keer geweest in die tijd en voor de rest had ik daar heel weinig behoefte aan! en dat mijn ex en ik uit elkaar zijn heeft totaal niets met zijn cultuur of geloof te maken dat was gewoon zijn eigen egoisme en gevoel! en ook daar heeft hij nu al heel veel spijt van dus vind eigenlijk niet dat je meteen een heel geloof erbij moet betrekken zou mooi zijn als 1 nederlander iemand laat zitten dat ik daar dan ook in betrokken wordt omdat ik hetzelfde geloof heb
Nee inderdaad... heb dus ook 2 jaar met een moslim samengewoond & ook hier hetzelfde.. ik had wat dat betreft ook meer te zeggen dan hij en was absoluut niet ondergeschikt, zelfs niet bij zijn familie! Was daar elke dag! Mijn ex daarentegen 'de papa' zeg maar... DIE voelde zichzelf wel heel geweldig, zag heel de rolverdeling voor zich en hij was geen moslim.. is dus niet zo zeer geloofgebonden..
nee kwa geloof hebben wij ook nooit echt problemen gehad dus daar kan ik het niet aan wijden dat wij uit elkaar zijn hahaha en ja het valt wel op dat buitenlanders dat plichtgevoel niet echt hebben maar dat is niet alleen het moslim geloof dat zijn meerdere geloven!
Beste Sam, Kies voor jezelf en voor je kindje! Ik weet wat je nu doormaakt. En het er alleen voorstaan...dat komt goed hor! Jij hebt geen schuld, geloof me. Hormonen laten je boos worden over onbenullige dingen, maar hij had dit maar moeten begrijpen. Een zwanger vrouw kan moeilijk zijn, maar de man die haar zwanger heeft gemaakt moet dat maar effe slikken hor. En als je er dan na een paar weekjes meteen maar mee wilt stoppen, dan ben jij degene die heel wat beter verdiend. En hoe durft hij te dreigen dat hij het kind van je zal afpakken en het mee naar Marokko zal nemen! Hij is een loser, een grote dropl*l. En ik weet dat je dit nu nog niet wilt horen, je bent immers nog helemaal niet over je gevoelens heen naar hem toe. Je voel je in de war. Aan de ene kant is er haat, aan de andere kant geef je nog om hem. Mijn man heeft mij ook verlaten na 12 jaar terwijl ik 10 weken zwanger was. Hij was verliefd geworden op een ander. Nu heeft hij gelukkig niet gedreigd en we kunnen gelukkig nu zonder ruzie te maken met elkaar aan tafel zitten. Dit is natuurlijk fijn voor het kind. Maar ik heb wel dezelfde emotie's doorgemaakt. Ook voor mij kwam het namelijk als een schok...een donderslag bij heldere hemel. Nu ben ik weer ruim een maand verder en je gaat de boel voor jezelf op een rijtje zetten. En het is heel goed dat je je gevoel hier neerzet, het van je afschrijft. Dit zal je helpen het te verwerken. Het klinkt zo cliche, maar ze zeiden het tegen mij en nu vertel ik het tegen jou...ook voor jou zal de zon weer gaan schijnen. Liefs Vaam
Hoi Vaamrile, Bedankt voor je lieve woorden. Ik moet zeggen dat ik er de laatste dagen begin aan te wennen aan het alleen zijn. Hij heeft me vrijdag een grove mail gestuurd en nu had ik echt genoeg ervan. Zoals bv vandaag is de ramadan begonnen, ik doe nu wel niet mee wegens zwangerschap maar niemand van zijn familie die me een berichtje stuurt om me een goeie ramadan te wensen. Dat vind ik erg. Zijn familie bekijkt mij zelfs niet meer, ze ontkennen mij precies. Dat ze mij ontkennen, das niet erg maar ze weten dat ik zwanger ben en het interesseert hen ineens niet hoe het met me gaat enz (het is hun 1e kleinkindje). En dat neem ik hen nu kwalijk en eerlijk gezegd, ik weet niet of ik me ooit nog goed tussen hen zou voelen, alleen al om wat ze me nu aandoen. Ik ben heel erg blij met dit beebje, het geeft me echt kracht en moed en ik weet wel dat we het samen redden. Mijn belangrijkste zorg is nu dat alles goed blijft verlopen in deze zwangerschap, ben zo bang om het alsnog te verliezen. Dat zou ik niet aankunnen. Allemaal meeduimen voor ons, de 19e zal ik pas echt kunnen genieten. Ik pas amper nog in mijn jeans maar ik durf nog geen zwangerschapskledij te kopen uit schrik, stom he? Enfin, ik blijf hier maar doortypen... Thx
Dat is denk ik een heel mooi gevoel & een gevoel wat bijna elke alleenstaande moeder herkent.. ik wel heel sterk in ieder geval! Het doet me niks dat mijn ex & niemand van die kant van de familie niet aan mij denken, maar dat ze tot op de dag van vandaag nog nooit gevraagd hebben hoe het gaat met mij EN dus ook met de kleine dat steekt ZO ontzettend hard!
hey meis, Ik weet dat het lastig is. Maar ook jij komt er wel uit! En je bent vast sterk genoeg om het alleen te redden..... Er zullen altijd mensen zijn in je omgeving die je willen helpen en die je zullen steunen in die dingen. Je hebt ook goeie woorden over mij, dus ik weet dat jij het ook zult kunnen! Liefs Shy
ja ex schoonfamilie die het niet boeit heb ik hier ook maar eerlijk gezegd als ze al het lef zouden hebben (wat ze dus toch niet hebben) om nu alsnog te bellen hoe het gaat zou ik ze dus de huid vol schelden! want ik ben erachter gekomen dat mijn ex zich dus vooral door zijn moeder heeft laten ompraten om mij maar lekker te laten zitten en dat hij te jong (31jaar schoon aan de haak!) is voor n kindje en dat hij maar gewoon moest gaan trouwen met n turks meisje en dan samen aan kindjes gaan beginnen en een nieuw leven opbouwen en mij en zijn kind maar moest vergeten want 2 culturen zou zeker niet werken als er een kind in het spel kwam! en ik was te bijdehand en ik volgde hem niet :S:S nee nog mooier! zal die lapzwans ook nog narennen hahaha en het ergste is gewoon dat hij naar die bullshit heeft zitten luisteren! zo dom die gast! ow me verhaaltje is wat langer geworden dan bedoeld geloof ik hahaha
Wat een leuke oma seg! Mijn ex is ook zo'n mama's kindje. Wat mama zegt is de waarheid en zij staat boven alles. Voor haar ben ik ook 100 km van bij mijn familie vandaan moeten verhuizen, want zonder haar in de nabije buurt kan hij niet functioneren. Vandaag begon hij me plots te bellen om te vragen hoe het gaat enz... en ondertussen liet hij vallen dat hij graag zou hebben dat ik terugkom. Maar eerlijk, ik heb er geen zin meer in, ik ben net gewoon aan de nieuwe situatie en voel me nu toch wel heel rustig. Toen hij merkte dat ik niet van plan ben terug te komen begon hij me weer uit te schelden, en te verkondigen dat hij me haat en blablabla. Geeft me wel een klein beetje goed gevoel nu
Sam ook dat is erg herkenbaar... eerst even zielig doen & vervolgens als het niet meteen gaat zoals ze willen als een gek gaan schelden/dreigen etc. Deed mijn ex ook toen ik 7 weken zwanger was en 1 dag thuis uit t ziekenhuis :S
Wat zijn die mannen toch voorspelbaar en zoooo hetzelfde! die van mij ook zielig doen zeggen dat hij het niet aankan allemaal, dat hij het niet bedoeld heeft, dat hij de slechtste vader ooit wordt, dat hij geen zin meer in het leven heeft (boehoee ) en als ik dan zeg nou hier in de buurt is een mooie grote brug wordt ie boos! dan vraag ik je wat wil die dan en nog n mooi voorbeeld ik lag in het ziekenhuis 2 weken geleden zoiets ben n week daar geweest en toen hoorde ik dat ie n vriendin van mij elke dag belde om te vragen hoe het gaat en dat ie graag op bezoek wou komen maar durfde niet omdat ie bang was mijn familie op het lijf te lopen hahaha dus stuurde die bloemen! nou ik heb ze lekker terug gestuurd naar de afzende heb ze dus niet aangenomen en toen kreeg ik weer smsjes waarin die me alle ziektes toewenst die niet voor herhaling vatbaar zijn triest hoor... en in het begin van de zwangerschap ik zei luister ik mag zoveel stress niet hebben is niet goed voor het kind dalijk krijg ik n miskraam door jou dit dat nou daar had ik wat gezegd hoor! dus ging meneer mij expres zoveel stress proberen te bezorgen in de hoop dat ik n miskraam kreeg! hij heeft dus echt alles geprobeerd dat triest geval!
Vandaag weer een gelijkaardige scene gehad. Ik had een mailtje gekregen met een hele lieve tekst in, dat hij me mist en op me wacht tot ik terug kom blablabla. En omdat ik niet reageerde begon hij me te smsen, maar als hij ziet dat ik niet de enigste intentie heb om terug te komen kreeg ik bedreigingen en beledigingen naar mijn hoofd. Ik verdien het niet de moeder van zijn kind te zijn, en als ik zijn kind iets misdoe dan snijd hij me de keel over, en zo verder... Ik hoorde liever niks van hem want ik heb vannacht onrustig geslapen doordat ik hem gehoord had en vandaag voel ik me al de hele dag niet goed, heb al 3 keer overgegeven vandaag, denk meer door de stress dan de hormonen. Pfff...en ik slaap ook zo slecht s nachts.... Female, heel goed van je dat je die bloemen terug naar afzender hebt gestuurd haha wat een afgang voor hem. En hij WORD niet de slechtste vader ooit, hij IS al een slechte vader door er niet te zijn voor jou.
ja ik vond het ook wel een strakke actie van mezelf hahaha enne trek je niet teveel van die gast aan meis ze zijn het gewoon niet waard weet dat het moeilijk is maar als je beeb er dalijk is verdwijnt die klootzak vanzelf naar de achtergrond als je het zo druk hebt! oja en nog wat naar aanleiding van mijn vorige bericht, n kleine troost misschien maare van stress krijg je geen miskraam hoor... ik heb het ook altijd gedacht maar dat blijkt slechts een fabeltje volgens mijn verloskundige!
Sam, ik wou even zeggen.. dat ik je echt sterk vindt.. en goed van je dat je al zijn doortrapte leugens doorziet nu. Ik weet zeker, je zal een goede mama worden en genieten van je kindje. Misschien is het handig om een ander emailadres en een ander telefoonnummer te nemen, dan heb je niet zoveel last meer van hem. Probeer toch een beetje te genieten van je baby.. het is toch een wondertje daarbinnen.. en hij/zij houdt heel veel van jou en wilt ook dat je sterk bent
Thx Desiree Er liggen nog spullen van mij bij hem, en die zou ik normaal volgende week gaan oppikken. Nu krijg ik de mededeling dat ik de rest van mijn spullen één dezer dagen voor de deur vind en dat ik niet moet proberen om zelf te komen want meneer heeft de sloten veranderd. Ik val van de ene verbazing in de andere! Hoe kan iemand het ene moment overdreven "lief" zijn en het volgende moment een echte kl**tzak. @ Female, laat je hem de baby erkennen of niet?
Sam: ik vind het echt heel goed hoe je nu omgaat met hem! (en de situatie) Je bent echt sterk en houdt zo vol! Mijn ex kan er ook wat van. Lief doen en als ik er niet in mee ga dan krijg ik allemaal vieze verwensingen naar mijn hoofd!
Hier nog zo;n leuke ex... herken jullie verhalen stuk voor stuk ! Hij is hier nog een keer geweest en kwam het eventjes goed maken, nou toen hem dat niet binnen 2 min. lukte begon die ook met bedreigingen/schelden etc... ja die is gek Gelukkig is die nooit meer geweest, alleen mailde die 2 weken terug weer iets wazigs.. en inderdaad je raakt daar dan TOCH weer van van slag, hoe graag je ook wilt van niet! Maar datj e zegt dat stress geen miskraam kan veroorzaken is niet helemaal waar... je moet wel echt niet teveel stress hebben, is bewezen dat het wel degelijk voor een miskraam kan zorgen... gewoon goed aan jezelf & aan je kindje denken.. en goed in gedachten houden dat MOCHT je stressen dat wij het met zn allen herkennen en dat al onze kleintjes er nog veilig zijn
@ Jszdt: lastig he, dat het dan toch weer iets doet met je dat je van slag raakt! Ik heb het vorige week nog gehad, een incident waar ik behoorlijk van slag door was! Meer uit verbazing omdat wij samen zo graag een kindje wouden en na 3 miskramen weer zwanger waren en hij nu zijn eigen kind ontkend bij bepaalde mensen.... Toch jammer dat het raakt!
Inderdaad.. hoe dubbel het ook is.. het RAAKT je wel.. ik had het rond de 20 weken ook al een keer.. dan raak je ineens ZO gefrustreerd dat die eikel gewoon niet naar zoooo'n mooi wondertje omkijkt! En dan gaat het me ECHT niet om hem want nooooooooooooit wil ik hem nog terug, maar gewoon dat er zulke mensen bestaan :S
Precies! Kan ik me voorstellen, de mijne toonde wel erg veel interesse afgelopen weken, maar nu heeft ie dus ontkend tegen bepaalde mensen dat ik zwanger ben! Eikel..... (leuke is dat hij nu niets meer met mij te maken wil hebben, gelukkig want die smeekbedes en scheldpartijen continu was ook erg vermoeiend, mijn ex wou nooit zonder mij, dus dat was vervelend voor hem! )