Hallo, Ik heb een vraagje. Ben onlangs gestopt met de pil. M'n vriend en ik waren er allebei aan toe. Nu ik gestopt bent vindt hij het een beetje eng. Al die verantwoording en hij is bang z'n eigen dingen niet meer te kunnen doen. Ik heb al aangegeven dat voor alles een oplossing is. Maar je moet natuurlijk wel wat inleveren. Het is niet echt een erge stapper ofzo, maar hij gaat eens in de zoveel tijd wel eens naar een feest. Lijkt mij dus geen probleem. Heb het idee dat hij nu het definitief wordt een beetje bang is.. Hebben jullie dit ook meegemaakt? Groetjes Evi
hoi Evi, ik denk dat dat hele normale gedachtes zijn, het is ook een hele stap om te stoppen met de pil en je gaat je dan afvragen hoe het zal gaan als er eenmaal een kleine is. mijn vriend heeft dat juist voordat ik ben gestopt met de pil heel erg gehad. hij had het idee dat hij dan helemaal vast zou zitten en zijn vrijheid kwijt zou raken. maar nu ik gestopt ben in augustus kan het voor hem niet snel genoeg gaan. het is voor mannen sowieso erg onwerkelijk heb ik gemerkt. als vrouw ben je er veel intensiever mee bezig, voor de man is het toch nog een beetje een ver van mijn bed show. ik zou me geen zorgen maken als ik jou was. als je eenmaal zwanger bent dan zal je vriend het van de daken schreeuwen dat hij papa wordt. dat heb ik de afgelopen tijd in mijn omgeving wel zien gebeuren. de stoerste mannen veranderen in softies zo gauw ze de eerste echofoto van hun kleine meid of jongen in hun handen hebben. succes met zwanger worden! ik hoop voor je dat je niet te lang hoeft te wachten op een wondertje
Hoi Claudia, Bedankt voor je reactie. Het maakt mij soms ook wel onzeker moet ik zeggen. Hij zegt wel veel vaker dat hij het wel wilt. Maar als hij dan twijfelt ben ik wel eens bang dat hij het niet meer wilt ofzo. Mannen zijn volgens mij ook veel banger om hun leventje op te geven. Maar ik denk ook inderdaad als het zover is dat hij het geweldig vindt. Hij is gewoon bang voor de verantwoordelijkheid. Maar waarschijnlijk gaat dat allemaal vanzelf. groetjes
Hey Evi, Mijn vriend zei laatst ook dat hij het wel eng vindt, als het al zou lukken om zwanger te worden en we dus echt een beebje krijgen. Hij vindt het niet zozeer erg om iets in te leveren van zijn vrije tijd, maar gewoon de verantwoordelijkheid voor zo'n mensje. Zeker in het begin als het klein is, zo teer en kwetsbaar. Dat vindt hij eng en hij zei "je moet me wel helpen hoor". En dat vind ik nou juist weer zo lief, ik ben er helemaal niet bang voor, dus tuurlijk help ik hem bij zijn gevoel. Ik ben het eens met de stelling dat mannen echt veranderen als het eenmaal zover is. Mijn broer was ook altijd een stoere en nuchtere jongen, maar sinds zijn kleine jongen er is, loopt hij met de luiertas, verschoont hij zijn zoon en zorgt hij dat de fles op tijd klaar is! Echt, het komt allemaal goed als het eenmaal zover is! Liefs, Borsatofan
Mannen met kinderen zijn juist nog stoerder...vind ik je bent pas stoer als je het kind in je zelf toelaat... Gelukkig duurt een zwangerschap 9 maanden dan hebben ze tijd zat om te wennen... En tuurlijk verandert er wel wat...je gaat niet meer elk weekeind stappen maar daar heb je volgens mij ook zonder kinderen op een gegevemoment geen zin meer in.