Ik snap t niet...Jullie mij?

ik ben ook makkelijk hoor. mijn ouders nemen ook overal foto's mee naar toe. zo trots dat ze op mijn meiden zijn. en ondanks dat het mijn eerste kinderen zijn die ook nog een hele moeilijke start hebben gehad mochten ze ook bij bijna iedereen op schoot. Al moet ik wel eerlijk zeggen dat ze alleen bij dichte familie op schoot zijn geweest toen ze klein waren en goede vrienden.

logeren hebben ze zonder mij nog niet gedaan, maar dat is eigenbelang.

moet wel zeggen, 1 ding wat ik absoluut niet deed is toen mijn dochters eenkennig waren ze niet bij andere wilden deed ik het niet. als ze ook maar gingen huilen bij andere nam ik ze gelijk terug.
maar zolang ze het leuk vinden mag iedereen die ik aardig vind ze knuffelen/kusjes geven (op de wang natuurlijk) etc etc.

 

Ik ben over het algemeen een vrij makkelijke moeder, Esmee stort zich op d'r opa en oma ( schoonouders) Maar toen ze nog klein was waren we een stuk voorzichtiger omdat mensen anders over de grens van Esmee gingen en wij /Esmee er later last mee hadden..

Ik laat het Esmee nu aangeven en dat kan ze prima...

Ben misschien soms een beetje spastische

 

Dit ben ik niet met je eens. Wij waren ook heel erg beschermens.. vanwege vele huilen en krampjes.. We waren blij als ze moe was en naar bed ging.. Echter is ze nu een super makkelijk kind.. slaapt overal zonder problemen en totaal niet eenkennig.. Ligt dus ook een beetje aan het kindje.. en misschien veranderd het nog met je vriendin..

 

watbetreft oppas ben ik wel heel moeilijk. iedereen mag met haar spelen, maar wel onder mijn of mijn vriends toeziend oog. oppas, alleen als het echt nodig is. en dan een sterk geselecteerd aantal. toen ze klein waren heb ik ze echt nooit alleen gelaten. hoogstens een uurtje als ze sliepen. dus wat dat betreft ben ik toch wel bezitterig denk ik.

en met slaaptijden ben ik ook erg streng. als ze slapen maak ik ze echt niet wakker. en als je langs wilt komen moet je dat eerder doen anders heb je pech, bedtijd is bedtijd. je mag even om het hoekje gluren van de slaapkamer (ze slapen toch door)

 

Oke als je nu een huilbaby hebt dan begrijp ik dat je je kindje niet aan jan en allerman geeft.
Maar het dochtertje van die vriendin was totaal geen huilbaby, maar ze is wel heel huilerig geworden omdat ze haar dochtertje altijd maar bij zich wilde houden.
Nu moet ze weer aan het werk, kindje moet naar kdv en naar oma maar ze huilt bijna de hele tijd, waarom omdat ze niet gewend is om door iemand anders vastgehouden te worden.
Heeft ze nooit gehad, want de enige die haar vast hebben gehouden is de vader, maar grotedeels de moeder.

 

Ik moet nog wel even zeggen dat wij de rust en regelmaat heel belangrijk vonden /vinden, dat zit er nog steeds in en dat willen wij ook zo houden. Moest ook wel want onze dochter overstrekte zich had een voorkeurs houding reageerde behoorlijk slecht op prikkels. Het fijne is dat iedereeen om ons heen hier rekening mee hield en nog steeds houd dus vandaar dat wij gewoon heel makkelijk met haar waren, ook toen ze haar helmpje kreeg. Claimen doet gelukkig niemand in onze omgeving, ze weten ook dat ze dat nooit moeten doen want dat pakt zowel bij mij als bij mijn man helemaal verkeerd uit hahahah

qua oppas ben ik wel een beetje moeilijk, het zijn of de opa's en oma's,zus van papa of mijn beste vriendin, als die allemaal niet kunnen blijf ik thuis.

oja by the way, het is mij eerste

 

Ik ben het er wel mee eens dat je kind ritme nogdig heeft.
Ik zal zelf als ik dadelijk kinderen heb nooit mijn kind wakker maken voor bezoek of zo.

 

Ik ben van mening dat je het goed doet, indien je duidelijk naar de mogelijkheden en beperkingen van je kindje kijkt.
Mijn dochter vroeg de eerste maanden duidelijk aan mij, om "spastisch" (erg negatief woord trouwens) met haar om te gaan. Ze moest echt wennen aan de grote, boze wereld en er werd van mij verlangt om het zo veilig mogelijk te maken. Dus ik ging weinig met haar weg en reduceerde het van arm tot arm gaan zoveel mogelijk. Naarmate ze ouder werd, gaf ze duidelijk aan meer aan te kunnen en liet ik haar steeds meer "los".
Ze is nu een super makkelijk meisje, dat zich laat oppakken door anderen en zich vertrouwd in nieuwe situaties voelt. Dat komt juist doordat we het langzaam opgebouwd hebben. Het heeft namelijk geen zin om door te duwen dat ze "maar leert omgaan met al die verschillende mensen".
Dus mijn advies: kijk goed naar je kind en dan weet je zelf heel goed of het verstandig is om wel of niet vrij te zijn in dat soort dingen.
Er is geen algemene richtlijn en wat je ook beslist, het is niet als goed of fout door anderen te beoordelen.

 

Moeilijk qua oppas? Helemaal niet joh, je noemt al 4 opties op!
Super toch, dat je al die mensen vertrouwd in de zorg voor jullie kleine.

 

Ben het deels met je eens. Ik vind de manier waarop mensen iets vragen of het een vanzelfsprekendheid vinden alleen wel een wereld van verschil.
Ik vind het prima als ze bij iemand anders op schoot zit, een opa of een oma, maar ze gaat niet van arm tot arm. Tenminste, hoe jonger, hoe minder ze dat verdroeg. Ik ben heel strikt in slapen, ga haar voor niemand ophouden of wakker maken. Ze is niet echt eenkennig, ze kijkt eerst even de kat uit de boom, maar zoekt graag gezelschap op. Ik vind dat ook heel natuurlijk, iedereen heeft zo zijn persoonlijke grens.
Verder vind ik het prima als ze met mijn kind 'showen', even aan de buurvrouw laten zien of tijdens het wandelen haar trots aan bekenden tonen. Dat doe ik toch zelf ook.
Het wagentje zowat uit mijn handen trekken om er achter te lopen vind ik bijv. heel irritant en moet je niet doen, maar als iemand vraagt of ze achter de wagen mogen, ga je gang.
Hier passen ook wel eens opa's en oma's op en een enkele keer de buurvrouw als er iets onverwachts is, misschien doen ze een paar dingen wat anders, maar ja, daar leg ik me maar bij neer, tenzij het echt haaks op onze opvoeding en gedachten staat. Claimerig gedrag van anderen, daar moet ik echter niets van weten, het is en blijft ONS kind en een ander heeft daar niets over te zeggen.

 

Hier heb ik wel moeite mee.
Heb je ooit weleens aan jouw vriendin gevraagd waarom zij deze keuzes voor haar dochter maakte?
En je kunt niet automatisch stellen dat ze daardoor moeite heeft met het kdv of oma. Sommige kinderen zijn in aanleg eenkenniger dan andere kindjes.

Toen ik nog geen kinderen had, dacht ik ook: "ik word een hele makkelijke moeder. Ik laat mijn kind bij iedereen op de arm en ik sleep haar overal mee naar toe. Ze past zich vast wel aan...." Nou niets is minder waar, madame sliep nergens anders dan in haar bed en gaf duidelijk aan dat al die "drukte" niets was voor haar.
Ik ben zo blij dat ik niet over haar grenzen ben heen gegaan voor mijn eigen wil/wil van anderen....

 

Ik ben geen super moeilijke, maar ook geen erg makkelijke mama. Ana-Lucia is nog nooit uit logeren geweest, alleen m'n mams en m'n zusje mogen oppassen (is ook nog niet veel gebeurd, misschien 6 keer of zo) omdat ik weet dat zij alles doen zoals ik het doe en dat ze super voorzichtig met haar zijn. Ze gaat ook niet naar het kdv.

Nu vind ik wel dat je mijn situatie niet kan vergelijken met de meesten onder jullie, ons eerste dochtertje is gestorven en dat heeft van mij echt een schijterd gemaakt wat Ana-Lucia betreft.

Iedereen mag trouwens met Ana-Lucia spelen onder toezicht van mij of mijn man hoor, maar ze is nooit van arm tot arm gegaan toen ze heel klein en breekbaar was. Net als bij Suus had Ana-Lucia dat trouwens helemaal niet fijn gevonden, ze had heel erg haar mama nodig omdat ze erg moest wennen aan de wereld buiten mijn baarmoeder.

Ze is nog nooit eenkennig geweest en is altijd vrolijk, ze gaat zomaar op schoot zitten (bij de mensen die ze leuk vindt, niet bij iedereen), rent naar andere kindjes om er mee te spelen dus zo slecht heb ik het toch niet gedaan Na nieuwjaar gaat ze misschien twee halve dagen per week naar het kdv, gewoon omdat ik zie dat ze het zo fijn vindt om met andere kindjes te spelen.

 

Weet zeker dat ze het fantastisch gaat vinden Kirby! Tess gaat 2 dagen en heeft de grootste lol met de andere kinderen.
Kan haar soms nauwelijks meekrijgen....ha ha ha.

 

met amy-lynn in mijn buik moest ik er niet aan denken dat anderen haar vasthielden.
maar het tegendeel is waar ik vind het heerlijk dat anderen zo gek op ons kindje zijn en haar lekker vasthouden.
zolang ze niet overprikkeld raakt of huilt is mama erg tevreden en amy-lynn ook.

 

en niet te vergeten papa ook!

 

Ja ik heb dat gevraagd.
En dan zegt ze mijn kindje is dat niet gewend om bij iedereen maar te gaan zitten.
Maar zij was wel extreem erin, ik als beste vriendin mocht haar kindje niet eens vasthouden.
Als de moeder van haar vroeg goh mag ik dr even vasthouden, nee mam nu niet is niet goed voor haar.
Ik persoonlijk vindt dat er ver gaan.

 

Hier nog een hele makkelijke hoor... ik lees hier soms verhalen dat ik denk: Jeetje overdrijven kan ook hoor . Hier mag iedereen hem vasthouden als ze dat willen, mijn moeder (en schoonmoeder en zussen ook trouwens) mag er mee gaan wandelen wanneer ze willen. Ik heb hem al een paar keer een paar uurtjes of een dag naar mijn ouders gebracht. Gewoon omdat zij dat leuk vinden en ik (wij) weer eens wat tijd voor onszelf hebben. Mijn moeder wil er ook echt mee gaan pronken, nou daar zie ik het kwaad ook niet in hoor, ik vind het een lekker ventje en de rest van de wereld dus ook , waarom zou je dat niet mogen laten zien.
Ik heb zelf altijd een superband met mijn oma gehad en dat gun ik mijn kind ook. Dat gaat niet als je er als een havik op blijft zitten. En soms is er ook wel eens iets waarvan ik denk dat ik het zo niet zou doen, maar ze gaan echt hun kleinkind niet in gevaar brengen hoor. Bovendien hebben ze mij en mijn vriend ook prima groot gekregen.

Van tevoren had ik het niet verwacht dat ik zo makkelijk zou zijn... maar ik ben wel blij dat het zo is. Van dat hysterische gedoe zou ik knettergek van mezelf worden . (en natuurlijk bedoel ik hier geen kindjes mee die er overprikkeld of wat dan ook van raken. En als ik vage ouders of schoonouders had dan was de situatie ook weer anders, gelukkig niets van dat allemaal hier.)

Oh en als ie wakker is hoeft ook niemand te vragen of ie hem vast mag houden hoor, dat maakt me helemaal niets uit. Ik persoonlijk vind het niets als mensen aan mij toestemming moeten gaan vragen om hun neefje of kleinkind vast te mogen houden. Als ie slaapt pakken ze hem toch niet. Enne als ie wakker is... hoe meer knuffels hoe beter! Je kan toch niet vaak genoeg geknuffeld worden, das alleen maar fijn dat er zoveel mensen zijn die van hem houden!

 

Ik ben het helemaal eens met de TS!
Natuurlijk let ik goed op hoe mijn kindje overal op reageert, maar ik probeer inderdaad niet te krampachtig met hem en de opvoeding om te gaan.

Ik vond zelfs kraamvisite heel leuk!