Je hoeft mij hiervan niet te overtuigen hoor. Hechting heeft niets te maken met borstvoeding of kunstvoeding. Huid-op-huidcontact heeft elke baby nodig en dan maakt het niet uit welke voeding je geeft. In je vorige post zei je dat je in de stress schoot als je dochter weer wilde drinken. Terwijl dat voor mij juist rustgevend was, als ze aangaf honger te hebben, omdat ik wist dat ik haar daarmee kon troosten. Ook in de fases van 's nachts wakker worden en verlatingsangst kalmeerde mijn dochter altijd door borstvoeding. En nee, nu zeg ik niet dat je met kunstvoeding niet kan troosten of je kind niet kan kalmeren. Maar nog een voordeel voor mij: dankzij die shot oxytocine die ik krijg heb ik nog nooit zo lekker en diep geslapen als in de periode dat ik borstvoeding geef.
Als de borstvoeding (nog) niet lekker loopt, dan kan je inderdaad in de stress schieten bij elk huiltje. Ik had dat ook in de eerste weken borstvoeding, omdat het absoluut niet lekker liep en het alleen maar pijn deed. Daarna pas kon ik ervan genieten en was het rustgevend.
Kijk dat is 't 'm nou! Iedereen maakt voortdurend keuzes, en die keuzes zijn niet altijd de absoluut beste, maar de keuzes die het best mogelijk lijken.
jeetje wat een discussie weer! Tja... ik vind het ook altijd 'jammer' als mensen stoppen met de borstvoeding. misschien juist omdat het me zelf in het begin veel moeite heeft gekost. in die eerste weken toen ik 10 keer per dag moest voeden en na elke voeding van 45 minuten ook nog moest kolven en de voeding maar niet op pijl kwam heb ik ook op het punt gestaan om te stoppen. Het is dat mijn man me stimuleerde om door te gaan, anders had ik waarschijnlijk gestopt. En ik ben nu zoooo ontzettend blij dat ik niet gestopt ben toen.. Dat probeer ik alleen maar mee te geven aan de moeders die in de eerste maand stoppen omdat het te zwaar is, te weinig melk etc. Het is het ECHT waard. .. Ik wil helemaal niet oordelen over flesmoeders, want als dat voor jou het beste is, dan is dat zo. Maar probeer in ieder geval bv, en zet even door, wie weet is het toch wel veel mooier dan je ooit had verwacht!
Het is dan zo dat vrouwen in westerse wereld deze keuze hebben.. Een moeder ergens in de rimboe kan moeilijk zeggen "ik heb er geen zin meer in, hele dag lang die baby aan de borst.." of het duurt niet lang en is er geen baby meer.
Hier hetzelfde! En natuurlijk bepaalt iedereen zelf haar grens, maar doordat ik hoorde dat het van voorbijgaande aard was, ben ik door blijven gaan. Als niemand zegt dat bv ook fijn kan worden, dan was ik ook gestopt na 1 week. Dat is niet om mensen te dwingen bv te blijven geven, maar juist om ze een steuntje in de rug te geven en te laten weten dat al dat harde werk niet voor niets is. Maar je grens is je grens, dat respecteer ik volledig. Ik zie het een beetje als een berg beklimmen; als je klimt en klimt, je bent uitgeput, maar je heb de top nog niet bereikt, dan kan het fijn zijn als er iemand is die zegt;'Kom op, nog even, we zijn er bijna, en het uitzicht is prachtig!!'. Dan betekent dat niet dat die persoon de klachten niet serieus neemt, maar hij gunt de ander ook dat mooie uitzicht. Vervolgens bepaal je zelf of je dat uitzicht wil zien of dat de koek echt op is.
hierover onstaan altijd discusies,iedereen moet doen wat het beste lijkt. maar ik betrap mezelf er ook altijd op dat ik me op ksn winden over de redenen. vriendin bv 1 dag geprobeerd ja het doet pijn en Dan kan ik nooit een avond weg...... Dan moet ik echt op mijn tong bijten
Ja, of na 5 dagen opgeven 'omdat ze te weinig kreeg', met de reden 'ik heb er alles aan gedaan'. Terwijl de desbetreffende vriendin tijdens de hele zwangerschap dromerig naar mij keek als ik voedde: "ik hoop dat het bij mij ook lukt."Man, man, ik vind echt dat iedereen het zelf moet weten, maar dat snap ik gewoon echt niet. Bij mijn zoons begon het pas na een dag of 7 echt te stromen. OT: @alamea: interessante handtekening! Doet me denken aan de moeders van mijn vriendinnen die in de 50 ineens allerlei vage hobbies gingen zoeken om "zichzelf te uiten". Had mijn moeder geen last van: die werkte namelijk...
Hihi heb verder niets gelezen behalve wat ts schreef, maar moet erg lachen om 'nichtenkind' haha Verder herken ik dat helaas enorm, heb ook mensen in mijn omgeving waarbij de bv perfect loopt of bijna perfect en om de stomste redenen stoppen Ik daarentegen worstel altijd met mijn productie en heb moeilijke starten door kloven en spruw. Maar doorzetten kan ik gelukkig wel
Oh even niet enorm gerelateerd, maar laatst vertelde iemand me dat zij gestopt was met de bv en dat zo jammer vond;'Bij jou ging het gewoon vanzelf allemaal, maar bij mij niet hoor...' Ik voelde me echt beledigd; ik heb echt keihard moeten knokken voor bv, ik voedde terwijl ik in het ziekenhuis lag met beginnende kraamvrouwenkoorts, ik voedde ieder uur terwijl ik aan een zware antibioticakuur was, ik heb een tijd alle voedingen gekolfd terwijl ik met mijn voet mijn dochter in haar wipstoeltje wiegde, álles draaide om voeden... En ja, ik heb het er allemaal voor over gehad, maar het ging niet 'gewoon vanzelf'. Jammer dat dat toch onderschat wordt soms...
Respect voor jou! Ik heb er ook voor moeten knokken, nu gaat het meestal goed en krijg ik ook te horen dat het zo makkelijk is.. Dan moet ik vaak ff slikken, het was niet makkelijk, ik wilde dit gewoon voor mijn zoons! Geen fles in hun mondje! (soms kan ik nu ook denken, ja het is makkelijker dan de fles. Laatst in de trein bijv. toen zl gevoed moest worden)
Herkenbaar hoor, heb het idee dat mensen in mijn omgeving ook denken dat het hier allemaal 'vanzelf' ging. Dat mijn dochtertje goed groeide en de melkproductie snel op gang kwam dat is een feit maar ben wel tegen problemen aangelopen (en daarvoor hulp gezocht bij lk, VBN, huisarts), alleen hebben weinig mensen daar wat van meegekregen. Het is hier zeker niet vanzelf gegaan en heb flinke dips gehad maar ik ben blij dat ik door heb gezet. Maar wel jammer soms dat het onderschat wordt terwijl ik alles op alles heb gezet. Gelukkig ziet mijn man het wel steunt mij enorm als het minder loopt. Over andere vrouwen begrijpen. Soms zouden keuzes van anderen mijn keuzes niet zijn en andersom. Dat hoeft ook niet erg te zijn als je elkaar maar wel met respect behandelt. Jammer vind ik bijvoorbeeld wel dat mijn schoonmoeder haar mening al gaf over borstvoeding na 6 maanden, zelf eten, kindgebaren en zo nog tal van opvoedingsgerelateerde onderwerpen tijdens mijn zwangerschap op een negatieve manier en ik daardoor nu dus erg geneigd ben om wat terughoudender te zijn over wat ik vertel over hoe wij denken over bepaalde onderwerpen. Iedereen mag vinden wat hij wil maar het maakt een gesprek wel gemakkelijker als je je gerespecteerd voelt in de keuzes die je als ouder maakt, ookal zouden dat niet de keuzes zijn van de ander.
Ik ben wel iemand waarbij het gewoon vanzelf ging. Vanaf dag 1 gaat de borstvoeding zoals het moet gaan. Helemaal geen problemen gehad met wat dan ook. Ik weet dat ik echt in mijn handjes mag knijpen daarvoor. Maar toch vind ik het zo nu en dan wel pittig. Ik heb nog 2 kindjes erbij. Het gaat bij mij dus niet om het voeden zelf, maar wel om het plannen en regelen ed. Er valt nl altijd een kindje tijdens het voeden, of ze wordt net wakker als ik naar school moet. Dat soort dingen. Daar kan ik best gestrest van worden. Ik weet zeker als de borstvoeding niet zo goed ging ik ook al was gestopt. Ik heb echt respect voor vrouwen die doorzetten als het niet goed loopt!