Ik zit ergens mee, tenminste echt mee zitten is een groot woord, ik vind het sneu en het irriteert me tegelijkertijd Het neefje van mijn man is het enige jongetje, dus op gezamelijke vakanties enz moet hij of alleen spelen of met zijn nichtjes. Nu kregen wij in 2012 een dochtertje, en hij was sirieus heel erg telleurgesteld echt bizar hoe telleurgesteld zeg maar. En zijn ouders gaan daar gewoon in mee: Aahh R. weer geen neefje.. Net zo lang tot R. ook echt erom gaat huilen enzo. Op dat moment voelde ik me best wel lullig, maar waarom? Alsof we daar iets op in te brengen hebben. Nu zijn we opnieuw zwanger en ik heb vanaf het begin af aan gewoon tegen hem gezegt: R. , dit kan weer een nichtje zijn en ik wil niet dat je hier een mega drama van gaat maken, je kan beter denken : als ik maar een gezond neef je of nichtje erbij krijg. Misschien een beetje bot maar deze keer ben ik het echt een beetje zat over dat geslacht. Nu hadden we een echo gehad met 12+3 en waarschijnlijk is het idd een meisje volgens die ene theorie zei de vk. Ik weet niet voor hoe ver die theorie goed zit maargoed... Dus wij hebben ook meteen gezegd tegen hem en zijn ouders:Nou waarschijnlijk is t weer een meisje punt uit. Puur zodat ze de eerste klap gehad hebben? ( ik word gewoon steeds bozer als ik dit allemaal typ maargoed) Dat ze er zeg maar niet nog extra drama over kunnen maken omdat het eigenlijk al bekend was, dat proberen we ermee te bereiken door het nu gewoon alvast te roepen. We hebben 25 aug. een pret echo, en dit keer gaan we lekker alleen met ons drietjes, omdat we gewoon het moment niet willen laten verpesten. Bij de pret echo van mijn dochter gingen me so mee en het eerste wat ze zeiden: Aah geen neefje voor R.:x Ik heb het net even terug gelezen en het staat allemaal door elkaar en onhandig maar ik hoop dat jullie mijn frustratie snappen. Dat hij teleurgesteld is snap ik heus wel maar dat zijn ouders er zo in mee gaan en maken dat hij nog meer drama gaat maken snap ik niet, ik zou zeggen tegen me kind: Nou feliciteer je oom en tante eens, en wees blij dat je nichtje gezond is! Hij is 9 dus echt spelen met zijn eventuele neefje zal toch niet echt voorkomen door t verschil. Ach misschien zijn het me hormonen maar.. maar het is wel vervelend. Hebben jullie ook zoiets? Merk dat het ook wel bij andere speelt maar dat zij het niet echt uitspreken of zeggen: J, kan zeker geen jongetjes maken .. enz enz
Jeetje wat een reacties van de ouders van het kereltje, maar ook van jullie schoonpuders. Van een kind kan ik de teleurstelling ergens nog wel begrijpen, en lijkt me dat het er even mag zijn en dan inderdaad focussen op het feit dat het een nichtje is.. Maar als volwassen mensen, jemig, ga het drama groter maken dan dat het is.. Ik kan me je frustratie in deze wel voorstellen, hoe meer drama de volwassenen er van maken, hoe meer drama het kind er van maakt, terwijl dit echt niet nodig is. Ik krijg direct een beeld van een kind dat van paps en mama altijd zijn zin krijgt, hihi maar ik besef dat ik dat niet kan beoordelen aan de hand van alleen deze situatie. Hoop in ieder geva voor je dat het drama nu wat minder is en dat iedereen uiteindelijk heel blij is met jullie, hopelijk gezonde, dochtertje
Hoe oud is je neefje? Dat hij teleurgesteld is kan ik me ergens wel voorstellen maar om er inderdaad een groot drama van te maken vind ik wel "ver" gaan. En die reactie van je schoonouders, daar zou ik inderdaad ook niet blij mee zijn.
Oh wat vervelend... ik geloof dat ik tegen de ouders van R. Zou zeggen dat ze maar zelf aan de slag kunnen voor Een broertje...
Wat fijn zeg dat jullie me frustratie snappen haha Hij is 9, tuurlijk snap ik dat ie dan even baalt geen probleem maar vanaf t moment dat ik zwanger ben gaat t nergens anders over van zijn ouders kant. ' het is zeker een jongetje nu he?!' Mijn schoonouders lijken deze keer er veel rustiger onder te zijn vooral omdat in de afgelopen 1.5 er heel veel nare gebeurtenissen bij vrienden van ons gebeurd zijn. Te vroeg geboren kindjes ..overleden kindjes enz Dus ze weet hoe ik erover denk : ik wil een gezond en voldragen kind en verder maakt het me niet uit ! Dat is ook wat ik nu steeds zeg. @kinderwens Je hebt wel het goede beeld hoor de kids krijgen alles daar voor elkaar. Zelf een kindje erbij doen ze niet meet of beter gezegd kan nniet meer. Ze hebben twee dochters en als enige dus 1 zoon en voelen zich daardoor vast heel goed ofzo Nadat we de echo gehad hadden liet ik de dvd zien en zei ik dus ook dat de vk dacht dat het weer een meisje is Nee hoor is vast een jongen...zei me sz opnieuw. Ik zei ga er nou maar gewoon van uit die vrouw weet wel wat ze zegt hoor grr haha en ach miss is het idd wel een jongetje en klopt die theorie niet maar jeetjemina wat een gezeur zeg ..pfff Sommige mensen kunnen niet eens zwanger worden of verliezen net als onze vrienden een kindje en zij denken alleen maar aan het geslacht..
Wat een rare mensen. Ik vind het wel lief dat je rekening met hun gevoelens houdt maar als dit een meisje is dan moeten ze daar gewoon mee dealen. Daar kan ie niet mee spelen ofzo? Dus ik zou proberen alle drama te negeren. Wel moeilijk natuurlijk.
wat je zegt; als het kindje geboren is zit er nog een te groot verschil tussen beiden om ware vriendschap te vormen. Je neefje moet maar leren dat het de enige jongen is. Z'n ouders kun je denk ik niet wat aan 't verstand brengen. Lekker laten zeuren. Niet meer op ingaan. Hoop je niet stiekem (een heel klein beetje vals) dat het een meisje word om hun te jennen?
idd eigenlijk moet je er niet op in gaan maar is best lastig. Ze houden ziels veel van mijn dochter hoor, en R. en zij spelen reregelt samen op verjaardagen enzo en hij stoot haar totaal niet af ofzo. Maar gewoon deze periode in de zw is gewoon niet leuk voor ons zoals hun doen. haha NiHeJa ja in eerste instantie dacht ik dat wel, later zei mijn man, en wat nou als het niet klopt? naja beter, dan zijn we van het gezeur af, zo voelde het op een gegeven moment echt voor ons. Ik hoop dat het deze keer ook gewoon overwaait als het idd een meisje is en dat ze later gewoon van haar houden zoals ze nu ook van mijn dochter doen snap gewoon niet idd dat volwassenen zo daarover kunnen praten,lijkt me dat die wel beter weten toch ? Hier is ZE waarschijnlijk dan
Belachelijke reactie van zowel het neefje als van zinn ouders als ook van je schoonouders, ik zou ze er niet meer bij betrekken. Inderdaad aangeven, ga maar een broertje aan je ouders vragen..
Van je neefje kan ik het mij voorstellen maar dat die ouders het nog even erger gaan maken Als ze perse een jongen erbij willen gaan ze zelf lekker wat doen. Zou mij er ook niet treurig om voelen. Als schoonfamilie weer zo reageert zou ik zeggen: zolang wij er maar blij mee zijn!!
Wat mij nog het meest boos maakt als ik dit lees is hoe ze het voor elkaar krijgen om jullie zwangerschap zo te draaien dat het uiteindelijk om hún gaat.... what the hell?? Dat kleine (waarschijnlijk ) wijffie in jouw buik is de ster van het verhaal, niet een of ander verwend kind van 9 wat niet eens gaat spelen met een neefje wat net kan lopen als hij al 11 is...die ouders, oeh, ik zou me zo niet in kunnen houden dan..maw..ik snap je heeeeeeeeelemaal!
Het doet er natuurlijk helemaal niet toe, maar als ik deze foto's zie, denk ik toch aan een jongetje Verder herken ik je frustratie wel. Toen wij eindelijk konden vertellen dat ik zwanger was, riep mijn schoonmoeder meteen dat ze geen meisje hoefde, want daar hadden ze er al genoeg van in de familie.. Lekker laten gaan hoor, zelfs áls het een jongetje is; met zo'n stom neefje wil hij vast niet eens spelen
MommyJ, wat een frustrerende situatie zeg! Helaas komt ie me bekend voor, maar wel in minder heftige mate. Ik zie dat je je schoonfamilie heel erg aan het voorbereiden bent op het idee dat het misschien wel een meisje zou kunnen zijn, maar ik zie zo snel niet dat je op een heel directe manier met ze hebt besproken wat hun reacties steeds met jou doen, emotioneel gezien. Je houdt erg veel rekening met hen, en als ik het goed uit je verhaal opmaak, zij maar heel weinig met jou! Terwijl dit voor jou een periode moet zijn waarin je kan genieten van het kindje dat in je buik aan het groeien is. Zoals gezegd, het komt me enigszins bekend voor. Zeker in het begin van mijn zwangerschap kreeg ik van veel familieleden hints dat het bij ons wel een jongen moest zijn (wij hebben het een verrassing gelaten), er werden bijnamen verzonnen, en over de optie dat het wel eens een meisje zou kunnen zijn werd niet meer nagedacht. Als ik dat dan ter sprake bracht, werd ik afgekapt, want ja, na zo veel meiden móét er wel een jongen komen, want anders is het ook niet leuk voor (neefje). Met de familieleden die hier het heftigst druk op legden, heb ik gepraat. Aangegeven dat ze me heel erg het gevoel gaven dat het kindje niet welkom zou zijn als het een meisje zou zijn, en dat me dat erg kwetste. Ik wil al heel lang een kindje, en het belangrijkste voor mij is dat het gezond is, en als iemand me het plezier van mijn zwangerschap af probeert te nemen (niet eens bewust, hoor!), door zo'n druk te leggen op het geslacht door daar iedere keer over te beginnen, is dat voor mij ook niet leuk. Ik kreeg hier hele begripvolle reacties op, en het gedoe over het geslacht is heel erg afgenomen. Misschien heb je hier iets aan?
@Karin Idd het geeft me een heel naar gevoel, telkens alsof ik me een soort van moet verdedigen ofzo. Bij mijn dochter werd ik er niet echt boos om,maar nu merk ik (ben zowiezo knorriger deze zw) dat ik echt kwaad word en bijna schreeuw dat het geen hol uitmaakt. Zeggen dat hij aan z'n ouders een broertje moet vragen heeft geen zin want die roepen toch dat dat niet meer kan, kan ook niet meer.. @Shaddixx oh echt? haha nou dan kan je me opvegen hoor.. dan houd ik het geheim Ik lees net je onderschrift, nou dat is dan toch wel het laatste wat je zou zeggen ! jeetje ik denk dat sommige er gewoon niet bij nadenken @Saar Dat is natuurlijk de beste optie om erover te praten dat weet ik ook wel moeten we eigenlijk ook doen maar voor nu liet ik het even rusten. Vond het eerlijk gezegd wel fijn om tegen hun alvast te verkondigen dat het vast een meisje word..zodat ze straks op het moment zelf niet meer kunnen zeuren Afgelopen jaar hebben wij het dochtertje van mijn vriendin moeten begraven, ze is nog geen jaar geworden. Kort daarna beviel mijn vriendin met 25 weken en hebben we weken in spanning gezeten. En de collega van mijn man beviel met 23 weken en het kindje overleed. Zulke dingen zetten je met beide benen op de grond, en maken me eerlijk gezegd ook best angstig. Mijn schoonouders en schoonzus hebben dit van dichtbij met ons meegemaakt en nog denken ze er zo over pfff Het enige wat ik zeg : Ik hoop op een voldragen en gezond kind. Laats zei me schoonzus ook nog : Je wilt zeker geen jongen ! zucht..ik denk dat ze het nooit begrijpen
Wow, heel heftige dingen in de laatste jaren inderdaad! Is het met het kindje van je vriendin (25 wk) wel goed gekomen uiteindelijk? Maar zeker dán, als ze zich bewust zijn van het feit dat jij met deze dingen bent geconfronteerd... Dan moeten ze er toch zéker rekening mee houden hoe jij erin staat?! Kan me heel goed voorstellen dat je er boos van wordt! Hoop dat je eruit komt met je schoonfamilie en dat ze begrip voor jouw gevoel gaan opbrengen! Ondertussen gewoon lekker genieten van jouw kindje, of het nou een jongen of een meisje is!
Gelukkig wel! het was een zware tijd voor mijn vrienden en daarmee eigenlijk ook een beetje voor mij om hen te steunen en te doen voor ze wat ze willen en wat je kan. Het kindje is nu net thuis na 4 maanden in het amc gelegen te hebben echt super sterk. Maar precies zo dacht ik ook, toen ik zwanger was van mijn dochter moet ik eerlijk zeggen dat ik er ook nooit zo bij stil stond. Tot dat je het dan in je eigen omgeving zo vaak meemaakt. Ik geniet er zeker van en blijf dat ook lekker doen ongeacht wat hun zeggen of denken. Ik kan niet wachten tot wij een tweede meisje in de wieg hebben liggen ..of dus een jongen haha
Wow wat een heftige reactie. Ik zou je schoonzus meteen op haar plaats zetten als ze er nog een keer der mond der over opentrekt. Meteen er boven op en vertellen hoe jij je er onder voelt. Als ze het dan nog niet snapt dan heeft ze een bord voor der kop. En idd een gezond kindje krijgen is veel belangrijker dan het geslacht.
idd denk dat ik er de volgende keer ook gewoon wat van ga zeggen. na de pretecho wilde ik het graag beetje leuk doen met een taart ofzo en dan roze of blauw aan de binnenkant en dan met ze alleen aansnijden maar dat doe ik maar niet, als er roze aan de binnenkant zit is het gelijk weer een rot stemming moet je maar bedenken. we hebben besloten met zijn drietjes te gaan en daarna nog even de stad in te gaan om of een roze shirtje of een blauw shirtje te kopen, ik was eerst toch heilig overtuigt van wat de vk zei maar shaddixx jij laat ons nu weer twijfelen haha ach anyway, tis gewoon rot. ik heb nog nooit zo iemand meegemaakt. En als er wat van zeggen niet helpt dan negeer ik het wel
Haha, pin me er niet op vast hoor! Als ik naar de skull-theorie kijk, vind ik het schedeltje wat meer aflopen. Bij meisjes zijn ze vaak wat platter. Ook vind ik de NUB niet helemaal recht lopen met de ruggengraat, maar iets meer omhoog wijzen. Kan me voorstellen dat je dat met die taart nu niet meer zo ziet zitten.. Is het wel leuk om dat met je eigen familie te doen, in plaats van met je schoonfamilie erbij?
He bah zeg Lekker zo'n Fam. zou ook erg boos worden dat gedram om n jongen, Haalt de vreugde van jou zs naar beneden en dat is niet "cool" Herken het helaas van mijn sv Die zei letterlijk GVD daar heb ik er al 2 van ik wil n meisje ! Hij had daar voor al "verkondigd" dat t meisje Zou zijn om dat er al genoeg jongens in de Fam. Zijn. Heb toen maar gezegd dat we krijgen wat we krijgen en hij daar helemaal niets over te zeggen heeft.