Echt schandelijk hoor, hoe die verpleegster gehandeld heeft. Ik zou zeker een officiele melding doen bij haar leidinggevende. Veel succes gewenst!
Juffie, wat anderen ook al zeggen, dit is niet goed en niet zoals het hoort. Jij bent de mama, en zoals je zelf ook heb gemerkt door Jayda op haar buikje te leggen, JIJ weet hoe het het beste moet. Tip, volgende keer gewoon lekker ontploffen, misschien vragen of mevrouw de verpleegkundige even mee naar de gang komt (ivm de onrust op de afdeling voor de kindjes). Ook ik heb wel eens moeten ontploffen, en op dat moment voelde ik me raar, maar later heeft die verpleegkundige wel 10x de excuses aangeboden (en helaas, ik bleef boos op d'r). Je mag ook eisen dat deze verpleegkundige niet meer voor Jayda zorgt. Als jij er geen vertrouwen en/of goed gevoel bij hebt, dan moet je echt voor jezelf, je man en natuurlijk het belangrijkste voor Jayda opkomen. Laat dit dus zeker niet over je kant gaan, en laat dit ook niet ervoor zorgen dat je niet meer naar Jayda gaat 's avonds. Ik vond 's avonds altijd zo lekker intiem, dat waren vaak mijn mooiste momenten. xxxx Daphne
Godsamme!Wat een &%^&% wijf! En dat ze ook nog je kindje behandelt als een hond (doek erover nu ga je slapen!) Jezus!Wat denkt ze wel niet!Ik zou gewoon weer heen gaan!(en moet erbij zeggen:Je weet nu wat je kan verwachten van haar,en weet je hoe je je kan verwoorden tegen haar...Heb ik ook altijd hoor de 2de keer heen dan weet ik presies van hoe en wat) Je bent al zo emotioneel,moet je je ook nog verweren tegen zoiets! Heel veel knuffies!En trek je mond maar open!
jeetje meis.. waar halen ze het lef van daan jij bent de moeder ze mogen je wel beter behandelen ik zou gewoon een klacht indienen tegen die zuster en om een andere vragen hoef je je echt niet voor te schamen hoor.. wat denkt ze wel niet.. dat je dan toch nog zo rustig kan blijven vind ik heeel erg knap.. sterkte verder met jayda maar dien gewoon een klacht in zo hoort ze jou niet te behandelen en je kindje ook niet hoor ze horen te doen wat goed is niet wat makkelijker is
Hallo Juffie, Ik weet niet of je nog terug bent gegaan. Het beste is om het bespreekbaar te maken, liefst met de betrokken verpleegkundige denk ik, want jij moet daar nog een tijdje heen en je zult haar dus nog vaker zien daar. Als jullie het samen uitgepraat krijgen of zoals daphne zegt, zij biedt haar excuses aan, dat geeft jou rust als je haar daar tegen komt. Ook al blijf je boos op haar, je hebt het wel gezegd en neem maar van mij aan dat ze rekening met je zal houden. Als je de drempel echt te groot vindt om het tegen haar te zeggen, zoek dan een verpleegkundige die je graag mag, waar je je bij op je gemak voelt. En doe dat gesprek samen met je man, dan voel je je sterker. Wat anderen aangeven zoals slaan en een klachtenbrief schrijven helpt jullie op dit moment niet veel denk ik. Dit is een probleem dat nu meteen de wereld uit geholpen moet worden. Als een gesprek met de verpleegkundige niks oplevert, ze luistert niet en/of biedt geen excuses aan kun je altijd nog die klachtenbrief schrijven. Heel veel succes verder met jullie kindje en laat je niet wegjagen. Ik kan me trouwens niet voorstellen dat dat de bedoeling is geweest van die verpleegkundige.
Wat een rotmens zeg! Kan je niet met een andere verpleegster erover praten? Toen mijn meisje in het zh lag heb ik ook een keer zo'n akkefietje gehad. Ik heb het toen tegen een andere verpleegster gezegd, met gelijk de mededeling erbij dat die ene van mn dochter af moest blijven... Daar is naar geluistert, want ze is niet meer in onze buurt geweest. Laat je niet bepiepelen door zo'n stom mens! En een knuffel voor jou. want t is maar niks zo zonder je kindje!
jemig mijn haren staan overeind! zorg dat ze wel naar je luisterd! jayda is jouw kind..ehh jullie kind
Wat een rotervaring zeg! Ik zou als ik jou was naar het hoofd van de afdeling gaan! Direkt! Dit is jouw kind en dit mag niet zomaar tegen je gezegd worden, alsof je een klein kind bent! Jij bent haar moeder en jij hebt het zo geleerd. Waarom zou het nu opeens anders moeten gaan voor zuster engnek? Ik vind dat je er nu beter meteen iets van moet zeggen, anders krijg je er spijt van dat je het niet gedaan hebt. Zij zorgt ook voor jouw dochtertje als jij er niet bent. Die zorg moet zij met gevoel vullen, zoals jij. Je hebt nu gezien hoe je niet wil dat voor haar gezorgd wordt, zolang je er niks van zegt, zal het in je hoofd blijven zitten en ga je met een rotgevoel weg. Succes hoor, lijkt me moeilijk.
Nou hier valt mn mond van open! Ongelofelijk! Ik sta helemaal achter je hoor, dit kan niet en mag niet! Jij bent mama en beslist zelf over je dochter, tuurlijk mag jij haar lekker "inpakken", juist alleen zo krijgt ze haar rust! Die verpleegster mogen ze van mij gelijk ontslaan, wat een rotervaring. Ik hoop dat je inmiddels er over hebt kunnen praten in het ziekenhuis. Kop op meissie je doet het allemaal zo goed, alle forummeiden hebben stikveel bewondering voor je, als je dat maar weet!
Nou ja zeg Je stelt je zeker niet aan hoor. Wat een rotmens. Ik zou er zeker een melding van maken. Ten eerste hoort ze je zo niet te behandelen en ten tweede is het jullie kind. Ik hoop dat jullie er uit komen en dat ze op z'n minst haar excuus aanbiedt.
Hier valt mijn mond van open, geloof niet dat ik mezelf in die situatie had rustig kunnen houden, al ben je op het moment zelf warschijnlijk zo ontdaan dat de tranen pas later komen.. Je moet gewoon met je man naar het ziekenhuis gaan, als je dat nog niet gedaan hebt, en gelijk met die verpleegkundige en haar leidinggevende dit bespreekbaar maken, dit moet je niet uit de hand laten lopen. Gewoon zeggen waar het op staat, wat denkt dat stomme wijf wel! misschien moet ze maar lekker op een andere afdeling gaan werken, wat had er allemaal wel niet met de kleine meid kunnen gebeuren! kus en laat je weten hoe het in het ziekenhuis is afgelopen!
Jeetje...... Ik hoop dat jullie gisteren toch nog terug zijn gegaan en dat jullie je hart hebben kunnen luchten! Het is toch te gek voor woorden, dat je je zo'n naar gevoel opgelegt heb gekregen. Volg vooral je instinct en gevoel. Heel veel sterkte met jullie Jayda!
Tjeetje zeg dit is toch te zot voor woorden, kan me er echt pist om maken.. Hoop echt dat je gister toch bent gegaan, samen met je man, want je wil toch zeker ieder moment bij je meissie zijn en dan zou je door zo´n naar mens weg blijven!? Hoop dat je er met het andere personeel over kan praten en idd naar de leidinggevende van die afdeling stappen.. heel veel sterkte meid.. knuff
Dank jullie wel lieve dames voor jullie mening! Ik ben diezelfde avond nog thuis gebleven. Manlief was aan het werken en ging heel laat naar Jayda. Tegen twaalf uur savonds pas. Ik was zo boos en verdrietig en durfde niet meer zonder mn man te gaan vooral omdat zij dienst had. Rond een uur of 21 had ik gebeld naar de afdeling om te vragen naar Jayda en kreeg iemand anders aan de lijn omdat de mevrouw in kwestie aan het eten was. Ze vroeg of ik nog wilde komen en ik vertelde dr dat ik niet kom en wat de oorzaak ervan is. De volgende dag zijn mn man en ik gegaan en hebben erover gehad met een v/d 'vaste' verpleegkundigen van Jayda. Zo dat luchtte op! Mn man en ik hebben besloten dat als er weer zoiets gebeurd dat ik dan gelijk uit mijn slof mag schieten want dit kan niet. Ik hou dr in de gaten! Verder hoop ik dat ik niet meer zoiets hoef mee te maken. helaas ben ik een te lieve persoon en hou altijd rekening met de gevoelens van anderen. Ik denk dat ik dat maar niet meer ga doen. bevalt mij iets niet, patsboem gelijk zeggen!