Aan mij ook. Maar daarbij zou ik wel even nagaan hoe hij het zag als ik dan ook weer ging werken. Alles leuk en aardig, maar elk weldenkend mens begrijpt dat het huishouden niet op de schouders van één persoon kan rusten als die persoon zelf ook werkt. Bovendien hoort het bij een huwelijk om hier en daar iets voor elkaar te doen, in plaats van je te laten vertroetelen. Staken vind ik de makkelijke oplossing - geen gesprek, geen confrontatie, en de eerste stap moet van de ander komen. Een beetje volwassene praat het uit.
Nou om andere dingen prima, maar als je als vader gaat aankaarten om wanneer je als moeder zijnde even op ontploffen staat,omdat HIJ te beroerd is om wat te doen, dat je je kind beter kunt laten adopteren (wat hij vast niet meent, maar dan zeg of denk je dat niet eens) vloog hij er bij mij serieus UIT! En ik ben normaal helemaal niet zo, maar dit vind ik zo'n domme en achterlijke opmerking over zijn eigen kind.....Dan kon hij echt wieberen hoor.
Mag je zeggen hoor,alleen jammer dat je het zo speelt. Ik zeg dit op basis van meerdere dingen natuurlijk. Sowieso heb ik vaker topics gelezen,en daarnaast als een man zich zo gedraagt,uitslapen,alles verwachten etc. Geeft dat in mijn ogen aan dat het een hork is. En als ze dan OOK nog zo'n opmerking geven... Dan ga je bij mij te ver ja. Dus nee,zoals jij het stelt dat ik na 1 opmerking iemand de deur uit zou schoppen klopt niet,wel met meerdere dingen en dit als druppel...
Als staken nodig is, dan zit er iets verkeerd in jullie relatie. Als jouw vriend niet ziet dat jij hem nodig hebt op dat moment, dan zullen jullie toch eens een goed gesprek moeten aangaan. En die opmerking sja we zeggen allemaal misschien wel eens wat, maar als ik het goed begrijp is hij de vader niet. Van mijn man zou ik zo een opmerking misschien nog kunnen hebben, maar dat is de vader van mijn kinderen ik zou voor de volle 100% kunnen zeggen dat hij dit niet meent. Mocht mij in jouw situatie hetzelfde gebeuren, dan weet ik niet of ik wel door zou willen met diegene ik vind dat een hele nare gemene opmerking.
Haha, een lichaam heeft gemiddeld toch wel een maand nodig fysiek en mentaal aan een nieuw ritme te wennen dus heel logisch dat die zo moe is. Maar tot 15:30 in bed blijven liggen is toch wel echt te gek haha
Is hij niet de vader van je kindje? Dan was de keuze voor mij NOG makkelijker, jeetje....Dat je dat laat zeggen, sorry.... Je kindje en jij verdienen beter.
+1 rn ik vind t helemaal een nare en gemene opmerking nadat jij al die tijd achter hem hebt gestaan in die rotperiode. jij bent altijd in hem blijven geloven en dan doet hij nu zo? ik zou er toch echt nog eens een goed gesprek over aangaan
Precies! En na mijn weten is man ook niet biologisch de papa, wat in mij ogen de opmerking nog erger maakt!
Wat de andere schrijven bedoel ik dus ook.. maar wilde niet alles erbij halen hihi. Maar echt meid,ik zal eens goed nadenken of dit wel is wat je wil.. Ik ken dat soort mannen... en echt,je bent beter af zonder denk ik...
Nou nou dames, mag ts ook gewoon FF dr verhaal kwijt, iedereen heeftweL eens een mindere periode.die opmerking is echt niet goed te praten . maar om dan gelijk te roepen dat ze bij hem weg moet gaan gaat ook wel wat ver.. Het is te haar keuze en daar heeft heel zp voor de rest niks mee te maken. @ts ik zou idd fflekker staken en een gesprek aan gaan over hoe hij Het straks dan ziet.. En vermelden dat z'n opmerking gewoon niet kan.. Succes meid
Spikkel,daar heb je natuurlijk gelijk in! Ik vind het alleen zo jammer als zulke meiden bij zo'n hork blijven... terwijl ze zelf zoveel beter verdienen in mijn ogen.. Maar na wat ik heb meegemaakt ben ik daar wat harder in,vandaar mijn mening denk ik. Natuurlijk moet TS doen wat ze goed dunkt,dan mag een ander nog wel aangeven dat het niet helemaal normaal is en of ze even achter dr oren krabt en flink nadenkt.. meer is het eigenlijk niet
In principe geef ik jou gelijk hoor, maar ik wordt gewoon plaatsvervangend boos als ik dit zo lees. Ik vind het echt te ver gaan, misschien spelen mijn hormonen vandaag op of zo hahaha
ooooh ik zou ook in staking gaan hoor als ik jou was! Kijk, een weekje bijkomen snap ik ook wel, maar vanaf morgen mag je toch wel wat meer verwachten dan eten en slapen vind ik. Zeker als jij volgende week ook weer aan het werk bent. Maar die opmerking: "dan laat je hem toch lekker adopteren, als je het allemaal te moeilijk vind", vind ik echt niet kunnen! Ik ben benieuwd of hij dat ook zou zeggen, als het biologisch wel zijn kind is. Ik vind dat je zoontje zo'n kloteopmerking niet verdient! En zeker na alles wat jij voor hem gedaan hebt, hoeft ie niet zo op je hart te trappen. Ik zou hem dus wel degelijk laten voelen dat jij flink gekrenkt bent. En terecht.
... hier zou er toch ook wel iets activerd gebeuren dan passief staken... . *pakt een hooivork en jaagd zo'n kerel het dorp uit!* Als ik jou was zou ik een heeeel erg goed gesprek gaan voeren met meneer en even wat eisen en limieten gaan stellen...
Nouu.. Ik durf te zeggen dat dit gedrag voor een groot deel door de vrouw woedt veroorzaakt / in stand gehouden..
Wow... het maakt nogal wat los zie ik? Naja, bij mij dus ook. eerst was ik gewoon ronduit kwaad. En nu voelt het heel anders; gekwetst. Gek genoeg doet dat nog veel meer pijn dan gewoon kwaad. Kan niet zo goed beschrijven hoe ik me voel. Het is zo verschrikkelijk dubbel, ik bedoel, wie zegt er nou zoiets terwijl je drie uur daarvoor een vriend in de supermarkt tegenkomt en hem supertrots verteld dat hij papa tegen je zegt? Waar háált ie het vandaan om dan daarna zoiets te zeggen? Hij is inderdaad niet de biologische vader van mijn zoon. Echter kwam hij in beeld toen Tygo een half jaar oud was. Ik zie het dus net ff anders, in mijn ogen is hij wel zijn vader. Heel simpel, gewoon omdat de bio variant die voor "vader" door moet gaan zich slechts twee keer heeft laten zien. In de eerste drie maanden van zijn leven... mijn vriend is dus de vader, easy. maar... dat maakt de opmerking dus wel dubbel pijnlijk.. daarnaast: inderdaad. Ik heb mijn vriend in zo veel nare dingen zó hard gesteund.. menig ander vrouw had er een punt achter gezet maar ik zag het goede in hem en vocht er voor. Omdat ik potdorie van hem HOU! en dan zegt ie dit.... ja. Fijn. Pak aan Anouk. Patsboem, gewoon recht in mijn bakkes zo een opmerking omdat IK nu degene was die het zwaar had. misschien houd ik het ook wel in stand, hoor! Er zullen absoluut momenten zijn geweest waarin ik eerder mijn grens aan had moeten geven. Ik loop alleen dus zelf al met een kilometers dik masker op omdat ik telkens denk dat ik me tegenover alles en iedereen moet bewijzen. Dat hoeft helemaal niet maar zo voelt het voor mij, elke dag weer, dus wel. Hij is de enige waarbij ik mijn masker durf te laten zakken en hem letterlijk toegeef dat ik mijn zoon niet in de hand heb. alsof het niet al moeilijk genoeg is dat uit te spreken, náást dat maskertje...... krijg je dus nog een trap na ook. lig nu in mijn bed. Hij zoekt maar uit wat ie doet. Ik weet wel dat hij uit zichzelf geen sorry zal zeggen. Het ligt waarschijnlijk weer bij mij om een gesprek te openen, dan voelt ie zich weer aangevallen. Ik ga her niet doen ook. Hij komt voor de verandering maar zelf eens naar me toe. Bah.