@steppie: sorry, was misschien wat snel met mijn oordeel. met je familieachtergrond erbij wordt de situatie iets duidelijker! grote kans dat jij dat dus ook zo hebt. als dat dan de reden zou zijn waarom dan niet een beetje hulp zou ik zeggen. verschil van gyneacoloog dus of zo? Heel veel succes meid!!!
Steppie, ze gaan je cyclus dus volgen met echo's. En moet je een temperatuurkaartje bijhouden? 20 tot 30 kilo afvallen lijkt mij heel moeilijk! Het nog niet zwanger zijn is al zwaar genoeg. Ik ben net weer ongesteld geworden. Maar ja, het kon ook niet anders, want ik had mijn ovulatie één of twee dagen voor mijn HSG en ik mocht de dagen tot de HSG niet klussen. Dus ik voel mij niet zo verdrietig. Ik ga de volgende rondes preseed gebruiken. Het klussen rond de ovulatie is sinds een paar maanden soms echt moeten voor mijn gevoel geworden en gaat dan niet even gemakkelijk. Op andere dagen in de cyclus geen probleem. en hoe gaat het verder met iedereen?
Moet vast wel een fijn gevoel zijn dat je met een schone lei kunt beginnen, PukjePuk. Wat doet Preseed? Hier gaat het wel hoor, in de wachtweken (5DPO) en geen enkel symptoom.
@pukjepuk, voorlopig maar 1 cyclus, en dan verder kijken, temperatuurkaartje deed ik al, dat was goed zei ze, verder ook gewoon mee doorgaan. En zoiezo zal ik moeten afvallen ja. dus zal de volgende keer ook wel vragen of zem me daarmee kunnen helpen zodat dat misschien wat sneller zal gaan
Hee lieverds! Hier gaat het weer wat beter! Vandaag FM gehad en eentje van 12mm en eentje van 9mm. Zondag weer een FM. @Tempus: Wow, het gaat hard bij jou! Dat je deze cyclus toch ineens nog een eitje had, bizar! Laat dan nu ook die knaller van een test maar eens komen! @Pukje: He, wat rot! Ongesteld worden is nooit leuk.. Hopelijk ben je wel naar je HSG heeeel vruchtbaar! Zou wel erg mooi zijn.. @Steppie: Je hebt ook klinieken waar ze geen BMI grens hebben. Ik ben zelf echter wel van mening dat het voor het kindje altijd beter is om geen overgewicht te hebben. @Mammietammie: Hoe is het met jou? @Cyntje: En bij jou? @Noor: Praat je nog met ons mee? En hoe is het dan met je? Lastig dat jullie nog zo'n tijd moeten wachten..
Tempus en Aster, fijn dat het wel gaat met jullie! Ik denk dat we ons allemaal pas echt 100 % gelukkig en gerust gaan voelen als we zwanger zijn. Natuurlijk kun je nu ook van dingen genieten, tenminste dat heb ik wel, maar het gemis van nog geen kindje hebben, is toch altijd in meer of mindere mate aanwezig. Tempus, die symptomen zeggen niet altijd wat. Je hoeft niet altijd wat te voelen en symptomen zorgen soms ook erg voor verwarring. Mammietammie, Cyntje en Baby90 en Noor, hoe is het met jullie? Wat mij betreft, na de HSG had ik eigen twee heerlijke rustige week. Een soort van pauze. En Tempus je hebt gelijk, ik heb weer wat nieuwe frisse moed gekregen. Ik zie alles weer wat zonniger in en mijn man kan dat van mijn gezicht echt aflezen/ zien. Aster, wie weet ben je na de HSG extra vruchtbaar. Oh ja, preseed. Eigenlijk net als een gewoon glijmiddel, alleen dan pro zaad. Het schijnt ook goed te zijn voor de ph van je baarmoederslijm, soms is de zuurgraad van het slijm te zuur.
Pukje, wat fijn dat je nu een beetje rust hebt! Dan kun je echt weer een beetje tot jezelf komen, of niet? Gisteren een goed gesprek gehad met mijn psych. Ik ben bang om hoop te houden, omdat de teleurstelling dan groter is voor mijn gevoel. Ze heeft me ervan weten te overtuigen dat het niet uitmaakt. De klap, als je ongesteld wordt, is immens. Of je nou hoop had of niet. Vanaf nu ga ik dus zoveel mogelijk het positieve ervan inzien! Sterker nog, ik durf gewoon te zeggen dat ik denk dat ik van mijn eerste IUI zwanger ga worden.. Oeh, dat was eng!
Hoi allemaal! @Aster... ik duim met je mee hoor.... dat de eerste iui meteen een knaller gaat worden @Pukjepuk... viel de HSG mee? Waren je eileiders goed doorgankelijk? Succes de komende ronde... wie weet is de weg nu goed vrij @Hier... morgen de dag dat we eindelijk naar VUmc Amsterdam mogen. Spannend hoor! Ik ben benieuwd wat ze tot op heden hebben ontdekt tijdens de trail. Ik hoop dat ze me kunnen opereren en dat ik daarop niet te lang op hoef te wachten. Ik heb nu lekker een weekje vakantie dus kan de boel ook laten bezinken na morgen.
Klinkt als een goed gesprek Aster! Hoe was je FM gisteren? Ik hoop ook voor je dat het meteen goed gaat! PukjePuk, herkenbaar. Alleen dat genieten van kleine dingen wordt steeds ietsje minder. Had wel 's vaker gehoord van Preseed, maar ik wist niet waar het voor was. Klinkt alsof het wel de moeite waard is Cyntje: Sterkte morgen, fijn dat je je vakantie hebt. Ik hoop dat je snel terecht kunt voor wat ze ook besluiten te gaan doen. Hier.. tja. Ik droomde de afgelopen twee nachten over water, kreeg een bultje naast mijn cheekpiercing, druk in mijn baarmoeder en zere tepels. Dat zijn voor mij altijd voorbodes dat de menstruatie eraan komt. Vanochtend besloot ik te testen, Pregnyl moet nu toch al uit mijn lichaam zijn. Ik voelde tijdens het plassen ook al die druk, is echt niet goed. Dus de uitslag verbaasde me niet zo (maar stelde me wel heel erg teleur): witter dan wit. Hoop dat het dan ook snel doorkomt. Ik vraag me af of het ooit voor ons weggelegd is. Zo verdrietig..
Hé verdorie Tempus! :x Ook al verwacht je omo wit.... tóch is er altijd een sprankje hoop @ Hier... vandaag in het VUmc geweest. Eerst een gesprek over mijn voorgeschiedenis en klachten. Daarna een echo en ja... een grote Niche (holte) die verkleefd zit tegen de blaas. Daarbij een bm vol vocht en ook vocht in de Niche... Gelukkig kunnen ze het opereren. Ik sta nu op de wachtlijst (ongeveer 3 maanden) en waarschijnlijk gaat het een grote operatie worden. Bij een kleine holte kiezen ze voor een laparascopische ingreep. Ze gaan mn baarmoeder reconstrueren. Van de 60 operaties is bij 10% de holte terug gekomen. En bij 1 iemand is de blaas geraakt. Maar mbv blauwe vloeistof in de blaas kunnen ze dat meteen zien en repareren. Dus meteen naar de anestesist en bloed laten prikken zodat we daar niet later nog eens voor terug hoeven te komen. Over een maand of 3 ga ik dus een aantal nachten in Amsterdam logeren
tempus, Wat naar :x weer zo'n witte test! Blijft toch altijd een harde klap, onbewust heb je toch elke keer wat hoop. Ja, en veel symptomen kunnen op beide wijzen, wat het ook niet makkelijker maakt. :x Cyntje, heftig hoor! Wat naar! Spannend, maar ook eng, zo'n operatie! Wel fijn dat je zo verder geholpen kunt worden! Die HSG was geen pretje, maar was erg meegevallen. Ik had het erger verwacht en mijn eileiders waren gelukkig goed doorgankelijk. Aster, blijf hoop houden! Lijkt mij echter ook wel zwaar zo'n IUI-behandeling!
Ja, dat is het moeilijke hè. Je weet het gewoon niet. Ik probeer er niet op te letten maar maak mezelf toch gek. Zelfs als ik geen symptomen heb, want dan denk ik dat het júist raak kan zijn. Zucht..
Thanx dames... lief! Ik vind het wel spannend hoor. Het is niet niks. Een keizersnede is appeltje eitje vergeleken dat. Sowieso ben ik bang voor de misselijkheid na de narcose. En bang dat mijn blaas beschadigd word. En om mijn gezinnetje achter te laten voor die dagen. Maar ik krijg van te voren oxazepam om relaxed te worden. Maar aan de andere kant wil ik zo spoedig mogelijk geholpen worden. Er zijn maar 3 chirurgen die die ingreep doen. En bij al die operaties zullen er 2 van hen aanwezig zijn. Vandaar de wachtlijst vermoed ik zo. Ik denk dat ik tegen die tijd alle kleuren %$%#^ ^$*#* haha!
Ja dat zal ook wel! Ah, dat verklaart de wachtlijst. Nou ja, beter lang wachten voor een perfect uitgevoerde operatie dan afgeraffeld werk. Het is wel je lichaam..
@Cyntje: jeetje, dat is lang wachten! Maar inderdaad liever lang wachten en een goed resultaat dan iets anders. Mag je dan in de tussentijd ook niet zwanger worden of is dat nu sowieso onmogelijk? @Tempus: He, bah! Wat stom van de test dat ie dan geen tweede streepje laat zien! Wanneer is je NOD? Alles kan nog! @Pukje: Ik ben het even kwijt.. Hoe en waar zit jij nu met je cyclus en behandelingen? Waar zijn Baby90 en MammieTammie gebleven eigenlijk? Ik heb gisteren de IUI gehad. Wat is dat slopend, zeg! We waren allebei zo verschrikkelijk zenuwachtig! Zondag was mijn follikel al zo groot dat ik geen Pregnyl meer hoefde te zetten, dus daar was ik blij mee. Onze scores qua zaad waren erg dubbel. Voor opwerking kwamen ze uit op 10,5 miljoen! Nog nooit zo'n hoog aantal gehad! Na opwerking waren we echter iets minder blij.. We hielden er 1 miljoen over.. Ons ziekenhuis wil minimaal 2 miljoen hebben. Als het de volgende keer weer zo is, gaan we door naar IVF/ICSI. Dus, nu twee weken tevergeefs wachten, denk ik!
Hoe kunnen jullie er dan zo weinig overhouden opeens? De rest waren dan allemaal niet echt goede spermacellen ofzo? Pff, dat is wel een grote stap opeens naar ICSI of IVF dan.. en kan me voorstellen dat het ontzettend slopend moet zijn Houd wel hoop hè, het kan misschien wel gewoon raak zijn! Ik zit nu op 12DPO, word meestal ongesteld rond 16/17DPO maar het voelt gewoon hetzelfde als iedere keer voor ik ongesteld word. Ik voelde het al op 7DPO, is ook wel heel vroeg maar ja.. precies dezelfde symptomen als normaal..
Hoi lieve meiden! Ik ben er nog steeds hoor hihi Maar ik ben lekker bezig met de bruiloft en kan daardoor het zwanger worden ineens heel goed los laten, heb zelfs niet getempt al voor de 2e maand achter elkaar! Is eigenlijk wel even heel erg fijn! Maar vandaar dat ik niet heel actief ben momenteel... Cyntje wat heftig zeg! Maar wel fijn dat er iets aan gedaan kan worden. Is het dan ook echt zeker dat de kans om zwanger te worden na de operatie groter is? En kan het nog lukken voor de operatie of is dat vrijwel onmogelijk? Aster huh van 10 naar 1 Hoe kan dat nou...wat was er dan mis met de andere 9 miljoen vraag je je dan af... Ik hoop dat je gevoel gelijk had en je deze 1e poging gelijk zwanger bent Tempus, he getsie meid Ik heb nog steeds hoop voor je hoor... Is je eigen gyn nu inmiddels wel weer terug?
Aster, logisch dat jullie zo zenuwachtig waren! Zo'n behandeling is niet zo maar wat! De gevoelens van hoop en wanhoop die elkaar dan steeds afwisselen. Wat naar dat er zo weinig goede zaadcellen overbleven. De grote hoeveelheid van voor de bewerking klonk jullie vast zo hoopvol en het zal dan vast een grote klap zijn geweest dat er zo weinig overbleven. :x Maar blijf die hoop vasthouden! Het kan deze poging gewoon raak zijn hoor! Wel een schrik/schok ook dat ze als het de volgende keer weer zo is gelijk door gaan naar IVF/ICSI! Echter eveneens goed dat ze dan gelijk doorpakken. Blijf die hoop houden en ik hoop voor jullie allemaal dat jullie de hoop kunnen blijven vast houden. Aster, ik zit nu in het einde van het traject van onderzoeken. Ik heb vrijdag 27 september de HSG gehad. De resultaten van tot nu toe zijn zowel bij mijn man als bij mij goed. Aankomende maandag hebben we een gesprek in het ziekenhuis, we krijgen dan een soort van conclusie/ diagnose/ prognose. Wij krijgen dan te horen wat we verder gaan/ kunnen doen. Misschien dat ze nog iets verder willen onderzoeken. Daarnaast krijgen we een prognose te horen van wat onze kans is om binnen een nieuw jaar spontaan zwanger te worden en op basis daarvan wordt er een plan opgesteld. Ze laten ons vast nog een aantal maanden proberen en indien dat niks oplevert is IUI de eerste stap in behandelen. Mammietammie, super dat jullie zo bezig zijn met het voorbereiden van jullie huwelijk! Een fantastische afleiding! Fijn dat je het zwanger laten wat hebt kunnen loslaten. Tja, hoe het met mij gaat. Aan de ene kant ben ik blij dat er niet wat bij ons gevonden is. Dat betekent een grote geruststelling en nieuwe hoop. Maar aan de andere kant heb ik ook momenten dat ik soms even flink boos/verdrietig en gefrustreerd voel waarom het ons dan nog niet gelukt is. Zondagmiddag had ik even zo'n moment. Ik moet het wat meer gaan loslaten, maar dat vind ik erg moeilijk. Wel kan ik gelukkig genieten van leuke dingen. Daarnaast heb ik even een moment op mijn werk. Ik werk met plezier met de kinderen, maar de werkdruk ligt hoog en ik heb nog zoveel overuren en vakantieuren die ik niet kan opmaken (crisis, geen geld en dus weinig/geen invallers). Ik voel dat ik onderschat word en dat als ik met goede ideeen komen dat niet gewaardeerd wordt door de leidingevenden. En daar komt nog bij dat ik eigenlijk orthopedagoog ben, maar ja geen goede tijd en geen vacatures om daar verder naar te kijken. Ik voel mij daardoor soms tamelijk onsuccesvol/ mislukt (studie voor niks gedaan). En het doet mij de laatste tijd pijn als collega's het over hun kinderen en/of toekomstige kinderen hebben. En soms hebben ze het erover dat als je kinderen hebt bepaalde dingen/ situatie beter ziet en beter kan beoordelen dan als je nog geen kinderen hebt. Niet persoonlijk op mij gericht, maar het raakt mij wel. Sorry voor dit lange verhaal, maar ik moest het even kwijt. Mijn grote nog onvervulde kinderwens maakt het ook dat andere dingen gewoon zwaarder vallen en moeilijker te verdragen zijn. Maar daarnaast vind ik steeds dat ik dat gevoel niet toe mag laten.