Ik trek het even niet meer..

@Aster.... wat een domper moet dat zijn geweest toen jullie de resultaten van het opschonen kregen... Maar er is nu echt nog wel een kans hoor. En mocht het de volgende keer weer zo zijn dan is het fijn dat ze meteen door gaan met andere behandelingen. Ik duim voor jullie!!

@Pukjepuk... Ik begrijp je helemaal! Soms zou je juist willen dat er iets gevonden word zodat daar iets aan gedaan kan worden. Meestal als ze niets vinden is het inderdaad wéér een paar maanden zelf proberen.
Wat balen van je werk ook.... doe het rustig aan meis!

@Tempus... het kan nog! Ik lees vaak dat meiden nergens last van hadden. Je zit op 7dpo dus eventuele kwaaltjes zouden nog kunnen komen. Mijn duimen draaien ook voor jou!

@Mammietammie... Wat fijn dat je je gedachten kan verzetten. Maarja, een huwelijk voorbereiden en natuurlijk ook wel heel bijzonder

@Hier.... tja... eigenlijk denk ik dat het zonder operatie sowieso niet meer gaat lukken. De arts had het over het vocht in mijn bm.... "net een Tsunamie" waren haar woorden... dus tja... Oftewel "onvruchtbaar" Ik ga ook niet meer denken dat de kans klein is want dan heb ik toch stiekem elke maand weer hoop. Op een of andere manier ben ik mijn leven aan het inrichten op 1 kindje... het is geen knop wat je omzet. Het gaat geleidelijk zonder dat je er erg in hebt.
Waarschijnlijk januari/februari de operatie. Dan ongeveer juni 2014 pas weer zwanger mogen worden en dan ben ik inmiddels 36. Ik weet niet of ik dat dan nog wil. Maar dat zien we tegen die tijd wel weer.
Ik krijg nu steeds meer vrije tijd terug. Behalve nu midden in de peuter pubertijd haha
Eerst maar eens de operatie en goed herstellen

 

Nou net terug van de gynaecoloog, zoals ik eigenlijk al wist, pcos!!
Ze gaan me alleen deze cyclus monitoren, en verder zal ik zelf eerst 10% van mijn gewicht af moeten vallen, voordat ze me uberhaupt gaan helpen met iets. nou die 10% is wel minder dan 20 kilo, maar leuk is t niet, ga wel voor die 20 of meer natuurlijk. Bloedonderzoek was goed, Verder zag mijn baarmoeder er goed uit, aan beide kanten piepkleine eitjes, maar zit ook pas op dag 9 van mijn cyclus, dus ben benieuwd, over een kleine 2 weken moet ik weer terug. Ben op zich wel opgelucht dat t er verder wel allemaal gezond uit ziet. Nou dit was even mijn update van deze week, maandag lekker even n midweekie op vakantie naar Belgie, even eruit.

Thnx dat ik weer even mocht spuien

 

@Mammietammie: Ja hoor, hij is weer terug. Ik heb 'm alleen nog niet gesproken Fijn dat je met de bruiloft bezig bent en daardoor wat afleiding hebt. We zien je vanzelf wel weer verschijnen!

@PukjePuk: Dat is ook begrijpelijk hoor! Je hebt één groot probleem en alle kleine dingetjes die daar dan nog eens bij komen, worden samen gewoon veel teveel. En soms mag je heus weleens een baaldag hebben. Zou het niet helpen om eens met een psycholoog te gaan praten over dit alles?

@cyntje: Ja, ik weet nog wel dat het kan, maar ik durf niet zo te hopen.
Wat een rotsituatie zitten jullie in, dat de tijd zo dringt eigenlijk. Ik kan me niet indenken hoe je je voelt, maar dit is natuurlijk ook niet iets waar je van tevoren allemaal bij stil staat als je je toekomst plant. Hè, echt naar hoor. Ik hoop dat het allemaal toch sneller kan en of jullie nu besluiten om wel of niet voor een kindje erbij te gaan, het allemaal zal gaan zoals gehoopt.

@Steppie: Gaat 't wel een beetje? Is niet niks hoor om dan toch zo'n diagnose te krijgen, ook al heb je zelf het vermoeden. Heel veel succes met afvallen dan maar.. en hopelijk komt 't dan allemaal weer spontaan op gang

Hier, 14DPO. Word meestal pas ongesteld op 16 of 17DPO dus dat is nog een paar dagen afwachten. Nog steeds die menstruatiekrampen af en toe (alhoewel, vandaag niet) en de zijkanten van mijn borsten doen zo ontzettend veel pijn. Jeetje, het is ook iedere maand weer wat anders =\

 

Heeft iemand trouwens nog gebrek aan ovulatietestjes? Bij mij slaan ze vanwege PCO altijd lichtpositief uit en heb er dus eigenlijk niets aan. Het zijn er nog 28 geloof ik (Z&K dipstick) en ik hoef er niets voor.

 

Nóu graag tempus, als je ze toch wegdoet voor niks houd ik me aanbevolen

 

Ik stuur ze dus naar Steppie, voor de duidelijkheid Snel geregeld haha.

 

lieve meiden bedankt voor jullie fijne woorden! Het luchtte echt even op om dit allemaal te spuien. Je hebt gelijk Tempus, misschien is het goed voor mij om een keer met een psycholoog of maatschappelijk werker van het ziekenhuis of zo te praten. Ik wacht nog even het bezoek van maandag in ziekenhuis af, dan krijg ik ook meer duidelijkheid over hoe wat te doen. Mogelijk geeft dat ook meer rust.

Cyntje, het wordt je ook absoluut niet gemakkelijk gemaakt. Heftig hoor, die operatie en dat je pas in juni ongeveer weer kunt proberen met zwanger worden. Je voelt dat de tijd dringt, maar je ook moet zo lang wachten. Ik wilde je nog even zeggen dat er op mijn werk aardig wat moeders zijn die na hun 35ste jaar zwanger zijn geworden van hun eerste, tweede of derde kindje. Dus leeftijd betreft kan het nog wel. Wat zeggen ze in het ziekenhuis erover?

Steppie, goed dat jullie er even tussen uit gaan! Zo'n vakantie samen doet altijd goed! Even goed uitrusten doet je je ook beter voelen. Geniet ervan! Fijn ook dat het er tot nu toe goed uit ziet! Wel moeilijk dat je eerst 10 % moet afvallen.

 

ik zou daar heel graag gebruik van willen maken als het mag

 

@Steppie.... veel succes met de ovutesten van Tempus! En Tempus... wat lief dat je er zo iemand anders weer blij mee maakt

@Hier... ik weet dat 36 echt nog wel kan. Maar het is meer mijn gevoel op het moment. Misschien denk ik er tegen die tijd wel heel anders over. Misschien komt het wel doordat onze L.ars nu gruwelijk in de peuter pubertijd zit *zucht* En w.s. ook omdat hij over 1.3 jaar naar school gaat. Er komt zo veel vrije tijd voor terug...
Achja... we zien wel wat de tijd brengt. Ondanks dat ik er op het moment helemaal niet mee bezig ben heb ik van de week natuurlijk weer eens gedroomd over een positieve test...

 

Zeker lief van Tempus !

En Cyntje, je hebt gelijk. Wat de tijd je brengt ja, misschien sta je er dan heel anders in. Soms is op een bepaald moment moeilijk iets te zeggen.
Ha, die peuterpubertijd, ik maak dat op mijn werk vaak mee.
Natuurlijk droom je over een positieve test, logisch toch. Ik heb ergens in een onderzoek gelezen dat de onvervulde kinderwens erg moeilijk is, en dat het dan niet uit maakt of het om het eerste of om een tweede kind gaat. Wel vind ik het mooi van jou te lezen dat je heel veel troost/ waarde/ geluk haalt uit hebben van al een kindje, je zoontje.

 

Inderdaad Pukje.... als de wens er is dan is die er, ongeacht het aantal kinderen je misschien al hebt. Al is het hebben van een broertje of zusje natuurlijk geen garantie tot succes. Maar de gedachte later alleen te zijn in alle familie opzichten doet me soms wel pijn. Maar ik hoop dat onze L. straks een leuke vriendengroep krijgt, een vriendin met een gezellige familie en goed contact met zijn nichten en neven blijft houden.

Maar goed.... zo ver zijn we nog lang niet. Wie weet wat de toekomst ons brengt

 

Cyntje, ik begrijp je gedachte heel goed. Maar ook goed dat je er gelijk bij denkt, dat het zo ver nog helemaal niet is. tja, wie weet wat de toekomst brengt, misschien wel een heel leuke verrassing. Soms zou ik wel heel graag willen weten hoe de toekomst e rover bijvoorbeeld twee jaar uit zal zien. Ik hoop dan voor ons allemaal, dat onze grootste wens in vervulling is gegaan.

 

Testjes zijn gisteren gepost

En CD1 vandaag..

 

Thnx nog hey

 

Graag gedaan.

Nou, na wéér een zwangerschapsaankondiging sta ik aan de rand van de afgrond en ik voel het laatste stukje langzaam onder me wegbrokkelen. De kat is sinds eergisteren vermist, ik ben gisteren ongesteld geworden, mijn oom en tante verhuizen definitief naar het buitenland.. ik kan er echt niet veel bij hebben voor ik weer naar de PAAZ mag verhuizen.

En hoe aardig mensen ook zijn en hoeveel ik denk aan ze te hebben, uiteindelijk raakt iedereen zwanger en vergeten ze hoe moeilijk het is om aan de andere kant te staan. Ik kan alleen maar kwaad zijn omdat andere PCO'ers zwanger raken net voor ze aan de MMM beginnen of meteen met Clomid zwanger zijn. Ik kon me troosten met die verhalen, tot ik in ging zien dat ik altijd bij het groepje hoor waar het niet bij aanslaat. En nu wil ik gewoon slapen tot alles over is.

 

Tempus, wat vreselijk rot weer! :x:x En dan zoveel klappen allemaal tegelijkertijd, net of weer ongesteld worden niet genoeg is of zo! :x En dat iedereen maar zwanger wordt, alsof iedereen je vooruit racet maar jezelf stil blijft staan. En :x:x gevoel is dat! Je ging vast met hoop en goede moed de MMM in en met hetzelfde gevoel de eerste behandelingen. Wat rauw dat bij veel andere vrouwen de behandelingen aanslaan, en bij jou juist nog niet.

Wat naar dat je oom en tante definitief naar het buitenland verhuizen, ze betekenen vast heel veel voor je en dan is het erg zwaar als die dan juist ver weg vertrekken. Waar gaan ze naar toe?
En dan de kat nog die vermist is. Onze hond is erg belangrijk voor ons, en ik zou haar voor geen goud kunnen missen, dus ik kan mij heel goed indenken hoe het is om je kat kwijt te zijn. :x Ik hoop dat je de kat snel weer terug vindt.

 

Ze verhuizen naar Griekenland (Patmos, eiland).. mijn tante heeft erge reuma en in warmte heeft ze geen last. Maar ik durf niet in een vliegtuig/op de boot en dat moet beiden als je daarheen gaat.

De kat, tja we denken dat ze ergens opgesloten zit. We hebben een plein met garages achter ons en iedereen heeft hier een schuur. Ik ben de hele wijk door gelopen en zag haar ook nergens liggen als ze al aangereden zou zijn. Normaal komt ze wel als we haar roepen en het regende toen ze voor het laatst naar buiten ging dus willen schuilen misschien?

Ja, het is gewoon teveel in een keer. Vooral die zwangerschapsaankondiging, kan dat gewoon niet meer hebben. Weer negen maanden toekijken hoe een ander krijgt wat ik het allerliefste wil. Ik hoop dat ik morgen een wat nuchterdere (?) kijk heb op dit hele gebeuren.

 

Tempus, het blijft allemaal erg moeilijk. Het is toch altijd nadat je ongesteld bent geworden weer even opkrabbelen. Eigenlijk van vallen naar weer opstaan.
Tja en naar Griekenland heb je toch een boot en een vliegtuig nodig. De vliegreis kun je eventueel omruilen voor de trein of de auto, maar de boot helaas niet. Misschien dat mensen je kat nog tegen komen in garageboxen enzovoorts.

Wij zijn vanochtend naar het ziekenhuis geweest voor de uiteindelijke conclusie/ prognose. Ik ging er rustig naar toe, want de resultaten wisten we al in grote lijnen. De conclusie is dat ze niks gevonden hebben, en dat alles er goed uit ziet. Onze prognose om binnen een jaar spontaan zwanger te worden is 36 %. Ik vind dit behoorlijk laag, maar in het ziekenhuis noemen ze dit een redelijke kans. Het plan is om nog een half jaar tot jaar zelf thuis te proberen om spontaan zwanger te worden. Vanaf mei (dus na een half jaar) mogen we met IUI beginnen, mocht ik dan nog niet zwanger zijn. Wel blij dat we niet een heel jaar hoeven te wachten, maar dat we ook na een half jaar weer terug mogen komen.
Nu moet ik het maar proberen los te laten en er weer helemaal tegenaan gaan.

 

Ik vind 36% ook niet zoveel eigenlijk! Maar ja, je zou maar net bij dat percentage horen hè, zou mooi zijn. En als je het even niet ziet zitten in het halfjaar dat jullie nog zelf moeten proberen, kom hier vooral spuien. Ik snap wel dat ze misschien geen gericht behandelplan hebben omdat ze niets hebben gevonden, maar ik zou het me helemaal in kunnen beelden als je af en toe flink baalt dat er eigenlijk weinig gebeurt hoor.

Aster, als alles wat we nu aan tegenslagen hebben gehad in veelvoud terugkomt qua voorspoed, dan staan we er heel goed voor haha. Ik zit erover na te denken mijn man eens flink in het zonnetje te zetten omdat hij het al anderhalf jaar trekt om met een tikkende hormonen-tijdbom te dealen Iemand suggesties?

Ennn jij zit nu op 7DPO? Tenminste, een IUI vindt plaats precies als ze je ovulatie verwachten toch? Voel je al wat anders? Lijkt me moeilijk in te schatten sowieso bij de eerste maand, omdat injecties anders werken dan Clomid natuurlijk. Je zal misschien ook wel andere bijwerkingen hebben sowieso, of niet? Oké, ik zie weer veel te veel zinnetjes die eindigen met een vraagteken in mijn stukje :') Hoezo nieuwsgierig.