lieve meiden, Londen was gaaf hoor! en we hebben meer dan 100 % van het uitje genoten! Werkt goed leuke afleidingen! Maar Aster, wat naar en flauw van die vriendinnen! Als echte vriendinnen hoorden ze echt wat meer interesses en medeleven/begrip te tonen en bijvoorbeeld gerichtere vragen te stellen zodat jij voelt dat je je verhaal kwijt kunt. Ook al weet men niet hoe wat is, wat begrip en interesse tonen kan men altijd! Vooral nu heb je die steun juist zo nodig, denk ik. Veel mensen begrijpen niet hoe ingrijpend en verdrietig en zwaar het is, ze banjeren er gewoon over heen. Tempus, wat willen ze precies met een Leo-behandeling bereiken? Ook niet niks, lijkt mij. Je krijgt dus dan ook je HSG, hopelijk zit wat betreft je eileiders ook alles goed. Normaal gesproken hoort het krijgen van een HSG toch gewoon bij het onderzoekstraject, tenminste volgens het AMC. Ik duim voor je deze laatste dagen en ik hoop dat er eens niets meer dan alleen geluk en leuke dingen jouw kant op komen.
Tof dat je 't zo naar je zin hebt gehad. Maar brrr, het was zeker wel koud om door Londen te lopen? Bij een LEO gaan de cystes lek, waardoor je hormonen beter terug in balans raken, tenminste dat is de bedoeling. Het werkt tijdelijk, als het al werkt. Omdat PCO een duidelijke oorzaak was bij mij gingen ze er vanuit dat dat het enige was wat een zwangerschap belemmerde, daarom kijken ze nu pas verder. En hebben jullie al zin in de feestdagen? Ik vind het alleen maar heel confronterend. Vooral die nieuwjaarswensen >.<
dus vandaar dan nu pas verder kijken. :x dat brengt wel weer extra onzekerheid en onduidelijkheid met zich mee. :x echt niet leuk dit! In de kerstdagen heb ik wel zin, de gezelligheid, het samen zijn en mooie kerstetalages in de winkels. Maar eigenlijk minder zin in oud- en nieuw, want je blikt dan automatisch terug naar het afgelopen jaar en iedereen heeft het ook over zijn/ haar nieuwsjaarwensen en plannen. En dat is confronterend ja, je hebt gelijk Tempus. Durven jullie ver vooruit te kijken? Want het zijn opnieuw feestdagen zonder baby of verwachting van een baby en dat doet pijn. Het zijn eveneens familie/ gezins-feesten, terwijl je dolgraag je eigen gezinnetje hebt. Maar ja Sinterklaas is ook zo'n feest. Misschien gaan wij na de kerst tot vrijdag 3 januari een weekje weg naar een huisje met ons hondje. In het bos, ver weg van al die mensen met hun uitspraken over nieuwsjaarwensen. Het is vooral voor onze rust en omdat ons hondje heel bang is voor vuurwerk.
Hey puk, wat goed dat jullie het leuk hebben gehad in Londen... En ook geen verkeerd idee om met oud en nieuw in een hutje op de hei te gaan zitten. Wij hadden gister een verjaardag van vriendlief z'n oma, ook fijn te horen gekregen dat z'n nicht zwanger is van de 2e. Gelukkig zien we die niet met de feestdagen Verder zijn de feestdagen best leuk, oud en nieuw is wel confronterend maar we gaan gewoon weer een nieuw jaar in vol hoop op een kindje voor onszelf.
Ik vind Kerst ook altijd mooi en gezellig maar de afgelopen 2x voelt het toch wat beladen. Is met Sinterklaas inderdaad ook wel zo omdat 't echt zo'n feest is wat je met je gezin viert (en kan er dan zo slecht tegen als ouders erover lopen te zeuren ) Ver vooruit kijken doen wij ook niet. Alhoewel, gisteravond maakten we het gezellig en opeens brak mijn menstruatie door.. kan dus alvast lekker vooruit plannen voor een operatie in 2014 :x Maar verder dan dat durf ik niet te kijken, want dan komt de vraag: word ik ooit moeder? En daar wil ik niet aan denken, want stel dat het niet zo is.. Wel een goed idee om weg te gaan Pukje, om het nieuwe jaar zonder drukte om je heen te beginnen. En inderdaad slim vanwege jullie hondje! Ach die arme beestjes altijd met nieuwjaar, je kunt het ze ook niet uitleggen hè.. zo zonde! Patruusje, sterkte. Altijd moeilijk om te horen te krijgen. Aster, heb je al reacties gekregen op je oproepje? En nog iets van je vriendinnen gehoord?
Ah shit, Tempus! Heeft het echt goed doorgezet al? En had je ook vandaag of gisteren ongesteld moeten worden? Ik vind dit zo verschrikkelijk naar voor je! Op welke termijn krijg je nu die LEO? @Patruusje: Wauw, die confrontatie had ik niet aangekund, denk ik. Ze had het dan maar zonder mij moeten doen! Wat knap van je dat je zo sterk bent! @Pukje: Wat fijn dat het leuk was! Londen is zooo leuk! @Feestdagen: Ja, bah! Ik heb er geen zin in! Ik heb de afgelopen twee jaarwisselingen gezegd dat het ons jaar zou worden, dus dit jaar ga ik zeggen dat het niet ons jaar wordt. @Hier: Nee, van beide vriendinnen niets meer gehoord. Ik ben er klaar mee. Ik heb ze woensdag gezegd dat we naar IVF moeten en ik heb nog geen zinnig woord erover gehoord. Niet eens even naar me gebeld. Dat hoeven ze nu ook niet meer te doen. Ik heb twee vriendinnen, dus er blijft niet veel over. Maar liever alleen dan dat ik energie kwijt raak aan een eenzijdige relatie.
Het was vanochtend opeens weer gestopt, maar het gaat wel doorzetten voel ik. Ik weet niet precies wanneer de operatie is, begin 2014 zei de gyn. Bah, wat een zielige mensen zeg, wat is het nu voor moeite om even te bellen of even een kaartje te sturen dat ze aan je denken. IVF is niet zomaar wat en ze hadden zelf ook wel kunnen bedenken dat het je zwaar valt en dat je ze meer dan ooit nodig hebt. Zo egoïstisch van ze! Je hebt wel gelijk hoor, maar ik kan me voorstellen dat het toch wel rot voelt voor je. Dikke knuffel.
@Tempus... Thanks, ik was er inderdaad wel even ziek van. En ik kon natuurlijk ook niets laten merken omdat we de familie nog niets hebben verteld van onze wens... Ik wil namelijk niet elke keer geconfronteerd worden met het niet lukken avn de poging, dat is namelijk al zwaar genoeg. @Aster... Jasses wat vervelend van die vriendinnen zeg. Ik vraag me af wat ik zou doen in jouw schoenen, heb je verder wel mensen in je omgeving om erover te praten? Ik zou waarschijnlijk woensdag even afwachten, kijken of ze dan wel de interesse tonen... Dat zou tenslotte echt het moment moeten zijn dat ze er zeker voor je moeten staan. Maar natuurlijk is dat geheel aan jezelf, en moet je doen wat voor jou goed voelt. In ieder egval vanaf deze zijde een dikke digitale knuffel en heel veel sterkte gewenst voor woensdag als we elkaar niet meer spreken via het forum. X
Tempus, wat verwarrend dat je menstruatie opeens was gestopt vanochtend! En nu, heeft het toch doorgezet? Je hebt liever gelijk duidelijkheid. Ja, je hebt gelijk die arme diertjes met dat vuurwerk bij oud- en nieuw, je kunt het hen niet uitleggen. Aster, wat naar dat die twee vriendinnen juist jouw twee vriendinnen zijn. :x Ook al weten ze misschien niet wat ze moeten zeggen, een lief berichtje of bemoedigende woorden hadden ze gewoon kunnen doen. Ook achteraf. Heb je wel andere lieve mensen (bijv je ouders) in je omgeving bij wie je je hart kunt luchten? Patruusje, wat ben jij trouwens sterk dat je een zwangere vriendin mee hebt geholpen met verhuizen! Super knap van je! Maar loop niet over je eigen grenzen heen hoor, als je iets gewoon niet trekt dan moet je het niet doen. Nieuws dat iemand (vriendin, familie, collega's of wie dan ook) zwanger is, hakt er gewoon echt in en dan moet je nog blij zijn voor die persoon ook, terwijl de tranen al bijna in je ogen staan.
Klopt Puk... Daarvoor loop ik bij een psycholoog... Ik heb het heeeeel moeilijk gehad dat m'n vriendin me vertelde dat ze zwanger was, ik heb toen hele slechte gevoelens gehad. Dat kwam voort uit mijn pijn en verdriet en niet dat ik wat ik dacht echt wilde. Ik ben nu nog steeds verdrietig maar ik kan het beter plaatsen... Ik kan ermee omgaan maar ben nog steeds boos, teleurgesteld en verdrietig als ik weer iemand in m'n omgeving heb. Maar hoe is het nu met jou? Helpt jou hondje je ook door je te troosten als je een slechte dag hebt?
Patruusje, ik heb er ook echt bewondering voor dat je dat kunt. Goed dat je erover kunt praten met een psycholoog, al kan niemand het verdriet inderdaad helemaal wegnemen. Pukje, het heeft niet meer doorgezet. Ik voel ook geen krampen meer. Ik heb alleen nog heel veel pijn aan mijn borsten, mega opgezet. Maar geen bloed meer dus, echt schiet mij maar lek Hoe gaat 't nu met jou?
Nou, Tempus, dat klinkt eigenlijk heel goed! Wie weet ben jij de eerste met goed nieuws, meid!! Het zou zo maar heel goed kunnen. Ik zou maar gaan testen! Ik heb goede hoop voor jou, misschien is die bloeding wel een innestelingsbloeding of zo. Ik hoop het zo voor jou, want je verdient het zo. Vooral na zoveel tegenslag! Trouwens meiden, jullie verdienen het allemaal. Wij worden gewoon de beste moeders die er zijn! Patruusje, wat goed dat je met een psycholoog bent gaan praten! ik ben nog niet met een psycholoog gaan praten, maar als het nog langer gaat duren zoek ik wel een psycholoog op. Zeker mijn hondje troost mij echt op moeilijke dagen (bijv als ik net weer ongesteld ben geworden). Dieren voelen je verdriet gewoon aan en de liefde van zo'n beestje en het zorgen ervoor doen mij goed. Mijn hondje is net ook mijn kindje. Heb jij ook dieren?
Om eerlijk te zijn ben ik door de gyn doorgestuurd naar de psycholoog, en in het begin was ik een beetje sceptisch maar ik heb er zeker baat bij gehad. Vandaag weer naar de gyn geweest, en hij heeft me ingeschreven voor de start van IUI. Over 2 tot 3 maanden kan ik gaan starten (ze hebben een wachttijd) dus er is licht aan het eind van de tunnel! @Tempus bij mij zijn mijn borsten weer gelijk normaal na de menstruatie, heb je ook niet stiekem een testje gedaan? Ga je nog wel een test doen? @Pukjepuk mijn hondje is ook echt m'n kind... En na de vroege MK van vorige week was het heerlijk om lekker met haar te kroelen. En daarnaast is het ook goed dat je door/voor zo een lief snoetje weer doormoet, want die moet tenslotte uit en eten. @Aster nogmaals sterkte morgen! X
Patruusje, wat fijn dat ze je serieus hebben genomen in het ziekenhuis en verdere stappen hebben ondernomen! Geeft wel rust, denk ik. Twee of drie maanden is ook best snel. Ik mag over een half jaar met iui beginnen. Tempus, hou ons op de hoogte he! Aster, hoe is het met jou?
Ja geeft mij idd wel wat rust in me hoofd... Ik heb nu het idee dat ik het meer los kan laten de komende maanden (iig tot de IUI start). Ik mocht in principe in maart op de wachtlijst en dan juni starten, maar ben nu echt op m'n strepen gaan staan.
Fijn om te lezen dat jullie ook zoveel aan jullie dieren hebben Zo lekker als ze komen kroelen. Ze voelen dat toch heel goed aan hoor. Ik vind een psycholoog echt geen slecht idee, ook goed dat jij werd doorverwezen naar een psycholoog Patruusje. Het is allemaal niet niks. Gelukkig heb jij nu het vooruitzicht op een nieuwe behandelmethode in het nieuwe jaar. Ik hoop dat het werkt voor jullie En Pukje, hou jij je cyclus eigenlijk nog wel gewoon bij of tel je alleen af naar de tijd dat je met IUI mag beginnen? Aster, hoe gaat het met jou? Hier weer tegenslag, gisteren kreeg ik te horen dat mijn stiefvader bij mijn moeder weggaat. Dat na 12 jaar en dus meer dan de helft van mijn leven. Hij zag me altijd als dochter zei hij, maar hij heeft geen woord meer tegen me gezegd. En ik heb niet getest trouwens, want ik heb van mezelf een langere LF en ik zal wel gewoon ongesteld worden.
@Tempus, jeetje dat meen je niet?! Wat een klote periode dan weer. Maar wat betreft het wel of niet testen, geen bloed = goed... Maar ik blijf nog even voor je duimen, baat het niet dan schaad het ook niet
Tempus, weer slecht nieuws! :x Jij krijgt zoveel wel heel veel voor je kiezen, het ene slechte nieuws na het andere terwijl je zelf al door een moeilijke tijd heen gaat (het zwanger worden). En dat hij niks tegen je gezegd hebt, misschien wilde hij je niet lastig vallen met zijn/ hun problemen omdat je het al moeilijk genoeg hebt. Maar toch voel je je misschien bedrogen/ voor de gek gehouden of zo, dat snap ik ook. Sterkte! Ik duim ook voor je, maar ik heb er een goed gevoel over. Je hebt maar één avond/ nacht bloed gehad en heb je dat vaker zo meegemaakt? Ik snap dat je geen valse hoop wilt koesteren, maar ik zou morgen een testje wagen. Spannend! Ja, meiden, ik hou nog wel mijn cyclus in de gaten. Meestal heb ik netjes een cyclus van 29 dagen, alleen afgelopen ronde 2,5 dag over tijd. Ook heb ik nog elke maand een eisprong (volgens mijn temperatuur). Maar ik ga nu weer ovulatietesten gebruiken, ik was daar even mee gestopt. Ik voel mij nu goed, het opstaan/ op krabbelen na het vallen (weer ongesteld) lukt mij toch elke keer weer, maar moeilijk blijft dat wel. En verhalen (van anderen of op dit forum) dat er ook nog veel vrouwen zijn die in het tweede of derde jaar toch zwanger worden, geeft ook moed. En ik heb jullie (veel steun), daar ben ik eveneens heel blij mee.
Ik kreeg een uur geleden mega krampen en het eerste bloed is alweer gesignaleerd, dus tja Succes met je ovulatietestjes dan maar weer, geeft wel duidelijkheid iig. Zolang je er iedere keer nog overheen komt dat je weer ongesteld bent is het goed, maar het is inderdaad mega zwaar. Ik ben ook echt zo blij met dit topic. Jullie zijn allemaal lief.