Ik trek het even niet meer..

Ik herken het van dichtbij, mijn nicht is namelijk al 12 jaar bezig en nu in blijde verwachting van hun eerste kindje... Zelf heb ik door de pil heen 2 keer een miskraam gehad. 1 keer bij 9 weken en 1 keer bij 11 weken, kwamen we ook pas achter toen ik de miskraam kreeg..... Pil is dus niet veilig voor mij.....
En ik heb echt heel veel bewondering voor jullie.... Vind het verschrikkelijk dat het helaas nog niet gelukt is......Maar hopelijk brengt 2013 toch nog heel veel wonderen voort...
Ik blijf mee lezen en met jullie mee hopen....
Liefs,

Stefanie912

 

Wat lief pukkepuk!ja die miskraam was heel erg, we waren o enorm blij dat ik eindelijk zwanger was en dan gaat het mis

Ik heb nu alleen een echo gehad waar ze niets vreemds op zagen en bij mij man was het zaadonderzoek ook in orde. Nu heb ik volgende week een hysteroscopie om te kijken of ik geen verklevingen in mijn baarmoeder heb door de curretage en een blindedarmontsteking.

Als dat verder goed blijkt gaan we in februari verder de mm molen in met bloedprikken en eiprong volgen. Het schijnt normaal te zijn dat je na een miskraam weer een jaar moet proberen.

Het ging me al ie jaren vrij ied af maar merk nu dat ik het wel steeds moeilijker vind. Ook omdat dit iets is wat je nog naast je "normale" leven doet als werken,sporten,vrienden tc. Ik merk dat ik het soms lastig vind omveel sociaal bezigt zijn met afpreken etc.

Fijn dat ik hier mag mee schrijven. Wat is jouw volgende stap nu en hoe gaat het met je?

Sorry voor de pelfoutn maar typt niet zo makkelijk op ipad

Stefanie bedankt ook voor je lieve bericht!

 

Sophie28, ja met de HSG kijken ze of de eileiders goed doorgankelijk zijn. Het onderzoek is natuurlijk geen pretje, maar ik vond het nog wel gaan.
En begin volgende jaar dus verder het onderzoekstraject in.

Zelf hebben wij het onderzoekstraject doorlopen, met de HSG als laatste onderzoek. 21 oktober hebben we het eindgesprek gehad, de conclusie was dat alles er goed uit zag. Het advies is nog een jaar zelf proberen, maar als we het niet meer trekken, mogen ook al na een half jaar terug komen. Na dat (half)jaar kunnen we met IUI beginnen.

Klopt Sophie28, het is inderdaad iets wat je met je meedraagt. Dat heb ik ook hoor, het uit je hoofd zetten is gewoon onmogelijk. Ik snap ook van het moeilijk vinden om sociaal bezig te zijn. Als je bijvoorbeeld net ongesteld geworden bent, ben je boos en verdrietig en dan even leuk vrolijk sociaal bezig zijn is dan erg moeilijk. Je hebt op zo'n moment even nergens zin in.

Tempus, Aster, mammietammie en Patruusje, hoe gaat het met jullie?
Hier gaat het op zich goed, alleen last van mijn keel.
Gisteren de verjaardag van mijn kleine nichtje. Mijn schoonzusje was er ook, over twee weken is ze uitgerekend. Op zich ben ik daar nu wel aangewend, maar het is moeilijk dat er dan veel gesprekken over zwangerschappen, bevallingen, baby's en allerlei mogelijke cadeaus om te geven gaan. Ik ging op een gegeven moment maar met mijn neefjes een spelletje doen, even uit al die gesprekken.

 

Hey Puk, ik snap wat je bedoeld... Je went eraan maar het is wel vreselijk confronterend! Dat was een goed idee om er even uit te stappen, hoe oud zijn je neefjes?

Vervelend Sophie dat je weer zolang moest wachten na je MK, maar gelukkig ben je er nu bijna weer doorheen. Welke onderzoeken heb je al gehad? Deze weg kan inderdaad je leven flink beïnvloedden, het is iets waar je steeds maar mee bezig bent.

Thanks Stefanie...

Hier: afgelopen week druk bezig geweest met het huwelijk van een vriendin. Jurk afpassen, baby van m'n vriendin mee, heerlijk kunnen knuffelen... Donderdag henna feest, inclusief beste vriendin die 5 maanden zwanger is inmiddels en wel echt een overduidelijke buik krijgt. En dan vrijdag de bruiloft, wederom met 5 maanden zwangere vriendin. Ik ben er dus achter dat ik die buik ontzettend confronterend vind... Tot een paar weken terug droeg ze wijd zittende kleding, nu is alles strak... Ik kan dus echt niet meer om die buik heen. Ik voel nu al aan dat ik haar de komende tijd ga proberen te ontlopen, gewoon veel contact via de telefoon en app. Gewoon omdat het mij ontzettend pijn doet, en dat is haar schuld niet maar ik moet nu gewoon ook aan mezelf denken.

 

Pfoe sorry, het hele weekend bezig geweest.

Sophie28, "gezellig" dat je mee komt praten. Had het natuurlijk liever anders gezien voor jullie. Ik vind het toch wel heel gek dat je na een miskraam opnieuw een jaar moet proberen als er voor de rest geen oorzaak is gevonden. Ik hoop dat je toch snel duidelijkheid hebt.

Ach Pukjepuk, ik kan het me zo goed voorstellen, echt heel naar Ja, iedereen is natuurlijk heel geïnteresseerd in haar zwangerschap enzo, maar dat kan weleens pijnlijk zijn voor jou. Niet ziek worden hè. Wij hebben het ook al allebei gehad, echt ellendig. Hoor 't ook van iedereen, dat ze de griep hebben enzo

Patruusje, dat snap ik heel goed. Zij misschien wat minder (en ja, ik zou ook keihard lopen pronken met mijn buik ), maar als het voor jou zo pijnlijk is moet je daar inderdaad rekening mee houden. Jouw gevoelens doen er ook toe.

Hier, straks moet ik even voor een FM naar de gyn en ik hoop stiekem dat we dan wel al een datum kunnen prikken voor de operatie zodat ik niet nog eens die wachttijd er bovenop heb. Merk toch dat ik moeite heb met de periode waarin er eigenlijk niets gebeurt. En ik had hier al weer een tijdje niet gereageerd maar pff, druk gehad..

Aster, hoeist met jou?

 

Oké, dat ging niet al te best. Geen activiteit in de follikels dus ik moet vrijdag terug voor FM2. Volgende week heb ik een pre-operatief gesprek op een andere afdeling en ik sta al op de wachtlijst voor de operatie, naar verwachting word ik in de tweede week van januari geopereerd. Nu zei de gyn dat hij bang was ook endometriose te zien tijdens de kijkoperatie en dat zou onze kansen op een kindje echt een stuk kleiner maken. Ik ben nu zo ontzettend bang maar vooral kwaad. Waarom wij?! Hij kon nu ook niet meer met zekerheid zeggen of onze kinderwens vervuld wordt (zei alleen dat er maar heel weinig mensen ongewenst kinderloos blijven), iets waar hij eerder vrij zeker van was.

 

He bah Tempus! Dat is super naar om te horen... Maar wat raar dat dat nu ineens ter sprake komt, heeft de gyn het er niet eerder over gehad? Was je wel al gestart met hormonen, en kunnen ze de dosering niet omhoog gooien om de groei te stimuleren?

Ik ga duimen dat de folikels toch nog gaan groeien... En dat er helemaal geen endomitriose wordt geconstateerd! Voorlopig gaan we nog van het positieve uit. En als het nieuws toch minder positief is als gehoopt, dan zijn er vast nog meer opties die jullie kunnen overwegen.

Dikke digitale knuffel van mij

 

Tot nu toe sloeg Clomid 100 goed aan, dus hij had niet verwacht dat ik minimale groei zou hebben deze maand Clomid moet in de eerste dagen van de cyclus, dus ik denk dat dat nu geen nut meer heeft om nog te slikken. Ik hoop ook dat het gewoon bij PCO blijft, maar we zullen moeten afwachten.

Ik heb wel echt heel veel steun aan dit topic. Op FB heb ik een MMM-lijst met een beperkt aantal mensen die mijn updates kunnen lezen, maar naarmate het langer duurt reageren ze minder of zeggen dingen waar ik niets aan heb, meh!

 

Ah joh, maakt toch niet uit, neem de tijd voor jezelf! We zien je wel weer verschijnen. Tot die tijd heeeeeeel veel succes lieve Aster!

 

Patruusje, mijn neefjes zijn 7 en 9 jaar en ze hielden mij lekker bezig met allerlei spelletjes.
Ja, moeilijk en confronterend is dat! Vooral nu haar buik meer zichtbaar wordt. Weet die vriendin eigenlijk van jouw situatie? Anders begrijpt ze misschien beter wanneer je wat stiller bent in haar aanwezigheid of wanneer je haar wat gaat ontlopen. Heel goed dat je dat noemt, jouw gevoelens doen er ook echt toe. Die vriendin blijft even goed happy met haar baby'tje op komst, maar jij wordt alleen verdrietiger als je steeds/vaak ziet.

Tempus, ah nee toch :x! Weer zo'n klap! Bij jou houdt het ook niet op! :x Ik hoop echt zo voor jou, voor jullie dat je geen endomitriose hebt!! Wanneer kunnen ze daar uitsluitsel over geven dan? Na de operatie?
Wat raar dat Clomid deze keer opeens geen/weinig effect heeft! Moet je weer wachten! :x:x Een dikke digi knuffel in ieder geval!

Aster, ach lieverd, neem je rust. Je hebt dat echt nodig! Vanaf vandaag dus twee spuiten per dag. Zo'n behandeling alles overheersend, om gek van te worden, lijkt mij. Wanneer moet je de puncties doen?
Je had vrijdag toch een afspraak met een vrouw die in hetzelfde ziekenhuis liep? Was het fijn?

 

even snel vanaf mijn werk:jeetje meiden wat een verhalen allemaal.

ik heb gisteravond het boeken: Open zenuw gelezen, ik las wel veel herkenbaarheid, dat boek gaat voornamelijk over hoe de omgeving kan reageren op de vruchtbaarheidsbehandelingen etc.

Ooit komt het goed toch met ons!

sterkte allemaal!

 

Ooooh tempus wat %#%^ weer! Maar hoezo denkt die arts dan aan endometriose? Heb je daar klachten van? Gelukkig is er nu uitzicht op de operatie en ik ga heel hard duimen dat die goed nieuws brengt!! Knuffel!

Pukje irritant he zulke gesprekken?! Weet er alles van. Héél confronterend want je wilt zo graag mee kunnen praten... Ik stoor me ook zo aan al die zwangerschapsfotos en nieuwtjes op Facebook. Lees er altijd maar snel overheen.

Aster he getsie nog meer spuiten, gelukkig is het uiteindelijk voor een doel! Succes!

Hier alles oké, weer druk aan de klus. Laatste ronde voordat we ècht twee jaar bezig zijn... 5 dec mijn ei dus we hopen op een heel speciaal Sinterklaas cadeau dit jaar.

 

he lieve meiden.

Ik zit op de bank en voel me de hele dag al zo slecht.
en hetgeen wat ik voel vind ik in berichten van jullie terug.
Wat is het toch naar he?

al mijn zussen (4 stuks) zijn allemaal zwanger. Zonder problemen. Elke keer wordt je geconfronteerd met het feit dat het bij jou niet wil.
Ik denk er ook aan om een psych op te zoeken. Het wordt zo zwaar!!

Waarom wil het niet he? waarom lukt het niet bij ons???

Konden we mekaar allemaal maar eens zien en een flinke knuffel geven.

 

Ja tempus, mensen die dit niet meemaken kunnen ook niet heel veel zeggen. Is vaak toch herhaling en opmerkingen als het komt allemaal wel goed... Je hebt er niks aan maar ze bedoelen het goed

Helemaal begrijpelijk Aster, neem je tijd en doe rustig aan!

Dat is leuk Pukjepuk, dat je je op die manier kon afleiden. Mijn vriendinnen weten er inderdaad vanaf, soms lijkt het alsof zij nog meer op hopen als ik... Ze blijven erom vragen, maar heb bedacht dat ik me deze maanden niet gek ga laten maken door mijn lichaam en m'n vriendinnen. Ik ga er niet vanuit dat het nog raak is voor de start van m'n IUI, dus we wachten het rustig af. En hoe het gaat met m'n vriendin is ff afwachten, ik kan haar niet continue ontlopen... Maar voorlopig lijkt het me een goed plan.

Mammietammie spannend weer... Zou heel leuk zijn als je een beebje krijgt voor Sinterklaas Duimen starten vast met draaien

Hey Marie, ik snap je helemaal hoor. Mijn vriendinnen hebben ook allemaal kids (beste vriendin zwanger van de derde), ik ben de laatste der mohikanen Een psycholoog kan echt heel goed werken, ze zeggen niets geks maar het is gewoon fijn als een onafhankelijk persoon je een leidraad geeft. We moeten er maar vanuit gaan dat het voor ons ook allemaal goed zal komen!

Hier op de wachtbank, nog steeds geen kwaaltjes naast af en toe prikjes/steekjes in m'n buik... Neem elke dag een glas granaatappelsap hou m'n buik zo warm mogelijk en we hopen op het beste. Maar zoals hierboven staat geloof ik er niet echt in...

 

Sophie28, he dat boek 'Open zenuw' dat had Tempus ook gelezen en ze had er veel aan. Ik moet het boek ook maar echt kopen.
Herkenning is altijd fijn! er is al genoeg half begrip of onbegrip voor onze situatie.

Mammietammie, je hebt gelijk, het liefst zou je mee willen praten uit eigen ervaring. En soms denk je, zijn er geen andere gespreksonderwerpen.
En die berichtjes op facebook, dan kun je tenminste snel door rollen op het scherm, maar je komt het toch elke weer even tegen.
Ik duim voor jou dat je het mooiste Sinterklaascadeau zult krijgen! Wat zou dat geweldig zijn!

Marie24, je bent welkom hoor! Zeker naar ja. :x Wat vreselijk zwaar voor jou dat al jouw vier zussen zwanger zijn en jij in je eentje niet! :x En dan ook zo dichtbij. Ik kan mij bijv nog troosten dat ik niet de enige ben in de familie die nog geen kinderen heeft. Logisch dat je het niet meer trekt en je hebt al lange tijd bezig. Weten je ouders en zussen het van jullie, krijg je een beetje begrip, steun en troost van hen?
Psycholoog zou misschien inderdaad een goed idee zijn, je bent het waard om je beter te voelen en wat steun te krijgen! en jouw gevoelens doen er echt toe!. Ik lees dat je inmiddels bent begonnen met IUI, zo'n behandeling maakt het nog eens extra pittig en heftig.
Klopt wij op dit forum begrijpen elkaar, en hier voel ik zelf ook zoveel steun, herkenning en begrip. Dus kom erbij!
Een dikke digitale knuffel van mij!

Patruusje, als ze zoveel vragen stellen, zijn ze wel betrokken met je! Maar misschien niet altijd op de even handige manier. Want ze moeten je niet gek maken. Maar ja, het blijft even moeilijk dat je als enige van het groepje nog geen kids hebt en nog niet zwanger bent.
Moeilijk zo'n wachtbank, ik zit er nu zelf ook op. Dinsdag is mijn NOD. Ik voel eveneens nog niks, en die steekjes die heb ik bijv altijd voor mijn menstruatie. Ik leet maar niet teveel op mijn lichaam, want dan wordt je alleen maar gek.

Tempus, hoe gaat het met je? heeft alles een beetje kunnen bezinken?

Ja, meiden, uiteindelijk moeten we maar denken dat het vanzelf goed komt. Laten we ons maar zoveel mogelijk vast houden aan onze hoop (hoe die klein die soms is op bepaalde momenten).

 

Ja pukjepuk, dat boek kan ik je echt aanraden, zat af en toe echt met tranen in mijn ogen over de herkenning die ik eruit haalde. ook hoe het voor de ouders is bijvoorbeeld. Mijn ouders vinden het ook heel rot bijvoorbeeld en als ik er om moet huilen dan huilt mijn moeder gewoon met mij mee.

het valt ook niet mee he, je merkt dat iedereen zich zo naar voelt. ik heb het lange tijd weggestopt dat ik mij eigenlijk zo rot voelde erover.

maar dat werkt ook niet, je moet soms gewoon er even bij stil staan dat het inderdaad echt rot is.

Morgen heb ik de hysteroscopie, ik ben hele benieuwd wat ik kan verwachten. Aan de ene kant hoop ik dat ze niets zullen vinden maar aan de andere kant wel want dan ligt daar misschien een oorzaak waardoor het niet lukt.

Weten jullie trouwens wat ze doen als er bij beide niets gevonden wordt? start je dan met iui of gaat daar dan nog lange tijd overheen?

Hopen Patruusje op goed nieuwe over een paar dagen, dat zou echt te gek zijn

vriendinnen van mij weten er wel vanaf, sommige wensen dan ook succes voor morgen maar van andere hoor ik dna niets. maar misschien moet ik dat dna ook niet verwachten van ze....lastig!

jij ook sterkte Marie, ik lees dat je in september aan IUI begonnen bent, hoe gaat dat nu?

De rest van de meiden ook en hopen dat we er volgend jaar rond deze tijd heel anders bij zitten!!

X

 

Onze NOD zijn dan bijna gelijk Pukjepuk die van mij is maandag, ga je eerder testen of niet? Ja je lichaam kan je echt goed gek maken, en elke maand is er weer iets nieuws! Hoe is het verder met jou? Hutje op de hei al geboekt?

Ik zal ook dat boek eens gaan bestellen, ik ben heel benieuwd... Heb je er echt baat bij gehad? Heb je alleen de hysteroscopie Sophie of gaan ze ook gelijk een kijkoperatie doen? Bij ons was niets gevonden en moesten we dus nog een jaar blijven proberen. Nu uiteindelijk een paar weken terug mn doker zover gekregen dat we begin 2014 kunnen starten met de IUI.

 

Wow ze kan echt mooi schrijven, ik moest ook wel huilen toen ik dit las. Ik las ergens dat zij een column heeft, weet je misschien waar ik die kan vinden?

 

oh inderdaad zeg, het klopt precies!!