als Ik jou was zou Ik toch echt de medicatie eens proberen. En als je geen pillen kunt slikken, kun je ze ook altijd eerst in een beetje water oplossen en vervolgens opdrinken? Als je namelijk niet meer zo misselijk bent, kun je beter eten en voel je je een stuk fitter. En probeer zo gezond mogelijk te eten, elke dat witte bonen in tomatensaus is ook niet goed. Succes en probeer ervan te genieten
Jeetje wat een hoop rot reacties, kan jouw situatie prima begrijpen! Ik moest ivm werk ook medicatie slikken, vond het ook niet super omdat je inderdaad niet teveel zooi wil slikken als je zwanger bent maar het werkte bij mij in ieder geval zo danig goed dat ik nog kon werken, dat maakte alles zo veel meer dragelijk! Ik slikte emesefane, eerst een paar weken 2x per dag en zorgde er voor dat ik genoeg bleef drinken en de hele dag en nacht door kleine hapjes at, na een poosje slikte ik 1 per dag, en daarna ben ik gestopt. Ik moet zeggen dat ik ondanks alles wel een dag minder ging werken (van 33 uur naar 27) en dat hielp ook al een hoop. Negeer die paar kattige reacties en succes
Wat je al dan niet wilt slikken aan medicatie is een keuze, ik ben er zelf ook geen voorstander van en doe het dan ook niet. Maar hoeveel je werkt is ook een keuze en ik snap persoonlijk niet waarom het dan zo'n probleem is minder te gaan werken? Wat je zegt..je wilt het beste voor je baby, maar fulltime werken is dat in dit geval voor jullie ook niet! Je bent maar 1 keer zwanger van dit kindje dus doe wat het juiste is. Minder gaan werken is echt geen schande of teken van zwakte!
Minder werken is inderdaad geen zwakte Jet. Maar wel als je bij voorbaat al de handdoek in de ring legt. Niet dat TS dat doet, die probeert nu te kijken of ze het volhoudt, maar er zijn er zat die wel bij een dwarse scheet al thuis gaan zitten. Dat vind ik weer te ver gaan. Xxx
Thank god dat er mensen zijn die er iets van snappen.. Ik ben bang dat het niet mogelijk is om te switchen naar part time want thuis zitten is helemaal niks! Maar nu ben ik continue gefrustreerd over alles en ik heb zelfs geen tijd en energie buiten werk om iets voor mezelf te doen bijv. Een winterjas kopen.. Mind, ik woon niet ergens waar je ff op de fiets springt en ff kes naar de stad gaat.. Maar thuis zitten zonder eigen grip op enige financien maar wel lekkere vrije tijd is ook weer t andere uiterste daar heb ik verlof straks voor.. Ik eet verder echt genoeg hoor dat is echt niet het probleem.. Witte bonen is maar een voorbeeld, de ene dag eet ik een ei op brood de andere witte bonen en heb ik 2uur later een veggie subway broodje.. Genoeg gezond voer.. Ik kook prima en eet elk avond avond eten en dergelijke.. Eten helpt ook tegen de misselijkheid maar niet altijd en er zijn ook dagen waarop ik geluk heb en niet moet overgeven.. Maar als het er is, dan is het water wat niet verdragelijk is en kotsen is dan echt ondsettend lekker vergeleken met me kotsmisselijk blijven voelen met een pilletje.. Anyways vrijdag gesprek, en ik zal gewoon even mijn hartje luchten en eens zien wat er te doen valt.. De routine met deze. 9-5 uren zijn wel fijn al zal ik met part time late shifts gewisseld met early shifts echt niet zo'n ramp vinden..
Oh zo, oké ja dat snap ik dan, als het geen mogelijkheid is dan houdt dat natuurlijk op. Veel succes dan vrijdag, hoop dat je er uitkomt met werkgever. Snap heel goed dat je wilt blijven werken, en hoop dat je je gauw wat beter voelt!
Maar dat was toch de discussie, of de vraag van TS niet? Ik snap niet zo goed waarom hier dan gezegd moet worden dat sommige mensen om een dwarszittende wimper al thuis blijven Ergens klinkt het wel een beetje naar hoor, sorry.
Maar je meld je dan toch ziek en dan krijg je toch gewoon van het UWV je salaris voor de uren die je ziek bent? Je moet idd nu niet je contract laten veranderen want dan heb je in je verlof ook minder, maar als je ziek bent vanwege je zwangerschap krijg je gewoon 100% salaris ipv 70%. (wat bij sommige werkgevers het geval is) Succes met je gesprek in elk geval! Hopelijk denkt je werkgever met je mee. Edit: Oh wacht ik zie nu dat je niet in NL woont... Sorry, dan gedl bovenstaande niet...
Ik herken je gevoel.. ik ben de eerste 14 weken alleen maar aan het overgeven geslagen.. ook veel ziek, nu ook dubbele oorontsteking en voorhoofdsholte ontsteking *waar ze me geen ab voor willen geven ivm de complicaties deze zwangerschap, veel bloedingen enzo..* Ik zelf werk dan 4 dagen fulltime, dan nog een peuter van 2 om me heen (wat ik heerlijk vind trouwens maar ik heb geen rust haha), huishouden en een man die ik amper zie omdat hij avond en nachtdiensten draait. Als ik wakker ben slaapt hij, als ik slaap werkt hij.. dus alles komt momenteel op mn schouders neer.. Toch ga ik door, want ik weet dat het gaat veranderen. Het overgeven is gelukkig veel minder geworden, ik had emesense ervoor maar werkte bij mij niet, misschien bij jou wel. En paracetamol voor migraine?? ik ken niemand die paracetamol slikt tegen migraine.. mn man krijgt er speciale medicatie voor, binnen 20 minuten is hij migraine vrij als hij paracetamol ervoor neemt blijft de migraine gewoon. Als je bijsluiters gaat zitten lezen wil je sowieso geen enkel medicijn meer, net als dat je bepaalde klachten op internet op zoekt dan durf je haast niet meer ziek te worden Als het werkt prima, als het mag in de zwangerschap waarom niet.. liever dat dan je super beroerd voelen de gehele zwangerschap. Ik herken je klachten dondersgoed, heb er zelf ook last van, daarom ga ik deze week nog met de arbo arts praten om te kijken wat we kunnen doen.. zwanger zijn is niet zwaar, alles erom heen wel. Sterkte iig en pak je rust wanneer je dat kan.. vraag of je man/vriend wat dingen van je over kan nemen zodat jij even kunt liggen.
Ik zou niet zo maar overschakelen naar parttime werken. De eerste 3 maanden zijn meestal het zwaarst, dat was bij mij in elk geval wel zo. Daarna worden de klachten meestal wat beter te handelen. Zo niet, kun je je (gedeeltelijk) ziek melden als je het echt niet redt door zwangerschap, of gaan minderen in uren als je dat na je verlof sowieso ook wilde. Ik ben nooit extreem misselijk geweest; hoefde maar een paar keer per week over te geven van week 7 tot 16 zo ongeveer. Voelde me wel misselijk, maar door altijd iets te eten bij me te hebben kon ik dat wel managen. Maar ik was wel zodanig moe dat ik na mijn werk gelijk even ging liggen thuis, daarna wat eten en dan vroeg naar bed. In het weekend sliep ik dan overdag nog een keer. Toen ik zwanger was van m'n tweede was dat moeilijker op te brengen; toen kon ik pas gaan liggen nadat de oudste gegeten had en op bed lag, maar overdag kon ik nog wel met hem tegelijk een middagdutje doen. Dat je geen energie hebt om iets voor jezelf te doen, tja, dat is gewoon pech gehad zou ik zeggen. Komt wel weer (al blijft dat lastig als je eenmaal kleine kinderen hebt, in mijn ervaring). maar goed; dat is ook een beetje hoe ik erover denk. Eerst je zwangerschap (zorgen dat je daar geen risico's in loopt), dan je werk, en als je dan nog wat over hebt aan energie of tijd je eigen plezier. Sterkte, hopelijk wordt het wat beter als je wat verder gevorderd bent.