maar dat betekend toch niet dat jij dat ook zo moet doen, want voor zover ik het gevolgd heb voel je je er ook helemaal niet prettig bij. net wat adi zegt je kindje heeft aandacht nodig en het klinkt missch hard maar jij bent degen die haar dat MOET geven. zo komt ze ook niet verder in haar ontwikkeling als ze alleen maar in de box mag zitten. echt meid gooi die goedbedoelde adviezen van je mams opzij en voed haar op zoals jij het prettig vind en niet te vergeten zoals je dochter het het prettigst vind.
13 maandensprong, wij zijn er gelukkig nu net van af, vergeleken met mijn oudste viel hij reuze mee, maar is zeker geen pretje. Ik vind van 8-13 in de box voor een kindje van 14 maanden ook wel erg lang hoor.. wij gebruiken de box helemaal niet meer (ja, als opbergplek voor speelgoed), mijn dochter is nu 13.5 maand.
Een half uur per dag is toch niet ALLEEN MAAR?? Ik vind het moeilijk want aan de ene kant wil ik het ook niet anders. Ik doe trouwens al zoveel anders, ik sleep haar mee naar boven als ik daar werk en zo en ze zit veel op de grond.. Ik weet het ook niet meer..
ik lees toch in je andere bericht dat ze van 8.00 tot 13.00 in de box zit bij je moeder en dat dat bij jullie ook zo ging dat is volgens mij meer dan een half uur. ik bedoel het ook niet aanvallend, maar het komt een beetje op me over dat de dingen die je allemaal `moet`doen niet kunnen wijken voor je dochtertje, net zoals al gezegd is laat de strijk dan even liggen als ze je nodig heeft bijv.
Nee bij ons dus niet, langer als een half uur houd ze niet vol hoewel bij mijn man iets langer. Ik bedoelde dat mijn moeder dat bij mij en zussen/broers deed, sorry voor de foute zin dan.
Die alleen maar slaat volgens mij op hoe het bij je moeder gaat, en hoe je moeder blijkbaar ook vindt dat jij het moet doen. Zo'n moeder die dingen vindt over hoe jij het moet doen, dat is wel heel moeilijk voor jou hoor, lijkt me. Het rare is, jij bent kind van je moeder, dus in principe ben je geneigd naar haar te luisteren. MAAR jij bent de moeder van jouw kindje, en daarover mag jij het helemaal bepalen!! En voorzover ik lees had je moeder 7 kinderen, en is dit jouw eerste? Dat maakt het ook heel anders, in een druk huis heeft een kindje in de box natuurlijk veel meer te doen dan als ze maar alleen is. Als je moeder druk op je uitoefent om het net zo te doen als zij het heeft gedaan, kun je dit misschien nog zeggen? Ik geloof trouwens niet zo dat het slecht is voor de ontwikkeling van een kindje als het langer in de box zit, want bijv leren lopen doen ze heus allemaal wel. Maar ik geloof wel dat het goed is om je kindje zoveel mogelijk liefde en aandacht te geven als het dat nodig heeft. En wat jij zegt, dat ze ook alleen moet kunnen zijn/spelen, is natuurlijk ook belangrijk, maar dat komt over een tijdje dan wel weer. Succes meid! Hoop dat je snel weer een beetje kunt genieten van je meisje, en dat je een goed gesprek met je moeder kunt hebben hierover.
ok dan heb ik dat verkeerd begrepen. maar ik zou proberen om er wat makkelijker mee om te gaan en de boel een beetje de boel te laten ik denk als je meer met haar onderneemt en meer tijd vrij maakt voor haar dat het toch z`n vruchten afwerpt maar goed dat is mijn mening.
Tja, ik denk toch dat je even een knopje om moet zetten. Rond die leeftijd zat ik inderdaad de hele dag op de grond met haar te spelen, naar de kinderboerderij (niet in de buurt, maar hup, de auto in), zwemmen, veel wandelen... 13, 14 maanden is echt de sprongenperiode en ze heeft je aandacht gewoon nodig. Het gaat echt wel over, maar het is even zwaar. De box hebben wij met 11 maanden al de deur uit gedaan, ze vond er niks meer aan. Niet ieder kindje is hetzelfde he. Sommige kindjes kunnen inderdaad rustig urenlang zelf spelen en anderen niet. Ik ken het 'probleem' maar geef mezelf eraan over. En dan is het hartstikke gezellig!
je dochter heeft jou, je aandacht en liefde nodig. laat nu even wat jij allemaal verder moet doen en geef je kindje waar ze om vraagt. misschien heeft ze ook last van verlatingsangst?kiekeboe spelen? en niet zo negatief aub, dat je het niet meer trekt...natuurlijk kun je het wel. mama's zijn de beste in het geven van aandacht en liefde! even diep adem halen en de rest van de wereld vergeten en lekker met je dochtertje...hoe eerder je dit doet hoe sneller ze haar zelfvertrouwen terug krijgt en zo gaat deze fase weer sneller over.
Ik wil ook niet aanvallend overkomen, want ik begrijp dat jij een bepaald opvoedingsbeeld in je hoofd hebt, en dat je moeder 7 (toch?) kinderen groot moest brengen en alle huishouden en de tuin erbij moest doen? het is natuurlijk geen excuss voor urenlang boxzitten, maar ik snap ook dat jij het niet anders weet. En hopelijk is het gewoon een fase waar je dochter doorheen moet. probeer alleen haar op nummer 1 te zetten, en het huishouden op nummer 2. ik weet niet of het bij jullie een ramp is als er één dag helemaal niks in huis wordt gedaan? Hier ziet het doordeweeks meestal eruit alsof een atombom is gevallen boven, maar ik ga dan gewoon naar buiten met de kinderen. Dan maar geen bedden opmaken, vanavond gaan we er toch weer in slapen, snap je? Zoiets bedoel ik dan. En je kunt je meisje er ook bij betrekken. Mijn dochters vinden het behoorlijk heerlijk om kleren uit de droger te trekken en in de wasmand te stoppen. Ook toen ze nog niet konden lopen, ik zette ze dan gewoon voor de droger, en een wasmand ernaast . Tegelijk kon ik de was in de wasmachine stoppen. met was ophangen laat ik mijn dochter (of zoon) de was aangeven. Met stofzuigen kruipen ze achter de stofzuiger en proberen erop te gaan zitten. Met vaatwasser uitladen geven ze bestek aan, en ik stop die dan in de la. enz enz enz Zo kun jij doorwerken en verveelt je meisje zich niet.
Dat je het niet trekt kan ik me best voorstellen. Maar eerlijk gezegd kan je uk daar niks aan doen. Ik merk bijvoorbeeld aan mezelf ook dat ik minder kan hebben als ik zelf niet goed in mijn vel zit. Hier helpt het om uit de situatie te gaan waar je je te vaak in bevind. Dus naar buiten en bijvoorbeeld boodschappen doen. En inderdaad zoals iemand anders aangeeft probeer je kind bij dingen die gedaan moeten worden te betrekken. Zet een bakje met wasknijpers op de grond en hang zelf de was op. Hier altijd een groot succes. Sterkte en veel succes
Hier ook zo n periode, maar ik heb niet echt problemen met de box, maar juist buiten de box.. ze sloopt alles (ze is nu bijna 20 maanden) ze zit juist graag in de box, maar omdat we pas een kleintje hebben gekregen wil ik haar meer op de grond laten, zodat de baby lekker beneden in de box erbij kan zijn...maar t is zooveeel werk voor me....als zij eruit is dan sloopt ze alles, gooit alles over de grond, ik kan geen werk meer verrichten.. ook zeurt ze verschrikkelijk...als je tegen haar iets zegt begint ze weer te zeuren. je word er doodmoe van.. en dat kan ik net niet hebben nu ik zelf weer wat moet aansterken na de bevalling.. k kan ze ook niet gewoon alleen laten... toch maar in de box houden? of tijdelijk een extra campingbedje voor haar, zodat de baby ook in de box kan? moeilijk die leeftijd... idd... t duurt meestal maar even gelukkig.. maar soms is t uitzicht er niet dat t weg gaat...ik zelf ben ook geen type om op de grond met ze te spelen, wil meer doen, natuurlijk af en toe boekjes bladeren, zingen of wat dan ook oke..maar k heb ook mn eigen dingen denk ik dan. ik heb dus ook niet echt veel tips voor je.. bij de oudste zijn we er ook doorgekomen probeer zelf rustig te blijven! dat probeer ik zelf ook, en k geniet dubbel van de momenten dat ze dus zelf ook wat rustiger is, en ook wanneer zij slaapt/ middagdutje, en na t avondeten.. dan heb ik eindelijk tijd voor mn man, en de baby.. en mezelf niet te vergeten natuurlijk..
Ik denk dat je kindje dingen wil ontdekken en meemaken, met jou! En dat sprongetje zal daar flink aan bijdragen. Ik ben ook niet de hele dag met mijn zoon (21 mnd) aan het spelen, ik heb het geluk dat hij zich lang alleen kan vermaken. Maar als hij dat zat is, moet ik er wel voor hem zijn. En daar heb ik ook niet altijd zin in maar ik doe het wel. Even met de bal spelen, samen de kat aaien, speelgoed opruimen, de papegaai wat lekkers geven, het hoeven geen ingewikkelde dingen te zijn maar hij vindt het geweldig!
Mijn moeder zegt niet met zoveel woorden hoe ik het moet doen hoor, maar ze trekt in twijfel als ik zeg dat het af en toe zo moeilijk is, dan denkt ze dat het aan mij ligt omdat ik haar teveel verwen en meteen uit de box haal Ze benadrukt altijd weer hoe lief ze was en hoe lang ze in de box zat enz.. dat vind ik haast nog erger dan kun je je niet verweren.. En ik geef haar wel veel liefde en aandacht vind ik, en wat je zegt over dat spelen ik ben dan bang (ook weer op grond van mijn opvoeding denk ik) dat ik haar door nu teveel toe te geven helemaal verwen zodat ze straks echt niets meer wil. Ik kan me niet voorstellen dat ze ooit nog alleen wil spelen!
Ik heb geen auto thuis en wandelen wil ze maar even.. Ik doe het wel elke dag, gisteren er ook nog bij gefietst. Maar de dagen zijn lang van 6.30 tot 19.00 uur..
Ik denk dat je je even los moet laten van de ideeen van je moeder. Wat zij doet als zij oppast, moet zij weten (tot op zekere hoogte) maar bij jou thuis doe je het op jouw manier. Als je kind huilt, en jij reageert nooit, is dat niet goed voor haar vertrouwen in jou. Mijn zoon is bijv ook de heeeeele dag lief bij mijn moeder terwijl ik hem hier af en toe achter het behang kan plakken. Kortom: niet alles geloven wat ze zegt
Een droger en vaatwasser heb ik niet en afwassen kan ze nog niet Ze trekt het wasrek omver en smijt de knijpers meteen aan de kant.. Ik weet het, het klinkt overdreven maar het is wel de waarheid.. En voor de rest wet je inmiddels wel hoe ik e over denk denk ik..