De ervaring hier is: lekker bij je pakken, veel op schoot. Ze hebben je dan echt nodig. Hoe meer veiligheid je biedt, hoe eerder ze zich weer goed genoeg voelen om weer wat meer zelf te spelen. Zo gaat dat blijkbaar! Koste mij minder moeite dan de hele dag frustratie en geschreeuw horen...
Fijn dat je meedenkt! En bedankt voor je herkenning en waardering. Goed idee van dat schudden, grappig! Nou dat liedje ken ik inderdaad niet, maar voor het naar bed gaan zingen we samen wel, ze is dan heel rustig, ligt tegen mijn schouder en als ik stop met zingen zegt ze: huh.. Dat betekend nog een versje.. Zoo lief! Verder wil ze jammer genoeg niet op schoot, dat heeft ze ooit graag gedaan. Wel rondlopen maar onderhand wordt dat te zwaar! Jij ook succes!
als je muziek draait of tv aan zet of de box naast een raam neerzet zodat ze naar buiten kan kijken blijft ze misschien langer rustig in de box wanneer je aan t werken ben.
Hi gonnie, herkenbaar hoor. Zoontje hangt ook constant aan mijn broek en niet alleen willen spelen, constant bij mama willen zijn, en brullen als je weg loopt. Denk dat het ook een fase is zoals alle voorgaande fasen, al is het hier 1 grote sprong achter elkaar lijkt het wel, weken duurt het al en het lijkt maar niet te stoppen. Heb verder niets toe te voegen aan de voorgaande reacties, heb er ook zelf veel aan gehad (bedankt dames met de goede adviezen en jij voor dit topic gonnie). Het komt vanzelf wel goed, hoe ouder hoe meer zelfstandiger ze worden en dan word het alleen maar makkelijker.