Oh en nog iets wat mij geholpen heeft: eerlijk antwoord geven op de vraag 'Hoe gaat het?' Mijn standaard antwoord was altijd prima, ja goed, etc. Nu weten naasten gewoon dat er gewoon klote dagen tussen zitten, wordt er meer hulp aangeboden (is toch makkelijk om het aanbod te accepteren ipv om hulp te moeten vragen).
Oh hier vandaag zo’n dag. Bloedchagerijnig. Te lang te veel en te weinig rust en niet genoeg tijd voor beeld alleen. Continu iemand om me heen. Te overprikkeld. Heb het ook ff helemaal gehad. Bah.
Zei vandaag tegen m'n vriend snap wel dat ouders hun kinderen naar de noodopvang doen en dan bijv een dag even geen kids hebben. Moet zelf zeggen heb ze nog nooit zomaar weggebracht laat staan noodopvang gevraagd. Altijd zelf opgelost terwijl wij er wel recht op zouden hebben.
Ik herken het gevoel. Mijn kinderen zijn niet zo heel jong meer maar mijn oudste is zó moeilijk aan het werk te krijgen en te houden. En de jongste wil de laatste tijd ook niet meer werken. Het kost zó veel energie en ik kan het gewoon niet goed doen. Vandaag moest ik werken en is de oudste weer 6 ongeoorloofd afwezigheidsmeldingen rijker. Ik ben ook nog eens veel te boos geworden daar om en dat maakt het er niks beter op. Ik ben ondertussen niet alleen die situatie zat, ik wil helemaal niks meer. Ik blijf steeds maar huilen en ik wil gewoon niet meer. Ik wil niet meer wakker worden, ik wil niet meer opstaan ik heb geen zin meer om voor de kinderen zorgen, ik heb geen zin meer om te werken, ik wil ik gewoon helemaal niks meer.
Oh mama wat moet dat ontzettend zwaar voor je zijn. Vraag alsjeblieft hulp Zeg dit tegen iemand die je vertrouwd en praat hierover. Doe het voor jezelf en voor je kinderen
Dat klinkt echt niet goed, sterkte, kan er misschien iemand in je buurt iets voor je betekenen? Weet niet welke plaats/provincie je woont. Kunnen je kinderen niet met een klasgenoot samen hun schoolwerk maken dat het er iets gezelliger op word voor ze?
Als ik mijn bericht van gisterenavond terug lees klink ik wel depressief maar het is denk ik oververmoeidheid. Ik heb gelukkig hulp gekregen. De jongste mag nu een paar ochtenden, als haar juffen zelf op school zijn, naar school komen. Dat geeft al een hoop rust. Voor de oudste is een traject in gang gezet en die mag binnenkort elke dag naar school komen. Moet ze wel gaan (ze weigert nog al eens naar school te gaan) maar ik heb goede hoop dat het met de aanpassingen die voor haar worden gedaan beter zal gaan. Het zijn vooral de problemen met de oudste die het zo zwaar maken. Ze heeft slaapproblemen (ligt soms wel tot 3 uur ‘s nachts wakker) en qua school heb ik veel zorgen gehad de laatste tijd. Door het thuiswerken is dat nog eens erger geworden doordat ze zo makkelijk andere dingen kan doen dan les volgen. Ik moet het meer gaan loslaten.
Super dat de jongste binnenkort wat meer naar school mag en dat er voor je oudste ook wat komt. Hoop dat je dan wat meer rust vind, voor iedereen is deze tijd al lastig op wat voor manier dan ook maar als je dan ook nog zorgen hebt wat betreft je kids valt het zeker niet mee. Sterkte en succes!
Oh zo herkenbaar af en toe... Gelukkig zitten er ook beter dagen tussen, maar de reserves raken gewoon op onderhand
Ja dat gevoel heb ik ook. Het lukt niet meer om op te laden. Vanaf morgen moet mijn oudste dochter naar de noodopvang. Ze ziet daar erg tegenop dus ik maak me zorgen dat ze morgen ochtend toch weer gaat weigeren. Als ze niet gaat wordt de leerplichtambtenaar ingeschakeld. Ze heeft al te veel uren ongeoorloofd gemist. Maar als ze wel gaat en het gaat goed lopen zal er wel een hele zorg van me afvallen. Blijft even erg spannend dus.
hier vandaag ook een huil en baaldag, ben om alles boos. vorige week ook al 3x zo'n dag gehad. het valt allemaal gewoon even niet mee. De hele dag mensen om je heen, man thuis, kinderen thuis, vanalles moeten doen, overal mee in de knoop. dingen regelen voor werk, voor de kinderen, alles tegelijkertijd. geen moment rust, geen moment ontspanning. geen leuke vooruitzichten. geen leuke toekomst plannen. alles lijkt zo negatief even. ik ben ook heel gevoelig voor het weer, dus nu met die regen is het ook niet te doen, dan kunnen die kinderen niet zelf even naar buiten want staan ze binnen 2 sec. weer bij de deur. want alles is zo nat. ik hoop dat jullie allemaal ook even een positieve dag tussendoor hebben. dat heb ik gelukkig meestal wel even in de weekenden. dan kan ik weer even een klein momentje opladen. knuffel voor jullie allemaal!
Ze is naar school gegaan! Maar ze kon niet op de WiFi op school en er was niemand die haar daarmee heeft geholpen dus ze heeft de dag ingevuld met offline spelletjes spelen
Ja de spanning is er nu af gelukkig. Dat is een heel belangrijke stap wat echt even spannend was of ze die ging nemen en het belangrijkste was vandaag.
Ja dat vind ik dus ook. Als iemand even had vertelt dat ze met vragen mocht komen had dat gescheeld. Ze voelde zich nu verloren. Maar ik had ook verwacht dat er een beetje toezicht zou worden gehouden. Want ze gaat naar de noodopvang omdat ze thuis de hele tijd andere dingen doet. Als ze dat op de noodopvang nog steeds kan doen dan gaat het zijn doel voorbij. Maar misschien verwacht ik dan te veel.
nou je verwacht zeker niet te veel. Ik zou dit ook wel aankaarten bij de noodopvang/school. Lijkt me ook niet constructief om haar in de noodopvang uit haar neus te laten eten toch?! wat een rot situatie zeg! Jullie zitten hier maar mooi mee. Ik snap dat je daar moedeloos van word en dan even dagen hebt waarop je boos/verdrietig bent!