Bij de eerste had ik een hele zware bevalling achter de rug en wist ik de eerste dagen van voren niet eens dat ik van achteren leefde. Ik had er de energie niet voor om aan de BV te gaan. Daarbij was mijn dochtertje erg klein (2300 gram) en ik was gewoon bang dat ze te weinig binnen zou krijgen als ik BV zou geven. Met de fles weet je immers precies wat er in gaat. De tweede is 6 weken te vroeg geboren. De tijd dat hij in het ziekenhuis heeft gelegen (3 weken) heb ik trouw gekolfd. En er kwam veel uit! Zelfs in het ziekenhuis kreeg ik opmerkingen over mijn grote produktie Van de borst kon hij niet drinken, daar was hij te zwak voor. Maar uit de fles ging het wel goed. Zodra hij echter thuis was uit het ziekenhuis liep de hoeveelheid voeding van de ene op de andere dag terug van een volle fles naar 10 cc. Toen ben ik er maar mee gestopt. Nu ik zwanger ben van nummertje 3 ben ik toch weer van plan in ieder geval te proberen BV te geven. Voeden in het openbaar zodat iedereen mee kan genieten zie ik niet zo zitten. Maar ik denk dat je daar ook wel trucjes voor kan verzinnen zodat niet iedereen er tegen aan kijkt. Sommige vrouwen zitten er wel erg pontificaal bij in het openbaar vind ik. Mocht het niet lukken, jammer dan, heb ik het toch geprobeerd... Een schuldgevoel moet je jezelf zeker niet aan (laten) praten, je moet gewoon je eigen gevoel volgen. Je bent heus geen slechtere moeder als je besluit geen BV te geven hoor!
He daar, ik had voor mijn eerste zwangerschap hetzelfde idee als jij. Oe bah bv nee niks voor mij. Ook erg gevoelige tepels idd en nee dat gehang aan mijn borst nee niks voor mij. Toen ik dus zwanger werd van de eerste had ik ook zoiets van nou ja het is misschien wel het beste...hmmmm twijfel twijfel. Toen had ik me voorgenomen om het gewoon te proberen maaaaaaaaaar als het lastig werd of ik kreeg tepelkloven of iets dergelijks dan stop ik ermee. Nou ik heb toen dus 8 maanden bv gegeven en heb er zo ontzettend van genoten. Het is een heel ander gevoel dan als je man of jezelf eraan zit. Het idee erachter is anders dus het gevoel ook dus ook denk ik. Nu ben ik zwanger van de 2e en hoop dat het nu weer zo goed gaat als bij de eerste...maaaaar nu ook weer wel het idee van als het niet goed gaat stop ik. Heb geen zin in gehannes....dus tja dan maar flesvoeding is ook prima denk ik dan! Dus meid doe gewoon wat jou het beste lijkt en trek je niks aan van wat anderen zeggen. Jij moet t doen en niet iemand anders.....
Ik heb zelf ook lang getwijfeld. BV voelde niet goed aan en dus uiteindelijk gekozen voor de fles. Ik ben erg blij met deze keuze. Onze zoon had een wat moeilijke start en had alle energie nodig om te herstellen na de bevalling. Door de flesvoeding kreeg hij precies genoeg binnen en zag ik ook wat hij dronk. Daarna ging het met mij niet goed en kon ik antibiotica slikken en onder narcose voor een operatie. Achteraf dus een goede beslissing geweest in mijn geval! Veel succes!
Erg jammer dat het woord BV Maffia weer aangehaald moet worden! Mijn verhaal: Ben moeder van 4 kinderen,mijn oudste dochter heeft vanaf haar geboorte FV gehad. Heeft enorme darm problemen gehad met de nodige clisma's en 4 jaar lang laxeerpoedertjes. Mijn tweede heeft borstvoeding gehad zo'n 4 maanden,ben daarna gaan combineren met FV en BV. Mijn derde kreeg FV en kreeg toen hij 7 weken oud was een ernstige hersenvliesontsteking en een urosepsis. In het ziekenhuis vroegen ze aan mij of ik wilde proberen om te relacteren,dat zou immers beter zijn voor zijn herstel ivm de antistoffen. Dat lukte niet en heb me vreselijk schuldig gevoeld toen. Met tranen zat ik met een kolf op een borst en er kwam mischien 1 druppeltje uit. Toen ik zwanger was van Justin was ik er gelijk van overtuigd dat ik borstvoeding zou willen/gaan geven. Hoe ik dat deed met 4 kinderen zag ik dan wel weer. Ook ik heb niet graag dat er iemand aan mijn borsten zit,maar bij mij veranderde dat gevoel direct toen dat kleine gilbberige mannetje op mijn buik werd gelegd. Ook het voeden in het openbaar vond ik in het begin moeilijk,en geloof me in het begin ging dat ook niet subtiel Ondertussen geef ik alweer 8 maanden borstvoeding en soms krijg ik weleens de opmerkingen"Krijgt hij nog steeds borstvoeding" "Wanneer stop je?" Maar zolang Justin geniet van mijn melk,geniet mama ook. Dat pakt niemand ons af!
Weet je wat ik zo apart vind? Dat er mensen zijn die zeggen dat borstvoeding niet bij hen past. Ik bedoel, niets past meer bij het geboorteproces dan borstvoeding. Heel je lijf is erop ingesteld en dit is wat je kindje wil en nodig heeft. Dus ik vind het persoonlijk best egoïstisch wanneer je zegt dat het niet bij jou past. Het gaat erom wat er bij je kindje past en dat is borstvoeding. Ik word helemaal eng van de kunstvoeding fabrikanten die zeggen dat flesvoeding net zo goed is als borstvoeding. Het is klinkklare onzin. Ik snap dat, wanneer het moeilijk is, men overstapt op de fles. Maar bij voorbaat naar de fles grijpen vind ik niet eerlijk tegenover het kind. Laatst was hier nog een kindje dat de fles kreeg. Hij heeft heel het bezoek gehuild van de krampjes. Komt door de flesvoeding aldus zijn moeder (die het geprobeerd heeft maar een zeer pijnlijke borstontsteking kreeg), mijn zoontje heeft nog nooit een krampje gehad en ligt heerlijk aan de borst. Dat gun ik elk kind. Je geeft je kind een cadeau mee waar hij heel zijn leven profijt van zal hebben. En het is voor jezelf, wanneer je eenmaal gewend bent, ook heerlijk intiem en liefdevol. Met de fles moet je dat allemaal missen en dat is zo jammer!
ik ga voor de BV, alleen wat ik me afvraag is het volgende...je hoort welleen dat mensen heel lang bv geven, maar hoe dan ze dat dan? Ik ga er van uit dat ik gewoon weer aan het werk ga na mn verlof maar dan kan je toch niet al je voedingen geven? wat Luppy zei over kolven zodat je man ook 's nachts er een keertje uit kan vind ik wel een goede tip!
Ik zou niet zover willen gaan om FV egoistisch te noemen, maar het verbaasd mij wel dat vrouwen zeggen dat BV niet bij ze past... Het is toch de natuur? Als BV niet bij je past, waarom 9 maanden zwanger zijn dan wel? Da's toch ook nogal een gedoe? Niet om te veroordelen, maar ik spreek hierbij mijn verbazing gewoon maar even uit. Ik denk dan toch: probeer het nou gewoon, als het niet lukt, lukt het niet, maar dan weet je dat en weet je ook waar je het over hebt. Om het bij voorbaat al af te serveren, de BV, dat vind ikw el een beetje vreemd.... Hoe kun je nou weten dat iets dat je nog nooit hebt gedaan, niets voor je zal zijn? Ik heb er dus nog geen ervaringen mee en laat het gewoon op me af komen. Er zijn aspecten die me zo op voorhand erg mooi lijken en er zijn ook dingen waar ik op voorhand wel eens een gek gevoel bij krijg. Voel ik me straks geen melkkoe? Hangt dat kind aan m'n borsten, ga ik dan de aanrakingen van mijn man ook niet heel anders ervaren, enz, enz. Maarja, niet geprobeerd, dan krijg je het antwoord sowieso niet... En ergens... stel he, dat je kind je later vraagt: Waarom heb ik geen BV gekregen? En je moet dus antwoorden dat het jou maar niets leek en je het dus uberhaupt niet geprobeerd hebt, dan zeg je eigenlijk: Ik vond m'n eigen ding belangrijker dan jouw belang. Dat vind ik zo'n vreemde boodschap aan een kind... Maar goed, nogmaals: ik veroordeel het niet, maar verbaas me wel eens over de snelheid waarmee BV afgeserveerd wordt. Ik ga het straks maar eens rustig op me af laten komen en zie het dan verder wel,
Ik ga als het lukt wel bv geven.. maar voor maar 4 maanden ik ga nl. niet op me werk kolven. Maar ook in het openbaar ga ik niet me tiet uit me shirt gooien. Dan kolf ik van te voren wel af. Ik kan me gerust voorstellen dat je je er niet prettig bij voelt om bv te geven, maar ik persoonlijk zou t wel zo en zo proberen miss ervaar je het heel anders dan je van te voren had verwacht....
*zucht* je hebt ze dr altijd bij die WEL een discussie willen he...... TS heeft aangegeven dat ze geen discussie wil, maar gewoon dr gevoelens wil neerpennen en graag wilde praten met meiden die ook nog twijfelen. Gezeur over dat jij het wel natuurlijk vind etc dat zal dr niet veel boeien denk ik. Zijn die discussies over BV en FV nu eens afgelopen? BAH! Als iemand BV geeft, mooi! Geeft iemand FV ook mooi! Wat boeit het toch! Belangrijkste is dat je kind niet uithongert en dat je een lieve goede mama bent en ja, dat ben je ook zonder BV! *sorry TS en mods, maar MOEST er ff uit! Ben dat gezeur over bv en fv helemaal zat onderhand! Gek he dat TS bang is dat ze gezeur krijgt als ze voof FV kiest, moet ze dáárom maar voor bv kiezen? NEE!*
weet je, ik had ook niets met bv en vond dat maar lastig... wilde fv gaan geven omdat ik dat kolven niet durf (heb eigenlijk altijd gevoelige en pijnlijke tepels gehad) en zag om die reden ook best op tegen bv. Ik ben het toch maar gaan proberen, de druk vanaf het medische team was gewoon te groot, ik ben in het ziekenhuis bevallen en moest daar de nacht doorbrengen, en voor ik het wist had de zuster me laten zien hoe ik de beeb aan moest leggen en lag hij daar tevreden te lurken. Dat voelde zo goed en wat was ik teleurgesteld toen het met de bv niet wilde lukken en ik absoluut geen steun kreeg van het cb. Ik vond het toch wel heel fijn om bv te geven en baalde echt vreselijk van dat het niet goed ging... en zelfs na een maand was het enige advies... gewoon blijven proberen. Ik ben toen toch maar overgestapt op fv, gewoon omdat ik helemaal gek werd van mezelf en de stress. Over dat in het openbaar voeden... hier in Noorwegen is dat heel normaal en zie je regelmatig mensen in bvb de metro met hun baby aan de borst. Ik vind het zelf raar om te zien en zou dat misschien niet zo doen, maar ik vind het wel heel fijn dat zulke natuurlijke dingen hier zo gewoon kunnen zijn. Natuurlijk moet jij als moeder ook ff er uit kunnen, natuurlijk moet jij boodschappen doen en je dingen kunnen doen... natuurlijk zijn de afstanden hier groter en kan niet alles op de halve minuut gepland worden... dus voeden doe je waar het jou uitkomt... Het is dus maar net wat jij geleerd hebt over wat normaal is hahaha... hier zitten mensen juist raar te kijken als je je afzondert om bv te gaan geven. Ze kijken er gewoon overheen, blijven oogcontact met je maken en kletsen gewoon lekker verder, lol!
Nou, ik zal mijn verhaaltje maar ook hier neerzetten. Toen Sem geboren was, wou ik dolgraag borstvoeding geven. Ik had niks in huis voor FV, maar wel alles voor BV. Ik was vastbesloten om BV te geven. Maar helaas kon Sem niet goed de tepel pakken en had hij niet genoeg zuigkracht om er melk uit te krijgen. Toen ben ik gaan kolven. Een half uur kolven en er kwam maar een paar cc-tjes eruit. Echt een bodempje, dus moest ik vaker gaan kolven en dat deed gewoon zeer. Na slapeloze nachten en een krijsende baby ben ik noodgedwongen overgestapt naar FV. En toen had ik een heel tevreden baby en kreeg mijn lichaam ook wat rust. Ik was erg teleurgesteld dat het niet ging, maar straks bij de tweede ga ik het toch weer proberen om BV te geven. Maar dit keer laat ik het niet zo ver komen, en als het weer niet gaat, dan gaat het gewoon niet. Sem is trouwens kerngezond, dus FV is zo verkeerd niet.
Ik heb er zelf eigenlijk nooit over nagedacht. Voor mij was borstvoeding gewoon iets wat normaal is en er bij hoort. Flesvoeding is nooit in mijn hoofd opgekomen of een optie geweest. Ik zie het inderdaad als iets wat erbij hoort. Je bent zwanger en daarna geef je borstvoeding (als er zich geen problemen voordoen) Ook ik snap niet dat mensen zeggen dat ze het niet bij zich vinden passen. Nee ik kon me vroeger voor ik zwanger raakte ook nooit indenken dat ik met zo'n dikke zwangere buik zou lopen..maarja om een kindje te krijgen zul je het toch moeten dragen..zo zie ik dus borstvoeding ook..als iets natuurlijks wat daarna gewoon hoort. Ik heb trouwens zo'n 2 maanden vreselijke pijn geleden doordat mijn dochtertje verkeerd hapte. Wat echt niet bevordelijk was voor de relatie tussen ons beiden overigens..maar toch heb ik doorgezet omdat ik gewoon wist dat de bv het beste was en ik zelf dus absoluut flesvoeding niet zag zitten. Dat zie ik dus als iets wat absoluut niet voor mij is weggelegd (zag mezelf al gaan..inplaats van haar uit bed te pakken en aan te leggen moest ik haar pakken..het flesje klaarmaken terwijl ze huilt van de honger etc. etc. mij niet gezien. Daarbij is het schandalig duur en zou het voor ons echt lastig zijn als we zoveel aan flesvoeding uit hadden moeten geven) Ik heb uiteindelijk een jaar de borst gegeven.. Maarrrrr..dit is hoe ik het zie. En als een ander liever flesvoeding geeft dan moet je dat vooral doen. Tegen je zin in de borst geven zal waarschijnlijk ook averechts werken..
Bij me 1e heb ik 2 maanden BV gegeven omdat ik het niet meer zag zitten om langer BV te geven en bij de 2e bijna 3 jaar...Iedereen verklaarde me voor gek...Maar wat heb ik een speciale band met me 2e....Ze is nog steeds me baby....(Met me 1e ook want ze blijft me 1e kindje) Maar ik heb het in het begin gecombineerd....Had altijd me kolf bij me, voor als ik geen zin had om baby aan borst te leggen...Maar na 1 jaar besloot ik om niet meer te kolven...Omdat ik het zelf heel prettig vond... Dus probeer maar en anders kan je nog altijd voor fles kiezen...(Maar zie het verschil wel tussen me meiden he, of het is mischien toeval, maar de jongste is bijna nooit ziek, beetje snot en weg ermee, terwijl oudtse vaker verkouden is) Liefs Jeanney
Je moet zelf kiezen. Ik denk alleen wel dat het heel anders gezien moet worden dan dat iemand aan je borsten zit.
had deze reaties niet gelezen omdat ik dacht dat ik zo geen reacti mocht geven maar ik ben het helemaal met je eens. Tuurlijk moet je zelf kiezen maar ik vind het ook heel natuurlijk en zeg zelf persoonlijk altijd. Als je borstvoeding kan geven vind ik dat je het ook moet doen.
ik heb in het begin ook bv gegeven en daar was ik ook trots op maar naar heel veel spanning van ziekenhuis in en uit vanwege sanne is mijn borstvoeding helemaal verdwenen ik heb alles er aan geprobeerd om het weer op gang te helpen maar het wil niet hoog uit krijg ik er een druppel uit dus we zijn nu aan de fles voeding en dat gaat ook allemaal goed hoor sanne is in iedergeval tevreden en daar ben ik blij om
Ik MOET niets! Laat dat duidelijk zijn. Sterker nog: ik heb er gewoonweg hoe ik er NU over denk geen zin in! Klaar! Ja, lekker egoïstisch, maar boeit me niets! Helemaal als ik lees dat ik BV MOET geven...ja hallo....dan gooi ik mijn kont tegen de krib he! Ik twijfel nog steeds en dat zal blijven tot mijn zoontje er is, dan beslis ik pas definitief, MAAR hoe ik nu op dit uur erover denk is: ik heb er geen zin in! Ik heb 9 maand alles gedaan en gelaten en als de kleine eruit is wil ik lekker weer alles kunnen eten en drinken! Enniet bij alles nog steeds na moeten denken; kan dit wel? Krijgt hij hier geen krampjes van? Tevens heb ik geen zin om 's nachts in mijn eentje te moeten klooien met bv, dat ik mijn vriend ook eens een flesje kan laten geven wat hij zo graag wil! Ja, ik ben het eens met het gros bv-mama's; bv is het beste voor je kindje, maar kom op zeg, van kunstvoeding krijgen ze niets en ze groeien en leven er harstikke goed op! Wat jammer zeg dat er nu weer door bv-mama's (veelal) gereageerd word alsof je als je kunstvoeding geeft je niets geprobeerd hebt voor je kind en niets over hebt voor je kind....BAH! Laten we gewoon onze ervaringen vertellen zoals TS gevraagd heeft en niet met vingertjes wijzen.....echt, wat iedere mama doet is wat zij wil en niet omdat hier een paar mama's zeggen dat je bv moet geven!
Ik heb er ook bij gezet dat je zelf moet keizen maar dat word even vergeten en ga je gelijk op het negatieve in. Heel jammer meid. Ik heb er ook heel duidelijk bijgezet dat ik persoonlijk vind dat je dat eigenlijk wel moet doen. Puur omdat het natuurlijk is. Kijk ook even wat ik heb geqoute zo zie ik het.
Fijn dat jij dat vind, maar nog steeds MOET ik niets! verder ga ik niet in op deze zinloze discussie en ik word zo steeds meer gedreven richting kunstvoeding.
Ik wil ook helemaal geen discussie en geoof me ik wil ook niet als een bitch (sorry voor het woord) overkomen. Ik baal nu van de computer. Doe aar jij je het beste bij volet dat is altijd het belangrijkste. Dat doe ik ook. Sorry dus als ik zo overkwam (hormonen serieus)