Ik wist dat dit zou gebeuren! Ik was er voor mezelf al echt uit dat als ze niet zou draaien (wat vandaag dus ook niet gelukt is na de draaipoging) dat ik dan echt voor een keizersnede zou gaan en geen haar op mn hoofd die er aan dacht om vaginaal te gaan bevallen. Maar natuurlijk hebben ze me aan het twijfelen gebracht. Ik snap dat ze de voor en de nadelen van zowel de keizersnede als vaginaal bevallen moeten noemen maar nu weet ik het dus echt niet meer! De reden dat ik het niet meer weet is omdat keizersnede me toch ook niet zo'n pretje lijkt nu ik gehoord heb wat de eventuele risico's zouden kunnen zijn. Wat ze ongeveer hebben gezegd is dus het volgende: De herstelperiode kan heel lang duren, je houd er een litteken aan over (nou goed, dat wist ik en dat is niet iets waar ik wakker van zou kunnen liggen) maar dat het vooral "lastig" zou kunnen zijn voor een volgende zwangerschap, dat dat meer risico's met zich mee zou brengen. Infectiegevaar, trombose..ben ik wat vergeten? Vaginaal bevallen zou misschien niet zo heel prettig kunnen zijn voor de baby maar op t moment dat ze dit merken is de drempel naar een keizersnede wel heel laag dus dan zullen ze daar ook niet moeilijk over doen. Maar het idee alleen al dat mijn kleintje er misschien iets aan over zou kunnen houden..denk aan zuurstofgebrek of iets..moet er niet aan dénken! En ja, na schatting is ze klein dus zou te doen moeten zijn maar wat als ze dan toch niet zo klein is als ze in 1e instantie denken? Hoe moet je dat eruit krijgen dan! Ik vraag me dus af of het nu echt allemaal zo erg is als het klinkt of dat ze t gewoon allemaal wat "aandikken?". Graag zou ik ook willen weten van degene die dit meegemaakt hebben wat jullie hebben gedaan? Ik snap dat alleen ik die keus voor mezelf kan maken maar ben wel benieuwd naar waar jullie uiteindelijk voor gekozen hebben en waarom? Pfffff ze maakt het me niet makkelijk he..krijg dus wel een lekkere eigenwijze drol Liefs Jessy
Het is gewoon zo dat een natuurlijke bevalling beter is! Op het moment zelf is een keizersnede prettiger, maar ik denk een dag later (of dezelfde dag al) is een natuurlijke bevalling prettiger. (dit afgezien van de risico's van een keizersnede). Ik moet eerlijk bekennen dat ik als ik er over nadenk misschien sneller zou kiezen voor een keizersnede. Bij de eerste omdat ik echt heel bang ben om natuurlijk te bevallen. En tja.. heb die bevalling uiteindelijk over moeten slaan. Omdat ik al een keizersnede heb gehad weet ik dus ook wat het herstel kost, en dat is niet mis! Maar ik zou door die ks nu geen natuurlijke stuitbevalling aandurven. Bij mij dus gewoon omdat ik een scheiterd ben! Maar als je enigzins twijfelt? Dan zou ik de natuurlijke bevalling aangaan! Je kan dan je kindje zelf verzorgen al heel snel, na een keizersnede dan duurt dat echt wel een paar dagen!
Toen ik in het ziekenhuis lag en hoorde dat Louise in stuit lag, dacht ik, ik doe (als de draaipoging niet lukt) een stuitbevalling. UIteindelijk bleek ze dusdanig te liggen dat dat niet eens mogelijk was en werd er meteen een ks ingepland. Ik heb natuurlijk geen vergelijkingsmateriaal maar ik vond de ks heel erg heftig. Het blijft een zware buikoperatie. En begrijp me niet verkeerd, een vaginale bevalling is een van de zwaarste dingen die een vrouw waarschijnlijk doet in haar leven, maar daar kan ik niet over oordelen omdat ik het dus niet heb meegemaakt. Zowel bij een ks als een vaginale bevalling heb je hele positieve als hele negatieve verhalen. De een herstelt supersnel en loopt weer kwiek rond na een paar dagen en anderen (zoals ik) hebben toch wel 6 weken nodig om weer een beetje zichzelf te worden. Het herstel is (naar ik heb begrepen) een heel stuk zwaarder bij een ks en ik kon zelfs na 3 dagen niet wachten op mijn paracetamols die ik 3 keer per dag, tweemaal kreeg a 500 mg. Meid het is heel moeilijk, helemaal als je de keus krijgt, maar ik zou persoonlijk eerst een vaginale bevalling proberen, wie weet gaat dat wel supergoed/makkelijk en sta je de volgende dag je kindje zelf in bad te doen en als je gyn niet had gedacht dat dat een goede optie zou zijn, had hij al meteen een ks ingepland. Veel succes bij het nemen van een beslissing en ga af op je gevoel!
ik heb ook 6 weken hersteld en ik ben vaginaal bevallen.. kon ook niet wachten op mn paracetamolletjes die ik 3x per dag slikt.. had erg last van mn knip, bleek een bloedvaatje ingeknipt te zijn en kon zeker 4 weken nauwelijks lopen en zitten ging echt niet! maja ik heb dan pech gehad denk ik.. bij een KS hoor je indd dat het herstel veel langer duurd!
Sorry je heb niet zoveel aan mijn antwoord.. Ik ben ingeleid en omdat het niet opschoot zou ik ook een ks krijgen.. gelukkig schoot het toen ineens wel op.. Ik zou kiezen voor eerst vaginaal! dan beleef je de bevalling toch heel anders!
KEIZERSNEDE! Mijn kindje lag goed maar was 4405g en ik ben tenger... Is een héle zware bevalling geweest Hij was veel te groot voor mij! En bij mij kon er nog een vacuüm pomp gebruikt worden, maar in de stuit niet! Voor het zelfde geldt gaat het niet goed en moet je (na een zware poging-tot-bevalling) alsnog een keizersnede ! Succes -x-
Mijn baby ligt ook in stuit. Ik ben nu 37w6d zwanger, en de kans dat hij nog uit zichzelf draait is nihil. Draaipoging met 36w is mislukt. Ik ga voor een stuitbevalling, maar twijfel ook nog steeds hoor.. De verzekering dat ik op elk moment kan aangeven dat ik toch een keizersnede wil, stelt me wel gerust. Ook houden ze je heel goed in de gaten bij een stuitbevalling. Je mag al heel snel naar het ziekenhuis, en dan houden ze meteen de hartslag van je kind in de gaten. Bij het minste teken dat het niet goed gaat, gaan ze over tot een keizersnede. De ontsluiting moet snel vorderen (1 cm per uur, dus niet langer dan 10 uur met weeen lopen), zo niet, dan gaan ze over tot keizersnede. Waar ik ga bevallen (het St Elisabeth in Tilburg) zetten ze standaard een knip, om de uitdrijving te bespoedigen. Er is standaard een gynaecoloog en assistent-gynaecoloog, en ook een kinderarts staat klaar bij een stuitbevalling. Al met al.., ik heb er wel vertrouwen in. Heb zelfs zoiets van, bij een normale hoofdbevalling houden ze het lang niet zo goed in de gaten, laten ze je rustig veel langer met weeen zitten bijvoorbeeld... Wat me ook heeft overtuigd, is dat het (bij een eventueel tweede zwangerschap) goed is, dat je ontsluitingsweeen hebt gehad. Dat bespoedigt de tweede (hopelijk) vaginale bevalling. Dus je hebt die pijn niet voor niets zeg maar.. En ook, als je een keizersnede hebt gehad, is de kans op complicaties bij een volgende zwangerschap iets groter, en moet je dus weer in t ziekenhuis bevallen. Dus ik ga maar voor de stuitbevalling, al zie ik er wel tegenop.. Maar ik zou eerlijk gezegd ook tegen een gewone bevalling opzien..
Iemand bij mij op zwangerschapsgym had ook een kindje dat in stuit lag. Zij had voor een keizersnede gekozen, maar de dag voor ze moest begon de bevalling ineens supersnel. De beentjes kwamen al toen ze in het ziekenhuis was. Maar doordat de baby in stuit lag, zat de navelstreng rond haar nek en moest het alsnog een keizersnede worden. Ik zou zelf nooit voor een stuitbevalling kiezen, omdat het veel meer risico's voor het kind meebrengt. Ja oke, je hebt zelf veel meer last van een keizersnede, maar de kans dat er met het kind iets niet goed gaat is veel kleiner. En dat is toch het belangrijkste.
Hm, ja, dat is een naar verhaal... Maar het kan altijd misgaan, ik heb ook horrorverhalen gehoord van gewone bevallingen, er is altijd een risico. Ik ben ook bang, dat mijn baby misschien zuurstoftekort krijgt, of dat z'n hoofdje te groot is, maar ze houden het bij een stuitbevalling dus wel heel goed in de gaten.. Dat het dan alsnog mis kan gaan, tja, bij een normale bevalling kan er ook van alles misgaan.. Ik heb niet het idee, dat als je voor een keizersnede kiest, dat je dan voor de gezondheid van het kind gaat, en dat je bij een stuitbevalling voor je eigen gemak gaat.. Beide opties brengen risico's met zich mee voor zowel kind als moeder.. Het is wel zo dat die van mij in onvolkomen stuit ligt (dus met beide beentjes omhoog), dat schijnt voor een stuitbevalling heel gunstig te zijn.. Ik zal t wel zien..
de voornaamste keuze voor GEEN Ks zou voor mij zijn.. de volgende zwangerschap heeft dan ook veel risico's
Hoi, Ik zou voor de KS gaan. Omdat het risico op een KS na een poging vaginaal te bevallen toch best groot is. En dan moet je van beide herstellen.. Succes met het maken van deze keuze... Groetjes Jessica
Dat vind ik wel een goed argument ja, dat lijkt me ook niks. En de pijn en het herstel van beide, dat lijkt me ook heel naar. Maar toch, ik weet niet, dan heb ik het tenminste wel geprobeerd, plus, je hebt dan wel alvast die ontsluiting gehad voor een eventueel volgende bevalling.. Dat is toch meegenomen. Ik vind er ook wel iets voor te zeggen, om te wachten tot de natuur aangeeft, nu is t tijd. Ik ben er voor mezelf uit, en je zou kunnen zeggen dat het een soort van luxeprobleem is dat je de keuze hebt tussen een keizersnee of een stuitbevalling (je mag tenminste kiezen..), maar t is een keuze van niets... Je kunt er van te voren niets over zeggen hoe het bij jou zal gaan, en achteraf kun je ook niet zeggen, had ik nou maar, want dat was misschien niet veel beter geweest.. Je kunt alleen maar heel goed naar je eigen situatie kijken, je zo goed mogelijk laten voorlichten en bij iedere verloskundige, gynaecoloog, assistent-gynaecoloog en verpleegkundige die je ook maar ziet veel vragen stellen... Hmmm, ik zit t topic helemaal over te nemen van Jessy77.. Sorry! Waar t hart vol van is.. Oh, wat ik ook nog had gehoord, wat een nadeel is van een stuitbevalling, is dat de kans groot is, dat je persweeen krijgt, voordat je mag gaan persen.. Dit omdat, als de billetjes al flink gedaald zijn, je drang krijgt, maar de ontsluiting vaak nog niet volledig is.. Ghod allemachtig, waarom ben ik ooit zwanger geraakt!
Ik had hier tijdens mijn zwangerschap ook al over nagedacht, mocht ze in stuit gaan liggen. En ik had van tevoren al besloten dat het dan een keizersnede zou worden, omdat dat het minste risico voor het kindje geeft. Ik moet er niet aan denken dat het kindje met het hoofd zou blijven steken . Dan maar een langer herstel voor mezelf.
Ik kreeg ook persdrang bij 5 cm, omdat Eva een sterrenkijker was... en dat is niet zo prettig . Gelukkig mocht 2,5 uur later wel persen. En dat je alvast die ontsluiting hebt gehad voor een volgende bevalling... ik zou het belangrijker vinden dat het eerste kindje er goed doorheen komt. Iemand van de yoga heeft een stuitbevalling gedaan, maar het was haar 2e kindje. Dan is de weg al een keer gebaand zeg maar, dan zou ik het misschien ook wel durven.
Bij mij lag de kleine ook in een stuit (is op het laatst gelukkig wel gedraaid) Ik was er voor mezelf redelijk uit dat ik een stuit bevalling wilde proberen (was voor mij wel de 2e) Als het niet zou lukken is een KS ook zo ingeplant. Achteraf heb ik heel erg veel verhalen gehoord van o.a de kraamhulp en een inval VK dat de risico's wel hoger zijn voor het kindje om een stuitbevalling mee te maken. Aan de andere kant, bij een gewone bevalling moet het lichaampje er ook langs dus ik denk dat het qua omvang niet erger is dan een normale bevalling, alleen dat het hoofdje als laatste moet komen. De VK kan niet aan je kindje komen anders begint het te ademen, maar als het lichaampje er is moet het er wel in 1 keer uit. Stel dat dát niet lukt dan heb je een probleem. Als ik ooit voor zo'n keus zou staan zou ik toch voor een KS kiezen. Dan zelf maar wat langer herstellen maar geen risico voor de kleine!
Mijn kindje lag ook in stuit en met 37 weken (eigenlijk dus best laat) hebben zij hem in het ziekenhuis gedraaid. Omdat ik er al vanuit ging dat het niets zou worden met het draaien, heb ik me toen wel helemaal verdiepd in stuitbevalling of keizersnede. Ik had voor een stuitbevalling gekozen. Het belangrijkste argument voor mij was dat de gevaren niet echt groot zijn voor het kindje (maar iets hoger dan bij een ' normale' bevalling) en dat het beter zou zijn bij een eventuele tweede zwangerschap. En ik zag ook heel erg op tegen verdoving en het idee van een operatie. Maar ja, het is uiteindelijk een individuele keuze. Een vriendin van mij, waarbij het kindje in stuit lag, heeft wel voor een keizersnede gekozen en was heel erg blij met die keuze, toen en nu. Succes. Een lastige beslissing, ik weet nog dat ik er nachten van wakker lag en alle verhalen op internet heb gelezen (geen aanrader, want je leest dan vaak alleen maar de tragische verhalen).. Groetjes Victoria