nog 11 weken en dan is het zover.. en ik begin wel een beetje bang te worden.. heb ook steeds van die nare dromen over de bevalling.. tuurlijk snap ik dat een bevalling geen pretje is kwa pijn.. en pijn die zal je hoe dan ook krijgen.. maak me meer zorgen over ons kindje.. of alles wel goed gaat tijdens de bevalling.. pfff..
o, ik had echt nachtmerries tegen de tijd dat ik van beide moest bevallen, dat het niet goed zal gaan enz. het schijnt heel normaal te zijn( althans dat zei de vk tegen mij toen), omdat je je angst reflecteert in je dromen, dus hopelijk is dat idd waar, en gaat alles goed met je bevalling, en de pijn, tja, het is net of je een oergevoel over je heen krijgt en tuurlijk doet t pijn maar toch.... je moet maar zo denken, anders was de mens allang uitgestorven als t echt niet te doen was veel sterkte en probeer je angst je niet de baas te laten zijn. heel veel liefs,
haha jah idd... ik had er eerder geen last van maar nu de tijd dringt... wel dus.. gelukkig is het vaak alleen in dromen.. ik zal mn best doen.. haha..
Hey Ghita! Ik had precies datzelfde als jou. Maar bij mij is het zo gegaan: hoe dichterbij ik kom, hoe meer ik het van me af kan zetten. Ik begin er zelfs zin in te krijgen (misschien omdat ik mijn dikke buik en kwaaltjes zo spuugzat ben hihi). Er kwam een vreemde soort rust over me heen vanaf een week of 35 à 36, alsof mijn lichaam en geest zich samen klaarmaakten voor de geboorte. En nu kan het voor mij ieder moment gebeuren en ik loop echt zo rond van: tja.. pfff... 8) .. als het komt dan komt het, laat maar komen die hap! En dat terwijl ik vooral rond week 29 één grote stressbom was! Ik maakte iedereen om me heen gek met doemscenario's (die zich natuurlijk alleen in mijn hoofd bevonden) Het ergste vond ik nog dat dit mijn eerste kindje was, en ik dus niet kon teruggrijpen naar eerdere ervaring. Wat is het lang geleden dat alles nieuw en onbekend is... vreselijk gevoel! Ik wens je veel succes! En bedenk: veel kan je wijten aan je hormoontjes! Die spelen echt vervelende spelletjes met je hihi.. Liefs, Joeja
Hey Joeja.. spannend.. bij jou is het bijna zover! knap dat je het ineens van je af kon zetten.. hoop dat het bij mij ook gebeurd.. maar voor nu maak ik me veelal erg druk om de bevalling.. en dat terwijl ik eerder altijd zei: ach dat doe ik wel even.. haha.. nu ben ik de grootste held op sokken.. ik wens je heel veel succes/sterkte... liefs Ghita..
Ik loop nu rond met krampen, dus wie weet gaat het nu beginnen bij mij. Het is mijn 2e dus ik weet aardig wat mij te wachten staat helaas. Ik zie er tegenop, zeker nu ik weer voel hoe pijnlijk het is. Ik ga hopen op een snelle bevalling en dat deze krampen niet een week lang gaan aanhouden ofzo. Pfff daar heb ik echt geen zin in.
Hey Ghita, ik had het ook hoor...scheet alle kleuren van de regenboog Had me er het allerergste van voorgesteld. Maar achteraf zeg ik 'eitje'. En ja,het doet pijn (alhoewel ik vond het echt 100% meevallen) maar binnen 24 uur ligt er een kleintje op je buik en dan ben je alles vergeten (geloofde ik ook niet maar het is echt zo). Maak je niet té druk,want dan werk je jezelf alleen maar tegen. Vertrouw op jezelf en de vk ( zit je bij Dora? zo ja zijn supermeiden!). Veel succes!
Ik had ook die dromen,op het punt van de bevalling dat ik dacht O help,..was het gebeurd en mijn dochter geboren,vlak erna sprak ik mijn moeder en die vroeg hoe het ging en ik zei,het was te doen..en had alleen nog maar oog voor mijn dochter
Had het in het begin van mijn zwangerschap ook, al die verhalen Maar word eigenlijk steeds relaxter... en die verhalen lees ik lekker niet. Hou er zelf wel rekening mee dat het vermoedelijk echt heel veel pijn gaat doen, maar het is tijdelijk en daarna is eindelijk ons kindje er! En dan is het achter de rug, iedereen blij, lijf weer op weg naar z'n normale vorm, kortom alleen maar leuke dingen! En uiteindelijk gaat het toch nagenoeg altijd goed... En pijn herinner je je zodra je het niet meer voelt al bijna niet meer.
Ik maak me eerlijk gezegd helemaal niet druk om de bevalling, nog niet gedaan ook. Het gaat pijn doen. Dat weet iedereen. Maar goed, tegelijkertijd is het een natuurlijk proces, dus ik vertrouw op mijn eigen lichaam en dat alles goed komt.