je doet net alsof baby's dom zijn,ik heb echt wel door wanneer ze het erom doet of niet..stel dat ik zeg uhh uhh mag niet kijkt ze me lachend aan en doet ze het nog eens,en dan gaat ze gewoon weer lachen,dan word ik niet kwaad want vind het dan ook grappig,maar als zij gaat doordrammen en daarom histirisch huilen en ik doe haar na met histerische gillen kijkt ze me vaak raar aan en gaat ze lachen,,ze moet toch weten dat ze niet altijd haar zin krijgen kan,,nou jah daar verschillen onze meningen toch in,maar ik vind dat ik wel een goede moeder ben..punt
Tjah, ik ben er zeker voor om een oudere baby/kind (lees vanaf 10 a 11 maanden) streng toe te spreken. Als ze je aan het uitproberen zijn is het voor mij snel genoeg. Streng toespreken is voor mij niet gillen overigens. Maar een baby van 5 maanden snapt er echt nog niks van. Als je een baby van 5 maanden hebt dan denk je al snel dat ze groot genoeg is om maar alles te snappen, maar je zal achteraf ook wel snappen dat ze met 5 maanden jouw gegil niet ziet als een reactie op haar "daden" Dus m.a.w. je bereikt er niets mee, alleen een hoop gestress. Haar niet haar zin geven kan ook op heel veel andere manieren. Maar goed, je met het natuurlijk zelf weten.
Een kind van die leeftijd heeft nog totaal niet in de gaten waarom jij iets doet. Actie <-> reactie snapt ze nog werkelijk niks van. Enige wat zo'n kleintje weet is dat als er iets is mama er voor zal zorgen dat het opgelost word. Dat sommige dingen niet opgelost kunnen of mogen worden zoals dat zij toch echt persee iets vast wil pakken maar dit niet mag (bril van iemand waar ze bij op schoot zit bvb) snapt ze helemaal niet. Ook niet als je moppert....ook niet als het al de duizendste keer is...of de derde keer is dat je die handjes tegen houd. Ze zal het de keer erna...misschien wel 2 seconden na de vorige poging weer doen als die bril erg interesant lijkt. Al ga je op je kop staan! Haar na doen met hysterisch gillen zorgt er naar mijn idee alleen maar voor dat je kindje denkt dat dat een normale actie is...mama doet het immers toch ook? OT: De enige fout die jij gemaakt hebt en die je nog niet eens aangerekent kan worden, is dat je het zo ver hebt laten komen dat je er door heen zat. En weet je...dat is menselijk! DUS...gefeliciteerd. Je bent niet alleen mama...maar ook nog eens een mens!