Wie kent dit programma en kijkt hier ook wel eens naar ? Ik ben dus een fanatieke kijkster en zit er dus al een hele tijd ( miss al een aantal jaartjes ) aan te denken om weg te gaan. Ik wil graag een eigen winkel / bedrijf beginnen maar heb geen idee waarin ik nu precies iets wil beginnen. Ik wil niet ergens anders naar toe om bv rijk te worden ( wat veel nederlanders willen ) ik wil gewoon een nieuw leven beginnen .. Persoonlijk denk ik dat het nu de beste tijd is om te gaan want die kleine is pas 2,5 en hoeft dus voorlopig even niet naar school. Tuurlijk vind ik het verschrikkelijk om mijn familie en vrienden achter te laten en mijn mooie huisje maar ik merk gewoon dat ik steeds ongelukkiger word hier in Nederland. Er zijn veel punten waarom ik hier weg wil maar er zijn ook zeker dingen waardoor ik weer niet weg wilt ... Ik ben eigenlijk op zoek naar meiden ( hier op het forum ) die deze stap al hebben gezet, wil graag weten wat dan precies voor jullie de reden was om weg te gaan en of het tot dusver nog bevalt ... Sommige mensen verklaren mij voor gek als ik dit zeg en zeggen dan dat ik gewoon gelukkig moet zijn met wat ik heb, en geloof me dat ben ik ook ik ben ziels gelukkig met mijn gezinnetje maar ik mis gewoon iets en als ik dan die mensen in het programma '' ik vertrek '' ziet dan ben ik gewoon jaloers ... Zucht ... Ik ben 24 en weet gewoon nog niet wat ik met me leven wil .. ben ik de enige ?
Hoi Chantal, Ik heb ook altijd bewondering voor mensen die de stap nemen om in een ander land een nieuw leven op gaan bouwen. En ergens benijd ik ze ook wel. Ik vind Nederland een fijn land om te wonen en heb al mijn familie hier maar ergens heb ik wel altijd het gevoel gehad dat ik me hier niet 'thuis' voel. Ik en mijn man denken er ook aan om in de toekomst te emigreren en wel naar Turkije. Mijn man heeft al de eerste stap gezet om daar een zaak op te zetten, dus hij pendelt vaak heen en weer. Ik doe het nog even rustig aan. Als de baby er is dan is de plan dat ik nog even hier blijf totdat hij daar alles op orde heeft. Zodra dat gebeurt is wil ik samen met de baby binnen een jaar ook vertrekken. Het enige dat ik hier achter laat is mijn familie, die zal ik heel erg gaan missen. Maar ja, wat is 3 1/2 uur vliegen nou toch? Ik hoop dat er meer mensen reageren op je topic. Is toch wel interessant om meningen met elkaar uit te wisselen wat dit onderwerp betreft . Trouwens je zei dat je 24 was. Ik vind dit wel heel jong om nu al emigratie plannen te hebben . Ik was zelf ook vrij jong hoor toen ik net als jij dacht. En nu ben ik 31 en komt het er pas van. Hoop dat het bij jou niet zo lang duurt. Grt Vanilia
Wij keken ook altijd naar dit programma en hebben nu zelf de stap gezet!En ik moet zeggen;ben blij dat we het gedaan hebben!! Alles is hier zoveel BETER dan in NL,nu ik weet hoe het hier is moet ik er niet aan denken om ooit terug te gaan. Zitten nu bijna een maand hier,de omgeving is mooi,mensen zijn supervriendelijk&behulpzaam,het ov is schoon en beter geregeld.De sfeer is ook gemoedelijker en dan zitten wij notabene in een miljoenenstad. Dus ik zou zeggen:doen!Terug kan altijd en als je 85 bent is het te laat.
Hey, je bent niet de enige die zo jong er al mee bezig is!! Ikzelf word volgende maand 23 en ben hier al aantal jaar mee bezig. Ook ik wil liefste hier weg Niet om de reden vanwege geld/huis enz... maar gewoon op een of andere manier voel ik mij hier niet thuis. Waar ik al jaren van droom daar woont Chillin nu Als ik zou mogen kiezen was de keus voor mij snel gemaakt maarrr,, moet eerst wachtten tot mijn vriend de HBO opleiding af heeft en ikzelf wil de opleiding VK gaan doen. Dan pas kunnen wij eens verder kijken wat wij willen Wens je veel succes.
Ik ken dit programma en heb zowat alle afleveringen gezien. Mijn vriend en ik zijn zelf dik 1.5 jaar geleden verhuisd naar Zweden, dit voor zijn werk. Hij werkte (als Belg) in Den Haag bij een gamebedrijf ,maar het bedrijf liep niet echt vlotjes en hij was het erg beu.. Spijtig genoeg valt er in zijn branche enorm weinig werk te vinden in Belgie / Nederland, dus zijn we al snel gaan uitkijken naar het buitenland.. En ja dat werd dan Zweden We hadden (en hebben nog!) veel zin in een avontuur en hebben er tot op heden nog geen spijt van gehad. Ondertussen hebben we zelfs een zoontje gekregen (alweer 7 maand wat gaat het snel), hier in Zweden geboren. Wie weet verhuizen we ooit nog wel eens naar wie weet waar ergens in de wereld Ondertussen werkt mijn vriend niet meer bij dat bedrijf en is zijn eigen bedrijf gestart, dus het ziet er naar uit dat we nog wel een tijdje hier blijven. De Zweden zijn supervriendelijk en hebben hier al een aantal goeie vrienden gemaakt. Het enige wat ik echt heel erg mis is mijn familie, zeker nu met Jarne. Zo spijtig dat ze hem niet kunnen zien opgroeien, dat doet me wel veel pijn. En ook het Belgische eten, lekker friet met stoofvleessaus mmmmmmmm. Het Zweedse eten trekt werkelijk waar op niks Ik heb trouwens heel wat uitzendingen van Ik vertrek hier in Zweden via 'uitzending gemist' gekeken. Spijtig genoeg komt het nu al een hele tijd niet meer Vind het superleuk om te zien hoe het bij anderen gaat. Wij zijn trouwens verhuisd toen ik bijna 25 was. Veel succes!
wij zijn begin dit jaar naar frankrijk verkast, en hoewel we nog de nodige strubbelingen ervaren, zeker geen spijt. We hadden iets van 'als we het niet doen, krijgen we later misschien spijt'. Liever iets ondernemen en misschien falen, dan de rest van je leven spijt hebben. Ik zou niet weten wat er mis is om aan emigreren te denken als je jong bent. Het is voor de kleine juist makkelijk om zich aan te passen, en voor jezelf misschien ook wel. 1 ding moet ik je wel op het hart drukken: zorg ervoor dat je iets gaat doen wat je écht leuk vindt. Je loopt toch tegen de taal aan, andere regels, andere cultuur en dan heb je flink wat doorzettingsvermogen nodig. En dat kun je opbrengen als je iets doet met passie. Ik heb een webwinkeltje; ik had die al in NL, en het is in Frankrijk helaas lastiger om te groeien daarin, wegens de soms vervelende regeltjes op allerlei gebied. Was ik in nL gebleven, dan was mijn zaak en inkomen waarschijnlijk een stuk groter geweest. Maar ik heb het er voor over: dagelijks frisse berglucht, mooi weer, prachtige natuur... en nu is er een kleintje op komst! Je moet er wel 100% achter staan, weten wat je wilt, want er zijn zeker in de beginperiode veel moeilijke momenten. Ik had geen moment gedacht dat ik bepaalde winkels of etenswaren zou gaan missen. Contact met familie en vrienden gaat prima via internet. En als ze nu langskomen, is het veel leuker dan op de verjaarsbezoekjes in NL.
ik ben op dit moment bezig met vertrekken. we hebben ene huis gekocht in een ander land en moet zeggen dat het me heerlijk lijkt om daarheen te gaan. Duitsland wel vlak over de grens maar de mensen zijn daar zo sociaal en rustig en heel anders dan hier... moet zeggen ik kijk er echt naar uit!
Ik kijk het programma ook vaak, sommige zijn gedoemd om te mislukken, ben je 19 jaar en ga je naar Kreta om daar een restaurant te beginne, en je hebt geen horeca ervaring..... Maar ook leuke afleveringen van een gezin met 3 kids, die het in Italie helemaal hebben gevonden. Ik zelf zou het wel wat lijken, maar fam is me ook wel wat waard. Ik ken ook iemand die al bijna 2 jaar in Zweden woont, ze heeft haar broer ook al overgehaald, die woont er ook al. Zweden lijkt me te stil, dan zou ik voor Italie gaan. Succes en gewoon doen als je dat wilt, je leeft maar 1x
Ik kijk het programma ook regelmatig. Maar ik sta er soms zo versteld van hoe mensen zonder enig ervaring in hetgeen wat ze willen gaan doen zomaar die stap wagen. Ik vind dat eigenlijk onbegrijpelijk! Zoals dat stel dat idd naar kreta is gegaan, nooit in de horeca gezeten heeft en dan daar een eigen tent beginnen? En vorige week dat gezin in Turkije, wandeltochten organiseren maar hebben zelf nog nooit wandelschoenen aangehad!!! En ga zo maar door... Laat staan de taal die ze totaal vreemd zijn. Ik zit vaak hoofdschuddend achter de tv, zo van, hoe naief kun je zijn... Dat neemt niet weg dat ik diep respect heb voor deze mensen, die gewoon hun droom achterna gaan en die stap durven nemen, RESPECT! Maar wat ik wil zeggen is als je een eigen winkel oid wil gaan beginnen, je wel iets moet kiezen waar je wat vanaf weet en waar je idd 100% achterstaat. Als je bijvoorbeeld een kaaswinkel in frankrijk wil beginnen, zou ik bijv eerst een jaar in een kaaswinkel gaan werken. Hetzelfde geldt voor de horeca, of caming, om zo ervaring op te doen en de fijne knepen van het vak te leren. Dat scheelt volgens mij zoveel zorgen en je bent veel kundiger in je vak, voor de klant (lees; je brood) komt dat ook geloofwaardiger over. Maar zo denk ik erover, je kunt natuurlijk ook gewoon je koffers pakken met het motto "we zien wel". Dat is een keuze. Volg je hart zou ik zeggen! succes!
Hihi geweldig was die aflevering he, die op Kreta. Was een buurjongen van me, inmiddels is hij alweer een jaar of 2 in NL. Echt een flop dus. Zweden lijkt mij ook erg mooi om te wonen maar het klimaat trekt mij niet zo. Wij willen beide ooit naar Spanje verhuizen.
mijn man en ik zouden ook graag in het buitenland willen wonen. zitten er samen al 3 jaar over te fantaseren. maar we kunnen de stap niet nemen... ik ben chronische ziek, en heb dus een Wajong uitkering. Als ik het land verlaat...langer als 3 maanden krijg ik geen uitkering meer en mijn man zal dus 100% moeten werken om ons te kunnen onderhouden in het buitenland of ik zal ook moeten werken, en dat gaat gewoon niet. en nu werkt mijn man ook maar 25 uur p.w zodat hij de rest lekker bij ons is en dat zou ik ook niet kwijt willen. maar het lijkt me wel heeeeerlijk, als mijn uitkering in het buitenland door zou gaan... denk ik dat we het wel zouden overwegen en stiekem gingen rondneuzen.
@mejojo als je een gemeente in gedachten hebt waar je zou willen wonen dan moet je eens informeren wat voor regelingen hun hebben.
Op 3 juli 2009 zijn wij vertrokken naar Zuid-Frankrijk. Waarom: omdat we graag een nieuw leven willen opbouwen en onze droom waar willen maken. Als het allemaal lukt willen we volgend jaar onze eerste gite of chambre d'hote gaan openen. Makkelijk is het niet altijd, waar je ook heen gaat overal zal je tegen bepaalde regels oid aan lopen. Maar ondanks alle strubbelingen die we soms hebben genieten we volop en leven we ook heel anders, en veel rustiger dan toen we nog in Nederland woonden. Mijn oudste is nu ruim zes jaar en past zich al prima aan. School werkt erg hard mee aan het aanleren van de taal. Aangepast werkjes, extra bijles echt super. @katjepatatje: waar in Frankrijk wonen jullie als ik vragen mag?
Ik ben op m'n 23 verhuisd naar Oost-Duitsland (Leipzig, vanwege de liefde.Inmiddels wonen we ergens tussen Berlijn en Hannover) maar ik kan nu niet zeggen dat het hier beter is. Integendeel, krijg steeds meer heimwee naar Nederland. Zo zou ik mijn kind eigenlijk nooit in deze deelstaat naar school willen sturen. Ik hoor alleen maar negatieve berichten om me heen. Het hele schoolsysteem in Duitsland is sowieso f***d up.:x En met een kind dat drietalig wordt opgevoed zie ik het niet zitten nu. Maar goed, misschien verandert dat weer. En de nieuwe regering in Duitsland wordt ook vreselijk.
8 oktober komt hier een uitzending van een stel dat naar Zweden is gegaan. Misschien leuk om te weten? Mijn zwager en gezin zijn 2 jaar geleden naar Bracke verhuisd en het bevalt hen daar prima!! Ze waren de bekrompenheid van Nederland zat. Ze zijn een bed and breakfast begonnen op een grote boerderij en werken beide parttime. Toen wij er waren begon het bij ons ook wel te kriebelen, durf alleen de stap nog niet te zetten, laat teveel achter voor mijn gevoel.
Bij de meeste mensen blijft het alleen bij dromen, zo ook bij mij. En nu wil ik niet meer, want dan moet ik 3 van mijn kinderen achter laten en dat zie ik echt niet zitten. 1 is 16 en de andere 18 en 20, die gaan echt niet met moeders mee. Mijn zus is vorig jaar naar zuid frankrijk vertrokken, niet om een zaak op te bouwen (waarom zou ze, haar man verdient geld als water) en zelf heeft ze het druk genoeg met al hun kinderen. Maar hun waren al die regeltjes en het weer zo zat in Nederland. En het bevalt ze erg goed. De kinderen hebben weinig aanpassings problemen gehad. Hebben in Ned. veel franse les gehad en de rest leren ze daar wel. De oudste (12) had zelfs een beter punt voor frans als de klasgenootjes. Mijn zus volgt heel intensief franse les, elke dag een uur of 5, een paar jaar lang, dacht 2 jaar. Gewoon je droom achterna gaan en idd, wat al eerder is gezegd, terug komen kan altijd nog.
Ik heb 2,5 jaar in Turkije gewoond, maar ben stiekem toch blij weer in Nederland te zijn. Ik heb ook altijd gezegd dat Nederland niet mijn land was en ik ooit ging vertrekken. Maar nu ik door heb hoe goed we het hier hebben..... ik blijf mooi hier. Ik ben overigens naar Turkije verhuisd omdat ik mijn vriend had leren kennen. Hij woonde daar en ik was op vakantie. Ben vrij snel daarheen gegaan. Eerst bij schoonfamilie in huis, daarna in een eigen woning. Heb gewerkt, 110 uur per week voor 300 euries per maand. Ben ziek geweest, met torenhoge rekeningen. Hebben een hoop problemen gehad, waardoor we nachten niet konden slapen. Ik ben nog gek op Turkije, en altijd geweldig blij als we er weer zijn, maar oh zo blij om ook na een fijne vakantie/familiebezoek weer terug naar Nederland te kunnen. Het is schijnbaar echt zo, dat je niet doorhebt wat je hebt, totdat je het kwijt bent. Ik ben nu vreselijk dankbaar voor mijn leventje. Wij moesten elke cent omdraaien om rond te komen, het was een drama als één van ons een ongelukje had/ziek was ofzoiets dergelijks... als er weer eens wat kapot was, sliepen we nachten niet.. Uiteindelijk zwaar overspannen en met een depressie besloten een verblijfsvergunning aan te vragen voor mijn vriend. Dat was de beste beslissing ooit. Toch blijf ik wel zeggen, dat als we ooit gepensioeneerd zijn, we meteen weer terug gaan!!
@Nienke, wij wonen in de Ardèche, bij Aubenas in de buurt. Met een grote zak geld emigreren is volgens mij niet te vergelijken met je brood verdienen in het nieuwe land. Terwijl je in NL de regeltjes en taal kent, is dat in het buitenland meestal anders, en je houdt er meestal ook minder aan over. En ook nog eens harder werken, getuige Duchess. Je levert wat in (inkomen, vrienden en familie minder zien), krijgt er weer andere dingen voor terug (mooie natuur, klimaat) en of dat het waard is, weet je na een paar jaar. Maar als je je goed hebt voorbereid, en je hebt een passie gevonden waarmee je geld kunt verdien, zeg ik: doen!
Idd. Het mooie weer en de mooie omgeving, vriendelijke mensen en ga zo maar door klinken heel erg leuk en aantrekkelijk van te voren. Maar als je er woont verandert er heel veel. Ik heb echt absoluut geen spijt van mijn stap, dat niet. Heb er heel veel geleerd en ik ben echt blij dat ik het gedaan heb. Maar ik ben nu toch wel heel erg blij met mijn leven in Nederland! Zoals mijn vriend al zei toen ik die kant op ging.... De zon schenkt je geen geld...