Dag dames, Ik ben moeder van 2 prachtige dochters van 4 jaar en van een week oud. Bij de oudste na 2 weken gestopt met voeden vanwege ondraaglijke pijn. Nu een week geef ik bv. Heb een super kraamhulp die de hele tijd met mij n de bv in de weer is. Nu heb ik nauwelijks pijn, maar nu na 3 dagen stuwing en koorts ben ik er zo klaar mee. Ik wil doorzetten want ik doe er zo veel moeite voor! Wat ik deze keer lastig vind is het continu voeden, beschikbaar moeten zijn, mijn lijf is moe n doet zeer, onzekerheid. Ik kan me nu niet voorstellen dat het ooit makkelijker wordt. Ik vind borstvoeding geven kei moeilijk! Edit: wat ik ook heel erg vind, is dat dochter alleen bij mij wil zijn om te drinken. Tussen het drinken door kan ik niet in de buurt komen want dan is ze onrustig omdat ze weer wil drinken ook al is ze net klaar. Dat frustreert mij enorm!! Herkent iemand dit?
In het begin ervaarde ik het ook wel als zwaar. Zeker omdat ze zo'n 8 à 10 voedingen op een dag willen en dan nog de gebroken nachten inclusief voeden. En daarnaast nog een dreumes rondlopen hier ik was de eerste maand of misschien 2 echt helemaal op van de moeheid. Gelukkig word het toch echt beter, ook al kun je het je nog niet voorstellen nu. Probeer je er niet teveel tegen te verzetten: dat kost echt extra energie. Zorg ook zo goed mogelijk voor jezelf, dat is ook belangrijk voor je andere kindje. Probeer in de middag ook even een beetje bij te slapen of vraag wat extra hulp met je 1e overdag. Echt niks om je voor te schamen
Borstvoeding is juist in het begin het zwaarst! De eerste weken drinken ze het vaakst, je hebt te weinig of na een tijdje juist veel teveel melk, gevoelige en pijnlijke tepels, gewoon nog wennen aan hoe het eigenlijk is, baby moet nog leren aanhappen etc. Ik vond zelf de eerste 3 weken best zwaar, het heeft bij mij die 3 weken continue pijn gedaan. Het aanleggen ging gewoon goed, alleen mijn tepels waren heel gevoelig en moesten echt nog 'wennen' aan de borstvoeding. Het voeden duurde in het begin ook altijd heel lang, minstens een half uur. Na 3 weken werd het een stuk minder pijnlijk en na een maand begon het echte genieten. Nu (na bijna 4 maanden) ben ik echt superblij dat ik heb doorgezet! Het is nu juist een heel fijn momentje met mijn zoontje steeds en het gaat heel gemakkelijk. Probeer door te zetten, over een paar weken ben je er waarschijnlijk heel blij mee!
Herken je verhaal wel een beetje... zes dagen na de geboorte wilde mn zoon alleen maar aan de borst.... alles begon zeer te doen.... De verloskundige kwam die middag en zag het aan..., Ze vroeg: wat gebeurt er als je je pink in de mond van je zoontje stopt? Dan lag hij flink te sabbelen en zag er heel tevreden uit. Ze adviseerde om een speentje aan te bieden om de zuigbehoefte te bevredigen,maar wel elke drie uur te blijven voeden. Dit was een hele opluchting en hielp ons weer op weg!
Allereerst gefeliciteerd met de geboorte van je dochter! Ik moet zeggen dat ik het in het begin ook heel zwaar vond, op dag twee stond ik zelfs al op het punt om te stoppen vanwege heel veel pijn en al die mensen (ik lag in het ziekenhuis vanwege een keizersnede) die zomaar dachten dat ze te pas en onpas maar aan mijn tepels mochten zitten/trekken/knijpen... Mijn zoontje lag praktisch altijd bij me, zelfs 's nachts lag hij bovenop me. Maar ik heb doorgezet en na een tijdje werd het beter, duurde wel even om eerlijk te zijn, maar dat kan ook wel eens zijn omdat ik nogal wat stress heb gehad van de keizersnede onder narcose, van de mensen om me heen etc. Maar ik heb doorgezet en nu geef ik gelukkig nog steeds borstvoeding, ik ben zo blij dat ik doorgezet heb, het is nu zo ontzettend makkelijk! Ik raad je echt aan om samen met je dochter lekker in bed te gaan liggen, zo krijg jij je slaap en zij is fijn bij mama. Neem de tijd, wil niet te veel, je bent net bevallen! Of draag haar in een draagdoek, dan heb jij je handen vrij om wat te doen en zij valt hoogst waarschijnlijk zo in slaap Succes!
In plaats van "Ik vind borstvoeding nu al zwaar." zou er moeten staan "Ik vind borstvoeding nu nog zwaar." Onze eerste heb ik 1,5 jaar gevoed. Nu zit ik weer in de kraamweek. Kloven, stuwing, te veel melk waardoor ik voor elke voeding de ergste druk moet wegkolven, ik lek constant, alleen opdraaien voor de nachtvoedingen... Man, wat een gedoe allemaal! Maar ik weet dat het straks allemaal zoveel makkelijker en fijner wordt. En dat helpt me nu wel weer er doorheen. Het begin is gewoon pittig. Maar als je merkt dat je nu op de goede weg bent, probeer het dan toch nog even vol te houden. Je zult echt per week verbetering merken. Tenminste: je hebt opnieuw voor bv gekozen en daar zul jij je redenen voor gehad hebben. Als je liever de fles geeft is dat prima, maar het feit dat je nu ondanks je eerdere (negatieve) ervaring toch weer voor bv hebt gekozen, geeft aan dat je het blijkbaar toch graag wilt. Houd dan echt nog even vol, het wordt absoluut makkelijker!
Die eerste paar weken vond ik een regel rechte ramp als ik eerlijk ben *bloos* Maar het werd beter en beter. Ik had met mezelf afgesproken dat als het echt niet meer zou gaan ik altijd nog kon overstappen op kv. Maar dat ik het wel een eerlijke kans moest geven. Ik heb een kolf laten aanrukken na 5 dagen. En heb een fles gekolfd en in de koelkast gezet, wat een genot. Er stond een fles bv in de koelkast, als ik het niet trok kon die gegeven worden. Dat gaf mij zoveel rust in mijn hoofd dat ik beter ging slapen en niet meer meteen in de stress raakte van. Oh ze komt over 3 uur al weer drinken, ik moet NU slapen, en ja dan sliep ik dus niet. Door wat meer slaap en het de tijd geven en wennen kwam het helemaal goed en werd het leuker en leuker Nu is het een genot om altijd melk bij je te hebben op de goede temperatuur, om haar heerlijk te zien groeien van mijn melk. Dat handje wat zo over de blote borst streelt terwijl ze drinkt (en wat knijpt als er niet gauw genoeg melk komt haha) Het komt goed, echt waar! Knuffel voor jou!
Wat betreft die onrust tussen de voedingen; zoals hierboven al genoemd, kun je inderdaad je pink aanbieden. Het kan best zijn dat ze niet wil drinken, maar nog zuigbehoefte heeft.
Heel herkenbaar!! Het werd langzaamaan beter en nu was ik eigenlijk al weer vergeten hoe *eerlijk is eerlijk* hoe vervelend ik sommige aspecten ook vond in het begin... Dat het welzijn van je baby enkel en alleen van jou afhankelijk is, constant die druk van straks komt ie weer, brrrrr.... Was ik al weer eventjes vergeten! Ga zo door en jij vergeet het straks ook, haha!
Sorry dames voor mijn late reactie. Zware avond gehad met flinke tranen, pijn en koorts. Ik vind jullie allemaal bikkels dat jullie hebben doorgezet! Ik neig er naar om te gaan stoppen, maar ga er nog een nachtje over slapen want ik vind het heel moeilijk. Slaap lekker
Je kindje is pas 1 week oud,je zit nog in je kraamperiode..... Meid,het is de investering echt waard. Ja het is even doorzetten. Maar ook met kv loop je tegen slaaptekorten aan. Je lijf moet nog herstellen van de bevalling en de hormonen gieren door je lijf... Een team worden met je kindje,dat heeft soms wat tijd nodig. Het is een investering in de toekomst. Die paar weken gaan voorbij,je sleept jezelf er doirheen,en dan gaat het beter. Je hebt het over pijn en koorts.Is stoppen dan een oplossing? Ipv stoppen, waarom heb je pijn en koorts? Waardoor is dat gekomen? Super dat je kraamhulp zo goed is,maar vraag als je er niet uit komt een LK om hulp. Nogmaals,je bent net bevallen. Geef jezelf en de bv de tijd om op de rit te komen. Vraag hulp als je die nodig hebt. Bedenk dat dit een moment opname is. Bv mislukt niet in 1 week. Als jij je wat beter voelt is er geen reden waarom je niet zonder problemen van je kleintje aan de borst kan gaan genieten!
Helemaal mee eens. Stuwing? Ik vond het haast nog erger dan weeën! Maar dat is aanavngsproblematiek, dat blijft niet zo (anders zou geen enkele vrouw het volhouden toch?) Koorts? Daar hoort je vk actie te ondernemen! Er is trouwens niets mis met het nemen van paracetamol o.i.d. hoor! Die eerste tijd is gewoon heel zwaar...maar zie het als een langetermijnsinvestering, het blijft niet zes maanden lang zo moeilijk. Hoe langer je voedt, des te leuker het wordt.
@covconut; Aan de ene kant wil ik je niet overstelpen met allerlei adviezen. Soms wordt het daar alleen maar onduidelijker en moeilijker van. En misschien wil je helemaal niet doorgaan en dan heb je er ook niks aan. Maar als je wel verder wilt, dan kunnen een paar dingen jou misschien weer op weg helpen. Beslis dus zelf of je verder wilt lezen of niet. Ik lees over stuwing, pijn en koorts. Stuwing is redelijk normaal en is inderdaad pijnlijk, maar normaal gesproken 'wel te doen'. Dus erg vervelend, maar zeker niet onhoudbaar pijnlijk. Vooral druk op de borst doet dat even zeer. Hoe ervaar jij de pijn van de stuwing in jouw geval? Ongeveer zoals ik het beschrijf of echt pijnlijker? Je kunt de stuwing verminderen door na elke voeding je borsten te koelen. Heb je naast de pijn van de stuwing nog andere pijn? Bij kloven kan ik purelan aanraden. Controleer bij kloven of je baby echt goed aanhapt: grote hap nemen, lipjes naar buitengekruld. (Ik neem aandat de kv hier ook op let.) Heb je nog veel last van de bevalling (knip e.d.?) Zorg dat jij liefst met zo min mogelijk andere dingen bezig bent naast het voeden en 'knuffeltijd' met je oudste. Schakel hulptroepen in voor het huishouden. Laat je manzoch bezighouden met kruiken en luiers. Jij moet eerst nog herstellen van de bevalling! Koorts is niet normaal en is echt een teken dat je kraamverzorgster en verloskundige moeten ingrijpen. Hoe zien je borsten er uit? Rood? Harde plekken? Hier moet wel iets aan gedaan worden. Schakel eventueel hulp in van huisarts en laktatiedeskundige. Het klinkt alsof je eenhele pittige start doormaakt. Bedenk dat de keuze om door te gaanof te stoppen altijd bij jou ligt! Als je wilt stoppen, zul je vanwege de stuwing en koorts echt langzaam af moeten bouwen. Daar ben je dus ook niet zomaar klaar mee. Mogelijk kost afbouwen net zoveel tijd als het je kost om door te zetten en te ervaren dat het voeden echt makkelijker wordt. Maak voor jezelf die afweging wat je wilt. Ik snap dat je het nu heel anders voelt en ervaart. Maar ik beloof je met mijn hand op mijn hart dat het over een week of twee al een stuk makkelijker gaat. En dat je hier over een maand heel anders op terug kijkt.
het begin is idd heel zwaar, maar des te mooier is het als je door zie zware periode heen bent. als je pijn blijft houden, moet je eens even laten kijken of je kindje geen kort tong/lip riempjes heeft.
Bedankt voor de berichtjes en adviezen, daar kan ik wat mee! Het bleek dat ik een baarmoederontsteking heb waardoor ik nu een paar dagen in bet ziekenhuis lig. Ik mag mijn bed nauwelijks uit, mooie gelegenheid dus om verder te gaan met bv en daar alle tijd in te steken
wat lastig om zo te starten joh. maar echt, het begin is juist het lastigst! daarna wordt het zo makkelijk, in alle opzichten. jij en je kindje kennen elkaar dan, de techniek is onder de knie en doet geen pijn meer. ook zal ze steeds meer tussen de voedingen laten zitten. de eerste weken (2) vond ik ook zwaar (weinige slaap, veel aanleggen, clusteren) en na 6 wk vond ik het wel aardig stabiel worden. en dan had ik echt een makkelijke start weet ik nu, amper stuwing, ineens goed aanleggen, kindje hapte prima, groeide goed, vrijwel geen pijn. nu is het echt een fluitje van een cent, ze drinkt over algemeen tussen 10-20 min, ong. 6 x p dag. ik zou zeggen, geef het echt nog even. overstappen kan altijd nog maar het heeft wel even tijd nodig om op gang te komen.
Beterschap Coconut. Aan de ene kant vervelend dat je in het ziekenhuis ligt. Maar die gedwongen rust is ergens ook wel lekker hè. Thuis heb je tich de neiging om te snel te veel te doen. (Ik wel tenminste.) En in het ziekenhuis kun je je toch ongeneerd laten verzorgen.