Natuurlijk kan dat! Maar ik oordeel echt niet snel, en wil jonge mensen echt wel het voordeel van de twijfel geven, maar als er werkbussen op die plekken staan, zonder stoel, dan wordt het minder geloofwaardig!
Toen ik zwanger was van de eerste moest ik ook vaak met het OV. Nu had ik nergens last van en vond ik het geen probleem te staan. Voelde me eerder opgelaten als ik wel een stoel aangeboden kreeg eigenlijk, bedoel was toch gezond? Maar moet wel zeggen dat de keer dat ik een stoel aangeboden kreeg echt op 1 hand te tellen was.
Ja ik ook hoor. Ik denk hetzelfde. Hoezo heeft ze de hele tijd geshopt. Misschien is ze wel even snel een paar minuten maar weggeweest. Heeft ze nu echt wel last.... Een gezonde meid van 20 blijft zitten omdat ze zo moe is....beetje raar ( en nog altijd aso)
Wat een brutaliteit! Ze had toch ook iemand anders (niet hoogzwangere) kunnen vragen om zijn/haar stoel af te staan?
Jammer dat er eigenlijk automatisch vanuit wordt gegaan dat iemand bij wie niks aan de buitenkant te zien is, standaard 'gezond' overkomt. Ik ben verre van gezond en kan ook vaak niet eens lang staan maar toch zie je bij mij niks aan de buitenkant.
Oke apart ik lees dat mensen die niet willen/kunnen opstaan er voor het gemak er maar even vanuit gaan dat een zwangere dat wel kan (niet iedereen heeft bi, zwangere heeft geshopt dus kan ook staan in de bus etc) Ik ga er zelf idd vanuit dat niet iedereen ziek is in de bus en er dus wel 1 iemand kan opstaan. Ik heb het namelijk vooral erover dat er NIEMAND opstaat... Niet dat er 1 iemand niet op staat.
Eén keer. Was ook 30+ weken zwanger, in een bomvolle trein. Ik zag de bui al hangen, dus had een extra kaartje gekocht, zodat ik 1e klas kon zitten. Ik dacht: Daar is vast wel plek. Niet dus. Dus ik sta daar zo, kijk even rond, geef mensen de kans... Maar niemand stond op. Dus ik haal mijn kaartje uit mijn tas en vraag of iemand zijn plaats wil afstaan, omdat ik WEL een 1e klas kaartje heb. De helft daar natuurlijk niet, want in een bomvolle trein denkt iedereen dat ze zomaar 1e klas kunnen gaan zitten en er wordt toch niet gecontroleerd. En wie staat er op? Een mevrouw met kind op schoot (Down)! Ik vond het belachelijk dat uitgerekend ZIJ wel opstond en de rest niet. Meisje vroeg waarom ze moesten staan. Moeder zei: Omdat die mevrouw een 1e klas kaartje heeft en wij niet... Maar als je je in zo'n situatie bevindt, dan vraag je toch gewoon of iemand zijn plaats af wil staan? Als je iemand rechtstreeks aanspreekt, dan zijn ze nog minder snel geneigd om niet op te staan. Als je het in het algemeen vraagt, dan wacht IEDEREEN tot iemand anders op staat.
O ja hier in rotterdam precies hetzelfde, en had er nog 3 rondlopen ook. Jaja om kwart over 6 smorgens naar m'n werk en zal om half 6 smiddags hoogzwanger terug in de tram naar huis..JA daag!
Ik vind het ook vaak aso dat er niet automatisch voor je gestaan wordt terwijl je zwanger bent, voor oudere of andere mensen( die iets hebben) waarvan je kan zien dat ze graag willen zitten. Al moet ik zeggen dat ik de oudere mensen soms ook aso vind of denk ze doen het zelf hoor dat ze niet gaan zitten(waar ik woon). Want ow al is er nog genoeg plek,maar geen plek meer waar ze alleen kunnen zitten,soms gaan ze nog staan,id hoop dat iemand anders op staat zodat ze zelf alleen kunnen zitten( als je met 2 naast elkaar kan zitten). Sorry dan denk ik kom maar of naast me zitten of naast iemand anders, dan te blijven staan met een blik van ik heb recht om te zitten. Ook gaan ze vaak als er wel 2 plekken zijn aan de buitenste kant zitten,zodat er t liefst niemand naast komt zitten.( doen niet alleen oudere mensen hoor,maar vind dat er dan niet gezeurd mag worden door die mensen die dat doen,omdat ze niet naast iemand willen zitten). (als ik niet zwanger zou zijn) Ook zeker als ik ver achter id bus zit(eigk helemaal achteraan), t is druk, oudere stappen voor id bus, tjah dan zou ik ook aso doen door te blijven zitten,dit 1 omdat die oudere dan nog moet wringen om er door heen te kunnen,dan is de bus soms al weg gereden,en 2 omdat ik dan wel echt vind die daar voor zitten,meer aso de echte jonkies/tieners/moeders met kind naast zich die op schoot kunnen ,evt iemand anders die zou kunnen staan of die op hun plek zitten vd oudere, dat die gewoon op moeten staan, ook vind ik dat een oudere(zwangere,mensen met zichtbaar letsel) in zo'n geval ook gewoon maar moet zeggen van ik wil hier graag zitten,of ik heb het recht hier te zitten. Ook de buschauffeurs hier zeggen er dan wel vaak iets van hoor,laat die oudere daar eens zitten bvb. Mochten ze wel id buurt staan de oudere ipv dat ze eerst de drukte id bus moeten door lopen of dat gewoon al gedaan hebben zou ik wel weer staan. Is puur situatie geval of ik dan wel of niet zou staan. Ik ben nu zelf ook sinds vandaag 30 weken, de ene keer hoef ik niet persee te zitten, maar de andere keer vind ik het wel erg prettig als ik kan zitten en vind ik ook zeker dat ik omdat ik zwanger ben recht heb om te zitten, als ik al een intensieve dag achter de rug heb, of iets wat intensief is geweest, en me benen en onder buik als lood aan voelen. Heb gelukkig geen BI, maar wel vaak last van vooral rechts boven bij me heup van me rekkende banden,en dan vind ik het ook echt niet fijn om te moeten staan. Ik heb t gelukkig nog niet hoeven doen, maar ik zou dan toch echt vragen om een plek als er niet gezeten kan worden. Niet alleen voor mijn eigen veiligheid maar vooral ook van het leven van een kind in je. Mocht de bus remmen, je vliegt naar voren of je bots tegen een paal aan, tjah wie weet hoe je kind er op reageerd en of er dan niks ergs ad had is. De route die ik hier met de bus( na de stad/station) rij is zowiezo erg slinger slinger en hobbel hobbel. Ook als ik niet persee hoef te zitten als ik nergens last van heb, vraag is vaak nog voor mijn moeder of ze wil zitten of moet zitten,als ze dat wil en ik het zeker zie,vraag ik het ook wel aan iemand of ze daar kan zitten,of ik zeg het gewoon hard op, mama je mag heus wel ergens zitten als je met een corset rond moet lopen,(maar dat zien mensen niet) zij heeft erge last van rug/nek...en als we met bus gaan draagt ze haar corset voor haar rug ivm dat ze een paar tussen werverlschijven mist in haar onderrug(ze heeft 17 jaar met gebroken rug rond gelopen,toen ze er achter kwamen zag je alleen nog maar dat t gebroken was geweest) , schouder uit kom heeft gehad, ze heeft borstkanker gehad inc ampu aan 1 borst, dus nou ja dat voelt ze soms ook nog wel.
Als ik in de trein of bus sta en zie iemand die eigenlijk zou moeten/willen zitten (zwangere/oudere/gehandicapte), dan ben ik brutaal genoeg om gewoon iemand aan te spreken om zijn/haar stoel af te staan aan die persoon. Heb ik één keer gedaan voor een oudere dame en die stelde dat zéér op prijs.
Ook dat zou ik doen, voor een ander, ook niet altijd...is maar net op welk moment ik meer lef zou hebben dan de andere keer en tegen wie... Ik zou denk ik eerst gewoon hard op zeggen nou ik vind dat u toch ook wel echt recht heeft op een zit plaats. Of gewoon als ik sta vragen zou u niet willen zitten? Dat de andere het ook horen, dan reactie afwachten, zeg die geen nee dankje hoef niet persee te zitten weet je dat ook weer, zeggen ze, dat zou wel fijn zijn en nog niemand staat zou ik t in sommige wel zeggen...
Eerlijk gezegd is het voor mij niet herkenbaar. Ik heb tijdens mijn zwangerschap ook vaak in de tram in Den Haag gezeten en er is nog nooit niet voor me opgestaan. Ik hoefte nooit wat te vragen. En ook met de buggy werd ik van alle kanten geholpen. Juist tijdens mijn zwangerschap heeft me dat een hehoorlijk positief beeld van de inwoners gegeven. Mijn dochter van 19 en mijn zoon van 15 zouden het niet in hun hoofd halen om niet op te staan voor zwangeren, ouderen en hulpbehoevenden. Zo heb ik ze opgevoed maar ik denk dat het er ook wel in moet zitten.
Toen ik ook nog in Den Haag werkte is er alleen tijdens mijn eerste zwangerschap iemand opgestaan. Uitgerekend de laatste werkdag voor mijn verlof, kun je nagaan. En het grappige was nog wel, om heel even op een positieve wijze iemand in een hokje te plaatsen, dat het een jonge Marrokaanse gozer was met een beetje een straatschoffiehouding. Hij was wel de laatste waarvan ik normaal gesproken verwacht had dat ie voor me op zou staan. Ik sta zelf wel altijd op voor een zwangere. Zo ben ik opgevoed en die twee kleine mannetjes van mij zal ik t ook wel even in de oren knopen dat je het niet kan maken om op je luie reet te blijven zitten. En wat betreft de IKEA je kan in 9 vd 10 gevallen idd niet zien of er een maxi cosi naar binnen mee is gegaan. Maar mooi wel dat laatst het laatst gezinsplekje werd ingepikt door twee corpsballen die voor ons reden. En ik zag toch echt dat daar geen maxi cosi uit kwam. Wel vaker gezien dat er mensen zonder maxi cosi of kinderen parkeerden en richting winkel liepen. En om eens een gekke suggestie te doen. Als je wel een maxi cosi in de auto ziet wie zegt dat het kind in kwestie daadwerkelijk mee is in de winkel? Niet iedereen neemt even graag z'n kinderen mee naar de Ikea hoor. En zo'n maxi cosi op de achterbank wekt wel de indruk dat je zo'n plaats mag gebruiken, maar hoeft niet altijd zo te zijn!
OMG, wat een brutaliteit! Zulke mensen zouden gewoon toegang in het OV ontzegd moeten worden. Stelletje aso's.
Hier in rdam en omstreken ook niks gemerkt ervan hoor toen ik zwanger was. Er werd altijd wel voor me opgestaan ook toen ik me dochter in een draagdoek had werd er altijd voor me opgestaan. Dus er bestaan nog wel mensen die het doen.
Ik ga bijna nooit met de bus, maar toen ik hoogzwanger was van mijn eerste had ik geen keuze. Het was toen overal glad door opgevroren sneeuw (jan-feb 2010), fietsen en lopen was in mijn eigen wijk waar niet gestrooid was, te gevaarlijk. Dus ging ik met de bus naar mijn werk. Er is precies 1 keer iemand voor me opgestaan. Moet bijgezegd worden dat betreffende bus uit een Vogelaarbuurt vertrekt en dan langs ons voormalig huis het centrum in gaat, dus tja, het publiek was er misschien ook wel naar. En maar staren naar mijn buik he, goooh wat is die dik. :x Een bus vol jongeren op weg naar school, mobieltjes met muziek eruit galmend (dat was toen 'in'), petjes en gouden kettingen en een beetje gniffelend naar me kijken, bah. In die bussen hing niks over opstaan voor anderen (nieuwe busmaatschappij, we gingen toen over van Arriva naar QBuzz) - daar heb ik over geklaagd. Vriendelijk mailtje teruggekregen maar er is niks veranderd. Nu woon ik zelf zo ongeveer bij het eindpunt van de bus en stap ik meestal in een lege bus... maar het is heerlijk zomer, dus ik vermijd het zoveel mogelijk.
Oh juist in dh reken ik nergens op wat dat betreft, zou echt tevergeefs zijn. (ik pak de tram van cs naar de wat betere wijken en randgemeenten). In de trein staat er vroeger of later wel iemand op, en inderdaad vaak het type petje-broekophalfzeven. Ik heb een zittende baan maar maak lange dagen, een halfuur staan in de trein werd me met een week of 28 toch echt al vrij veel.
Ten eerste zou het al normaal moeten zijn, om het überhaupt te vragen. Maar daarnaast, soms zéggen ze wel dat dat niet hoeft, maar je kunt vaak ook aan de lichaamstaal zien, dat ze het eigenlijk niet durven vragen, dat ze niet lastig willen zijn, etc. In dat geval ben ik echt brutaal en vraag door of 'bepaal' zelf wel even voor ze. Zo van: "Och, deze jongeman vindt het he-le-maal niet erg om voor u op te staan, nietwaar?" *blik op jongeman...*