Wist het even niet korter samen te vatten, maar waar het op neer komt is deze vraag: Hoe 'normaal' is het als je kind NIET erg enthousiast naar je toe komt rennen en je zelfs niet eens gedag zet als ze uit school komt. Ze is 5,5 jaar en it in groep 2. Als ze met en kindje wil spelen loopt ze me sowieso straal voorbij en gaat ze eerst naar de andere moeder. Standaard. Heb het r met haar al over gehad dat ik dit niet zo leuk vindt en dat ze mij eerst gedag 'moet' zeggen, dat is wel zo fijn en beleefd. Maar het blijft moeizaam. Is het een fase ? Stoerdoenerij ? Wie herkent dit ?
Het is net of ik mijn eigen verhaal lees. Alleen ik heb een jongen Hij is nu net 2 dagen 6 maar dit speelt al zeker een jaar. Haasten uit mijn werk om optijd op school te zijn en hij loopt mij straal voorbij of ik hoor alleen maar: Mama, mag ik bij..........of mag......bij mij? Uhh? Ook hallo Youri, leuke dag gehad vandaag? Daar krijg ik nog geneens antwoord op. En als er geen vriendje mee mag of hij niet met iemand mee, nou berg je dan maar dan ben ik de stomste mama van de wereld. Herkenbaar dus, maar niet leuk!
Mijn dochter is echt heel erg lief en kletst altijd honderd uit, maar als ze uit school komt en vol ervan is om een afspraakje te regelen met een kind heeft ze ook niet altijd tijd voor mij en kan het zijn dat ze eerst naar die moeder rennen en dan pas bij mij komen. Komt ook omdat zij al weet dat het mag en ze dat niet van het andere kind nog niet weten. Als ze niet af mag spreken van mij en dat dan pas hoort of het kind mag niet is ze ook weleens teleurgesteld en moppert ze op mij of op het kind en is ze ook niet zo gezellig. maar meestal is die bui snel over of ze kan er wel goed mee omgaan.
Het is hier heel wisselend ( altijd al geweest, ook op KDV): soms heel enthousiast, maar soms is ze nog niet met de tenen over de drempel van haar klaslokaal of ik heb al ruzie met haar, o zo dwars.....Heel vermoeiend, vooral als je zelf ook moe bent van een werkdag Trek het je niet persoonlijk aan, sommige kinderen moeten bv echt even ontladen als ze uit school komen ( die van mij dus)
Tja.. Probleem is dat als ze eerst uitgebreid gedag komen zeggen... Iemand anders je misschien wel voor is! Of degene misschien zelfs wel naar huis... Dus eerst speeldate regelen, dan pas mama.
Ik kan het me van mezelf nog wel voorstellen haha, dat ik vroeger ook eerst een speeldate wilde regelen, ipv naar mn moeder, spelen!! Dat is leuk
Ik vind het ook vervelend hoor.. Daar niet van... Maar als ik zie hoe hard sommige ouders het schoolplein af rennen....
Eigenlijk is het een compliment. Ze maken zich namelijk niet druk om jouw te "pleasen" en weten dus heel zeker dat jij er altijd voor ze bent. Niet leuk maar wel heel herkenbaar (heb een broertje van nu 18 haha) kan het me nog heel goed voor de geest halen.
Ik denk niet dat dat het is want ze komt dan echt handinhand naar buiten, ziet mij wel maar gaat echt standaard naar die andere moeder, er kan dan dus ook geen lachje of hoi mama vanaf Wel bedankt voor al jullie reacties al; ik voel me al minder alleen het komt dus meer voor !
O ja hoor...hier ook En meestal naar mij toe met een vriendinnetje ( want ze willen altijd hier spelen...) Dan moet ik nog eens met een hond en een peuter toch het schoolplein op om die moeder te zoeken ( ik sta altijd naast het plein, rustiger) Maar het gebeurt hier heel vaak en met bijna alle kinderen
Poehee... blij dat de lente weer begint en dat de kids gewoon op straat kunnen spelen en niet ingewikkelde playdates hoeven te fabriceren. Hier een kind wat altijd enthousiast is om opgehaald te worden (vanaf de BSO wil hij niet altijd gelijk mee (druk bezig met iets te bouwen) en soms wil hij in de klas nog wat laten zien) maar enthousiast is hij wel. Misschien is het nog de jonge leeftijd (4,5 jaar) Oja, hij is het liefst thuis.. bij iemand anders spelen moeten we echt organiseren maar dat komt hij nogal andere interesses heeft dan de meeste kinderen waarmee hij in de klas zit. De kinderen waarmee hij meer gemeenschappelijk heeft wonen vaak (erg) ver weg en dat maakt het lastig om makkelijk af te spreken.
Krijg standaard zijn schooltas in me handen geduwd en hij rent het hele plein over achter zijn vriendjes en vriendinnetjes aan. Als hij al tegen me praat is het om te vragen of een kindje bij ons of hun bij hun mag spelen. Op de vraag in de auto die ik elke dag stel en hoe was het op school vandaag? Hoor je goed....dat was hem verder vragen heeft geen nut. Wel jammer maar zal de leeftijd wel zijn denk ik zo!
Haha, klinkt herkenbaar. Het gaat nu wel beter, maar toen mijn oudste nog in groep 1 zat, kwam hij de klas uitstormen, smeet zijn rugzak naar mij toe en tolde eerst 3 rondjes over het plein, even zijn opgekropte energie eruit gooien. En daarna wilde hij idd ook nog afspreken, maar dan waren de meeste kinderen al weg. Vragen hoe zijn dag was en wat hij had gedaan, doe ik meestal pas op weg naar huis, op het schoolplein is het zo druk dat het er vaak niet van komt.
hier krijg ik ook altijd de tas naar me toe gesmeten haha en dan speelt ze nog wat daar op het schoolplein en gaan we. Speeldates zijn hier niet zo heel veel gezien het feit dat de meeste kinderen niet hier uit de buurt komen maar uit de hele omgeving en omliggende plaatsen.
Mijn beide kindjes(4 & 6) zijn blij als ze me zien en komen altijd eerst naar mij toe. Mijn zoon zie ik ook echt altijd zoeken. (de jongste wordt door de leerkracht naar de rand van het plein gebracht) Ze groeten absoluut maar als ik vraag hoe het op school was zeggen ze 'leuk' en als ik vraag wat heb je gedaan is het antwoord meestal 'Niks!'