Ik heb een zoontje van net 1 jaar. Hij gaat nu 2 dagen per week naar kdv. Ik heb een eigen zaak en deze gaat goed. Zo goed dat ik het niet bol gewerkt krijg. Ik werk op dagen dat hij kdv is, tijdens zijn (nu nog) 2 dutjes, in het weekend ook wnr mijn man zoonlief kan entertainen. Ergens tussendoor moet ik nog gezonde maaltijden fixen, de bergen was wegwerken en de rest van het huishouden. Manlief doet niets, heb die strijd al opgegeven. Ik heb het gevoel dat ik overal tekort doe. In de avond heb ik 2u alleen, tijd voor mezelf en dat doet me echt goed. Maar vaak ga ik dan ook nog strijken, wassen, afwas, .... Ik wil graag zoonlief 3 per week naar kdv, zodat ik werk/huishouden dan meer kan doen en ook meer tijd heb voor hem als hij er wel is. Maar dan voel ik weer schuldgevoel, alsof ik mn zoontje tekort doe door hem weg te brengen Ik word ook helemaal gek van mezelf in mn hoofd. Iemand die dit herkent en mss even praatje wil maken? Of gwn reageren is ook al leuk hahaha
Hoi! Ik denk dat je het meeste jezelf in de weg zit. Schuldgevoel en “ik moet dit en dat allemaal nog doen”. Heeft je zoontje het naar zijn zin op het kdv? Dan zou je hem een 3e misschien iets korter dagje naar het kdv kunnen doen. ( als dat kan, hier een kdv en bso waar je geen verplichte hele dagen of halve dagen moet doen en helemaal flexibel bent. Je kunt bij wijze elke week een andere dag doen en andere uren en je betaalt per kwartier. ) Ik kan wel zeggen dat je je man aan het werk moet zetten maar dat is in de praktijk vaak anders en ga ervanuit dat hij ook werkt. Mijn man is een ramp met koken dus ik wil ook niet dat hij in de buurt komt van de kookplaat. Dat geldt ook voor de wasmachine Jezelf wat makkelijker maken en niet dat het huishouden ook nog eens perfect moet. Want ik denk dat je eigenlijk er drukker mee in je hoofd bent. Wij zijn ook met zijn 3en en ik was eigenlijk maar op 1 a 2 dagen in de week en focus me niet meer op een lege wasmand want dat is onmogelijk. Strijken doe ik alleen mijn werkblouses en dat is 10 minuten in de week. En zorg dat je in de avond gewoon lekker even gaat zitten! Veel succes!
Wat naar dat je je zo voelt. Ik denk dat je een paar opties hebt: - zoontje vaker naar de opvang - zoontje laten spelen bij vrienden/ familie/opa/oma - schoonmaakster in dienst nemen die ook strijkt etc - iemand aannemen die jou assisteert met je werk - (gezonde) maaltijden online bestellen - je man toch dringend vragen om meer te helpen. Je geeft zelf aan dat je zo echt niet verder kunt gaan. Dan moet je echt nu doorpakken zodat het je straks niet veel teveel wordt allemaal.
Vervelend dat je je zo voelt. Herken het wel van de tropenjaren van de jongens en nog steeds ben ik erg gevoelig voor de gedachtes van falen en tekort doen. Probeer de lat voor jezelf wat lager te leggen. Het huishouden loopt niet weg en wat is de reden dat je man niet helpt? Zoek naar manieren om je werk te besparen. Koop een robotstofzuiger of koop voorgesneden groenten om tijd te besparen met koken. Probeer dingen te combineren. Zet s'morgens een was aan, hang die tijdens de lunch op/in de droger en s'avonds als je zoontje op bed ligt gelijk even een wasje weg vouwen (een wasje per keer kost je misschien 15 min?). Zelf heb ik een Instantpot waar ik het eten in gooi en in de tussentijd kan ik de jongens laten douchen en alvast andere taken doen, scheelt hier ook wel (en hij staat echt niet alle dagen aan). Misschien toch je zoontje een dag extra naar de opvang. Uiteindelijk zijn het maar drie dagen he? Het overgrote deel van de week is hij dan gewoon bij jou. Geen idee hoe je slaapt met een kleintje maar je zou ook nog een uurtje eerder kunnen opstaan en dan wat huishoudelijke taken doen. Wat mij uiteindelijk het allermeest heeft geholpen is minimaliseren. Het hele huis is nu rustig en geordend dat ik met alles opruimen en schoonmaken een half uurtje a 45 minuten bezig ben (na eten dus wanneer het de grootste troep is). Wat ook echt fijn is is zo nu en dan een dag helemaal niks doen. Lekker bank hangen met Netflix oid, eten bestellen en gewoon lekker uitrusten.
Heel herkenbaar. Hier alleenstaande moeder van zoontje van 5 en nu bijna 30 weken zwanger, eigen onderneming, aan het verhuizen (nou ja, poging tot): ook altijd het gevoel dat ik tijd te kort heb, aldoor m’n ouders om hulp moet vragen en tekortschiet in alles. En nooit tijd voor jezelf. De enige oplossing is wat hierboven ook al is gezegd: prioriteren. Wat moet echt en wat is helemaal niet zo noodzakelijk. Voor mij komt werk en kind in de eerste categorie en schoon huis, lege wasmand, altijd gezonde maaltijden in de tweede. Dagje extra opvang lijkt me prima oplossing als je kindje het naar z’n zin heeft daar; zoveel is 3 dagen nu ook weer niet. Belangrijkste is dat je zorgt dat je zelf overeind blijft en het leven een beetje leuk blijft vinden. Hoe je dat doet daar moet je zelf een weg in gaan vinden. Maar wat helpt is: let it gooooo
En waarom doet je man niks? Dat zou er bij mij niet ingaan eigenlijk. Doet het hem dan niks dat jij je zo voelt? Heb je dat met hem besproken? Hier een schoonmaakster, een glazenwasser en een man die veel doet. Ik verwacht niet anders van hem. Ook zijn huis en gezin. Maar misschien is een schoonmaakster dan iets? Als je dan vrij bent, ben je ook echt vrij. En iemand inhuren op je zaak? En een dagje extra naar kdv is geen ramp hoor. Ik zou zelf eerder voor de schoonmaakster gaan, zo fijn!
Tijdens het lezen, nog voor ik las dat je hem eigenlijk een derde dag naar het kdv wilt brengen, dacht ik al waarom breng je hem geen extra dag naar het kdv. Als je bedrijf goed gaat en jullie kunnen dat financieel opbrengen dan lijkt me dat een goede oplossing. Als je zoontje het naar zijn zin heeft op het kdv en jij hebt op de dagen dat hij wel thuis is juist meer tijd voor hem dan is dat toch juist fijn voor hem en voor jou. Dan kan je op die extra dag dat hij er niet is werken en het huishouden doen en hoef je dat ook minder ‘s avonds te doen waardoor je ‘s avonds wat tijd voor jezelf hebt. Wat anderen ook al genoemd hebben, leg de lat niet te hoog, met een kind is het huishouden nooit klaar. En hoewel het lastig is denk ik ook dat je man best iets zou kunnen doen. Mijn vriend doet bijv de badkamer en wc bijhouden. Dat het dan iets minder perfect en vaak gebeurt als wanneer ik het zelf zou doen dat heb ik maar geaccepteerd. Wat wij verder doen is eten koken waar we 2 dagen van kunnen eten. Ovenschotels, een pan nasi/macaroni etc, maar ook stampotten en zelfs gewoon aardappels groente vlees kun je prima opwarmen 1 of 2 dagen later. De dubbele hoeveelheid maken is (bijna) geen extra werk maar scheelt je de tweede dag wel de complete tijd dat je bezig zou zijn met koken. Ik koop verder geschilde aardappels en gesneden groente, ook dat scheelt tijd.
Wat ik geleerd heb, is om de lat niet te hoog te leggen voor jezelf. Bij mij moest ook alles spik en span, maar met 2 jonge kinderen is dat haast niet te doen. Stel prioriteiten, een keer niet stofzuigen of de was een dag overslaan is geen ramp. Soms stel ik de badkamer ook een paar dagen uit als het niet te vies/ rommelig is, of even snel een doekje over in ieder geval de wasbak. Is het nodig om te strijken? En je man kan zo nu en dan best eens helpen. Even stofzuigen of de vaatwasser is Zo gedaan..... Als je de mogelijkheid hebt en je zoontje vindt het er leuk, kun je zeker kijken voor een 3e dag kdv! Belangrijkste is om jezelf niet voorbij te lopen en alle ballen proberen hoog te houden, want vroeg of laat ga je dan een keer onderuit.
Hier een 9kg wasmachine...whoaaaaaaah! Gaat een wereld voor me open. Die wasmanden kunnen leeg met minimale inspanning!!! Slowcooker is ook de beste uitvinding EVER! Even zoeken naar de volledige maaltijd recepten of wat je lekker vindt maar dan knal je m aan en schep je later gewoon je eten op. In de tussentijd geen omkijken naar. Stoofvlees uit dat ding of een goulash...*chefs kiss* Hoeft nog niet eens een dure te zijn, de mijne was 35,- ofzo. (kerstpakket) Man doet hier in de regel ook niks. Met koken een ramp (niveau kan een ei bakken of knakworst/soep opwarmen) Huishoudelijk...mja...hij doet t nu maar ik ben blij dat ik nog ff heb voordat ik aan t werk moet na mn bevalling om de schade weer in te halen (en dan doe ik nu nog steeds veel meer dan verwacht) Klussen is ook geen succes tenzij je van werkverschaffing houdt. Wordt er af en toe wel eens doodmoe van. Gelukkig is dochter wel een opgeruimd type die vindt t ook leuk om te helpen, dat scheelt.
Leg de lat lager! 3 dagen kdv is prima, wij hadden zelfs 3 dagen kdv en 1 dag opa's/oma's. Laat het huishouden af en toe even. Strijken is niet nodig, gewoon direct mee stoppen, zorg voor een goeie hulp in de huishouding, maak prioriteiten. Schaf een afwasmachine aan! Dat scheelt je weer tijd met afwassen. Wat vind je belangrijk? Zoon en werk. Mooi dat regel je dat als eerst. . Daarna gezond eten, komt dat op plek 2 Even tijd voor jezelf om bij te komen? Plek 2 Huishouden plek 3: daar regel je hulp voor Etc. Het is herkenbaar hoor maar alles kan niet. Dus keuzes maken!
Die strijd met man zou, wat mij betreft nooit gedaan zijn. Ik zou serieus in staking gaan als mijn man helemaal niks zou doen en na meerdere gesprekken/aanvaringen daar ook geen verandering in zou komen. Ik zou niks meer voor hem doen. Zijn rotzooi op zijn bed mikken, zijn eigen eten laten maken, zijn eigen was/strijk laten doen, etc. Dan voelt hij het maar. Is toch te zot voor woorden dat een volwassen kerel helemaal niks bijdraagt in het huishouden van zijn eigen gezin en verwacht dat zijn vrouw overal voor opdraait. Nee dat zou er bij mij echt niet ingaan. Buiten dat zou ik het mezelf ook gemakkelijker maken. Neem een huishoudster, extra kdv tijd, afwasmachine, etc. En misschien dat je man niet blij wordt van die kosten die daar bijkomen kijken, maar dan is het kiezen of delen. Of hij helpt mee in het huishouden, of je zorgt zelf dat het meer haalbaar voor je wordt. En niet schuldig voelen hoor. Dat is ook zo typisch vrouw eigen. Ik moet de eerste man nog tegenkomen die zich schuldig voelt omdat hij werkt.
Niks mis met 3 dagen kdv toch? Dat schuldgevoel heb ik persoonlijk altijd, ook nu ik niet meer werk, kan altijd wel een reden vinden, dus niks van aan proberen te trekken. Schoonmaakster huren en tja wat je man betreft, ik zou er nooit mee akkoord gaan om hem niks te laten doen. Zou me elke dag strijd waard zijn, maar gelukkig is dat hier niet nodig. Zou voor mij geen optie zijn om met iemand in een huis te leven die denkt dat hij niks hoeft te doen. Zo ontzettend onaantrekkelijk en kinderachtig.
Ik ben alleenstaand. Mijn dochter gaat om de maand 4 dagen naar de gastouder. En in de andere maand neem ik een dag vrij. Als je man niks doet zou ik voorstellen om een huishoudelijke hulp in ge schakelen voor 2-3 uurtjes per week. En je zoontje een extra dag naar kdv. Of desnoods om de week. Met je eigen bedrijf ook grenzen trekken, wat niet gaat gaat niet.
Dat hij niets doet vind ik onacceptabel en ben ik met je eens. Wel vind ik dat ts met haar man samen moet kijken naar hoeveel uur per week hij werkt, is dat 40 uur en ts werkt er (ik noem maar wat 24) dan vind ik het niet zo gek dat er een stuk meer huishouden, koken, boodschappen op haar bordje komt dan die van hem. Maar qua opvoeden vind ik dat dat eerlijk verdeeld hoort te worden ongeacht wie het meeste uren werkt en wanneer. Ik denk TS dat je al goede tips hebt gekregen, iemand inhuren voor je huishouden zodat die hap van je bordje verdwijnt en jij wat meer ademruimte krijgt. En als je kindje het naar zijn zin heeft op het KDV dan daar een extra dag(deel) gebruik van maken zodat jij de tijd die je nu in de avonden en tijdens de slaapjes gebruikt om te werken dan kan gebruiken. Dan kun je de tijd dat je met je zoontje bent ook echt leuk met hem besteden en de kleine dingen in huis doen als hij slaapt of dan ook even tijd voor jezelf nemen en lekker af en toe even niets doen om op te laden.
leuke tip, maar dat geld natuurlijk niet voor iedereen. Weet niet hoe ts hier in staat maar ik zou daar dus dood ongelukkig van worden. Elke dag naar man, kinderen en (mezelf in de spiegel) kijken en gekreukte kleding zien. Daar zou ik dus echt verdrietig van worden omdat ik dan niet meer lekker in mijn vel zit in gekreukte kleding. Dan heb ik het persoonlijk toch echt liever net wat TE druk dan dat ik dat laat varen. Mijn advies (zoals jij hem van jouw oogpunt geeft) zou dan zijn, stop direct met werken. Dat zorgt ervoor dat je druk bent dus laat dat direct voor wat het is. Maar een ander kan daar juist heel ongelukkig van worden. Wat is eigenlijk wil zeggen Is dat die prioriteiten echt bij iedereen anders liggen. Daar valt gewoon geen pasklaar advies in te geven. Alleen dat TS voor zichzelf die lat wat lager mag leggen, maar waarmee ze dat doet, dat kan ze alleen zelf invullen omdat ze zelf weet en voelt waar ze geluk en voldoening uit haalt.
Ja heb je helemaal gelijk in. Ik vatte haar bericht vooral op dat ze werk erg leuk vond en strijken niet.
@Vero0504 : ik geloof dat we dezelfde man hebben Best vermoeiend inderdaad. En voor de rest, ik herinner me ineens weer de begrafenis van de oma van mijn man een paar jaar geleden. Het verhaaltje over haar leven bestond voor 90% uit dat ze altijd thuis (en het was ook haar werk) aan het schoonmaken enz.. was. Het viel me in ieder geval zo heel erg op dat ik dacht: dat wil je toch ook niet? Dat ze op je begrafenis alleen dat als hoofdpunten kunnen benoemen?
Het mes snijdt aan twee kanten: als jij ophoud met in je relax tijd dingen voor het huis te doen, dan moet je man wel. Desnoods ga je wekkers voor hem zetten met uitgebreide handleiding hoe iets moet. Ik kan zo boos worden van mannen die dingen "gewoon niet zien" of vinden dat de vrouw het maar moet doen. Te makkelijk. Iets zien doe je bij verantwoordelijkheid. Je gaat mij niet vertellen dat je wel precies kunt bijhouden wie wanneer voetbalt, maar niet kan bedenken wat er in huis gedaan moet worden. Dat is gewoon onwil, want de cognitieve capaciteiten zijn er wel. En ik vertik het om manager huishouden te zijn. Dus dat is hier ook een ding. Sorry, ik vervuil je topic eigenlijk met mijn frustraties. Ik zou je zoontje ook een dag extra naar kdv doen en dan kijken hoe je uitkomt
Dit. Hij wil een gezin? Dan ben je daar ook onderdeel van. Anders had ie beter vrijgezel kunnen blijven. Het is 2021. Ik begrijp werkelijk niet dat vrouwen (in het algemeen dan hè) zich er zo bij neer leggen. Jij help mij niet? Dan help ik jou ook niet. Het zijn ook simpele dingen. Even de vaatwasser in/uut ruimen. De was ophangen. Ik heb geen man maar m’n kinderen doen nu langzamerhand wat dingen in het huishouden en die kleine bijdrages helpen al, ook voor het idee dat we het samen doen. En die dag extra kdv lijkt me een goed idee.[/QUOTE]
Hey Uit ervaring weet ik dat kinderen het niet erg vinden om te spelen met andere kindjes. Mijn jongste is ook van november 2020 en ze vind het heerlijk bij de gastouder. Elke keer lacht ze. Dat schuldgevoel is logisch, maar je kind neemt t je niet kwalijk...als jij druk bent dan merkt je kleintje dat...en een oppas die alle tijd heeft is geweldig. Al eens aan een gastouder gedacht? Kleinschalige zorg...bij mij gaan ze al 6 jaar, nooit spijt van gehad. Ik werk 24 uur in de zorg...ik ken het dat je alles wil bolwerken..daardoor geen tijd voor jezelf...en hoewel mensen zeggen dat het maar voor even is...is het belangrijk iets van tijd voor jezelf te hebben. Daar ben ik mezelf nu in aan het trainen.