Hallo meiden, Na 3 jaar is er een andere man in mijn leven gekomen. maar ik vind het zo eng allemaal. Ik laat het toe, maar ik moet echt oppassen dat ik geen muur om mij heen bouw om mij zelf te beschermen. Ik hoor van iedereen: niet alle mannen zijn hetzelfde de meesten zijn goed en ja dit is ook wel zo, maar na alles wat ik mee heb gemaakt met mijn ex merk ik nu echt dat ik toch flink beschadigd ben Het is allemaal zo veilig nu, woon samen met mijn zoon en niks of niemand doet me wat maar nu is er een andere man in mijn leven gekomen en in ene voelt het minder veilig. Wie herkent dit?
snap wel wat je bedoeld. Je hebt nu je leven in de hand, niet iemand / partner die je weer kan kwetsen door weg te gaan of door dingen te doen. Lekker samen met je kindje, vertrouwd, je hebt het zelf onder controle etc. een nieuwe vriend betekend kriebels, spanning, liefde, gezelligheid maar ook de spanning dat je niet onder controle hebt wat hij doet of kan doen.. de angst wat als.... wat als het ook mis gaat. Beschermen tegen weer een teleurstelling enz. heel begrijpelijk allemaal !!! Helaas heb je die dingen niet in de hand en kun je eigenlijk alleen maar je gevoel en verstand volgen en alert blijven op signalen maar vooral ook niet vergeten te genieten en proberen weer te vertrouwen hoe moeilijk dit ook kan zijn. Ik denk dat naarmate tijd vordert dit makkelijker zal gaan, het alles beter zal voelen heel veel plezier ermee iig knuf
Ik vind het al eng bij de gedachten. Zeker als je al die nare dingen op het nieuws hoort, van mishandelingen etc. Dan blijf ik liever alleen met mijn kind. Maar inderdaad niet iedereen is slecht. Gewoon proberen, maar niet te snel gaan samenwonen. Misschien is hij wel de ware meis. Geniet er gewoon lekker van.
poeh, aan mij heb je ook weinig. Ik durf het na een aantal jaar nog steeds niet aan. Bespreek je gevoelens eens met je vriend. bedank voor jezelf wat je cht wilt en bedenk waar je grenzen zijn. Zo heb je voor jezelf een houvast. En verder, zolang het leuk is lekker genieten en ervoor gaan!
Nou het is op niks uitgelopen, ik merk dat ik er echt nog niet aan toe ben nl. Ik heb nu een veilig leventje met mijn zoon zoals Kleinvisje het beschrijft klopt het het was heel gezellig hoor nadat we hadden afgesproken maar ik ben er echt nog niet aan toe. Voelde mij onzeker e.d. dat ik hou mijn leven voorlopig zo zoals het nu is
Goed van je dat je jezelf en je leven op de eerste plek zet. Ik heb ook een enorme muur om me heen gebouwd.. Niet omdat ik nog ziels van mijn ex hou maar, omdat ik bang ben dat het weer na een lange tijd niets wordt. Samen met mijn zoontje voelt ook ontzettend vertrouwd aan, en ik kan me zowat niet voorstellen dat er een man in mijn leven komt... En de gedachten dat je weer moet wennen, aanpassen, vertrouwen, rekening houden met etc. bah, totaal geen zin in op dit moment. Ik snap je wel!
Ik herken het heel goed. Het is toch een andere man, en niet de vader van je kind... Ik ben ook alleen en samen redden we het prima... Ik vind het vooral eng (mocht er iemand in mijn leven komen ) dat mijn zoontje zich aan hem zal gaan hechten. En tsja wat doe je dan als het na zeg maar 2 jaar toch uit gaat? tegen een klein kind kan je niet zeggen ja kind het ging niet meer... die persoon zal plots verdwijnen en dat is iets wat mij tegen houdt om iets aan te gaan met iemand ook omdat het niet zijn bioliogische vader is... Las dat je voorzelf hebt gekozen goed zo! Het komt wel als je eraan toe bent.