Dat is hier idd ook weleens geweest. Als ik hem dan even liet gaan viel hij weer in slaap. Ik haal hem daarom nu ook nooit meteen maar wacht t eerst even af.
Dat accepteren wat misa zegt is idd een goeie. Ik kan dat niet goed. Wat ik ga doe is een reden bedenken. Als hij steeds eerder wakker wordt denk ik dat hij meer honger heeft en zo kan ik nog welneven door gaan. T zit gewoon in mij om dingen te willen begrijpen en op te lossen al weet ik ergens wel dat dat niet altijd kan.
Ik herken het heel erg justy. En ik doe dat ook zo. Maar ik probeer ook heel erg bezig te zijn met accepteren. De ene keer gaat dat goed, de andere keer minder. Maar het begin is er hier, ik ben ook overtuigd dat dat de sleutel voor veel dingen kan zijn. Probeer je te bedenken waarom jij het anders in gedachten had. Wat is de meerwaarde? En als hij te vroeg wakker is oid, vraag je dan af wat je er nu nog aan kunt doen ipv wat je anders had moeten doen. Leef bij nu..! Succes!
Ja dat accepteren is moeilijk. Hier gelukkig geen ervaring met moeite met 1 slaapje. Ze gaf het gewoon goed aan. Ik deed haar in de ochtend in bed en in de middag weigerde ze. Volgende dag gewoon langer opgehouden en toen 1 slaapje. Nu wilt de tijd wel verschillen maar ik probeer na 12u aan te houden. Als ze echt moe is mag ze uiteraard eerder !! Op de opvang zit ze vrijwel helemaal in het peuterschema en gaat ze om 12:30 naar bed een enkele keer eerder of later. Ze slaapt vaak wel maar 1,5 u waardoor de leidsters een tijdje dachten dat ze toch nog niet toe was aan 1 slaapje haha. Dat jengeluurtje herken ik deels, hier is ze stront vervelend als ik ga koken rond 5u. Dus op mn vrije dagen kook in de ochtend of middag al. Heb je dat al geprobeerd ? Succes met het loslaten. Knap dat je van het eten nu ook hebt weten los te laten.
Haha, volgens mij is elk kind wel een keer strontvervelend voor het eten, lekker handig he. Hier werkt een glaasje water, een soepstengel en Sesamstraat op de ipad heel goed.
Onze zoon ging met 13maanden ofsow rommelen met zn 2slaapjes. Normaal gesproken ging hij van 10 tot 11 en dan om 13 tot 15. Hij was standaard tussen 6 en 7 wakker. Maar ton hij begon te rommelen: Als ik hem dan om 10:30 in bed legde sliep hij vaak heel lang en was dan om 13/14:00 wakker en ging hij niet meer slape tot aan de avond. Ik heb dit toen opgelost door hem om 8:30/9:00 naar bed te doen. Om de een of andere reden pikte hij dit en sliep dan vaak een half uur tot een klein uur en dan kon hij net tot aan de middag met dat korte slaapje en ging dan om 12:30/13:00 er weer in tot 14:30. Dit was voor het mooie net even wat te vroeg maar dan ging hij er om 18:30 weer in en sliep dan weer tot de volgende ochtend. Dat hangerig/jengelig en moe-achtig worden rond 16/17uur heeft hij nog steeds wel. Vaak los ik dit dan op door naar buiten te gaan na het fruit/koekje om 15uur en dan zet ik hem daarna in zn stoel bij mij in de keuken of soms op de bank met de tv aan met paar stukjes komkommer/snoeptomaatje. Werkt dan net lang genoeg zodat ik kan koken en tot papa thuiskomt. Die knuffelt met ze en doet ff gek en dan heb ik het eten klaar.
Ik zet hem nu ook voor de tv met een filmpje als ik moet koken. Ik zet ook zo veel mogelijk klaar de dag ervoor ennwe hebben nu besloten wat later te gaan eten. Ik kan dan koken als mn man thuis is en hij kan zich dan met de kleine bemoeien en dat werkt wel veel fijner al. Je moet het voor jezelf zo makkelijk mogelijk maken he.... Ja t accepteren is een hele goeie. Ik merk aan mezelf dat ik vrij snel in standje "stress" schiet als hij bijv. Op een tarras, in de supermarkt oid een bui krijgt. En dat wil ik niet. Ik wil altijd rustig blijven. Maar ik heb nog een heeeeeele lange weg te gaan naar altijd rustig blijven zeg. Ik kom mezelf wel tegen moet ik zeggen. Dat eten vind ik meer irritant omdat hij dan ook echt de lepel uit mn handen slaat. Als dat de hele dag door steeds zo gaat dan ben ik er echt klaar mee en kan ik er echt chagrijnig om worden soms. Ook dat wil ik niet maar kan ik soms niet onderdrukken (als t al een aantal dagen zo gaat zeg). Mischien voelt t ook wel als een soort afwijzing, ik weet niet precies wat t is. T lastige eraan is dat hij t ene moment de lepel uit je handen slaat (of t brood op de grond gooit) en t volgende moment wel wil. Daar zit soms geen 5 min tussen. Dus ik kan ook niet simpel denken: lepel weg duwen is geen honger. Lepel weg duwen is ff een dwars moment waarschijnlijk.
Bedankt voor je advies. Ik probeer dat inderdaad ook te doen maar t lukt nog niet altijd. Vraag me ook echt af of t me ooit gaat lukken altijd relaxt overal over te zijn. Lijkt me zoooo heerlijk...
Wij zitten ook middenin de overgang van twee naar een slaapje. Meestal doe ik hem nu om 13 uur, na de lunch, op bed, maar vanochtend was hij om 9 uur al zo vervelend (met idd oorfrunniken en oogwrijven) dat hij om 10 uur naar bed is gegaan. O, wat zit ik hier rustig koffie te drinken Tsja, op de creche doen ze meestal nog twee slaapjes (het is daar vermoeiender voor hem denk ik) en mijn man doet het ook zoals het uitkomt op zijn papadag, dus dan kan ik wel 3 dagen in de week mijn eigen strakke schema met 1 slaapje hanteren maar dat heeft dan weinig zin. Ik zeg: klooi lekker aan zoals het uitkomt en maak je vooral niet te druk als 'ie vervelend is. Als onze zoon voor het avondeten erg vervelend is heeft hij vaak gewoon honger. We geven hem dan vaak vast een stukje brood of een soepstengel ofzo, en laten hem toekijken terwijl we koken. Overigens heb ik ook altijd een dip als ik honger krijg en ik ben 31 jaar, dus het kan nog heel lang duren
Whaha nu nog? No dan staat me idd nog wat te wachten. Als hij eerder moe is leg ik hem ook wel eerder op bed hoor. Wel zo relaxt voor hem en mij vandaag van 11 tot 11.15 geslapen trouwens...
Vandaag zijn wij naar een kleine dierentuin geweest en heeft zoontje alleen een half uurtje in de auto geslapen. Rond 16 uur toch zoontje op bed gelegd (geen moeheid signalen) en na wat kletsen ligt hij nu toch even lekker te slapen (en kon ik het eten even voorbereiden). Soms mag je ook best even flexibel zijn. De komende dagen is het gewoon weer zoals het hoort.
ik haak even in want ik zet met ongeveer hetzelfde.. mijn zoontje slaapt alleen nog maar smorgens en smiddags lukt het me echt met geen mogelijkheid om hem op bed te krijgen ook al is hij zo moe... hij is bijna 11 maanden, is nooit echt een slaapkop geweest ook snachts houd hij ons nog vaak bezig helaas. maar is het niet te vroeg voor 1 slaapje? nu geef ik vaak de boterham om half 12 ( omdat hij dat net volhoud en zonder niet naar bed gaat) en dan ligt hij om 12 uur in bed en slaapt hij tot 1 uur max half 2.... is wel weinig om heel de dag mee te doen.. hij is dan smiddags ook niet meer de vrolijkste tegen 5/6 uur haha
Helemaal en altijd zal zeker niet gaan, want met kinderen heb je nou eenmaal nooit meer een zorgeloos leven... Maar alleen al bewust worden en jezelf soms afvragen wat het veranderd als je je duk maakt, wil misschien wel eens helpen.
Of het te weinig is ligt aan iedr kind zelf. Ik vraag t me bij ons ook. Regelmatig af maar vind de antwoorden niet. De ene dag zal t wel voldoendenzijn de andere dag niet. T is best lastig he?
Trouwens net met eten: Hij beweegt heel snel met zn armen heen en weer als je met de lepel aan komt waardoor deze dus alle kanten uit vliegt. Armpjes even tegen houden werkte ook niet hij wilde echt niet. Nou oke prima dan het toetje. Zelfde verhaal. Dan denk je: hij heeft zeker geen honger, zal wel... Maar vervolgens wel honger hebben en gaan huilen als de fles (fles voor t slapen gaan) leeg is. Dat zijn dan echt va die dingen die ik niet snap. Blijkbaar had hij wel honger maar waarom hij dan niet eet? En dat is t enige qua etennwat ik nog lastig blijf vinden. Als hij nou geen honger heeft prima. Maar als je wel honger hebt moet je toch eten?!?!?!
Ja, zo denken wij maar die kleintjes niet ...en hier eet ie tegenwoordig alleen met een vork, niet meer met z'n handjes en de lepel weigert ie ook...alleen een vork, het zal wel...herken wel een aantal dingen van je overigens maar kan het steeds beter naast me neerleggen en denken 'het zal wel'... Ben ook vrij onzeker en sommige acties van Stijn versterken dat gevoel. Zei vanavond nog tegen m'n man dat ie de dwars was, is mij heel erg aan het uitdagen/uittesten, maar toen ie moe werd wilde hij alleen bij mama zitten...teken dat ik toch iets goed doe
Ik zeg altijd: als we thuis blijven dan pas ik me aan hem aan, gaan we op stap past hij zich aan mij aan. Zijn vandaag bijvoorbeeld bij oma geweest en dan slaapt ie dus de hele dag niet, alleen op de terugweg een half uur in de auto...maar morgen ligt ie gewoon om 12 uur op bed voor z'n middagtuk. Over dat soort dingen maak ik me dus bijvoorbeeld niet druk
Wat een goede redenering! Kan ik nog iets van leren.. Maar hele dag niet geslapen, jeetje ik zou me gelijk druk gemaakt hebben! wou dat ik het soms van me af kon zetten maar zoooo lastig.
Dit was bij ons ook!! Wat bleek hij wilde het zelf doen wilde niet meer van een lepel eten. Ik ben hem toen stukjes gaan geven en hij at zijn bord weer leeg... Hij vond het mega interessant Misschien is hij toe aan grover eten en wil hij meer zelf doen? En tja kwa slapen blijf ik lastig vinden... Hij slaapt snachts ook nog steeds best onrustig, altijd wel 1 of 2 x wakker.. Hopelijk gaat het ooit beter met slaapjes als ze 18 zijn haha