Ik vind 2 kindjes ook echt wel erg pittig. Mijn jongste is ook een hele makkelijke maar de oudste haalt dat wel in op het moment dus is gewoon erg druk. Sinds nov ben ik bewust gestopt met werken en van alle leuke plannen is nog weinig gekomen. Heb helaas geen auto dus moet op de fiets maar dat vind ik nog best een onderneming in de winter. Ben blij als het wat warmer gaat worden! Wat ik doe op een ochtend als we thuis blijven. Lekker lang laten badderen, samen op de slaapkamer laten spelen, iets langer eten net wat vaker een filmpje op de iPad of de tv wat vaker aan. Sinds vandaag gaat de oudste 2 ochtenden per week naar de PSZ en vandaag beviel ons allemaal al erg goed Heerlijk voor de jongste om even alle aandacht van mama te krijgen maar ook gewoon weven rustig kon spelen de oudste heeft een leuke uitlaatklep dus daar ben ik erg blij mee. Ik ben ook altijd erg blij als het bedtijd is hoor.. Oh en ik laat mijn oudste altijd rusten op zijn kamertje als de jongste in bed gaat. Hij houd dat heel lang vol en valt soms nog even in slaap dus dat is helemaal fijn. Zeker op lange dagen..
Ik herken het ook maar vertrouw erop dat het steeds makkelijker en leuker gaat worden. Mijn tweede is bijna 1 maar ik merk nu al aan haar dat het klaar is met dat baby- actige. Ze wordt steeds zelfstandiger. Wil bijvoorbeeld niet meer gedragen worden. Peuter van 3,5 word ook steeds rustiger en niet meer zo dwars. Over een half jaartje zal jij het waarschijnlijk ook veel makkelijker hebben
En dan moet je nog maar hopen dat je kind het gaat of blijft doen... Hier de ervaring dat de eerste maand ze overal wel slapen, en dat het daarna steeds minder werd. Hier dus helaas ook aan huis gebonden
Ja dat lijkt me dan heel lastig.. Ik heb het juist geprobeerd, maar het werkte andersom juist niet. Bij de 2e dacht ik nog, deze keer ga ik het doen zoals het 'hoort'! Nou echt niet dus he haha, hij was veel rustiger en gelukkiger zonder rust en regelmaat. Hoe tegenstrijdig dat ook klinkt.. En zo zijn alle kindjes ook wel heel anders... ik vraag me alleen nog steeds af wat eerder is, eigen karakter, of toch de (onbewuste) aanpak van de ouders... Ik weet het echt niet!
Mijn dochter is 7 als de 2de komt. Dat leeftijdverschil is natuurlijk enorm. Het heeft zo zijn voor en nadelen. Wat me heel fijn lijkt, als je kindjes hebt die kort op elkaar zitten, dat ze dan iets aan elkaar hebben maar de andere kant is ook, dat er van jou veel wordt gevraagd. Ik maak bewust soms een dag vrij voor mezelf. Alleen ik ben dan aan de beurt. Dat probeer ik straks met 2 kids ook. Ik vind kinderen fantastisch. Doe graag leuke dingen, maar ik vind mezelf toch ook belangrijk. Succes en sterkte.
Pfoe, nou ik vind het niet fijn zo kort op elkaar. Die van mij schelen 14 maanden en ze vechten elkaar de tent uit. Ze kunnen niet met en maar ook niet zonder elkaar. Ben er uiteraard zelf bij geweest maar ik had eigenlijk liever wat meer tijd tussen de jongens gewild. Ik vind het ook erg zwaar. Zeker nu de oudste niet goed in slaap komt en wij geen avonden meer voor onszelf hebben begint het ons echt op te breken. Ik kan mij verheugen op mijn mamadag maar ik kan aan het einde van die dag ook weer uitzien naar mijn werkdag de volgende dag. Ik ben ook blij als het weer mooier weer is zodat ze weer lekker in de tuin kunnen spelen of we langere tijd naar het park kunnen.
Ik herken het ook. Ik vond de overgang van 1 naar 2 kinderen zwaarder dan van 0 naar 1. Waarschijnlijk doordat ik het onderschat heb. Wat ik het moeilijkste vond/vind is de aandacht die constant van je gevraagd wordt, dat je geen moment meer voor jezelf hebt. Vorig jaar ben ik weer gaan werken en dat scheelde al een hoop, alsof ik meer in balans was. Ik kwam ook tot rust op mijn werk, daar voelde ik me niet schuldig om hor. Wel opgelucht, ik had op mijn vrije dagen veel meer energie om lief en geduldig te zijn. Het laatste half jaar gaat het wel een stuk beter en kan ik steeds meer genieten. De jongste heeft altijd veel aandacht nodig gehad en zij wordt nu steeds zelfstandiger. Met de oudste heb ik eigenlijk nooit problemen. Sinds deze week gaat hij naar school, dus nu zal het ook wel weer even wennen worden. Even opnieuw op zoek naar balans.
Het is ook pittig merk ik. Ze schelen hier wel negen jaar maar. Er ze zitten in verschillende levens fase. En alle bij zijn ze aan het puberen, Dat breekt me wel eens op hoor. Binnen een minut moet ik er een van 12 aan spreken en een van 3 en dan doet die van drie nog haar broer na ook. En dan vooral in de ochtend....... En ben ik blij als de oudste naar school is en de jongste naar het kdv. Vandaag waren ze alle bij thuis. Van de oudste had ik geen last maar de jongste is echt op oorlogspad( vrolijk bedoeld) en dan duurt soms die dag lang heel lang. En zie mijn topic haha pff. Ben blij als mijn lat 3 keer in de week langs komt dan zeg ik zo ze zijn even voor jou.
Haha, nou idd. Ik heb er dan nog 2 bij, één van 1 jaar en één van 10 jaar. Soms weet ik niet naar wie ik luister en al helemaal niet wat er gezegd werd 4 stemmen die door elkaar praten
Fijn om te lezen dit! Ik vind twee kinderen ook echt best wel pittig!! Het eerste jaar viel nog mee: de jongste was heel rustig en vroeg niks, was heel flexibel dus hobbelde wel mee met de oudste. de oudste was altijd erg druk en temperamentvol dus daar heb ik wek mn handen vol aan gehad. Ze schelen 2,5 jaar, de jongste is 1,5 en de oudste bijna 4. Nu de peuterpuberteit alweer even achter ons ligt, is de oudste weer wat rustiger geworden en kan ook beter zelf spelen, maar nu begint de jongste een lekker pittig karaktertje te krijgen!! Afzonderlijk met 1 op 1 aandacht zijn het allebei schatjes, maar samen strijden ze om mn aandacht. De hele dag moeten ze van alles. Mn oudste kletst de hele dag door en eist dat ik luister ook Mn jongste heeft nog gewoon veel hulp nodig en zit in de klauterfase en is volop grenzen aan het verkennen dus trekt kastjes open, drinkt de wcpot leeg en gooit alles van mn vensterbank om... Ik ben echt kapot aan het einde van de dag... En eerlijk gezegd zie ik op als ik een paar dagen achter elkaar vrij ben en alleen thuis ben... Wat hier helpt om de dag door te komen: geen haast hebben. lekker spelen op het bed, daarna uitgebreid ontbijten en badderen... wassen en strijken bewaar ik voor die dagen want terwijl ik die klusjes op zolder doe mogen de kinderen lekker op zolder spelen en rommel maken ( en daar vind ik het niet vervelend zoals in de huiskamer). Naar buiten leidt ook lekker af, maar doe ik momenteel veel te weinig. Vind het toch een hele onderneming. Dochter zit in de wegloopfase en zoon wil alleen maar fietsen en is me veel te snel af! Voel me dan echt "out of control"! Maar zal blij zijn met mooier weer, dan kunnen ze weer in de zandbak/ tuin etc. Even weer andere impulsen dan binnen. op visite gaan bij anderen met kinderen is ook een succes, maar snap dat je dat niet dagelijks gaat doen. de oudste gaat nu binnenkort naar school en met zn wendagje merkte ik al dat het een oase van rust was in huis. Gewoon 1 kind minder die van alles van je vraagt, de helft minder moeten, de jongste die meer aandacht kan krijgen ( en vraagt dan ook minder!!) dus het wordt echt wel weer makkelijker! Probeer wel een paar momenten op de dag in te lassen dat je echte oprechte aandacht 1 op 1 kan geven, waarna ze daarna zelf moeten kunnen spelen. Merk dat als mn kinderen aandacht te kort komen dat ze het dan op een negatieve manier gaan vragen! Maar voel je dus niet schuldig, het is heel herkenbaar!
Ja heb jij dat ook niet dan soms? De oudste kan ik al anders aan spreken dan de jongste. Maar ze praat hem gewoon letterlijk na haha. Oudste ik ben ziek wil niet naar school. Jongste ik ben ziek en ik ga ook niet naar school? De oudste zegt mama doe maar zelf. Zegt de jongste ja mama ik hoef niet naar jou te luisteren waar zal ze het nu vandaan hebben
Ik vind het soms ook wel pittig 2 kinderen. Maar dan vooral omdat mijn man de helft van de maand weg is. De jongste heeft heel verl aandacht nodig en wil heel de dag bij mij zijn. De oudste wil graag veel met me spelen en helaas heb ik maar 2 handen. Als het 8 uur is kan ik lekker op de bank zitten met de jongste en hopen dat hij voor 11 uur gaat slapen...
Ik vind het ook pittig maar wel minder dan toen de jongste net geboren was. Ze heeft de eerste 4 maanden bijna alleen maar gehuild en sliep alleen in je armen. Dan was de oudste ook echt super dwars. Nu kan de jongste ook tijdje zichzelf vermaken en zou blij zijn als ze eindelijk vooruit komt ipv achteruit. Ik heb zoiets van als er een vervelende dag is, is die iig geweest en is er weer 1tje minder. Ook al ben ik soms heel blij als mijn man 'eindelijk' thuis komt.
Wat lastig dat jullie het allemaal als pittig ervaren. Lijkt me echt vervelend. Hier nu een van 5,3 en 3 maand en tuurlijk zijn er dagen bij dat het druk is maar gelukkig gaat het de rest van de dagen wel goed. En idd de baby ligt idd zowat hele dagen op bed omdat hij veel slaapt. Hij blijft ook op bed als ik de meiden naar school en psz breng want dat is 100 meter verder op.
Hier 2 meiden een van bijna 6 en de ander is 3,5 jaar. Toen de jongste net geboren was en de oudste dus 2,5 jaar oud was vond ik het wel pittig. Vooral omdat de jongste heel veel huilde, weinig sliep en continu bij mama wou zijn. Maar nu is het echt zooooooo veel makkelijker. Echt genieten van mijn meiden maar sommige dagen duren wel erg lang ja haha. Zijn ze continu met elkaar en bemoeit nr1 zich continu over nr 2 maar dan ga ik even naar buiten of moet 1 boven spelen en de ander beneden. Even uit elkaar halen. Ik werk al 2 jaar niet meer maar heb het in het begin erg gemist even 2 dagen voor mezelf maar sinds de jongste naar de psz gaat heb ik 3 ochtenden voor mezelf en dat is echt heeeeeeeeeeeeerlijk haha. Even sporten, even shoppen ook is het maar 3 uurtjes echt even nodig.
Ik vind het met vlagen ook wel pittig hoor! Mijn dames schelen 23 maanden met elkaar en zijn nu 3,5 (in juli 4) en 1,5 (in juni 2 jaar). In het begin viel het me reuze mee allemaal. Elin was vrij makkelijk, ik liet haar ook rustig in de kinderwagen slapen overdag zodat we een boodschapje of speeltuintje konden doen, of ik had haar bij me in de draagzak. Zo deed ik eigenlijk alles, het huishouden, de tuin en leuke dingen. De meiden hebben altijd leuk met elkaar kunnen spelen. Ik merk wel dat ik het nu pittiger vind worden omdat Elin zich sinds een tijdje ook flink laat horen en haar eigen plan wil trekken met spelen (met soms catfights tot gevolg ). Heel belangrijk voor mij is go with the flow van de dag. Proberen ook van de alledaagse dingen wat leuks te maken (laten helpen met poetsen enzo), lekker erop uit om de dag te breken en er vaak bij stilstaan hoe leuk het allemaal is
Hè hè wat een fijn topic. Ik vind 2 ook veel zwaarder dan 1. Wij hebben twee prachtige lieve mooie meisjes!! Maar soms ben ik er helemaal klaar mee als de een de hele dag dwars is en alles een strijd moet zijn en de jongste niet alleen wil spelen, aan je benen hangen. En dan ben je alleen thuis, man laat thuis dus rond spitsuur in huis ook alles alleen moeten doen en dan wil m'n vriend ook nog aandacht en dan heb ik de neiging om uit te roepen 'laat me ajb met rust ik wil ff helemaal niets niemand die iets van mij moet!! Alleen ff met mezelf zijn! De jongste besloot opeens niet meer door te slapen vanaf 6 tm 9 maanden en dat hakt er ook in. Maar ik moet bekennen dat ik nu een aantal dingen positief heb weten om te draaien. Het Omdenken!! En alles steeds prettiger verloopt. Nu alleen nog fysiek sterker worden. Het komt altijd goed en alles zal steeds makkelijker gaan!!
Ik herken me helemaal in je verhaal. Wat hier helpt is idd vaste structuur. Bij ons is die het volgende: - 7.00 s ochtends tv max 1 uur aan (dochter heeft wakker-wordt-tijd nodig) - 8.00 ontbijten, wassen, aankleden - 8.30 psz of zelf spelen als er geen psz is (ik doe dan het huishouden) - bij geen psz samen een uurtje spelen - 12.00 lunch - na de lunch verplicht een uur rusten boven (ze hoeft niet te slapen maar mag pas haar kamer af als het wekkertje gaat ipad mag mee, ze vindt het heerlijk en vraagt nu vaak zelf om haar rusttijd). - samen even spelen - naar buiten (boodschapje doen, speeltuin o.i.d.) - vanaf 16.00 uur mag de tv weer aan (dan kook ik het eten) - 16.30 eten (dochter eet het best als we vroeg eten) - badtijd - 18.00 komt man thuis (kindjes zijn dan lekker in pyjama en helemaal klaar) spelen met papa - 19.00 bedtijd Had nooit gedacht dat ik kon leven met zo'n strakke structuur (ben meer iemand van het moment haha) maar de kinderen reageren hier zooo goed op dat het mezelf meer rust geeft. Eerder wachtte ik nog weleens met eten tot mijn man thuis was. Resulteerde vaak in een jengelig kind dat nauwelijks meer at en veel strijd. Mijn man vindt dit ook fijner omdat alles eigenlijk al helemaal klaar is met de kinderen als hij thuis is. Je merkt het wel aan mijn reactie (sorry, want je vroeg om herkenning en niet om tips) maar ik herken me zelf hier zoooo goed in en ik ben zo blij met deze 'oplossing' dat ik het graag wilde delen. Dit neemt overigens niet weg dat het best nog heeeeel pittig is pfff
Het is ook gewoon zwaar, 2 kinderen.. Ik vond de voorjaarsvakantie ook pittig, pfff... Ben blij dat de oudste weer op school is en de jongste weer naar de psz gaat deze week.. Met dit weer is het ook niks, in de zomer hebben we de hele dag de tuindeuren open staan en is het een stuk relaxter. Kinderen spelen dan veel meer. Nu hangen ze maar wat om elkaar heen en komen niet tot spelen. Ja, met elkaar en dan binnen 5 minuten ruzie.. Gezellig Ik hou me vast aan het idee dat de jongste ook naar school gaat over anderhalf jaar en dat de tijd snel gaat. Voor je het weet zijn ze ouder en wordt het makkelijker. Echt
Ik denk dat alles door elkaar heen speelt en dan heb je ook nog de gezondheid van je kinderen. Hier de pech dat we nu voor de tweede keer een kind hebben dat gezondheidsproblemen heeft en daardoor gewoon intensievere zorg vraagt. Maakt het allemaal nog even extra zwaar Ik kan me geen voorstelling maken van jonge baby's die gewoon slapen... de eerste 3-4 maanden waren hier beide keren rampzalig