mama van3 hartediefjes, ja meid we zijn met genoeg hoor! Jammer wel dat jullie uit elkaar zijn, maar zoals je zei leven in een ongelukkig gezin is ook niks. Helise morgen is het zover heh jippie!!!!!!!!!
Dankje! Ja, precies daarom zou ik het fijn vinden om hier mee te lezen en kletsen, stukje herkenbaarheid en ook elkaar tips en adviezen geven kan heel fijn zijn. Maar bovendien natuurlijk gewoon voor de gezelligheid, want als alleenstaande mama is het soms ook wel heel eenzaam.
Sorry dames!!!! Nog niet aan het bevallen hoor! Maar v hier ook clubje waar nu elke dag wel een baby geboren wordt en goed vriendinnetje van me is afgelopen zaterdag bevallen na hele heftige bevalling, en heeft t nu ook zwaar. Begin daarom zelf inmiddels ook erg in de 'wachtstand' te raken en langzaam steeds zenuwachtiger te worden!!!!! Verder zaterdag nogal lomp v mn bed (op klossen) gevallen en gekneusd bekken en rugwervel aan overgehouden.. Ook handig getimed he, hahaha! Ga morgen echt even bijlezen hier en reageren op iedereen! (tenzij ik lig te bevallen idd.. Hihi!)
mv3hartendiefjes, tuurlijk mag je meekletsen, gezellig! Het is fijn om dingen met elkaar te kunnen delen, juist omdat we allemaal in dezelfde situatie zitten. Hoe komt het dat jij en je ex uit elkaar zijn? One of kind, jaaaa morgen is het zover inderedaad! Heb er zo'n zin in en kan niet wachten tot ik daadwerkelijk over kan en we weer een plekje voor onszelf hebben! Hoe is het met je? Demi, aah nog geen baby dus! Jeetje, sukkel!! Moet je niet meer doen hoor van het bed afvallen, en zeker niet zo voor de bevalling! Heb je veel pijn? Je buik verder wel gewoon rustig?
Oh sorry, hier had ik overheen gelezen denk ik. dankjewel meid Nou uhm lang verhaal, dus om het kort te houden.. het ging al niet lekker voordat ik zwanger raakte, onverwachts zwanger geraakt en toen wilden we het toch graag samen proberen omdat we een kindje kregen, ik had de hoop dat hij daardoor zou veranderen maar helaas, hij had weinig verantwoordelijkheidsgevoel, alles moest vanuit mij komen heel het geregel voor de komst van een kindje bijv. maar ook toen ons zoontje er was bleef ik degene die de vaste lasten betaalde, en alle zaakjes regelde enz. Ik sprak hem vaak aan op zijn gedrag, maar dan mocht ik natuurlijk niks zeggen, vaak beloofde hij beterschap, mooie beloftes en woorden maar keer op keer werd ik teleurgesteld.. we zaten ook echt niet op 1 lijn, hij was onzettend koppig en deed wat hij wilde.. onze ruzies werden zo erg dat op een gegeven moment er zelfs een melding is gekomen bij amk, toen besloot ik dat het echt niet zo verder kon en heb ik voor mijzelf en mijn zoontje gekozen.. toch niet zo'n kort verhaal geworden haha sorry! En jij dan? en hoe oud is je zoontje/dochtertje? Ik kom uit brabant, en die groep is een initiatief van Feniks.. je kan voor een kleine vergoeding (geloof 2,50 per maand ofzo) deelnemen aan een groep als alleenstaande moeder groep, ze hebben ook kookgroepjes, muziek met je kind groepen en knutselgroepen enz, vind het ook een super initiatief.. ben er zelf ook pas sinds kort achter gekomen hoor, zou zeker even gaan informeren of ze zoiets in jouw woonplaats hebben! waar kom je zelf vandaan?
Ook welkom hier meid, lijkt me zwaar zeg.. alleenstaande mama van 3 kindjes! en dan ook nog onlangs een miskraam gehad begrijp ik? heftig.... Ik begrijp je gevoel heel goed, je groot houden voor je kids maar van binnen je verdrietig voelen, mijn zoontje is dan wel nog een baby maar ze voelen het echt wel aan al hoor.. maar het gaat wel langzaamaan beter.. begin mijn eigen draai een beetje te vinden en de rust doet me wel weer goed, heb jij dat niet dan? ook veel sterkte meid.. en schrijf lekker van je af hier, dat lucht op.
Helise: Gefeliciteerd!!! Hoe is t gegaan vandaag? Helemaal gelukkig?! Ja ik weet het.. Blond hè! Was er ook niet helemaal bij die dag omdat vriendinnetje ah bevallen was, het niet zo lekker ging en ik me zorgen maakte. Maar probeer wat voorzichtiger te zijn nu! Nieuwe meiden: Welkom! Gezellig zo'n single moeder clubje, al moet ik t echte moederschap binnenkort nog gaan ontdekken haha! Hier: controle bij vk gehad, was allemaal prima. Babyboy is nog flink druk, blijft draaien en ligt wel ingedaald en iets vaster dan laatste keer maar nog altijd niet helemaal! (2 weken terug was ie ineens weer terug omhoog gekropen, eigenwijs!) Begin wel aardig wat ruimtegebrek in mn buik te krijgen, en ik wat meer last van ongipijn, die doortrekt naar mn liezen, af en toe flinke steken, harde buiken etc etc.. Tekenen dat mn lichaam zich eindelijk ook beetje begint klaar te maken! Jeee!
herkenbaar verhaal...wat is dat toch dat veel mannen zo onverantwoordelijk zijn/blijven/worden??? Ik hoor het zooooo vaak bij verse papa's!!! Hier ook veelvuldig beloven op beterschap maar nooit gebeurd...alleen geen geweld gelukkig.Wel veel schreeuwen maar als het al uit de hand was gelopen dan hadden we nooit hulp gekregen in Griekenland...daar is het meer van: zoek dat zelf maar uit!!! Mijn ex deed ook gewoon waar hij zelf zin in had, dus laat thuiskomen (hij is muzikant maar negen van de toen keer was hij niet aan t werk) en tot laat in z'n nest blijven liggen.ik kon alles doen en voor alles opdraaien terwijl ik nog parttime werkte en studeerde...er werd door hem niets ingeleverd maar ik kreeg wel naar mn hoofd geslingerd dat ik zeurde, dat hij niets meer spontaan kon doen en dat hij veel inleverde! not dus!!! Uiteindelijk was het makkelijker voor mn ex om te roepen dat hij beter weg kon gaan omdat hij mij niet kon bieden wat ik nodig had...lekker makkelijk! in feite kon en wilde hij niet zijn leven aanpassen voor z'n kind...dat is het hele verhaal!en dan is weggaan gewoon makkelijker terwijl ik keihard ben gaan werken aan mezelf (en eerst aan mn relatie maar dat mocht niet baten want het moet van twee kanten komen he?) en dat heeft me een betere mama gemaakt en straks ben ik vast ook een leukere partner! Ik zie het zo: ex verliest in alle opzichten want hij heeft z'n leven vergooid.Zonder vrouw die alles voor hem deed en zonder kind...eigen schuld dat wel! Feit bijft dat wij voor zo'n man hebben gekozen en een kind hebben van zo'n man...we moeten dealen met de papa's van onze kids hoe danook...en een leerpunt voor de toekomst: hoe ga ik voor ee man die niet dit soort gedrag vertoont???wat zit er toch in ons dat we vallen voor zo'n man? ik ben er met een psychologe achter gekomen en nog steeds...zodat ik diezelfde fout niet weer ga maken!
Oeh spannend! die steken en harde buiken tja...kan niet lang meer duren denk ik! misschien heb ik niet goed gelezen maar hoe ga je het doen de bevalling? alleen of is er iemand bij je??
@ demi succes hoor komt vast en zeker helemaal goed @ goede morgen dank jullie wel voor de lieve woorden en ik mee mag kletsen de mk heb ik een aantal jaar terug gehad met 15 weken zwangerschap mijn ex en ik zijn uit elkaar omdat we ook uit elkaar groeide maar ook door vele leugens waar ik hem op heb betrapt en hij was gewoon echt nooit thuis de jongste kende der eigen vader niet dat is dan ook echt heel zwaar met 3 kinderen is het soms heel zwaar maar ben blij met ze en doe mn best voor ze soms heel moeilijk om alles rond te krijgen vooral met spullen v oor ze kopen maar het lukt me aardig dank jullie wel
Goedemorgen meiden! @Demi; Wat een spannende tijd voor jou zeg.. enne zoals je het beschrijft, klinkt het inderdaad alsof het niet lang meer gaat duren alhoewel sommige vrouwen de pech hebben dat ze weken voorweeeen hebben zonder dat er werkelijk wat gebeurd, dus hoop dat dat jou bespaart blijft en je snel verlost mag worden en een voorspoedige bevalling hebt! Laatste loodjes zijn inderdaad erg zwaar, dat vond ik ook hoor.. maar, geniet er ook nog maar van hoor, echt want het is zo'n speciaal iets, zwanger zijn. (ik mis het af en toe nog weleens, hihi) En nog nog zonder partner ook, jeetje.. wat is er gebeurd als ik vragen mag dat je nu al alleenstaande mama bent terwijl je nog zwanger bent? @Mukkie; Ja, wat is dat toch? mannen zijn vaak net zelf kleine kinderen, er zullen er vast wel zijn die wel volwassen zijn en goed zijn voor hun vrouw hoor, maar die heb ik nog niet meegemaakt.. helaas ook veel van die verhalen gehoord in mijn omgeving indd. Nou, echt geweld was het ook niet.. maar wel heel heftige ruzies, met geschreeuw en gedreig naar elkaar, het ging gewoon van kwaad tot erger.. op het laatst haatte ik hem echt gewon tot op het bot. Maar jij woont in griekenland dus begrijp ik? was je ex dan ook een griek? Oh ja, dat is ook zoooo herkenbaar, dat ze het zo mooi weten om te draaien naar jou; jij zeurt, en je bent niet meer de vrouw waar ze ooit verliefd op waren... maar dat zij de reden zijn dat wij 'zeuren' dat zien ze dan niet in.. zucht. Nou dat is indd lekker makkelijk om te zeggen ik ga wel weg want ik kan je niet bieden wat je nodig hebt, ipv er je best voor doen.. weglopen, altijd de makkelijkste oplossing he? Hier was trouwens niet het uitgaan wat het probleem was, maar wel de xbox.. tot middenin de nacht zat meneer op dat ding, nooit kwam hij eens in het weekend met me naar bed (hij had sowieso totaal geen aandacht voor me, ook al maanden niet meer intiem geweest..) dus dat voelde ook niet goed, want vervolgens lag hij lekker uit te slapen en stond ik om 8u op om te gaan voeden, verschonen, spelen met de kleine enz. En oh wee als ik hem dan een keer wakker durfde te maken om te vragen of hij even zou willen helpen, dan kreeg ik een chago hoofd. Weetje meid, je mag trots zijn dat jij wel degene bent die de moeite heeft gedaan om aan de relatie te werken.. dat kan ik van mezelf ook zeggen; heb er alles aan gedaan om het te laten werken, wilde mijn zoontje heel graag twee ouders geven die van elkaar houden en het goede voorbeeld geven (ben zelf opgegroeid met gescheiden ouders, dus wilde het heel graag anders) maar uiteindelijk ben jij degene die er sterker is uitgekomen, want je werkt aan jezelf, je wordt een beter persoon en leert van je fouten.. laat die mannen dan maar lekker hun eigen fouten maken, die komen niet ver met zo'n houding! Ik heb ondertussen ook hard aan mezelf gewerkt, en ben duidelijk vooruit gegaan.. sta veel positiever in het leven en er zijn oplossingen gekomen voor mijn problemen, en dat voelt ondanks de breuk, wel als een overwinning. En goed dat je hulp hebt gezocht. Ik denk dat we onbewust voor dat soort mannen als onze exen kozen... misschien omdat we het gevoel hadden dat we niet beter verdienden? maar inderdaad, in de toekomst moeten we ervoor zorgen dat we een vent tegenkomen die het wel waard is, die net zo hard ervoor gaat als jezelf.. dat komt wel goed, weet ik zeker
jeetje meiden wat een verhalen. Van een onverantwoordelijke vader hier gelukkig geen last. Mijn ex is echt een schat van een vader. Ik ben eigelijk degene die veel te weinig deed in huis en hij deed het meeste. En hij doet ook ongelooflijk veel met de kids. Afgelopen zondag ben ik met ze mee geweest naar het bos. Was op zich nog "gezellig" ook. Vandaag gesprek met de bank en wat we willen lukt voor geen meter. Echt een domper. Hoe nu verder met het huis moeten we nu weer gaan bedenken. Niet fijn. De sfeer is wel iets beter geworden gelukkig nu. Mijn ex is tot inkeer gekomen en heeft zijn excuus aangeboden en ik ben heel erg trots op hem. Kan niet in details treden maar het was niet alleen zijn schuld en ik vind het echt heel mans van hem dat hij de schuld op zich neemt. (hij had ruzie met mijn vader). Morgen moeten we naar de kinderarts met Emma en maandag naar een mediator. Blijven erg met elkaar verbonden zo.
@debby wat fijn jullie er goed uit zijn gekomen en jullie goed met elkaar over weg kunnen hier gelukkig ook ten onwille van de kinderen ten alle tijden onwijs belangrijk
Heel verhaal geschreven,verhaal weg!!!bak!probeer t morgen weer al ik tijd heb... Meiden we moeten echt eens iets organiseren! Waar wonen jullie?ik omgeving amsterdam
hier ook boven amsterdam. gisteren even kort met ex gesproken en hij begint te twijfelen. Hij wil nu tijd hebben om na te denken... spannend!
Hee meiden, even een snelle zwaai van mij Wil heel graag op jullie reageren maar door tijdgebrek lukt dat niet, druk druk druk Ex heeft dit weekend een extra weekend met zijn zoon, hij heeft hem vanmiddag opgehaald en zondagavond ga ik 'm weer halen. Pluspunten dus voor hem, kan ik me mooi bezig houden met de woning Hij zei gisteren ook nog tegen me dat ie er achter was gekomen hoeveel hij te kort was geschoten toen we nog een gezin waren. Toch erop fijn om te horen, dat ie dat nu zelf ook in ziet @demi, en nog bib? Trouwens ik kom uit Groningen.
vervelend als heel je verhaal weg is gisteren heeft ex de kinderen opgehaald de jongste was zo erg aan het huilen en riep de hele tijd mama mn hart brak zeg en toch door zetten ze huilt nog veel zegt mn ex omdat ze heel graag naar mama wilt t liefst haal ik ze nu op maar dat is ook weet niet goed ik kom uit kerkdriel ligt bij denbosch en zaltbommel in de buurt
@Debby; Oh spannend inderdaad, zou fijn zijn natuurlijk als jullie er samen uit kunnen komen en wie weet alsnog als gezin verder kunnen? @Helise; oh fijn dat je je dan even bezig kunt houden met je eigen dingen inderdaad! ben je net verhuisd? En inderdaad ook heel prettig om erkenning te krijgen.. die heb ik nooit echt gekregen van mijn ex helaas.. hier trouwens uit tilburg... En meiden zit er een beetje doorheen, al vanaf de geboorte van mijn zoon tot nu (9 maanden later dus..) heb ik nog geen 1 dagje voor mezelf gehad, ik zit ook al vanaf mijn zwangerschap thuis in de ziektewet dus logisch dat ik de meeste zorg had ook toen ik nog met de vader samen was, maar begint me nu wel op te breken merk ik.. heb niet echt een vangnet om me heen, mijn moeder heeft aangegeven niet structueel te willen oppassen..:/ en sowieso niet te vaak want ze heeft haar eigen leven zegt ze. ex woont helemaal in amsterdam en momenteel weer bij zijn ouders, en komt 1x per week een uurtje langs en dat was het dan.. vandaag ruzie met hem gehad daarover, vind dat hij wel wat meer tijd met zijn zoon mag spenderen en bovendien mij wel een beetje mag ontlasten, zodat ik ook ff een paar uur wat dingen voor mezelf kan doen en bijvoorbeeld het huis weer eens even grondig kan aanpakken want het lijkt momenteel wel alsof er een bom ontploft is ik weet niet waar ik de tijd vandaan moet halen met een kind wat de hele dag overal naartoe kruipt, gaat staan en alles pakt wat niet mag.. en 's avonds ben ik bekaf, ben al blij als ik heb gekookt en de afwas heb gedaan.. Zit dan ook te overwegen om mijn zoontje 1 of 2 dagen naar het kdv te gaan doen, is dit een goed idee denken jullie? voel me dan toch schuldig.. maar aan de andere kant heb ik het echt nodig om soms even mijn eigen dingen te doen en niet 24/7, dag in dag uit voor een baby te zorgen.. en wat moet ik nou met ex? hij wordt boos op mij omdat ik aangeef dat ik het prettig zou vinden dat hij wat meer zou kunnen helpen en zijn reactie daarop 'oke' of stilzwijgen was, vind je het gek dat ik geïrriteerd raak? sorry, lang verhaal.. moest even mijn ei kwijt hoor.