Sorry dames, ik moet even zeuren. Dus wie geen zin heeft in negatief gedoe: sla dit stukje maar even over... Als ik nog één keer iemand hoor zeggen : "Hoe lang moet je nog?" word ik gestoord. Als ze dan, wanneer ik zeg "32 weken" zeggen: "So, dan heb je ook al een flinke toeter" of ''zo zo, dan ben je al flink rond'' dan heb ik heel veel zin om ze een schop tegen hun schenen te geven. Als nog één iemand 'dikke', 'bolle' zegt, krijgt ie een knietje, tenzij ik die persoon heel goed ken, en dan nog ! Ik heb zelfs al gehoord 'wanneer ga je biggen' en 'big'... terwijl ik gewoon maat 38-40 heb ... Als dan nog één iemand - vast heel goed bedoeld - gaat vertellen over haar ingeknipt worden, totaalruptuur of katheter, pijnlijke hechtingen of het gevoel uit elkaar gescheurd te worden, ga ik heel hard gillen. Echt, ik vind het zwanger zijn op zich heel erg leuk. Maar al die vragen, van mensen die het vaak niet eens écht iets boeit, (dat zie je aan hun gezicht, het is gewoon een beleefdheidsvraag omdat je zwanger bent en ze denken dat ze iets moeten vragen), al die verhalen waar ik NIET op zit te wachten, ... vreselijk vind ik ze... alsof ze het leuk vinden om iemand die nog van de eerste moet bevallen, bang te maken met hun horrorverhalen!!! En al die goed bedoelde, ongevraagde en super irritante bemoeienis ("Wat wordt het? Ga je het naar het kinder dagverblijf brengen? Heb je al een naam?") Waarom zou ik dat allemaal met iedereen moeten delen? Ik weet zelf niet wat het kindje wordt... en dan gaan ze dan zelfs uitgebreid kijken of ze aan mijn buik kunnen zien wat het wordt... alsof ze een soort helderziende zijn... 50% van de mensen weet zeker dat het een jongetje wordt, en 50% van de mensen zweert een meisje... 50% van de mensen vindt dat ik rond draag, en 50% van de mensen vindt dat ik duidelijk naar voren draag... maar in elk geval vindt iedereen me ENORM geloof ik :x BAAL BAAL BAAL... het liefste sloot ik mezelf in huis op tot na de bevalling! Zo... dat moest ik even kwijt... liefs mamatoB
Wat een misselijkmakende reacties zeg! Zou volgens mij precies het zelfde als jij doen in zo'n situatie.
Weet je wat het is, ik ga me er zo zelfbewust van voelen. Ik heb het gevoel dat ik een wandelende uitnodiging ben voor mensen om commentaar op te leveren. En het commentaar dat je krijgt is vaak zo ontzettend bot en recht voor z'n raap dat je je afvraagt waar mensen in godsnaam het lef vandaan halen. Of ze kijken naar je gezicht en armen en zeggen 'je houdt wel veel vocht vast he?', of grijpen ongevraagd naar je buik terwijl je net een beetje last van je buik hebt... nogmaals, ik ben echt een 'mietje' en kan heel wat hebben, en vind het ook niet erg als mensen aan mijn buik komen, maar de timing en de manier waarop sommige mensen het brengen is ronduit onbeschoft en ongelukkig. Ik had het een tijdje geleden op het werk ook al; toen vroeg de 37e collega op diezelfde dag 'hoe lang moet je nog?' en toen heb ik geantwoord 'tot vijf uur,dan ga ik naar huis'... zo zat was ik het om telkens die zelfde vraag te beantwoorden... xxx mamatoB
Ik begrijp je, heeeel herkenbaar!!! IK had altijd een kinderwens, vond t prachtig om te fantaseren mezelf met een dikke buik en nu is t dan zover!! IK ben superhappy dat ik zwanger ben, mooi rond buikje heb en een wondertje in me draag van mij en mijn grote liefde! Maaaarrr wat ik echt zat ben zijn alle ogen die op je gericht zijn, alle vragen , domme opmerkingen, goedbedoelde adviezen/verhalen/tips.....ppffff Zelfs mijn vriend zei laatst toen we in de stad liepen: jeetje wat irritant! Mensen gapen je gewoon aan en kijken je na alsof je van een andere planeet bent!! Mensen staren gewoon naar je, echt niet leuk! Of idd mensen die je niet kent en tegenkomt die ineens hun hand op je buik zetten en zeggen: ow wat leuk, moet even voelen hoor. MOET even voelen?? IK KEN JE NIET EENS EN AL ZOU IK JE KENNEN ZOIETS VRAAG JE TOG EERST NETJES OF T WEL MAG????!!! of ben ik nou zo gek? Elke x maar moeten herhalen wat t word, wanneer je uitgerekend bent, hoever je bent, of je t nog wel trekt..pppffff ben t egt zoooooo zat allemaal he..Waarom wilt iedereen alles weten, en vooral totaaaaal onbekenden? Hoef toch niet met de hele wereld te dfelen wat t word, wanneer t komt, hoeveel ik ben aangekomen etc etc... Srry voor het lage verhaal, maar ben blij dat ik t ook ff kwijt kon hihihihi. IK merk gewoon dat ik door dit alles bijna nie de deur uitwil, of zo snel doorloop overal om mensen te vermijden en als ik merk dat ik word aangestaard, staar ik tegenwoordig maar terug... MamatoB: ik denk helaas dat er weinig aan te doen valt, gewoon onze tijd volmaken tot de kleintjes eruit zijn want t zla voorlopig helaas wel zo blijven zolang wij met een buikje rondlopen
Jep, heel erg herkenbaar ook wat jij noemt... het is gewoon echt ongelofelijk hoe onbeschaamd mensen vanalles naar je roepen als je zwanger bent, terwijl ze juist eigenlijk rekening zouden moeten houden met dat je mét zwangerschapshormonen extra gevoelig bent daar voor! En het ergste vind ik nog de mama´s (die ik dan vaak niet goed ken maar meer via via) die dan gaan vertellen hoe zwaar hun bevalling was, dat ze ingeknipt werden, gescheurd, gehecht, etc., alsof ze willen zeggen ´je weet niet waar je aan begonnen bent´... maar daarna wel zeggen ´maar daarna ben je het allemaal zo weer vergeten hoor!´ YEAH RIGHT! Zij zijn het toch ook nog niet vergeten??? En waarom vertellen ze het in godsnaam aan mij, aangezien ze weten dat het mijn eerste zwangerschap is en ik het nog allemaal moet doen? Het lijkt wel een soort ramptoerisme! Een zielig, akelig soort leedvermaak vind ik het. En dan vooral die blikken... alsof je ze gewoon ZIET denken, zo, die is rond, en dan zeggen ze het ook nog! Hallo, ik sta daar echt niet op te wachten... Pfff... ik zou ook echt het liefste de deur niet meer uit gaan tot na de bevalling! Maar, laatst zei mijn nagelstyliste trouwens, dat het bij haar zelfs na de bevalling niet op hield, die onvermoeide bemoeienis van mensen. Zij had nog een tijdje een buikje (ze is helemaaaaal niet dik!) en dan zeiden mensen gewoon ongegeneerd ´OH leuk, je bent weer zwanger! Da´s snel he!´ en dan heb ik het echt over een paar weken na de bevalling! Dat ZEG je toch niet??? xxx mamatoB
Oh meid... Pff!! Voordat ik zwanger was had ik altijd bij dit soort topics zoiets van: "Jajajajaja, zal heus wel meevallen hoor...!" Nou mooi niet dus!!!! Ik ben aardig dik voor 36 weken. Maar dat komt o.a. omdat ik een grote tumor bij me draag. Mensen weten dat niet, omdat je dan dáár weer gezeiko ver krijgt. Maar idd... Mensen denken overal wat over te mogen zeggen. "Wat ben je dik zeg!" "Hoelang moet je nog?" "Is zeker wel zwaar met zo'n dikke buik!" "BOLLE!" "DIKKIE DIK!" En ga zo maar door.... Af en toe heb ik echt de neiging óm heel hard uit te vallen, óf om sneaky een opmerkiing terug te maken. Ik ben inmiddels over de 95kg heen (schaaaaam!), en sommige mensen hebben het gewoon over het dik-zijn na de zwangerschap. Kreeg laatst een opmerking... "Pff op het eind woog ik 70kg, en ik schaamde me rot! Voelde me net een walvis..." Tja, hoe KUT voel je je dan??? Mensen kijken me idd ook na op straat, wijzen me na, proberen een praatje met me te maken, en leggen zelfs handen op mijn buik. Maar dát moeten ze niet doen... Vorige week was ik alle reacties zó beu dat ik heel erg uitgehuild heb bij mijn man. Ik ging 's avonds met hem mijn bieb boeken terugbrengen en die vrouw achter de balie vraagt of ik in verwachting ben van een 3ling. Je kon me echt niet dieper raken. Heb mijn boeken neergelegd en ben weggelopen. Zwanger zijn is leuk.. Maar de reacties ben ik kotsbeu. Twee collega's van mijn man zijn pas bevallen. Ze zijn allebei superslank en geen grammetje aangekomen. Na de bevalling waren ze weer zo slank als wat. Ben benieuwd wat voor opmerkingen ik nog krijg te horen.
kliep gister in stadt en k voelde me net zo'n kermis atractie mensen kijken echht ofdat je een of ander buitenaardswezen bent....en die opmerkingen tja............keep on smiling haha als is t soms grrrrrrrrr moeilijk
Ja sommige mensen kunnen inderdaad behoorlijk bot zijn. En dat 'moeten' voelen aan je buik is natuurlijk onzin, gewoon eerst netjes vragen en dan nog, echt niet iedereen hoeft aan mijn buik te komen hoor (nu met 9 weken is er nog niets zichtbaar natuurlijk, maar heb al 2 kindjes dus ik weet wat jullie bedoelen). Ook al bedoelen mensen het niet rot meestal, het komt er soms wel heel rot uit. OOOh wat ben jij dik geworden! Daar zit je niet echt op te wachten. Maar dat mensen naar je kijken vond ik op zich altijd wel grappig. Je voelt je opeens net een BN'er! En voor je het weet is het weer voorbij. Je kunt er maar het beste gewoon om lachen en de mensen die echt rotopmerkingen maken gewoon lik op stuk geven. (ik moest wel lachen om iemand hierboven die had gezegd: tot 5 uur! Op de vraag hoe lang ze nog moest).
sommige reacties van mensen zijn echt te erg, maar het zou ook wat zijn als niemand naar je kijkt of op je reageert. Wij, als zwangere, hebben nu eenmaal een bijzondere status en ik moet eerlijk toegeven dat ik vooraan loop als het om buik bekijken gaat. Zelfs bij niet zwangere zit ik te twijfelen en te kijken
Dat lijkt me echt vreselijk als mensen ongevraagd aan je buik zitten:x. Tja zit dan ook aan een buikband met eigen bedachten volgende tekst te denken: Dik?? Ik ben zwanger, wat is jouw excuus? Vind hem zelf wel erg leuk
ik ben dr ook nuchter in hoor!!als ze kijken steek ik m nog net ff iets naarn voren ben er super trots op!!maar kvindt dat sommige mensen echt een beetje dom kunnen kijken......gelukkig zijn de meeste reacties super leuk!!en moet er nu ook nog ff niet aan denken om mn buik te missen!!nu kun je er nog ff misbruik van maken haha!!iedereen genieten dus en idd lachen wat andere mensen zeggen!!
ik vind het niet erg als mensen kijken, ben supertrots op mijn buik dus dat is niet zo'n punt. wat ik niet snap zijn flirtende mannen (hallo??? ben zwanger????) en gister toen ik uit de lift stapte in de v&d zei een wildvreemde vrouw "zo hee, die is zwaar!!" (jaloers misschien?) slaat nergens op, maar we doen het er maar mee.
Zo word ik stapel van een collega van mij. Om de paar dagen roept hij over de afdeling naar mij: en ben je al aangekomen! En iedere keer is mijn antwoord nee nog steeds niets (ben nu bijna 24 wkn en nog niks aangekomen) is ook niet gek want ik ben al stevig van mezelf dus het kindje neemt gewoon mn reserves en ik vind het wel goed zo. Maar echt iedere keer die vraag net of hij me nog dikker wilt hebben ofzo en dan zegt ie daarna steeds ow dat komt wel je krijgt vreetbuien enzo en dan word je wel dik. Net of hij me dik wil hebben ofzo zijn vrouw is zelf behoorlijk dik en toen zij zwanger was moest hij van alles halen qua eten niet dat het erg is dat zij dik is, maar dan denk ik vergelijk mij eens niet met haar. Ow ja en ook over de bevalling volg je een pufcursus vraagt hij dan ik zeg nee daar doe ik niet aan. Ow dat is niet slim, ik zeg hoezo niet hij zal er vanzelf wel uitkomen hoor. Nee dat is niet zo dat gaat niet vanzelf, is echt niet slim van je. En dan begint ie over de bevalling alsof hij het zelf allemaal heeft gedaan. En als ik s ochtends binnenkom is het heeeeeeee moeders hoe voelen we ons vandaag grrrrrrrrrr en als een andere collega van een andere afdeling voorbij komt gaat het zo van zij is zwanger en dan wijst ie naar me! aaaaaaaaaah laat me toch met rust denk ik dan hahahahaha. Ook mensen die ongevraagd aan mn buik zitten vreselijk....Of de een die zegt zo je begint wel flink in de breedte en alles te groeien he terwijl ik alleen een klein buikje heb of de een zegt goh ben je wel zwanger ik zie helemaal niks. Mensen denken iets te moeten zeggen over een zwangere vrouw en daar heb ik zo'n hekel aan.... Ik moest het ff kwijt. Lucht wel ff op
hee meiden, dit alles is inderdaad heel herkenbaar. mensen menen gewoon iets te moeten zeggen als ze zien dat je zwanger bent. Op zich krijg ik niet echt iets te horen van dikke ofzo, maar ik word wel gek van die bevallingsverhalen. En je krijgt echt alleen de negatieve dingen te horen. Nou dan krijg ik de kriebels al. Vind het gewoon zo ombeschoft om iemand zo de stuipen op het lijf te jagen. Mijn man moet me dan ook altijd weer even moed in praten als ik iemand gesproken heb die weer alles in geuren kleuren tegen mij heeft zitten te vertellen. Een tijdje geleden zei een vrouw in de supermarkt tegen mij. "oh wat leuk ben je zwanger?? ik ja onze kleine komt rond 18 september. Zegt zij tegen mij "nou veel succes dan met de bevalling want je staat tenslotte met 1 been in het graf"!!! Nou ik wist niet hoe ik het had. Was echt overstuur. Slaat echt nergens op, sommige mensen vinden het volgens mij leuk om zo te doen. Tja en met die hormonen ben ik alleen maar gevoeliger voor die opmerkingen.... dus alles is heel herkenbaar. meiden veel succes, en lekker van je af bijten als er een rot opmerking komt... gr.rensje
rensje: met 1 been in het graf??? Wat een wous zeg!!! Zat ik lekker samen met mij man ergens wat te drinken, vraagt de serveerster: en, wanneer gaat het gebeuren. Ik zeg: nou dat kan elk moment! Kijkt ze onder mijn stoel en zegt: nee, nog niet hahaha. Nou heb maar terug gelachen uit beleefdheid......
Erg herkenbaar allemaal, ik ben nu zelf 37 weken en kan niet w88 tot ik ons kleintje eindelijk in mijn armen heb. Baal er enorm van om als bezienswaardigheid over straat te lopen, vind het helemaal niet meer leuk als mensen zeggen NOU LAAT DIE BUIK EENS zien en zoooooooo moet je nog 3 weken PFFFF wat zal jij het zwaar hebben! Bah heb er zo'n genoeg van. Mensen (bekenden) vinden het blijkbaar ook grappig om door een overvolle winkel te roepen "HEY DIKKE" :x schaam me dan de ogen uit de kop terwijl ik ECHT NIET dik ben, tja ik heb een flinke buik maar voor de rest nog gewoon maatje 38 hoor... denken ze dat ze grappig zijn? Aaaarg, kan me ook gruwelijk irriteren aan mensen die het steeds nodig vinden over mijn buik te aaien BLIJF AF... "normaal" zitten ze er toch ook niet aan? Ik ben nu echt in staat om het gewoon terug te doen en hun reactie af te wachten haha even lekker klagen! Vind het zwanger zijn nog wel leuk hoor ondanks alle pijnlijke kwalen maar ik ben ook nog gewoon NELLEKE en niet alleen maar ZWANGER... wil ook wel eens een "gewoon" gesprek voeren ipv alleen maar over hoelang ik nog moet e.d. haha...!!! Zo... sorry voor het geklaag!!! Liefs Nelleke
ik ben nu 6 weken zwanger van de 2e en bij mijn 1e had ook iedereen wat te melden! helemaal gek werd ik er van ik ben 21 en was 19 toen mijn dochter geboren werd ik ben getrouwd en heb een goede baan ik hoef me nergens voor te schamen en dat doe ik ook niet maar toen mensen mij vroegen gho hoe oud ben je? brak er iets in mij! hoezo wat maakt het voor jou uit hoe oud of dat ik ben! dat mensen vroegen hoe ver ik was vond ik wel oke beetje nieuwschierig maar wel oke! maar over de vraag hoe oud ik was! Echt boos kon ik daar om zijn en als ik dan zij dat ik 19 was zijden 9 van de 10 mensen ow ow uuuum wel optijd he? of was het gepland? waarom zou ik dit tegen een wild vreemd iemand willen vertellen of het gepland was!? maar goed, zo zijn mensen blijkbaar! ik ga me er deze zwangerschap niets meer van aantrekken. en genieten van mijn groeiende buik en als mensen weer iets over mijn leeftijd hebben dan zeg ik gewoon wat ik er van vind dat ze dat zooooomaar vragen! nou groetjes en veel sterkte ,met zeurende mensen en veel geluk! natuurlijk
Pff ik weet er alles van. Mensen kunnen je soms ook nakijken alsof ze nog nooit een zwangere vrouw hebben gezien. Ik kijk dan altijd net zo lang terug tot ze hun hoofd weer omdraaien. Stom volk! En de opmerking 'hoelang moet je nog' komt me ook de strot uit. En dan zeg je hoeveel weken je bent en dan vragen ze 'oh hoeveel maanden is dat, ik tel altijd in maanden'. GRRRR :x Heb dalijk verjaardag, dan zullen al die leuke vragen wel weer naar voren komen. Het moeilijkste is nog dat je nog aardig moet blijven ook...bah! En inderdaad, sommige mensen vragen je wat uit 'beleefdheid' omdat ze menen dat ze verplicht zijn ernaar te vragen maar het interesseert ze geen ene moer. Ik kan gelijk aan iemand zien of het gemeend is of niet...hou dan gewoon je klep dicht denk ik dan.
Hoi meiden, Aan de ene kant herken ik jullie verhalen heel erg: ik word ook helemaal gek van de meningen die mensen allemaal over mijn buik hebben. De een zegt weer "zo, krijg je een tweeling ofzo!!", terwijl de ander weer zegt: "nou, ik dacht dat je wel wat meer gegroeid zou zijn in de tussentijd!". Maar aan de andere kant moest ik ook wel erg lachen uit een soort plaatsvervangende schaamte voor de mensen die jullie tegenkomen zeg! Vrouwen die je helemaal niet kent van de bibliotheek of supermarkt die dag zeggen "krijg je een drieling ofzo" of "je staat met één been in het graf". Wat een rare mensen komen jullie toch tegen!! Echt zo belachelijk dat ik er gewoon om moet lachen!! Zo raar!! Weet je, we moeten maar proberen ons er niet zo veel van aan te trekken. We kennen ze niet, boeiend wat ze vinden. Ze willen vaak gewoon een praatje maken, maar zijn daar heeeeeeeeeeeel erg onhandig in. Of ze willen hun frustraties kwijt en denken dan niet aan hoe het over komt op ons als zwangere. Dat is hun gebrek. Laten we het vooral hun probleem laten. Ik vrees trouwens niet dat het stopt zodra we bevallen zijn... Dan loop je met je kinderwagen op straat en dan komt waarschijnlijk iedereen even naar binnen kijken, met weer allerlei vragen en ook allerlei vervelende opmerkingen (dat het een lief meisje is als het een jongen is ofzo). Dus het stopt denk ik niet. We moeten maar zelf proberen er zo min mogelijk van aan te trekken.