Ik heb altijd gedacht tot in ieder geval 2 jaar borstvoeding te geven als mijn zoontje dat ook zou willen natuurlijk. Maar de laatste tijd denk ik steeds vaker dat ik wil stoppen en voel me daardoor eigenlijk een hele slechte moeder. Ik ben gewoon moe, ik voel me waardeloos en lelijk. Van de 10 maanden heeft hij er 2,5 goed geslapen zonder vaak wakker te worden (van 8 tot ongeveer 3 's nachts). Maar in die andere 7.5 maand wordt hij om de 2 uur waker en de laatste paar maanden zelfs vaker. 's Nachts vind ik het net eens zo'n punt omdat hij bij me in bed slaapt is dat zo geregeld. Maar 's avonds wil ik gewoon wat tijd met mijn vriend hebben en een filmpje kijken of zoiets, maar er moet zeker 3 keer pauze ingelast worden van ongeveer 15 minuten om hem weer aan het slapen te krijgen... Hij slaapt ook zo ontzettend licht. We kunnen 's avonds niet eens de wc meer doorspoelen, we lopen op onze tenen, de tv staat zo zacht dat we bijna niks horen, ik kan de afwas niet doen en ga zo maar door. Ja misschien heeft dit wel helemaal niks te maken met de borstvoeding, maar je hoort toch vaker dat kunstvoeding kindjes veel beter slapen en dan word ik weleens jaloers. Hij drinkt ook nog echt zo vaak, zeker in de avond en nacht. Ook ben ik iemand die dus absoluut niet afvalt van borstvoeding geven. Ik ben nog niet eens terug op het gewicht voor mijn zwangerschap. Ik eet echt veel gezonder dan voor mijn zwangerschap, ik snap het gewoon niet. En zelfs als ik op mijn oude gewicht zou zijn ben ik nog veel te zwaar. Ik voel me zo ongelukkig in mijn lijf, ik wil niet eens meer dat mijn vriend aan me komt, de keren dat we intiem zijn geweest na de bevalling is op een hand te tellen. Maar echt lijnen kan niet als je borstvoeding geeft. Ik heb een poging gedaan maar de productie liep echt terug.. Naar buiten gaan vind ik moeilijk, ik heb al een angststoornis, maar nu ik dus ook nog zo dik ben, is het alleen nog maar moeilijker, ik voel me lopen... Maar goed nu betrap ik mezelf er dus op de laatste tijd dat ik steeds vaker denk om te stoppen met borstvoeding. Maar wat egoistisch van mezelf, omdat ik geen vrede met mezelf kan hebben, omdat ik 's avonds wat tijd wil doorbrengen met mijn vriend, moet hij maar aan de kunstvoeding? Ik wil ook eigenlijk de borstvoedingmomentjes niet missen, het is gewoon dat ik me zo rot voel over mezelf en het slapen gewoon zo moeizaam gaat. Ik weet niet zo goed wat ik hier mee wil bereiken, maar ik moest het gewoon even van me afschrijven. Dankjewel voor het lezen
Ach meid... wat naar dat je je zo voelt. Ik ben een groot fan van bv, en ik hoop ook zeker lang te mogen voeden. Maar er zijn allerlei redenen om te stoppen en egoistisch vind ik dit zeker niet! Je voelt je gewoon ellendig en ik kan me voorstellen dat je batterijtje gewoon even leeg is. En dat helpt ook niet bij je gevoel. Je staat volledig in je recht als je wil stoppen. Je hebt het maanden gedaan... hoezo egoistisch! Juist hartstikke top van je! En misschien kan je voor je knopen doorhakt een voorraadje kolven en even een weekendje weg (nachtje) met je partner of een goede vriendin? Even een nachtje goed slapen, even een avondje met je partner... Kan je de twijfels over je gewicht met hem bespreken? Misschien kan hij je geruststellen? Wandel je veel met je kindje? Ga je sporten, zwemmen oid? Er zijn mogelijkheden, maar je verhaal doen is wel de eerste stap. Dikke knuffel en juist respect dat je het van je afschrijft!!!
Herkenbaar hoor. Hier gaat het hetzelfde. Ontzettend snel wakker is ons kindje (lamp aan/trap op lopen/wc doortrekken, deurbel), veel willen drinken savonds en snachts, steeds pauzes als je een filmpje wil kijken, niet afvallen en nog steeds zwangerschapskilo's eraan.. Eigenlijk kan ik savonds niet weg omdat ze dan constant wil drinken. Dus wat meer vrije tijd zie ik ook wel zitten Ik hoop dat het beter wordt als ze eenmaal een jaar is. Ik hoor om mij heen velen die zeggen dat ze dan wel door gaan slapen. Sterkte! Ik leef met je mee en weet wat het is. Als je stoppen niet ziet zitten moet je dat zeker niet doen. mij helpt het meeste om het te accepteren. Mijn tijd komt wel weer een keer. Ze blijft niet eeuwig klein . Ik probeer te genieten van deze tijd. En ja.. af en toe baal ik ook als een stekker. Slechte moeder ben je zeker niet, je zit er gewoon even doorheen. En die momenten horen er ook een beetje bij.
Hoe kan je nou een slechte moeder zijn als je al zo`n tijd borstvoeding geeft? Dat is hartstikke knap. En ik ben zeker voor borstvoeding en ik zit net als jij vaak te overwegen om geheel af te bouwen, maar kan het nog niet missen. Maar weet je wanneer je een slechte moeder bent als je kost wat kost BV blijft geven en daar zelf er onder door gaat. Want het beste voor een kindje is een moeder die zich goed voelt met of zonder borstvoeding. Dus mijn advies waar je ook voor kiest denk aan jezelf het moet wel leuk en gezellig blijven. dikke knuffel
Ik vind je heel dapper dat je het zo eerlijk durft te zeggen allemaal! Hier ook een niet-afvaller tijdens de bv (nu drinkt ze minder en er zijn langzaam wat kilo's af. Het moe zijn helpt ook niet bij het afvallen. Wel belangrijk om af en toe goed te slapen, kunnen je partner en jij allebei 1 nacht in de week eens goed slapen bijv? (Op zolder/woonkamer met oordoppen of desnoods logeren?)
Ik heb helaas geen tips voor je. Ik wil je wel een hart onder de riem steken. Je bent echt geen slechte moeder of egoïstisch omdat je het bv geven niet meer aan kan. Uiteindelijk heeft een kind meer aan een moeder die goed in haar vel zit en fv geeft dan een moeder die bv geeft en zich rot voelt. Je hebt het echt super gedaan tot nu toe! Hopelijk kunnen andere dames je tips geven zodat je voor jezelf ook een keuze kan maken waar je je goed bij voelt
Misschien goed om even in je achterhoofd te houden... vanaf een maand of 11 hoef je geen kunstvoeding meer te geven. Je kunt gewoon koemelk geven vanaf 11 maanden en je bent nog even bezig met afbouwen...
Wat ontzettend herkenbaar! Vooral de avonden breekt mij ook enorm op. En ik val ook helemaal niks af. Ik snap het heel goed. Maar voel je alsjeblieft geen slechte moeder, want dat ben je niet. Ik overweeg om 's avonds fles te geven, maar mijn zoon wil daar ook niks van weten. Met afgekolfde melk drinkt hij ook niet. Laat staan kunstvoeding. Zoals een andere moeder al zei, mijn tijd komt wel weer. Maar het is enorm zwaar nu. Een kennis van mij heeft haar zoon altijd kunstvoedong gegeven en hij heeft zelfde slaappatroon. Dat is voor mij wel een reden om aan te nemen dat het niet aan de borstvoeding ligt, die onrust bij mijn baby. Ook mijn dochter kreeg borstvoeding en sliep al snel klokje rond en is dat blijven doen. Onrust ligt ook heel erg bij het kind zelf denk ik dan. Zet hem op en wat je ook besluit qua voeding, je bent een topmama!
Jee, jij bent verre van egoïstisch. Sterker nog, jouw kindje heeft er veel meer aan als jij lekker in je vel zit, dus misschien moet je wat vaker aan jezelf denken en goed voor jezelf zorgen. Ik ben zelf om een heel andere reden juist niet begonnen aan borstvoeding. Ik heb mijn hele leven al een snelle verbranding en ondergewicht. Met de zwangerschap nog geen tien kilo aangekomen en na de bevalling na twee dagen al zeven kilo kwijt... Ik was bang dat er helemaal niks meer van me zou overblijven als ik borstvoeding zou geven. Mijn verloskundige had het volste begrip voor mijn keuze en vond het in mijn geval zelfs verstandig. Ik ben nu na 8 weken nog maar een halve kilo van mijn oude gewicht. Had graag wat kilootjes gehouden... Je bent dus echt geen slechte moeder. Ik kan je het volgende boek aanraden: "perfecte moeders bestaan niet" van Diane Koster. Doe dat echt, het zal je helpen. Boek: Perfecte moeders bestaan niet
Dankje voor jullie lieve reacties, dat geeft me ook wel weer wat moed. Stoppen staat me ook helemaal niet aan eigenlijk, het is gewoon dat die gedachte wel bij me opkomt. Ik denk ook altijd ach het is maar een fase, maar die fase duurt al zo lang... Mensen praten dan wel eens over sprongetjes, maar het voelt alsof hij constant in een sprongetje zit. Mijn vriend kan hem jammergenoeg niet in slaap krijgen en troosten wanneer hij huilend wakker wordt 's avonds lukt hem ook niet. Hij wil gewoon alleen maar mij. Overdag is het papa, papa en nog eens papa, maar 's avonds wil hij alleen mij Kolven gaat heel slecht op het moment en mijn voorraad is bijna op. Omdat hij zeker elke 2 a 3 uur komt (overdag) en 's avonds zelfs veel vaker komt er gewoon helemaal niks uit. Het is ook heel moeilijk om een tsr op te wekken. Ik zit nu gewoon ook even in een dipje, hij was afgelopen week ziek, hij heeft de waterpokken. Daardoor was/is het slapen nog problematischer dan normaal. Ik hoop maar gewoon op betere tijden, misschien als hij een jaar is?
@Happyrabits... niemand hoeft zich te verantwoorden over het wel of niet geven van borstvoeding maar om vooraf al te beslissen om geen bv te geven vanwege iets wat mogelijk gaat gebeuren vind ik wel een beetje vreemd. Ik heb drie keer borstvoeding gegeven (eerste twee-drie maanden. Dit keer langer) en het gaat elke keer anders. Bij zoon 1 viel ik razendsnel mijn zwangerschapskilo's af (na 2 weken alles + 1 kilo kwijt) Bij dochter viel ik redelijk snel af maar zijn er altijd 3 kg blijven hangen Bij 2e zoon kwam ik na 1 week thuis op mijn startgewicht en 4 wegen later zat ik op -4. Nu met 11 weken op -5,5 kg. Stoppen kan altijd nog
Meid ik herken je verhaal zo ontzettend goed! Vandaag zit ik in dezelfde dip als jij! Mijn zoon is nu vier maanden en hij komt ca. 8/9 keer per 24 uur, waarvan 2 nachtvoedingen. Nu ik vier dagen in de week werk valt het me zo zwaar! Ik kan me zo moeilijk concentreren en daarnaast heb ik gewoon geen fut voor iets buiten het verzorgen van baby T., werk en huishouden. Ik ga nu maar proberen om al om 20 uur naar bed te gaan. Ik vind het echt knap van je dat je het zo goed volhoudt, ik kan je helaas geen advies geven, maar je bent een hele goede mama!
Onze zoons zijn ongeveer even oud en ook ik zit er echt doorheen. Tien hij van 20.00 tot een uur of 3 doorsliep vond ik het nog wel te doen. Inmiddels slaapt hij maximaal 3 uur aan een en afgelopen nacht nog minder. Ik heb een aantal keer kv gegeven, maar dat had totaal geen effect. Vandaar dat ik ook maar doorga, maar er zijn dagen dat ik echt denk, laat maar ik kap ermee. Zo is hij nu opeens gestopt met drinken en bijt alleen nog maar. Zojuist dus maar zonder voeding in bed gelegd. Maar het voelt heel lastig. Ook ik wordt extra geremd door het slechte moeder syndroom. Deze keer zou ik lekker toe minimaal een jaar voeden, bij voorkeur langer. En het valt gewoon vies tegen. Gelukkig zijn er ook goede momenten, vorige week bij het cb complimenteerden ze ons nog mrt ons vrolijke live gezellige zoontje, maar een kind dat niet slaapt is redelijk slopend. Succes, ik voel je pijn.
Je bent absoluut geen slechte moeder als je nu zou stoppen. Mijn dochtertje is nu 22 maanden en krijgt nog borstvoeding. Ik snap wel wat je bedoelt dat je niet eens even rustig tv kunt kijken. Je bent eigenlijk altijd de klos. haha. Ik ben op een gegeven moment gestopt om s nachts borstvoeding te geven. Ze was toen een maand of 14. Dit is ook slecht voor de tandjes. Toen heb ik een nieuwe regel ingelast gordijnen dicht geen melk meer. Ze leerde toen op een nieuwe manier in slaap te komen zonder mijn melk. Ben alleenstaande mama dus ze was toch wel afhankelijk van mij maar het is wel gelukt. Het is echter nog geen garantie voor het doorslapen, want dat doet ze nog steeds niet. De melkproductie loopt hierdoor wel flink terug maar dat vond ik niet zo heel erg. Het eerste werk hier s ochtends vroeg is de gordijnen open en dan smullen van de melkjes.