Ik ben vandaag voor de eerste keer bij de bekkentherapeut geweest ivm erge pijn wat af komt van mn bekken. nou heeft ze mn bekken rechtgezet en heb ik oefeningen gekregen, verder heeft ze het advies gegeven niet door te gaan in het tempo wat ik nu doe, en minder te gaan werken ( werk in de zorg ) Dit viel me een beetje tegen, omdat ik gewoon niet verwacht had met 13 weken zwangerschap al zo'n pijn te hebben....en rond te lopen als een oud wijf de bekkentherapeut gaf aan als ik het nu niet rustiger aan ga doen, de klachten alleen maar erger zullen gaan worden nou kan ik er wel achter staan....want ik heb na een blok werken gewoon dagen nodig om me lichamelijk weer goed te voelen....het houd elkaar ook lekker in stand...ik ben sneller moe door de pijn....en ik heb meer pijn omdat ik zo moe ben Maar goed, ik heb dus totaal geen idee hoe ik dit qua werk het beste in kan gaan vullen???????????? ik werk dus onregelmatig, ook weekenden, avonden etc....ook vaak lange diensten Op dit moment neig ik naar een lage insteek maken, zodat dit later misschien weer uitgebreid kan worden Had net een collega aan de telefoon, omdat ik nu een paar dagen thuis ben geweest met mn klachten en voelde me niet echt serieus genomen :x net of ik het verdomme zelf zo prettig vind
Ik weet hoe moeilijk het is, zelf heb ik mij sinds Maandag ziek gemeld. Ook ik werk in de zorg met pg ouderen, zelf heb ik zwangerschapichias. Dit heb ik al zo'n 4/5 weken maar nu is het niet meer te houden, na het werken kon ik dan ook nix meer thuis. Advies van mijn fysio is ook minder werken want op dit niveau doorgaan kon/kan niet. Zelf heb ik een afspraak bij de Arbo arts gevraagd, deze had ik gister. Nu moest ik van de Arbo arts aan mijzelf denken en even niet werken tot na de carnaval en dan voor 50% gaan werken. Dit is een hele geruststelling voor mijzelf en valt er echt een last van mijn schouders. Dus meid laat je niet gek maken, en neem je klachten serieus je hebt er nix aan als dit dadelijk nog veel erger wordt. Maak een afspraak bij de arbo arts en vooral denk aan jezelf en aan jullie wondertje!!
Laat je niet gek maken hoor! Bij mijn eerste zwangerschap stond ik vanaf 12 weken niet meer op de groep ivm agressie (jeugdpsychiatrie). Ik heb mij toen ziekgemeld. Ik ben toen kantoorwerkzaamheden gaan doen, had een regelmatig rooster. Ik kreeg ook last van mijn bekken en moest toen korter gaan werken. Uiteindelijk met 30 weken bijna niks meer kunnen doen, omdat ik te eigenwijs was om rust te nemen. Meid zorg goed voor jezelf en ga het echt rustiger aandoen. Dan kun je nog lekker genieten van je zwangerschap!
als het niet meer gaat gewoon ziekmelden, dan kan je even helemaal bijkomen en dan met de arbo-arts bepalen hoe verder. Zou wel op therapeutische basis op kantoor klusjes blijven doen. Je werkt toch in de gehandicapten zorg ivm je post over slaapdiensten. Ik heb met de zwangerschap van Emma iig wel gedaan. Zo houd je een beetje feeling met de werk al is het maar een paar uurtjes per week. Ik was met 14 weken volledig ziekgemeld en heb uiteindelijk tot mijn verlof van alles en nog wat gedaan, zorgplannen, rapportage samenvatten, rooster bijwerken, notuleren tijdens de vergadering enz. enz.
Ik ben dus een beetje over de zeik omdat eigenlijk door mn collega in mn mond is gelegd dat ik dit weekend weer kom werken...ze hebben er wel een kortere dienst van gemaakt, maar toch.....ik belde helemaal niet om me beter te melden, ik belde om te zeggen dat ik bij de bekkentherapeut was geweest en ik eerst met de leidinggevende wilde overleggen wat we nu doen, maar die is vandaag vrij...ja maar meer zieken blablabla..bekken vandaag rechtgezet dusssssssssssss m.a.w je kunt er wel weer even tegenaan waarop ik zei...ja maar ik wil eigenlijk eerst kijken hoe het vanavond en morgen gaat.....ja maar dan word die dienst regelen zo kort dag, nogmaals meer zieken bla bla bla en van zo tot zo laat moet wel gaan lukken ik was te overdonderd om nee te zeggen en begrijp me niet verkeerd, wil graag werken, maar gisteren en vanmorgen had ik nog zo'n pijn dat ik niks in huis heb gedaan....behalve werken doe ik al weken niks leuks ter ontspanning...omdat ik energie op moet doen om de volgende dienst weer te kunnen draaien Toen ik vanmiddag van de therapeut kwam, ging het een uur beter, nu begin ik het weer te voelen ik voelde me echt zo niet serieus genomen
niet gaan werken hoor!! Ik weet heel goed dat het lastig is om voor je collega diensten te regelen( heb me jaren sufgebeld om iemand te smeken of ie aub wilde komen werken) maar het werkt zo niet. Mijn ervaring is dat het ook voor iedereen prettiger is dat je de komende week iig geen diensten kan draaien. Dan kun je vooruit regelen ipv dat je 's morgens moet bellen dat het 's avonds toch niet gaat.
ik heb net met lood in mn schoenen nog een keer gebeld en gezegd dat ik niet zo blij was met het verloop van het gesprek vanmiddag ik snap dat het lastig is diensten te regelen ( ken het zelf ook ) maar ze wisten al van begin deze week dat ik ziek was.... daarbij, mocht het morgen wat beter gaan...wil ik niet na 1,5 dag minder last al weer gaan werken, en wie zegt dat ik morgen minder last heb?....als het na het weekend een paar dagen wat beter gaat ben wil ik uiteraard graag weer proberen wat uren te werken...maar eerst in overleg met mijn leidingevende
he harstikke goed dat je toch weer gebeld hebt. Zij weten nu ook waar ze aan toe zijn en dat is uiteindelijk voor iedereen het prettigst!
Goed dat je terug gebeld hebt! Erg vervelend van je collega om het niet serieus te nemen. Luister goed naar je lichaam! Zelf heb ik ook bekkenklachten, ergens rond de 15 weken begonnen. Sinds afgelopen week ben ik 50% ziek, werk ik nog maar 2 dagen in de week en die dan nog verspreid over de week. Deze beslissing heb ik best laat genomen, want werken leverde mij veel pijn op, had dagen nodig om te herstellen en mijn klachten zijn met de week verergerd.
heb een gesprek gehad ( 100% meegevallen, mijn leidinggevende is echt een schat ) de afspraak is nu dat ik geen slaapdiensten meer draai...in ieder geval tot ik eventueel zelf aangeef of ik er af en toe wel weer een zou kunnen draaien...verder werk ik de komende tijd maar 3 dagen per week...over een paar weken bekijken we hoe dit gaat ben alleen een beetje uit mn slof geschoten tegen een collega...die voor de zoveelste keer zei "nou ja, het is wel een beetje vroeg he voor die klachten, en dan op zo'n toon van het zal allemaal wel meevallen" Ik heb gezegd dat mn pijn echt niet minder wordt door zo'n opmerking al zegt ze het nog 100 x, en dat het vervelend genoeg is dat ik die klachten nu al heb, maar dat het niet wil zeggen dat ze er niet kunnen zijn omdat ik pas 13 weken zwanger ben later zei een andere collega "je ziet het echt al goed he ( heb al een behoorlijk buikje" waarop bovenstaande collega zei...ja ze trekt ook express een jurkje aan ( heb naar mn werk nauwelijks jurkjes aan normaal ) :x waarop ik zei "tja...had ook in mn blote reet kunnen komen...mn broeken passen gewoon niet meer dicht of zitten alles behalve lekker.... en over de slaapdiensten en het nauwelijks slapen op het werk zei ze....kun je toch lekker vast wennen aan die gebroken nachten, want die heb je straks ook bah wat was ik pissig :x
is zeker jaloers zeg. Wat lullig zeg om te suggeren dat je je aan zou stellen. Goede opmerking terug gemaakt zeg! Op mijn werk was het gelukkig echt geen enkel probleem. Nooit gezeik gehad en iedereen was blij dat ik de rotklusjes ( in hun ogen dan ) op kantoor voor hen wilde doen. Heb in die tijd ook heel veel dokters, tandartsen ect ect. gezien. Dat kon ik gelukkig wel en was voor iedereen erg fijn om daar niet mee belast te worden.
Ik werk ook in de zorg en het weekend weer begonnen bij een nieuwe organisatie die weten dus ook nog niet dat ik zwanger ben. Maar het weekend was zo vermoeiend en zwaar. IK zie mezelf echt niet meer met 30 weken ofzo nog in de douche mensen begeleiden. Hoe gaan jullie hiermee om of hoe staan jullie hierin? Ik werk wel gelukkig via een flexbureau dus kan zelf mijn diensten aangeven en heb nu vooral gekozen voor dagdiensten omdat ik rond 21.00 uur al slaap ghehe. IK moet nu dus deze maand veel op dagbesteding staan.
Ik ben inmiddels ook weer begonnen...de slaapdiensten draai ik dus niet meer....en heb me niet voor mijn volledige contract uren beter gemeld! het weekend had ik een 9 uurs dienst...ik was kapot daarna ik kwam thuis en de hond moest nog uit ( mijn vriend was er niet ) en heb de hond nog huilend uitgelaten en ben daarna op de bank gaan liggen om er de rest van de avond niet meer vanaf te komen! Ik heb de afgelopen werkdagen gemerkt dat een dienst van 5-6 uur eigenlijk echt mn max. is Ik hoop dat het met de oefeningen die ik van de bekkentherapeut heb, straks wat beter gaat want op deze manier zie ik me met 30 weken ook geen mensen meer douchen
Hey dames, Ik heb een vraagje. Ik werk gewoon achter een bureau dus wil me niet aanstellen maar red het gewoon niet om 8 uur te blijven zitten. Zelfs met elk uur stukkie lopen heb ik last van m'n bekken. M'n vk zei dat het nog te vroeg is voor fysio, maar ik vroeg me af of halve dagen een optie is? En hoe pak ik dat dan aan? Het is 2e zwangerschap trouwens.
Waarom zou het te vroeg zijn voor fysio? Ik loop al sinds de 11e week bij de fysio en ik ben er blij om! Ze geeft me hele goede tips en oefeningen mee waardoor ik al heel vroeg in de zwangerschap heb geleerd om mijn bekken en spieren zo optimaal mogelijk te benutten.
ik kom nu ook sinds 12 weken zwangerschap bij de bekkentherapeut ik denk juist dat het alleen maar goed is als je er al zo vroeg bij bent als je klachten hebt
Wat een onzin... als je last hebt kun je niet vroeg genoeg naar een goede bekkenfysiotherapeut gaan. Voorkomen is beter dan genezen , geldt ook hier! Ik zou eerst een bekkenfysio proberen en helpt dat niet (voldoende) dan eens nadenken over minder werken...
Heb een afspraak staan voor 14 maart. Kon helaas niet eerder, maar ben blij dat ik in ieder geval een afspraak heb