Eindelijk ben ik zover dat ik mijn verhaal kan en wil doen, wat heb ik me ellendig gevoeld zeg... Vorige week melde ik al dat ik wat bruin bloedverlies had en vroeg om raad. Dat is dus helaas een dag later geeindigd in een miskraam. Verdriet, teleurstelling, boos, je kunt het zo gek niet bedenken, alle emonties zijn ruimschoots de revue gepasseerd. Ik heb 2 dagen in onzekerheid gezeten en alsof dat nog niet erg genoeg is, kreeg ik flinke buikkrampen. 10 minuten later zat ik op het toilet en voelde mijn kleintje in de pot vallen.... hoe hard kan deze wereld in elkaar steken. Gelukkig heeft moeder natuur goed haar werk gedaan, maar de teleurstelling is niet te overzien. dagenlang niks anders als huilen, huilen, huilen en me heel leeg gevoeld. Ik was tenslotte met z'n tweetjes, en met z'n drieen vonden we het prachtig allemaal. De echo zag er zelfs keurig uit, met kloppend hartje en al. Maar dat schijnt dus ook geen garantie te zijn. De foto's zijn dan ook nog de enige tastbare herinneringen. Weg zere borsten, weg beginnend buikje, weg baby.... Een plekje geven is alles wat we kunnen doen, maar het is en blijft wel je 1e kindje. Hopelijk gaat het de volgende keer wel goed, maar spannend zal het zeker zijn. Dat wilde ik toch even met jullie delen..... ieder warm hart is welkom natuurlijk! Pas nu begrijp ik hoe dit voelt en ik gun het niemand....
heel veel sterkte meis. Dit gun je idd niemand. Heb het zelf ook 2 1/2 week geleden mee gemaakt. as zondag zou ik 12 weken geweest zijn en dat was de datum dat we het iedereen zouden vertelen. word vast weer een dag vol tranen Dus weet hoe je je voelt.
ik wil je heel veel sterkte wensen ...het is een verschrikkelijk gevoel om je kindje zo abrupt te verliezen ....morgen is het voor mij precies een week geleden dat ik mijn kindje ben verloren ,,,,,,,ik leef met je mee meid ...
Heel veel sterkte! Ik herken het gevoel, het lege gevoel. Ik hoop voor je dat je snel weer zwanger bent en dat dan alles goed gaat!
Lieve Femmes, ook ik herken je gevoel. Heel veel sterkte met dit verlies, en dat jullie kindje altijd bij jullie mag zijn in gedachten. Liefs Hope
Heel veel sterkte.. ik weet precies hoe je je voelt... Ik heb afgelopen zondag een miskraam gehad... en ik weet hoe erg je wereld dan in elkaar kan storten. Ik heb dit dan ook geprobeerd te verwerken en een plaatsje te geven en mijn blik op de toekomst te werpen. Een miskraam is vreselijk, maar mijn tijd en ook jouw tijd komt ook wel. Er komt een dag dat je je lieve baby in je armen kan sluiten... Hele dikke knuffel xx
Ik weet wat je doormaakt, in mei verloor ik het vruchtje na 9 weken en de vruchtzak was al best groot. Het doet goed om verhalen te lezen op dit forum, dit heeft ook mij getroost. Ik wens je veel sterkte en hopelijk kunnen we binnenkort weer op die roze wolk gaan zitten!
Lieve Femmes, zooo verdrietig..en zoo herkenbaar... Je huilt je ogen uit je kop hè... Neem maar goed de tijd om dit te laten bezinken en omring je met lieve mensen. Sterkte meid en misschien iets te vroeg om je 'op te beuren', maar er was een tijd dat ik de moed opgaf en in de put zat, maar het tij is geheel gekeerd... Het kan allemaal nog veranderen. liefs Amber
tnx voor jullie lieve berichtjes, en Amber: wat zie je er mooi uit met je mooie buik! mag je trots op zijn hoor! Christy: ik was 9 weken en een paar dagen, vruchtzakje dus al best groot en babietje ook goed gezien. Maar ik ben blij dat ik het thuis in alle 'rust' heb kunnen doen en ons schatje nog even gezien heb..
Heel veel sterkte meis ik weet helaas hoe je je voel. Heb ook dagen wat afgehuild en voelde me daarna ontzettend leeg. het is van mij 5 of 6 weken geleden alweer. Ook ik heb het vruchtje gezien, ik was 7,4 weken. het was voor mij een afsluitling om afscheid te nemen. Heb het er nog wel moeilijk mee, het blijft voor altijd bij je.. had je een voorgevoel wat het was? mijn voorgevoel was dat het een jongetje was! nogmaals heel veel sterkte meid
Jouw verhaal klinkt zo herkenbaar ..... Mijn miskraam is 'alweer' bijna 5 mnd geleden, maar het kan soms nog zo'n zeer doen ... Sterkte meis! Geef 't de tijd om het een plekje te geven.....